เพื่อคนรุ่นหลัง (For the Next Generation)

คนที่รู้ประวัติศาสตร์ จะรู้ว่ามีอยู่หลายกรณีที่ผู้ทำคุณประโยชน์ต่อชาติบ้านเมือง และ สังคม กลับไม่เป็นที่ชื่นชอบ หรือ ชื่นชมในท่ามกลางยุคสมัย ที่พวกเขาเหล่านั้นยังมีชีวิตอยู่ครั้นเวลาผ่านไปพวกคนรุ่นหลัง ที่ได้รับอานิสงฆ์จากการกระทำของผู้กล้า ที่น่าสรรเสริญเหล่านั้นจึงค่อยมาระลึกถึงบุญคุณที่บรรพบุรุษผู้กล้าของพวกเขาได้กระทำไว้ให้

กรณีพระเยซูที่ถูกพวกโรมันจับไปสำเร็จโทษด้วยการตรึงไม้กางเขนจากความผิดฐานไปเผยแพร่ศาสนาคริสต์ ซึ่งสมัยที่พวกโรมันยังครองโลกตะวันตกอยู่นั้น ศาสนาคริสต์ไม่เป็นที่ยอมรับ แต่ใครจะล่วงรู้ว่า ในเวลาต่อมาพระเยซู ได้กลายเป็นที่เคารพบูชาของผู้คนครึ่งค่อนโลก ในฐานะเป็นองค์ศาสดา ของศาสนาที่สำคัญที่สุดศาสนาหนึ่งของโลกนั่นคือ ศาสนาคริสต์ นั่นเอง

มีหลายต่อหลายครั้งในประวัติศาสตร์ ที่ผู้นำประเทศ จำต้องตัดสินใจอย่างเด็ดขาดเพื่อให้ประเทศชาติอยู่รอดปลอดภัยไม่ต้องดูอื่นไกล ดูตัวอย่างในบ้านเราลองนึกดูว่าถ้าสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ไม่ตัดสินพระทัย อย่างเด็ดขาด ตีฝ่าวงล้อมออกมากอบกู้บ้านเมืองและคราวเมื่อ ทุบหม้อข้าวทิ้ง เพื่อแสดงว่าต้องสู้ตาย ป่านนี้เราจะเป็นอย่างไร มีนักการเมืองหน้าไหน อยากออกมาตั้งคำถามหรือไม่ว่า
พระเจ้าตากฯ เอาสิทธิอะไรมาทุบหม้อข้าวจะมีนักสิทธิมนุษยชนคนไหนออกมากล่าวหาพระเจ้าตากไหมว่า ถือวิสาสะทำลายข้าวของส่วนรวม ท่ามกลางสถานการณ์ที่กำลังเสียบ้านเสียเมืองเช่นนั้น ถ้ามัวแต่มานั่งคำนึงถึงเรื่องความรู้สึกเป็นรายบุคคลหรือ เล่นลิ้น สะบัดสำนวนแบบนักการเมืองขี้ฉ้อนิยมทำ ป่านนี้เราคงไม่มีประเทศชาติอยู่อย่างสงบสุขเช่นนี้หรอก
ในทรรศนะของผู้เขียน แม้ว่าสิทธิเสรีภาพหรือรูปแบบในการปกครองจะมีความสำคัญแต่ในยามคับขันโดยเฉพาะยามที่ประเทศชาติกำลังอยู่ในภาวะวิกฤติ ความอยู่รอดของ ประเทศชาติย่อมต้องมาก่อน รูปแบบ หรือข้อจำกัดในยามปกติอย่างแน่นอน ลองนึกถึง ถ้ามีผู้ป่วยถูกรถชนบาดเจ็บสาหัส จะตายอยู่ในไม่กี่นาทีนี้ เมื่อถูกหามส่งโรงพยาบาลท่านว่าทางโรงพยาบาล ควรทำอะไรเป็นสิ่งแรก จะให้ปฏิบัติตามขั้นตอนทุกอย่างที่โรงพยาบาลวางไว้ไหม โดยเริ่มตั้งแต่ทำบัตร ซักประวัติ หรือจะให้เขาเข้าไปรักษาในห้องฉุกเฉินทันที อันไหนจะดีกว่ากัน แน่นอนว่าถ้าจะรักษากฎเกณฑ์ไม่ให้ถูกละเมิดเลย คนไข้คนนั้นย่อมเสียชีวิตอย่างแน่นอน ในขณะที่ถ้าเรายอมผ่อนปรนกฎเกณฑ์ไปบ้างเพื่อแลกกับชีวิตของคนท่านผู้อ่านคิดว่าทางเลือกใดย่อมเป็นทางเลือกที่สร้างสรรค์กว่ากัน

แต่อย่างไรก็ตาม หนทางที่จะดำเนินไปสู่การทำให้คนทั้งหลายตระหนักถึงเจตนาดีของการกระทำของผู้กล้านั้นๆ มักจะยากเย็นแสนเข็ญ และ ถูกต่อต้านในตอนแรก ซึ่งก็รวมถึง การปกป้องชาติบ้านเมืองให้พ้นภัยจาก คนชั่วโกงชาติ ของทหารที่ “จำเป็น” ต้องกระทำ แม้จะรู้ว่าไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุดแต่ก็ย่อม ดีกว่า ที่ปล่อยให้พวกนักการเมืองไร้คุณธรรมทั้งหลายเอารูปแบบประชาธิปไตยมาอ้าง เพื่อกอบโกยผลประโยชน์เข้าตัว และ พวกพ้อง รวมทั้งทำลายศีลธรรม จริยธรรมของสังคมไทยโดยรวมทำไมทหารจะไม่รู้ว่าการกระทำเช่นนี้ เสี่ยงที่จะต้องเจ็บตัว ในแง่ของการที่ต้องแลกกับการถูกโจมตีด้วยสารพัดวิชามาร จากนักการเมืองที่สูญเสียอำนาจแต่ทหารก็ยังยอม เพื่อที่จะรักษาชาติบ้านเมืองที่บรรพบุรุษเราได้เอาเลือดเนื้อเข้าแลกไว้

