เป็นเรื่องที่เคยอ่านสมัยเด็กมากๆเลยครับ ชอบชื่อตัวละครที่เพราะและมีความหมายครับ ตารเกศ น่าจะแปลว่าพระจันทร์
ผมจำได้ว่า เรื่องนี้น่าจะเคย สร้างเป็นภาพยนตร์ คุณพิสมัย วิไลศักดิ์รับบทเป็นตารเกศ ครับ ส่วนพระเอก รู้สึกว่าจะเป็น คุณสมบัติ เมทะนี

ยังไม่เคยอ่านค่ะ แต่อ่านจากรีวิวแล้วน่าสนใจดีจังค่ะ

ไม่เคยอ่านงานของนักเขียนท่านนี้เลยค่าาา

สมัยวัยรุ่นชอบ ม.มธุการีมาก
แต่ก็ไม่มั่นใจที่จะบอกว่าชอบเพชรน้ำค้างด้วย
และถ้ามาอ่านม.มธุการีในวันนี้ก็ไม่แน่ว่าจะชอบเหมือนสมัยก่อน

ส่วนเรื่องนี้...ท่าทางจะอ่านแล้วหม่นหมองนะคะ

มีงานของผู้เขียนในกองดองอยู่หลายเล่มแล้วครับ ฮ่าๆ ไว้จะเริ่มจากน้ำตาหยดสุดท้ายก่อน

ถ้ามีเวลาในการเดินงานหนังสือมากกว่านี้ ก็ว่าจะลองเมียงๆมองๆหนังสือปกแบบนี้อยู่เหมือนค่ะ

อยากอ่านนิยายอารมณ์นี้จังค่ะ
ตอนไปงานหนังสือก็ไม่มีเวลาเดินดูเหมือนกัน เสียดายค่ะ

เรื่องนี้น่าจะเคยอ่านแล้ว ชักลืมเลือนค่ะ

เพิ่งอ่านจบไปเมื่อสัปดาห์ก่อนค่ะ สงสารตารเกศมากเลย

อ่านเรื่องนี้จบ เสียน้ำตาไปไม่น้อยเลยค่ะ

ติดใจตรงบทกวีภาษาอังกฤษที่นางเอกกล่าวถึงว่า "ชีวิตนี้สั้นนัก... ความรักและความสุขจะผ่านเข้ามาเพียงผิวเผิน มันจะเยี่ยมเยียนเพียงขณะเดียว จากนั้นมันก็จะผ่านไป ความสุขใดเเม้เพียงน้อยนิดที่ผ่านเข้ามา แม้เพียงโฉบผ่าน จงคว้ามันเอาไว้ กอดมันเอาไว้ เพราะเมื่อมันผ่านไปแล้ว มันจะไม่หวนกลับมาอีก" อ่านแล้วรู้สึกคุ้น แต่จำไม่ได้ว่าใครแต่งไว้

ชอบการตั้งชื่อของคุณ ม.มธุการี เหมือนกันค่ะ เท่าที่สังเกตุท่านจะตั้งชื่อตัวละครเป็นคู่เปรียบเทียบกัน อย่างในเรื่องนี้ ตารเกศ หมายถึงพระจัน่ทร์ ส่วนฮิเดโกะ แปลว่า พระอาทิตย์

ว๊าวววว เล่มนี้ท่าจะมีในกองดองนะคะ กระตุ้นให้อยากอ่านนะเนี่ย

ชบาหลอดก็ชื่นชอบชื่อตัวละครเหมือนกันค่ะคุณสามปอยหลวง เคยเสิร์ชๆ ในอินเตอร์เน็ตดูว่าเรื่องนี้เคยสร้างเป็นละครหรือเปล่า ก็พบฉบับภาพยนต์อย่างที่คุณสามปอยหลวงบอกมาอะค่ะ อยากดูเหมือนกันนะคะว่าจะถ่ายทอดออกมาเป็นภาพเคลื่อนไหวได้ถูกใจมั้ย

เชียร์ให้อ่านนะคะคุณหวานเย็นฯ ถึงจะเขียนนานแล้ว แต่อารมณ์และเหตุการณ์ในเรื่องไม่เก่าเลยค่ะ และหนึบๆ หน่วงๆ ในดวงใจแน่นอน

