ก่อนที่เราจะพาไปเที่ยวโตเกียวในแบบของเรา เราขอขอบคุณบุคคลเหล่านี้ก่อน (ซึ่งบางคนอาจจะไม่รู้ตัว แต่ขอเขียนให้เป็นเกียรติเป็นศรีนิดส์นึง)

เพื่อนป้อน, ป้าหนุ่ย, กะจุ๋ม --> ผู้เชี่ยวชาญด้านการท่องเที่ยวที่ใกล้ตัวที่สุด ถามอะไรตอบได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่อุ่นใจที่ได้คุย อิอิ

พี่ปุ๊ก (Hobby Pook) --> พี่ปุ๊กส่งแผนที่รถไฟ และคู่มือเที่ยวโตเกียวมาให้ถึงบ้าน ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ JR Map ของ Sakura เริ่ดมากเลยค่ะพี่ปุ๊ก หนูใช้จนเปื่อยเลย

คุณ Pogghi, พี่ฟ้า (Skybox) --> ทั้ง 2 ท่านไม่รู้จักเรา แต่เราเนียนขอรู้จักเค้าเอง คุณ pogghi เพิ่งโพสต์เรื่อง "โตเกียว หมุนรอบตัว" ในห้องบลูก่อนเราจะไปไม่นาน เป็นแรงบันดาลใจให้เราอย่างแรง, สำหรับพี่ฟ้า เป็นกูรูญี่ปุ่นตัวจริง เราไปโพสต์แผนเที่ยวประหลาดๆ ในห้องบลูไว้ พี่ฟ้าสามารถหาภาพมาประกอบได้ทุกที่ที่เราอยากไป บอกได้คำเดียวว่า "สึโค่ยยย" จริงๆ ^^

-----------------------------------------------------------------------

เจิม blog ด้วยรูปจุดเริ่มต้นการเดินทางเที่ยวทีไรก็ต้องยิงเก็บไว้ทุกที

ทำไมเลือกเที่ยวบินกลางวันล่ะ ??? เป็นคำถามที่หลายคนถามเราก่อนไป แน่นอนว่าตั๋วถูกกว่าเป็นเหตุผลอันดับ 1 และอีกอย่างคือการเดินทางครั้งนี้เราไปพักกับญาติของเพื่อนที่ไปด้วยกันจึงไม่ต้องเสียค่าที่พักอยู่แล้ว เป็นการประหยัดได้อย่างแท้จริง และเมื่อไปถึงแล้วเราได้พัก 1 คืน เช้าขึ้นมาไปเดินตะลุย Tokyo Dome แบบสบายๆ ก็เลยคิดว่าคิดไม่ผิดที่เลือกบินเช้า ^^

"งานเข้าก่อนเข้าเมือง"

6 ชม. ผ่านไปการบินไทยพาเรามาถึงสนามบินนาริตะในเวลาประมาณ 4 โมงครึ่ง จากนั้นเป็นขั้นตอนผ่าน ตม. และรอกระเป๋าตามปกติ แต่ของเราไม่ปกติ เอาล่ะเสะ!!

