รำพันวันอาทิตย์...ในความคิดของคนธรรมดา
วันนี้อยากเขียนอะไรเรื่อยเปื่อย บ่นความในใจออกมาบ้าง...ในพื้นที่ส่วนตัวของเราจริงๆ พื้นที่ที่ไม่ต้องมีคนมากด like แล้วถามอะไรมากมาย จนในที่สุดก็นอกเรื่อง นับแต่วันที่เฟสเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน ทำให้ยิ้มให้ขำรับรู้เรื่องราวมากมาย แต่ก็ทำให้เหนื่อยใจ โดนเข้าใจผิด โดนใส่ร้ายสุดท้าย...พบว่าตัวเองคลิ๊กคนออกไปจากหน้า newsfeedเราวันละคนสองคน ยิ่งบ้านเมืองไม่สงบ...เราพบการเขียนความคิดเห็นของใครๆมากมาย เราไม่ว่าไร ใครจะคิดยังไง แต่ไม่ชอบจริงๆที่เขียนว่าฝ่ายที่ไม่ถูกใจแล้วไม่ระบุเขียนลอยๆ ไม่ได้คิดว่าคนอื่นอ่านจะรู้สึกยังไง การใช้ถ้อยคำบางครั้ง...ยอมรับเลยว่าอ่านแล้วผิดหวังในคนเขียนทีเดียว ความท้อแท้เหนื่อยอ่อนจากเรื่องราวในบ้านเมืองรวมร้อยมาถึงผู้คนรอบข้างที่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย ใครไม่เห็นด้วยคือคนผิด คนผิดหลายฝ่าย...มองแต่ความผิดของฝ่ายตรงข้าม คนควรลงไม่ลง คนควรหยุดไม่หยุด จนคนที่ไม่ขอร่วมกับใครจนดูเหมือนเมินเฉยในสายตาใครๆ แอบน้ำตารินเมื่อยืนมองภาพทั้งหมดจากวงนอก คำว่ารักคงไม่พอจะเยียวยา หรือน้ำตากี่พันตันคงไม่ซึ้ง ต่อความห่วงความคิดความคำนึง คงไม่ถึงหัวใจใครใครสักคน..... ชาราบูน
Create Date : 19 มกราคม 2557 |
Last Update : 19 มกราคม 2557 17:11:27 น. |
|
3 comments
|
Counter : 546 Pageviews. |
|
|
อย่าคิดมากนะน้องนัท
อย่างน้อยยังไงก็มีพี่อุ้มมากด Like
กด Loveให้เสมอจ้า