|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
|
|
คนเก่ง
ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด
ความเป็นคนเก่งนั้น เป็นที่ปรารถนาของคนส่วนมาก จะเห็นได้ว่า เยาวชนของเรา ทุกวันนี้ ทั้งถูกกวดขัน และ ถูกคาดหวัง จากพ่อแม่ และ ครูบาอาจารย์ ให้ตั้งใจเล่าเรียน เพียงเพื่อให้ เป็นคน เรียนเก่ง จึงฝังหัวอยู่กับค่านิยมที่ว่า ต้องเรียนให้เก่งเข้าไว้ อย่างอื่นค่อยว่ากัน ที่เขียนเช่นนี้ ใช่ว่าจะไม่สนับสนุนคนเรียนเก่ง หรือ ไม่อยากให้เยาวชนไทย ตั้งใจเรียน แต่งานของชาติบ้านเมือง เราต้องการ คนทั้งดี และ เก่ง มากกว่า คนแค่เก่ง อย่างเดียว หมายถึง คนที่ มีความเก่งพอ ที่จะเข้าใจในงาน และ ทำงานนั้นร่วมกับคนอื่นได้ กับ มีความดีพอ ที่จะไม่เห็นแก่ตัว ที่จะไม่ใช้ความเก่ง ยกตนข่มคนอื่น และ ฉกฉวยประโยชน์ส่วนตัว คนเก่ง ที่ยึดมั่นถือมั่น แต่ในวิชาความรู้ของตัวเองนั้น มีแต่จะทำเพื่อตัวเอง และ มีแต่จะสร้างปัญหา มากกว่า การแก้ไขปัญหา ยิ่งหากมีส่วนร่วมในงานที่สำคัญของชาติแล้ว จะยิ่งสร้างความเสียหายอย่างไม่อาจประมาณได้ คนประเภทนี้ จะมอง และ เข้าใจโลก ในมุมแคบๆ ผ่านเลนส์ส่วนตัว ที่ได้ตั้งกรอบไว้ (เหมือนกรอบครอบตาม้าลากรถ) ถ้าใครคนอื่นเขาคิดเห็นอะไร ที่ผิดไปจากนั้น จะต่อต้านทันที ความมั่นคง และ ผลประโยชน์ของชาติบ้านเมือง เป็นเรื่องที่สำคัญมาก คนเก่ง ที่ยึดมั่นถือมั่นแต่ในวิชาที่คับแคบของตัวเอง เพียงอย่างเดียว ไม่สามารถรักษาไว้ได้อย่างแน่นอน เพราะคนพวกนี้ จะไม่สามารถตระหนักได้ว่า อะไรคือความจำเป็นเร่งด่วนในการแก้ไขปัญหาวิกฤติของชาติ ประเทศชาติต้องการคนเก่งที่เข้าใจผลประโยชน์ของชาติ มีความจงรักภักดีและมีความรักชาติบ้านเมืองอย่างแท้จริง ไม่ใช่คนเก่งที่ยึดแต่อัตตาตนเป็นหลัก แต่ปราศจากการเข้าใจในปัญหาของชาติในภาพรวม และเอาปัญหาส่วนตนเป็นใหญ่เหนือความอยู่รอดของประเทศชาติ บุคคลเช่นนี้ย่อมไม่เป็นที่พึงประสงค์ในการที่จะร่วมงานด้วย โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับความเป็นความตายของประเทศชาติ เข้าทำนอง มีความรู้ท่วมหัว แต่เอาตัวไม่รอด นั่นเอง
Create Date : 24 มิถุนายน 2550 |
|
6 comments |
Last Update : 24 มิถุนายน 2550 13:49:01 น. |
Counter : 394 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: พุ่มสกี้ IP: 58.8.123.91 24 มิถุนายน 2550 20:51:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: deknaew_ton (deknaew_ton ) 26 มิถุนายน 2550 10:57:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ๒๔ มิถุนา ๒๔๗๕ IP: 58.8.128.185 27 มิถุนายน 2550 23:51:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชาลี แชปปลิ่น IP: 58.8.128.185 28 มิถุนายน 2550 0:52:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: ๒๔ มิถุนา ๒๔๗๕ IP: 58.8.118.17 28 มิถุนายน 2550 7:48:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ๒๕ มิถุนา ๒๔๗๕ IP: 58.8.118.17 28 มิถุนายน 2550 10:55:36 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ข้าคือทหารราบ อ้อมกอดของข้าคือปืน เท้าข้ายืนในรองเท้าบู๊แสนสง่า บนแผ่นหลังเครื่องสนามนำพา บนหัวของข้าคือหมวกเหล็กออกประจัน นี่แหละคือทหารราบ ท่องเที่ยวปราบศัตรูทั่วเขตขัณฑ์ ถือกำเนินจากสีเขียวนักโรมรัน ศัตรูนั้นได้ยินนามครั้นทั่วแดน ทำให้ประชาชนนอนตาหลับ ทหารราบปราบปลื้มในใจ เพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์ พร้อมพลีชีพแทน ทั่วแดนข้าราชินีแห่งการรบ
|
|
>>สถิติ จำนวน ผู้เข้าชม <<
|
|
|
|
|
|
|
"คนดี คนเก่ง คนกล้า"..เยี่ยงนี้แหละ
จึงเรียกว่า"กรุงศรีอยุธยาไม่สิ้นคนดี"