ระหว่างรอกระเป๋าที่สายพาน มีหมา ตม. มาดมๆ คนที่ยืนรอกระเป๋า ก็คงเป็นมาตรการตรวจสอบเรื่องนำยาเสพติดหรือว่าของต้องห้ามเข้าเมือง เราก็ไม่ได้คิดอะไร พอกระเป๋ามาก็ลากกระด๊อกกระแด๊กผ่าน custom ทีนี้แหละงานเข้าล่ะพี่น้อง custom ญี่ปุ่นเรียกไปตรวจของในกระเป๋า ก็งงๆ กันเกิดอะไรขึ้นหว่า ทำไมต้องเป็นตรู เค้าเอารายการของต้องห้ามต่างๆ มาให้ดูว่าเรามีหรือเปล่า ก็แหงล่ะใครจะตอบว่ามีก็มันไม่มีอะไรนี่หว่า จากนั้นขอตรวจกระเป๋า carry ขึ้นเครื่องด้วย แล้วก็ตรวจร่างกายเรียกว่าขยำเลยแหละ หยึยย... custom สาวบอกว่าที่เรียกตรวจเพราะว่าหมามันมาดมพวกเรา 2-3 รอบ ก็เลยมีข้อสงสัย สุดท้ายหาสาเหตุไม่ได้ custom สาวที่ตรวจเราถามว่า "ที่บ้านเลี้ยงแมวหรือหมารึป่าว" เราก็ตอบว่าเลี้ยงหมา นอนกับเราในห้องด้วย เท่านั้นแหละร้องอ๋อๆๆ เสียงหลงเลยทีเดียว  นั่นไง..นั่นไง .. ตบเข่าผ่างๆ เพราะเหตุนี้เองหมามันถึงมาดมเราถี่เหลือเกิน ก็ทั้งกระเป๋า เสื้อผ้า รองเท้ามีกลิ่นโจบิติดตัวอยู่แล้น แหม่.. เก็บความแค้นไว้ในใจกลับไทยเมื่อไหร่จะอัปเปหิออกจากห้อง (เรานะไม่ใช่หมา พ่อมันไม่ยอมหรอก รักหมามากกว่าเมีย... งืดๆๆ )

----------------------------------------------------

"นั่งรถไฟเข้าเมือง"

รถไฟจากนาริตะเข้าเมือง มีอยู่ 2 สายหลักๆ คือ Keisei กับ JR Rapid Train ที่เราดูจาก hyperdia มา เค้าบอกว่าให้เรานั่ง jr สาย yokosuka (สีน้ำเงิน) ไปถึง Kinshicho ได้เลย พอลงกะไดเลื่อนลงมาเจอห้องขายตั๋ว/แลกตั๋ว JR ก็เลยปรี่เข้าไป แต่ท่าทางจะไม่ใช่ เริ่มงงนิดหน่อย แล้วก็ใช้ปากถามทางทันที เหมือนไม่ได้ตรียมตัวไงไม่รู้ ถามคนที่ต่อแถมเค้าบอกตรงนี้ไว้แลก JR Rail Pass สุดท้าย จนท.สาวพามากดตั๋วที่ตู้ขายตั๋วอัตโนมัติอยู่ก่อนลงกะไดเลื่อนไปขึ้นรถไฟ ค่าตั๋วคนละ 1280 Y

"สถานีปลายทาง Kinshicho"

"มื้อแรกในญี่ปุ่น"

อย่าถามว่าชื่อร้านอะไร ตรงไหน จำไม่ได้ ตอนแรกก็ว่าจะจำแต่กินเสร็จแล้วไม่จำดีกว่า มื้อนี้เจอแบบฟลุคๆ ด้วยความที่อากาศเย็นโฮก เราก็เลยอยากกินราเมง ตอนนี้อยากซดอะไรร้อนๆ อย่างเดียวเลย พอเก็บกระเป๋าเรียบร้อย เดินดุ่ยๆ มาเรื่อยเลี้ยวขวาปุ๊บ เจอราเมงก็หยุดกึ้ก และส่งสัญญาณกับเพื่อนว่ากินมะๆๆ ก็เลยจัดมา เป็นอย่างที่เห็นในรูป

ร้านนี้มีดีที่พนักงาน เรานั่งหน้าเคาน์เตอร์ มองหน้าพ่อครัวเพลิดเพลินเพราะว่า "หล่อมากกก" เหมือนดาราเกาหลี-ญี่ปุ่นเลย หรือว่าคนแถวนี้เค้าหน้าดีกันหมดฟระ เจริญหูเจริญตาตั้งแต่มื้อแรกเลย แต่ที่ไม่จำคือรสชาติราเมง เราว่าไม่ผ่าน มันเค็มมากๆๆ 3 คำแรกอร่อย แต่กินไปเรื่อยมันเค็มขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็เลี่ยนๆ หน้าตาดีแต่กินไม่ได้เป็นอย่างนี้นี่เองงงงง....

Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2553 10:46:00 น.		18 comments
Counter : 4660 Pageviews.
Share Tweet