ตอนนี้...รู้สึกประเทศเราเหนื่อยจังเนอะ....

จะวันพ่อแล้ว...ในหลวงของเรา...ท่าคือพ่อสูงสุด...ของประเทศ

น้อมถวายความจงรักและภักดีต่อท่านตลอดมาและเสมอไป....

ส่วนพ่อผู้ให้กำเนิดของเรา  แม้จะไม่ค่อยได้เจอกัน นานๆทีได้คุยกัน....รู้ว่าไม่ใช่ลูกที่ทำให้พ่อภูมิใจได้มากนัก  แต่เชื่อว่าความรักของเราไม่เคยน้อยเลย

ยังจำและรู้สึกดีดีกับวันเกิดพ่อปีนี้ที่ผ่านมา  ไปบริจาคเลือดให้เป็นกุศลกับพ่อ  เอาพลาสเตอร์ออกมา...รอยเลือดเป็นรูปหัวใจ...รักพ่อนะคะ

เมื่อสองปีก่อนก็ทำของขวัญวันเกิดให้พ่อ  ไม่เคยระบายสีบนหิน  ก็ทำเท่าที่เราจะทำได้  มีแต่ความรักที่มอบให้ทุกปลายพู่กันที่ระบายสี...เขียนคำว่าพ่อ...และคำว่ารัก....

แม้ไม่ใช่วันพ่อ...แม้จะวันไหนไหน....พ่อคือคนสำคัญที่สุดในชีวิตนะคะ....

อยากให้พ่อแข็งแรง...ให้พ่อมีความสุข...อะไรก็ได้ที่ดี...ขอมอบให้พ่อหมดเลยค่ะ