เวลามีปัญหาในชีวิต เราต่างมีวิธีการจัดการรับมือกับปัญหาแตกต่างกัน วิธีการแก้ปัญหาของ "แจ็ค เกียโมโร่" (รับบทโดยเบน อัฟเฟล็ก) ในหนัง Man About Town นั้นน่าสนใจ

"แจ็ค" เป็นเจ้าของธุรกิจบริษัทตัวแทนดาราในฮอลลีวู้ด ... การงาน อนาคตดูสดใส แต่นั่นแค่เปลือกนอก แท้จริง แจ็คยังต้องสาละวนกับการจัดการปัญหาของตัวเอง

ตั้งแต่เล็กจนโต "แจ็ค" รู้สึกเสมอว่าตัวเองมีปมด้อย (ทั้งที่ดูแล้วไม่น่าจะมี) ความคิดปมด้อยในวัยเด็ก เป็นต้นว่าพี่ชายได้สาวที่เขาปิ๊งไปเป็นแฟน โดยที่แจ็คเชื่อว่าสาเหตุมาจากเค้าอ้วนตุ้ยนุ้ยเกินไป หรือกรณีที่พ่อกับแม่ถ่ายเทความรักให้ลูกไม่เท่ากัน (แม่นั้นรักแจ็คอย่างออกนอกหน้า)

อะไรต่อมิอะไร ทำให้แจ็คในวัยหนุ่มพยายามทำตัวเป็น MR.Perfect จากเด็กอ้วนตุ้ยนุ้ยกลายเป็นแจ็คผู้สมาร์ท และยังร่วมกับเพื่อนทำกิจการจนประสบความสำเร็จ ชื่อเสียง เงินทอง ตามมา...

การใช้ชีวิตแบบนักสมบูรณ์แบบนิยม ทำให้เมื่อเวลาผ่านไปอัตตาความยึดมั่นถือมั่นในตัวเองของ "แจ็ค" ก็สูงขึ้นตามวัย เมื่อเกิดปัญหาในชีวิต และหาทางออกไม่ได้ คนที่ดูเก่งกาจในสายตาคนอื่นอย่างเค้า ไม่เลือกวิธีไปพบจิตแพทย์ ไม่เลือกวิธีปรึกษาคนใกล้ตัว หรือยอมเปิดใจให้คนรอบข้างรับรู้

ดังนั้นวิธีของแจ็คในการรับมือปัญหาและความเครียดฝังลึก คือ การเข้าคอร์สการเขียนหลังเลิกงาน

เหมือนจะเป็นการพยายามแก้ปัญหาเพียงลำพัง แต่น่าสนใจ...ใครๆก็บอกว่าการเขียนเป็นส่วนหนึ่งของการระบาย...เขียนไดอารี่ เขียนบล็อค เขียนบ้าๆบอๆ แล้วก็ทำลายหลักฐานนั้นซะ (ฉันเคยทำ)

คลาสเรียนวิชาเขียนของ "แจ็ค" นั้น อาจารย์ให้ทุกคน (คนเข้าเรียนนับหัวได้ไม่ถึงสิบ) เขียนบันทึกประจำวันหนึ่งเล่มส่ง...ฟังดูง่าย...อาจารย์นั้นก็ดูสอนง่าย แกบอกถึงการเขียนบันทึกสั้นๆ ก่อนจะบอกให้ทุกคนส่งงาน "แจ็ค" เองเริ่มต้นก็ไม่รู้จะเขียนอะไร...เขาไม่กล้าแม้แต่จะเขียนความในใจของตัวเอง เขียนแล้วฉีกทิ้งหลายต่อหลายหน้าเสมือนไม่ยอมรับความจริง (เป็นความจริงเกินรับว่าภรรยากำลังมีชู้กับลูกค้าบริษัทเขา)

แจ็ค เป็นยัปปี้ที่ไร้สุข และชอบคิดว่าคนอื่นมาพรากความสุขนั้นไปทุกครั้ง

แต่ในที่สุด "แจ็ค" ก็ตัดสินใจเขียนสิ่งอัดอั้นทั้งหลายตั้งแต่ชีวิตปัจจุบันไปจนถึงวัยเด็กลงสมุดบันทึก...เป็นสมุดที่แจ็คหวงมาก เพราะกำจุดอ่อน MR.Perfect ของเขาทุกอย่าง

หลายคนบอกว่าการเขียนไดอารี่ หรือบันทึกเป็นเพียงการเขียนเพื่อรอให้ใครมาอ่าน...นั่นอาจเป็นเรื่องจริง ในหนังเกาหลี sad movie ลูกชายกับแม่ไม่ลงรอยกัน กว่าที่ลูกจะรู้จักแม่แท้จริงก็ต่อเมื่อไปค้นพบไดอารี่ย้อนหลังหลายต่อหลายเล่มที่แม่เขียนถึงเค้าตั้งแต่อยู่ในท้อง...(ถือเป็นประโยชน์ในที่สุด)

คำถาม?

ถ้าเราเลือกแก้ปัญหาความเครียดสะสมแบบ "แจ็ค" จะได้ผลหรือไม่

กรณี "แจ็ค" ยิ่งเขียนบันทึกมากเท่าไหร่ ยิ่งเหมือนไฟสุม ความทุกข์ที่ระบายลงสมุดเล่มนั้น "แจ็ค" พบว่า ตั้งแต่เล็กจนปัจจุบันเขาอาจไม่เคยมีความสุขแท้จริงเลยก็ได้

ในสมุดบันทึกที่เขาเขียนเองมันฟ้องว่า เขาได้รับแต่ความสุขฉาบฉวย

สมุดบันทึกของแจ็คบอกเราได้อย่างนึงค่ะ เคยมั้ยคะ เขียนบันทึกที่ระบายและพูดถึงแต่ความผิดของคนอื่น ไม่พอใจอะไรต่ออะไรมากมาย แต่ลืมด่าตัวเอง (ฉันเคยทำ และนึกได้เมื่อเวลาผ่านไปได้กลับมาอ่านมันอีก)

แต่วิธีการแก้ปัญหาด้วยการเขียนนี่น่าสนใจนะคะ...ลองเขียนซักเดือนนึง เวลาขุ่นมัวในใจ แล้วเวลาผ่านไปลองกลับมานั่งอ่าน อาจรู้จักตัวเองดีขึ้น...

Create Date : 01 ตุลาคม 2551
Last Update : 1 ตุลาคม 2551 19:56:23 น.		12 comments
Counter : 1089 Pageviews.
Share Tweet