ฉันชอบอยู่ในสวน
สวนที่ฉันชอบ ไม่จำเป็นต้องเป็นสวนดอกไม้หรูหรา
ไม่จำเป็นต้องอลังการด้วยพรรณไม้นานา
แต่อาจเป็นมุมสีเขียวมุมใดมุมหนึ่ง
ในทุ่งหญ้า ที่ชายป่า ตามสุมทุมพุ่มพฤกษ์
หรือแม้แต่ข้างๆ บ้านที่อุดมด้วยวัชพืช



เวลาที่อยู่ในสวน
ฉันรู้สึกได้ถึงความสงบ แต่ไม่เงียบเหงา
เพราะบางครั้งก็ได้ยินเสียงสัตว์เล็กๆ ในสวน
อย่างเช่นเสียงนกกา แมลง กบหรือเขียด
เมื่อสายลมพัดผ่าน ฉันได้ยินเสียงใบไม้ไหวล้อลมไปมา



ใต้ท้องฟ้าแจ่มกระจ่าง สีน้ำเงินสดใสอย่างที่ไม่ค่อยได้เห็นในเมืองใหญ่
ต้นไม้ใบหญ้าเติบโต ผลัดใบเก่าและผลิใบอ่อน
แผ่กิ่งก้านสาขาอย่างอิสระ



ฉันชอบเดินในทุ่งหญ้า
มีดอกหญ้าและวัชพืชเล็กๆ หลากสีให้สำรวจและค้นพบ
สีเขียว สีขาว สีม่วง สีเหลือง สีแดงและชมพู
ฉันหวังว่าสักวันคงจะได้เห็นดอกไม้ป่าหลากสีสันบ้าง



กล้วยไม้ดินดอกนิดๆ ดอกนี้
แอบบานอยู่หลังต้นไม้ใหญ่
ถ้าไม่สังเกตดีๆ แทบจะมองไม่เห็น
ฉันชอบการชูช่อของดอกกล้วยไม้ดินนี้จัง
นำเสนอตัวเองอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว..ใกล้ๆ ดิน



จากสวน...ฉันเกือบจะเดินเลยไป
แต่เมื่อก้มลงมองใกล้ๆ กิ่งไม้ใกล้ดิน
ฉันเห็นหยดน้ำค้างเม็ดเล็กเกาะพราวบนใยแมงมุม
ภาพอย่างนี้เป็นสิ่งที่ฉันรอคอยจะได้เห็นมานาน
แต่ฉันก็ยังถ่ายรูปแบบนี้ไม่ค่อยเป็น



ฉันหวังว่าครั้งต่อไป เมื่อฉันได้มาที่สวนอีก
ฉันคงจะได้เก็บภาพรายละเอียดเล็กๆ ในสวน
สวนธรรมดาๆ ที่คนทั่วไปมักจะค่อนว่า...ไม่เห็นมีอะไร...
มานำเสนอให้ใครๆ ได้เห็นว่า..มีอะไรในสวน..

: : บันทึกวันพฤหัสบดี : :
..๗ มกราคม ๒๕๕๓..​๑๕.๓๐ น...


