# 21-22 : Lake Tahoe Part 2 เมื่อวันก่อน ระหว่างที่เราค้นตู้หาของอยู่ บังเอิญเจอโปสการ์ดจากทะเลสาบทาโฮหลงเหลืออยู่อีกสองใบ (แสดงถึงการเก็บของที่ค่อนข้างจะกระจัดกระจายไม่เป็นระเบียบเล้ย...) ใบนึงเป็นภาพเจ้าถิ่นในป่าสนแห่งทาโฮ (Tahoe Pines) ที่กำลังเมามันกับการหม่ำลูกนัทของโปรด อีกใบก็เป็นอีกมุมมองของทะเลสาบสีฟ้าใสแจ๋วที่สวยงาม (หวังว่าทุกวันนี้ก็คงจะยังสวยอยู่นะ...) ภาพทะเลสาบสีน้ำเงินอมฟ้าๆ อาจจะดูคล้ายกับโปสการ์ดเลคทาโฮในบล็อกอันก่อน แต่เราก็รู้สึกว่าโปสการ์ดแต่ละใบ ล้วนมีรายละเอียดปลีกย่อยในตัวเองที่เป็นเอกลักษณ์ และเป็นส่วนเสี้ยวหนึ่งของความทรงจำถึงวันวารเก่าๆ ที่เรายังพอมีเรี่ยวแรงขับรถไปได้ไกลถึงทะเลสาบทาโฮ ในมลรัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกานี้ตั้งสองครั้ง วิธีจรลีไปทะเลสาบนี้เราได้เขียนไว้บ้างแล้วในบล็อกใกล้ๆ กันนี้ที่ชื่อว่า Postcards No. 3 and 4 - Lake Tahoe เราเดินทางจากลอสแองเจลิส ระยะทางโดยประมาณจากแอลเอขึ้นไปถึงมอนเทอเรย์ 325 ไมล์ (ประมาณ 520 กิโลเมตรแน่ะ) ทางคดเคี้ยวไปตามไหล่เขาริมทะเลอีกต่างหากนะนั่น ระหว่างทางเราได้แวะพักเที่ยวที่ปราสาทเฮิร์สต์ (Hearst Castle) ซึ่งจริงๆ แล้วก็ไม่ใช่ปราสาทราชวังอะไรหรอก เป็นบ้านหรูของเศรษฐีอเมริกันชื่อ มิสเตอร์เฮิร์สต์ (Mr Hearst) นั่นเอง เปิดเก็บสตังค์ให้นักท่องเที่ยวเข้าไปชมสมบัติพัสถานของแก จากนั้นเราก็ขับรถฉวัดเฉวียน ทิ้งโค้งตามไหล่เขา น้องๆ พันโค้งของอุ้มผางบ้านเรา (ตอนขับนั่นเรากลัวแทบตาย ทางแคบมาก ข้างซ้ายเป็นหน้าผาสูงเหนือมหาสมุทร ขับเร็วก็ไม่ได้ ขับช้าก็ถูกคันหลังจี้ตามเป็นหางว่าว...) แล้วก็เข้าสู่เขตบิ๊กเซอร์ ผ่านเมืองน่ารักชื่อ"คาร์เมล" (Carmel) เข้าสู่เมืองมอนเทอเรย์ ที่ตั้งอยู่ริมมหาสมุทรแปซิฟิก เมืองนี้ก็มีถนนหนทางสวยน่าเดินเล่น (แต่เราขับรถมาไกลทั้งเหนื่อยทั้งเครียดไม่อยากไปเดินดูอะไรแล้วขอนอนดีกว่า...) พักเหนื่อยจากมอนเทอเรย์แล้วก็ตะลุยต่อเข้าซานฟรานซิสโกอีก 111 ไมล์ พักเที่ยวชมเมืองใหญ่อีกคืน แล้ววันรุ่งขึ้นก็ขับต่อไปซาคราเมนโตอีก 91 ไมล์ ไม่พักแล้วขับยาวต่อไปเซาธ์ เลค ทาโฮอีก 102 ไมล์ เฮ้อ...กว่าจะถึง โอ้โฮ รวมแล้วจากแอลเอไปเซาธ์ เลค ทาโฮ นี่ปาเข้าไปตั้ง 629 ไมล์ คิดแล้วก้อหนึ่งพันกับหกกิโลเมตรแน่ะ ทีอยู่เมืองไทยขับไปทำงาน-กลับบ้าน วันนึงไม่ถึง 20 กิโลเอ๊ง... ไปเจอสามวันพันกิโลอย่างนี้ ซีดไปเลย แต่ก็สนุกนะ ได้ไปขับรถในเส้นทางวิวสวยที่เขาเรียกว่า Scenic Drive เป็นประสบการณ์ที่เพลินใจจริงๆ ได้ถ่ายรูปทาโฮในมุมมองของเราเองไว้บ้างเหมือนกัน แดดแรงแต่ไม่ร้อน อากาศสดใสมาก เราอยู่ที่เลค ทาโฮสองวัน ได้ไปชะโงกหน้าเยี่ยมๆ มองๆ รัฐเนวาดานิดหนึ่ง เพราะทะเลสาบนี้อยู่ตรงรอยต่อระหว่างสองรัฐ ขากลับแอลเอเราไม่กลับทางไฮเวย์วันแล้ว แต่ขอกลับทางตรงตัดผ่านทุ่งหญ้าราบตอนกลาง คือทางหลวงระหว่างรัฐที่เรียกว่าอินเตอร์สเตท ไฟว์ หรือ ไอ ไฟว์ (Interstate 5 หรือ I-5) ปรู๊ดเดียวถึงแอลเอในเวลาเพียงแปดชั่วโมง (จริงๆ แล้วก็ขับกันมึนเหมือนกัน ปนง่วงๆ ด้วยเพราะทางมันตรงและเรียบเหลือเกิน ขับเร็วก็ไม่ได้มีเรดาร์ตลอดทาง ต้องตรึงไว้ที่ 55 ไมล์ต่อชั่วโมง ใช้ Cruise Control สบาย) สรุปว่า เราคงจะชอบทะเลสาบทาโฮนี้มากจริงๆ นะเนี่ย... (ไม่งั้นไม่ถ่อขับรถไปเป็นพันๆ กิโลตั้งสองรอบอย่างนี้หรอก) เวลาเบื่อๆ เซ็งๆ โลก ก็ได้ดูโปสการ์ดรำลึกถึงความทรงจำดีๆ ไปพลางๆ ถามว่าไม่อยากไปอีกเหรอ ... พอแล้วละจ้ะ น้ำมันแพงอย่างนี้ ขอเที่ยวอย่างพอเพียงอยู่แถวๆนี้ สบายใจและสบายกระเป๋าที่สุดเลยละจ้ะ...   Create Date : 22 เมษายน 2551 3 comments Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2552 15:57:33 น. Counter : 970 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ แวะมาชมาภาพสวยค่ะ ทะเทสาบสวยจริงๆค่ะ ถ้ามีโอกาสอยากไปเที่ยวจัง แต่คงไม่มีปัญญาไป อิอิ   โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย 23 เมษายน 2551 3:34:47 น.

สวัสดีค่ะ การใส่ Link นะค่ะ ลองคลิกเข้าไปดูนะค่ะ https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=dyml&month=24-04-2008&group=20&gblog=15 ปล.ถ้ากดแล้วไม่เจอลิ้งค์นั้นๆ แสดงว่าลิงค์ที่ลิงค์ไปผิดค่ะ   โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย 24 เมษายน 2551 7:55:18 น.

โดย: chinging 26 เมษายน 2551 1:51:52 น.