พฤษภาคม 2549

 
2
3
4
7
9
10
11
12
13
14
15
16
18
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
5 พฤษภาคม 2549
All Blog
dying alive
เคยเจ็บจนหายใจไม่ออกไหม
เคยปวดเหมือนตัวจะแตกออกจากกันไหม
เคยอยากกรี๊ดร้องไห้ดังๆ แต่ที่ทำได้มีเพียงน้ำตาที่ไหลหลั่งมา
น้ำตารสเลือดจากการกัดปากมิให้มีเสียงใดเล็ดลอด



เรามันคงเป็นคนไม่มีค่าจริงๆ ไม่มีค่า ไม่มีศักดิ์ศรี ไม่มีอะไรเลย

ไม่มีเลย แม้กระทั่งความสุขที่เคยคิดว่าเป็นสิ่งล้ำค่าของเรา
สิ่งล้ำค่าที่สุดในชีวิต ที่ไม่อาจแม้แต่จะบอกใคร ไม่มีทางเป็นเจ้าของได้
แต่ก็ยังอยากเก็บความสุขนี้ไว้นานๆ



แค่วันนี้ มีผู้หญิงอีกคน เรียกเธอว่า "หันหนี"


ตัวตนของเราก็พังทลายลงมาไม่มีชิ้นดี
.
.
.
.
.

ขอเวลาหน่อยเถอะนะ ขอให้วันนี้ผ่านไป พรุ่งนี้จะกอบเก็บใจขึ้นมายืนหยัดใหม่



ช่วยทำให้คืนที่ยาวนานที่สุดนี้ผ่านไปให้เร็วได้ไหม ... ขอร้อง

.
.
.
.
.

ขอร้อง


มันคงจะไม่เป็นอะไรเลย ถ้ามันไม่ใช่คำนี้ สะกดแบบนี้
เมษาที่แล้วก็เป็นแบบนี้
ผิดกันแต่เมษานี้ ... ไม่ใช่เรา



Create Date : 05 พฤษภาคม 2549
Last Update : 5 พฤษภาคม 2549 9:48:57 น.
Counter : 377 Pageviews.

7 comments
  
อ่านแล้วรู้สึกเศร้า ๆ อะ
โดย: Bluejade วันที่: 5 พฤษภาคม 2549 เวลา:6:10:35 น.
  
ก็คงอย่างนั้นมั้ง Bluejade

โกโก้คงหมดไม่มีความสำคัญแล้วแหละ
กลายเป็นคนไม่มีประโยชน์ ...
โดย: broken cocoa IP: 203.107.205.27 วันที่: 5 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:28:32 น.
  
สี่บรรทัดข้างบน เขียนมาจนเราอ่านแล้วรู้สึกตามด้วยแน่นะจ้ะ ... เจ็บปวด
โดย: JewNid วันที่: 5 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:22:23 น.
  
อืมมมมม

โกโก้ เป้นคนสำคัญของคนอีกหลายๆคนล่ะ ไม่ใช่แค่ตาคนนั้น

เราก็นั่งร้องไห้เป็นวักเป็นเวรกะไอ้ผู้ชายคนนึง ที่พูดกะเราว่า "i'm not your boyfriend"ลืมไปหมดว่าตัวเองมีคุณค่าแค่ไหน

แล้วแม่ก็โทรมาหา...บอกว่าคิดถึงเรามาก
พ่อโทรมาหา....บอกว่า ไม่มีเราที่บ้านแล้วบ้านเหงาขึ้นเยอะ
เจอรี่โทรมาหา..บอกว่าไปกินสเต็กกัน อยากมีเพื่อนกินสเต็ก
โมโม่อีเมล์มาหา....บอกว่าคิดถึงมาก อยากไปเที่ยวด้วยกันอีก

วินาทีที่เราร้องไห้เพราะใครซํกคน ไม่เห็นคุณค่าของเรา
เป้นวินาทีเดียวกะที่เพื่อนพ่อแม่พี่น้องของเราเห็นว่าเรามีคุณค่าแค่ไหน

คิดถึงโกโก้นะ อย่าร้องไห้มาก ตาบวมไม่สวยนะ

โดย: เกือกซ่าสีชมพู วันที่: 5 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:17:33 น.
  
ขอบคุณมากๆ นะคะ คุณ JewNid ที่ร่วมแชร์ความรู้สึก

นู๋นัท โกโก้ก็จะพยายามจ้า อ่านแล้วน้ำตาร่วงอีกรอบ เหมือนโลกมันโหวงๆ ไปหมด
ที่น่ากลัวคือ สิ่งนี้ ทำให้เราไม่รู้ว่าที่ผ่านมามันจริงหรือเราแค่ฝันไปคนเดียว
วันนี้ไปงานอาษามา ไม่อยากนั่งเครียดอยู่บ้าน ไม่รู้เลย พอกลับเข้ามาก็เป็นอีก

คงต้องใช้เวลาเนอะ แล้วจะเอารูปมาลงให้ดูนะจ๊ะ คิดถึงจัง ถ้าอยู่ใกล้ๆ คงหนีไปนอนบ้านแล้วล่ะ
โดย: broken cocoa IP: 203.107.204.83 วันที่: 5 พฤษภาคม 2549 เวลา:20:43:21 น.
  
สรุปว่า ...


โกโก้ บ้า ค่ะ


คิดไปเอง ตีตนไปก่อนไข้





เวรกรรมแท้ๆ ... ไม่ใช่ของโกโก้นะคะ ของเธอน่ะ


เฮ่ออออ ถ้าความบ้าของโกโก้คราวนี้จะทำให้เธอแหยงและเปลี่ยนไป
คงโทษใครไม่ได้จริงๆ แฮะ ตูทำตัวเองแท้ๆ บ้าเจงเจงงงง
โดย: cocoa butter วันที่: 5 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:28:36 น.
  
โถๆๆๆๆ ตามมาปลอบใจอีก 1 เสียง
อย่าคิดมากเลยน๊า เราก็เรียกเพื่อนๆ แกล้งๆกันว่า หันหนีออกจาบ่อยอ่ะ
Cocoa มีค่าอยู่แล้วล่ะจ้า :) ยิ้มๆนะจ๊ะ ร้องไห้เดี๋ยวไม่สวย แล้วจะแวะมาเยี่ยมบ๊อกอีก
โดย: Jeban' (Jeban ) วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:13:07 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

cocoa butter
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]