โฮะๆๆๆ ... งานเยอะจังเลย ทำไม่ทัน ทำเท่าไหร่ก็ไม่หมด ... ทำไงดี ๆๆๆ
แล้วจะทำอะไรก่อนดี อะไรๆ ก็เร่ง อะไรๆ ก็สำคัญ มีตั้งหลายอย่าง
รายงานก็ต้องทำ งานใหม่ก็ต้องทำ งานค้างก็ยังไม่เสร็จ ... ว้า ...
เวลามีอะไรเข้ามาพร้อมๆ กันเยอะๆ ทำให้เราชักปวดหัวจริงๆ เหมือนกัน
อันนี้หมายถึงปวดในเนื้อหนังของหัวเราจริงๆ นะคะ ไม่ใช่การเปรียบเปรย
ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะผลจากการจ้องจอคอมฯ นานๆ ด้วยหรือเปล่า
(แต่นี่แว่บมาเขียนบันทึกในบล็อกแกงค์ ไม่ยักกะปวดหัว ... แฮ่ๆๆ)
ปลงอนิจจังดีกว่า ... ก็ต้องค่อยๆ ทำไปละนะ คือ เป็นความรับผิดชอบ
ยังไงๆ ก็ต้องทำ ช้าหรือเร็ว ก็ต้องทำ เสร็จไม่เสร็จ ก็ต้องทำ
เราจำได้ว่า ตัวชี้วัดประสิทธิภาพการทำงานของเราที่นายในอดีตคนนึงเคยบอก คือ 'Ability to get things done'
ก็คือ ... มีความสามารถจัดการงานจนสำเร็จให้จงได้
ถ้างานไม่ done เราอาจจะเดี้ยง .. ประมาณว่า ไม่มีประสิทธิภาพในการทำงาน ฮือๆๆ
..ว่าแล้วก็ต้องกลับไปทำงานต่อปายยยย..
...
อ้อ..เมื่อเที่ยง เพื่อนร่วมงานโทร.มาบอกว่า ต้องเลื่อนทริปไปอีสานออกไปอีกสามสี่วัน
... ดีเหมือนกัน จะได้อยู่ปั่นงานกันต่อ...
เฮ้..ตะกี้นี้หัวหน้าเราเพิ่ง msn มาบอกว่า นายใหญ่อนุมัติให้ซื้อพีซีตัวใหม่สำหรับทำงานในออฟฟิศให้เราแล้ว เย้ๆๆๆ
พีซีตัวเก่านี่เราใช้มาหกปีแล้วแน่ะ วินโดว์ปลอม โปรแกรมอะไรๆ ก็ปลอม แรมก็น้อย
ดีอยู่อย่างคือยังรับใช้อย่างซื่อสัตย์มาตลอดหกปีนะคะ ไม่เคยดื้อรั้นงอแงเลย
มีอยู่ครั้งเดียวที่เราโดนไวรัสโทรจัน (จากแฟลชไดรฟ์เพื่อน) เครื่องดับบู๊ทไม่ขึ้นเลย
แต่พอช่างจากบริษัทคอมฯ มาเข้าดอส ฆ่าไวรัสแล้วก็ใช้ได้ดีเหมือนเดิม
หลังจากนั้น เราก็ใช้โปรแกรมแอนตี้ไวรัสตัวเดียว คือ 'McCafee' ของแท้ค่ะ
แล้วก็มีกิจวัตรอัพเดทบ่อยๆ ลบเทมป์ไฟล์ ลบคุกกี้บ่อยๆ ไวรัสก็ไม่มากวนอีกเลย
ฟังดูเหมือนยังรักพีซีเก่าอยู่ ใช่ค่ะ ก็รักอยู่ แต่เราเป็นคนทำงานในแวดวงข้อมูล
งานอัพโหลดดาวน์โหลดข้อมูลเข้าระบบนี่ ถ้าคอมฯ ใหม่ น่าจะดีกว่าแหงมๆ นะคะ
ว่าแล้วเดี๋ยวก็ต้องไปช่วยฝ่ายจัดซื้อหาราคาคอมฯ มาเปรียบเทียบกันดูก่อนค่ะ
นายเราเขามีนโยบายว่า จะซื้ออะไรต้องขอดูราคาเปรียบเทียบกันก่อนเสมอค่ะ เพื่อความรอบคอบ
...
..สุขสันต์วันสีส้มที่ฝนยังไม่มีวี่แววว่าจะตกค่ะ..

Create Date : 06 มกราคม 2553
Last Update : 8 มกราคม 2553 9:21:12 น.		27 comments
Counter : 2465 Pageviews.
Share Tweet