ประชาชนทั้งหลาย จงตั้งสติให้ดี อย่าให้ภาพลวงตาที่นักการเมืองขี้ฉ้อได้สร้างขึ้นมาหลอกลวงท่านอีกต่อไป จริงอยู่ว่า ทหารอาจเข้ามาสู่อำนาจด้วยวิธีที่ไม่ใช่ประชาธิปไตยแต่ถ้าทหารไม่เข้ามาแทรกแซง ประเทศชาติคงจะเสียหายไปมากกว่านี้ ท่านต้องเลิกวัดความเจริญความอยู่ดีมีสุข ของประเทศชาติจากตัวเลข จีดีพี เพียงอย่างเดียว แต่ต้องมองภาพรวมโดยเฉพาะความเจริญทางจิตใจตลอด ๕ ปีที่ผ่านมา ศีลธรรม จริยธรรมของคนไทยตกต่ำลงมากแม้จะถูกอัด ฉีดเงินจากนโยบายประชานิยมจอมปลอมก็ตามพูดง่ายๆว่าคนไทยมีความฟุ้งเฟ้อขึ้นมากเยาวชนหันมาสนใจแต่การปรุงแต่งรูปลักษณ์ภายนอก มีความเห็นแก่ตัวมากขึ้น และตกเป็นทาสเทคโนโลยีอย่างถอนตัวไม่ขึ้น (จะถอนตัวขึ้นได้อย่างไรในเมื่ออดีตผู้นำเป็นเจ้าของบริษัทมือถือเสียเอง)

และในขณะที่คนไทยตกอยู่ภายใต้วัตถุนิยมและหลงใหลได้ปลื้มกับ “ภาพมายา” ที่นักการเมืองเลวได้มอมเมานั้น พวกนักการเมืองจอมฉ้อฉลทั้งหลาย ก็พากันร่ำรวยขึ้นอย่างไม่โปร่งใส มีทรัพย์สินเพิ่มขึ้นจากก่อนเข้ามาสู่ตำแหน่งอย่างมหาศาล (อยากทราบว่ามหาศาลขนาดไหน ลองติดตามการทำงานของ คตส. ดู)และขณะที่กอบโกยผลประโยชน์เข้าตัวนั้นก็เอาคำว่า “เลือกตั้ง” ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งในระบอบประชาธิปไตยที่

นักการเมืองเลวนิยมนำมาบิดเบือน มาบังหน้าตลอดเวลา (เอาประชาธิปไตยมาบังหน้า แต่ไม่ยอมให้ตรวจสอบตามกระบวนการรัฐสภา แล้วมันจะเป็นประชาธิปไตยได้อย่างไร)เปรียบได้กับโจรชั่ว ที่เอาเครื่องแบบเจ้าหน้าที่บ้านเมืองมาใส่ แล้วป่าวร้องว่า ฉันไม่ใช่โจรนะซึ่งก็เป็นที่ น่าอดสู ยิ่งนัก ที่ยังมีคนส่วนหนึ่งยังก้มหน้าก้มตาเชื่อโจรชั่วเหล่านี้ โดยไม่คิดจะใช้สติปัญญาไตร่ตรองเลยว่า แท้จริงแล้วมันคือโจรชั่ว

สรุปไว้ตรงนี้เลยว่า ไม่ว่าจะยากเย็นแสนเข็ญขนาดไหน ทหารก็จะยังทำหน้าที่ปกป้องรักษาประเทศชาติของเราต่อไป ตราบใดที่เรายังเป็น “ผู้พิทักษ์ชาติ” (Guardian of the Nation) นักการเมืองชั่วก็จะไม่มีวันได้เข้ามากอบโกยผลประโยชน์ ทำร้ายชาติบ้านเมืองอีก ไม่ว่าทหารจะถูกใส่ร้ายหรือ เข้าใจผิดอย่างไร ทหารก็จะไม่มีวันท้อแท้ เพราะว่าถ้าท้อแท้ประชาชนจะเหลือใครเป็นที่พึ่งเรามั่นใจว่าท้ายที่สุดแล้วสังคมจะเข้าใจเรา เราก็รักประชาธิปไตยเท่าๆกับที่ประชาชนคนอื่นรัก และไม่เคยตั้งใจจะพรากไปจากสังคมไทยเลย แต่เราก็ไม่สามารถปล่อยให้นักการเมืองเลวมาทำลายเช่นกัน เราจึงจำเป็นต้องดึงมารักษาไว้ชั่วคราว เพื่อจะคืนให้กับประชาชนในที่สุดนั่นเอง


“Politicians think of the next election but statesmen
always think of the next generation”.

“นักการเมืองนึกถึงแต่เพียงการเลือกตั้งครั้งต่อไป ในขณะที่รัฐบุรุษมองยาวไกลไป ถึงอนาคตของคนรุ่นหลัง”

Create Date : 15 มิถุนายน 2550		3 comments
Last Update : 15 มิถุนายน 2550 16:18:03 น.
Counter : 376 Pageviews.
Share Tweet