หนาวๆ เหงาๆ กับ Valentine's Day

วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ ตื่นมาก็ได้ยินแต่เสียงของความรัก ความสุข เราก็พยายามจะตื่นแต่เช้า เพราะว่าตื่นสายมาหลายวัน แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ เพราะมันเพลียๆ จากฟิตเนสเมื่อวาน ดันบ้าพลังตามพวกฝรั่งมัน ประมาณว่ามันตั้งเครื่อง ตั้งน้ำหนักไว้อย่างไร กรูก็ไม่สน ไม่ลดน้ำหนักซะอย่างนั้น ทำนองว่าเมิงทำได้ กรูก็ต้องทำได้ แต่ลืมไป เรามันเอเชียนไซส์อ่ะนะ ก็เลยยกไปได้ไม่กี่ที ก็เลยจอดซะแระ อิอิ

ผลที่ตามมา ก็คืออาการปวดเมื่อยต่างๆ นานา แล้วมันก็พาลให้ไม่อยากตื่นนอนในตอนเช้าเลยนะซิ ว่าจะโดดก็เกรงใจ เพราะเพิ่งจะเป็นนักเรียนใหม่ เอาเวลาไปหยุดช่วงที่จะไปเที่ยวดีกว่า :-)

วันนี้มื้อเช้าก็ยังคงเป็นออมเลตเหมือนเช่นเคย เพราะไม่รู้จะกินอะไร มันยังไม่ค่อยคุ้นกับอาหารมื้อใหญ่ๆ ก็กินอะไร เล็กๆ น้อยๆ ตามสไตล์เราไปก่อนละกัน เคยพยายามจะกิน แต่มันก็กินไม่ได้ พอจะยัดเข้าไป มันก็ไปดันข้างล่างอีก ก็พาลปวดท้องไม่เป็นอันเรียนไปอีก อิอิ นอกจากนี้ที่ลืมไม่ได้ เพื่อสุขภาพ จะต้องกินน้ำผลไม้ด้วยทุกเช้านะครับ

มัวเล่าแต่เรื่องตัวเอง มาเล่าเรื่องเกี่ยวกับบรรยากาศวันวาเลนไทน์ที่ UST (University of St. Thomas) กันบ้างดีกว่า เริ่มจากหอหญิงก่อน อันนี้ไม่รู้หรอก น้องเอ็มเล่าให้ฟังอีกที เค้าจะมีดอกกุหลาบไปวางไว้ที่หน้าห้องหอหญิงทุกห้องเลย โอ้ ไม่ดีเลยเนอะ ไม่รู้ว่าใครมาวาง อิอิ ส่วนที่แคนทีน หรือที่เราไปกินมื้อเช้า ก็จะมีดอกคาเนชั่นวางไว้ทุกโต๊ะเหมือนกัน แล้วก็จะมีการ์ดเขียนข้อความเกี่ยวกับความรัก เราก็จำได้แค่ A girl's real beauty is within อะไรประมาณนี้ ซึ่งใครก็สามารถเก็บเอาดอกกุหลาบ หรือดอกคาเนชั่น (ย้ำว่าต้องเป็นสีแดง หรือสีชมพูเท่านั้น จึงจะเป็น Valentine's Day ของแท้) ไปได้ ก็เห็นมีหยิบไปหลายคน สงสัย make image ประมาณว่าชั้นก็มีคนให้ดอกไม้นะยะ โฮ่ๆๆๆ (ไม่ได้คิดดังเลยนะเนี่ย อิอิ)

มาถึงที่ห้องเรียน บนกระดานดำก็จะมีข้อความ Happy Valentine's Day บางคลาสอย่าง Reading/Writing อาจารย์จะค่อนข้างโรแมนติก ก็จะเปิดเพลงบรรเลงเบาๆ เพื่อสร้างบรรยากาศในวันแห่งความรัก วันที่ทุกคนเจอหน้าก็จะมีแต่ความสุข (happy) พูด I love you ให้แก่กัน