ลองดูนะคะคุณ Pdจิงกุเบล อ่านแล้วอาจจะชอบและติดใจก็ได้นะค้า ของเค้าดีจริงไรจริง อิอิ (แอบโฆษณา)

อ่านแล้วมีอารมณ์หม่นหมองติดอยู่ในใจไประยะหนึ่งเลยค่ะคุณริญบุญญา ชบาหลอดเองก็ชอบทั้ง ม.มธุการีและเพชรน้ำค้างนะคะ แต่เหมือนจะเอนเอียงไปทาง ม.มธุการีเสียมากกว่า ส่วนเรื่องความชื่นชอบในงานเขียนบางเรื่องหรือนักเขียนบางคน ชบาหลอดเองก็เป็นค่ะ เมื่อกาลเวลาผ่านไป...ความชอบของเราก็อาจจะเปลี่ยนตาม

เริ่มจากน้ำตาหยดสุดท้ายเลยจ้าน้องอุ้มสม ตอนนี้น้องอุ้มสมโต (ขึ้นมาจากเมือก่อน) แล้ว น่าจะรับเหตุการณ์บาดเจ็บหัวใจในเรื่องได้ แล้วมาร้องไห้กับปาลชาติให้น้ำตาไหลหยดสุดท้ายด้วยกันนะค้า อิอิ

ปกนิยายแบบนี้คลาสสิกดีนะคะคุณ kunaom ตัวอักษรข้างในก็เก๋ด้วยค่ะ เป็นคล้ายๆ พิมพ์ดีด อ่านไปเอามือลูบๆ หน้ากระดาษไป เหมือนสัมผัสได้ความขลังเลยค่ะ

ชบาหลอดชอบนิยายอารมณ์แบบนี้มากๆ เลยค่ะคุณ polyj ซึ่งนักเขียนท่านนี้รวมถึง ม.มธุการีส่วนมากแล้วจะเขียนนิยายอารมณ์นี้ทั้งนั้นเลยนะคะ ถ้าอยากได้อารมณ์แนวๆ นี้ทั้งสองนามปากกาที่บอกไป ไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ งานหนังสือครั้งหน้าสอยมาให้ได้นะค้า

อาจจะเคยอ่านแล้วก็ได้นะคะคุณพุดฯ

สงสารตารเกศอย่างมากเลยค่ะคุณ ม ชีวิตของหล่อนเศร้าเสียเหลือเกิน...และเศร้าตลอดทั้งเรื่องน่ะสิคะ แต่ยังดีนะคะที่ตอนจบของเรื่องไม่ทำร้ายคนอ่านจนเกินไป

ชบาหลอดน้ำตาไหลโดยเฉพาะตอนที่เพลงแห่งความหลังสมัยเรียนของตารเกศกับคัมภีร์เปิดขึ้นมาทีไร...ก็เจ็บปวดเมื่อนั้น ส่วนบทกวีบทนั้นเมื่อแปลเป็นภาษาไทยแล้วให้ความหมายดีทีเดียวนะคะคุณผ่านมา ส่วนการตั้งชื่อน่าจะเป็นอย่างที่คุณผ่านมาบอกน่ะแหละค่ะ สองขั้วที่มาเจอกัน แต่ถึงอย่างไรทั้งพระจันทร์และพระอาทิตย์ก็ต้องพึ่งพิงกันและอยู่ทำหน้าที่ของตัวเองคู่โลกนะคะ

รื้อกองดองออกมาอ่านเลยค่ะคุณ Sab Zab' เชียร์ให้อ่านนะค้า อ่านเป็นยังไงมาเม้าท์กันด้วยน้า

คุณ ชบาหลอด เคยอ่านเรื่อง สายน้ำที่ไหลกลับ
คุณเพชรน้ำค้างไหมคะ อยากฟังรีวิว

ชบาหลอดยังไม่เคยอ่านเรื่องสายน้ำที่ไหลกลับเลยค่ะคุณสุวลักษณ์ ถ้ามีโอกาสได้อ่านจะรีวิวนะคะ