สำหรับเรา รู้สึกเฉยๆ เพราะเรามีความรักให้กับทุกคน ทุกวัน อยู่แล้ว (อ้วก) ก็เลยเป็นเรื่องปกติไป แต่เจอหน้าใคร ก็จะพูด Happy Valentine's Day เหมือนกัน แล้วก็จะถามประมาณอยากรู้อยากเห็นว่า คุณจะทำอะไรในวันนี้ มีแพลนอะไรไหม อู๊ย ช่างถามเนอะ ก็ขำๆ กันไป ส่วนใหญ่เค้าก็จะไป dinner กันแหละ หรือบางคนก็ให้ของเพื่อน มี Japanese girl คนหนึ่ง น่ารักมากเลย เจอใครก็ให้ช็อกโกแลต หนุ่มๆ ละรีบแย่งไปรับกันใหญ่เชียว 555 เราก็ได้มาอันหนึ่ง เป็นรูปหัวใจด้วยแน่ะ

วันนี้เราใส่เสื้อเชิ้ตไปเรียน ชั้นนอกเป็นแจ๊กเก็ตแบบบาง อาจารย์เห็นเรา ก็ถามใหญ่ ทำไมยูถึงใส่มา ยูไม่หนาวเหรอ ไอ้ไลท์แจ๊กเก็ตมันจะเวิร์กเหรอ เนี่ย เค้าใส่กันช่วงเดือนพฤษภาคมนะ ไม่ใช่ตอนนี้ เฮ่อ! ไม่รู้จะตอบอย่างไร ก็เบื่อไอ้เสื้อกันหนาวตัวใหญ่ๆ ที่ใส่แล้วขนาดตัวจะใกล้เคียงกับหมีควายแล้วอ่ะนะ ก็จะกระไร ภาษาอังกฤษ คำว่าหมีควายสะกดยังไงก็ไม่รู้อีก เลยต้องเม้าท์ไปว่า อ๋อ ก็ไอพักอยู่ที่ดอมอ่ะนะ มันก็ใกล้ๆ ไอเดินมาแค่เนี้ยก็ถึงแระ แป๊บๆ ก็เข้ามาในอาคารแล้ว มันก็คงไม่หนาวเท่าไหร่หรอก ไอทนได้ ชิวๆ กันไป

แต่จะว่าไป ดูอาจารย์เค้าเป็นห่วงเป็นใยดีจัง เพราะมีแต่คนถาม เฮ่อ ยิ่งขี้เกียจตอบอยู่ด้วย อิอิ สงสัยพรุ่งนี้ต้องกลับไปหาเสื้อหมีควายเหมือนเดิมดีกว่า

พอเลิกเรียน เราก็ไม่ได้ไปไหน ว่าจะๆ ก็ไม่ได้ไป ตอนแรกว่าจะไปดาวน์ทาวน์มินนีอาโปลิส เพราะอยากซื้อหนังสือ กับเสื้อกันหนาวใหม่ (เอาประมาณหมีควายใน big city ละกัน) แต่ดูเวลาแล้ว ไม่ไปดีกว่า ไหนจะต้องไปฟิตเนส (อิอิ มันยังไม่เข็ด) ไหนจะต้องไปอ่านหนังสืออีก เพราะพรุ่งนี้มี Quiz อีก ยิ่งเป็นวิชา Struture and Speaking ด้วย ตายกันพอดี เรายิ่ง so bad in listening อยู่ด้วย สุดท้ายก็เลยต้องไปอยู่โยงที่ห้องสมุด อ่านหนังสือไป เล่นคอมไป ฮ่าๆๆ

กลับจากห้องสมุดประมาณ 5 ทุ่ม โห ออกมาข้างนอก หนาวโคตรๆ ไม่น่าเชื่อว่าคืนวันวาเลนไทน์มันจะหนาวขนาดนี้ (หมายถึงอากาศหนาว ไม่เกี่ยวกับหนาวใจเล้ย ฮึ่ม! รู้ทันความคิดหรอกน่า อิอิ)

เราก็เดินโดดเดี่ยวไปคนเดียว หนาวๆ เหงาๆ มองไปที่ต้นไม้ ก็มีแต่กิ่ง ไม่มีใบหลงเหลืออยู่เลย คนที่เดินสวนมา เดินมาเป็นคู่ โอ้!

รีบเดินดีกว่า ไม่อยากอยู่ ไม่อยากเห็นบรรยากาศนี้เลย...

Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2550		5 comments
Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2550 12:29:04 น.
Counter : 366 Pageviews.
Share Tweet