สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม
อย่าลืมฉัน...อย่าลืมวันเชยชิดพิสมัย
อย่าลืมวันอำลาด้วยอาลัย
อย่าลืมใจที่สั่งว่า...อย่าลืมกัน
นี่คือนวนิยายที่ตรึงอยู่ในหัวใจผู้อ่านมาแล้วมากกว่าสองทศวรรษ บทประพันธ์ที่จะทำให้คุณหวนคิดถึงช่อดอกไม้สีม่วงอ่อนหอมระรวย กลีบบางใสราวกับแพร เยื่อไม้คลี่ซ้อนเป็นพุ่ม จากสีเข้มจนจางแซมด้วยใบเขียวขจี ดอกฟอร์เกตมีน้อท ใช่...อย่าลืมฉัน ดอกไม้แห่งรักและคำมั่นสัญญา ใช่...เธอว่าเธอจะไม่ลืมเขา เขาว่าเราจะไม่ลืมกัน เพราะรักและผูกพัน ก่อนอำลาด้วยอาลัย จักฝากแหวนรูปดอกไม้ห้ากลีบสวมใส่ติดนิ้ว และ อย่าลืมฉัน กลีบบางใสไว้เพื่อย้ำรอยจารจำในหัวใจของสองเราว่า จะมีเพียงกันและกันนิรันดร
แม้รักร่วมสวมใส่ไว้ติดกาย
เมื่อใดวายสวาทวอดจึงถอดเอย
หากกาลเวลา ไยจึงพัดพาคำสัญญาให้พลัดหาย และหัวใจไยจึงวายสวาทวอด ใช่...เมื่อใดวายสวาทวอดจึงถอดเอย เพราะหัวใจชอกช้ำถูกซ้ำเติมให้ชอกช้ำยิ่ง เพราะหัวใจที่เจ็บยิ่งแล้ว ไม่เคยได้รับการเยียวยาหรือแยแส ใจเอ๋ยใจ จึงค่อยๆละลาย ละลายใจที่เคยกระซิบว่า...อย่าลืมกัน กรีดรอยซ้ำย้ำแผลเก่าจนร้าวรวด ถึงเจ็บปวดอย่างไรไม่เอ่ยถึง จะจำรสช้ำไว้ให้ตราตรึง จนกว่าจะถึงวันของเรา...จะเอาคืน
บทเรียนแห่งหัวใจไม่เคยมีบทเดียว และ อย่าลืมฉัน ก็คงเป็นเช่นนั้น เมื่อรักกัน ย่อมไม่มีใครอยากพราก เมื่อหัวใจเดียวกัน ย่อมไม่อยากให้มีคนอื่นอีก วันนี้เรามาร่วมกันรักษาหัวใจของคนที่รักเรากันเถอะ ทุกข์ของผู้อันเป็นที่รัก ย่อมไม่พ้นความทุกข์ของตัวเราเอง
เขมชาติ-สุริยง อย่าลืมฉันและแหวนวงนั้น ย่อมเป็นอุทาหรณ์แห่งรักนี้เป็นอย่างดี
....................................................
เรื่องนี้เริ่มจากยืมห้องสมุดมาอ่านแล้วก็ชอบมากค่ะ เลยไปหาซื้อมาเก็บไว้ แต่ไม่ใช่ปกล่าสุดนะคะแต่เห็นปกนี้สวยดี ก็เลยเลือกเอามาแปะไว้ค่ะ
เป็นเรื่องของความรักที่มั่นคงไม่เสื่อมคลายของหญิงชายคู่หนึ่ง แต่มีเหตุต้องให้แยกจากกัน เนื่องจากนางเอกต้องลาออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อไปแต่งงานกับผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเพื่อล้างหนี้ให้ครอบครัวแต่ก็เป็นการแต่งแต่ในนามเท่านั้นค่ะ เพราะผู้ใหญ่ท่านนั้นเอ็นดูนางเอกมาก จริงๆแล้วต้องการให้มาเป็นลูกสะใภ้มากกว่า แต่ลูกชายปฏิเสธ ก็เลยจดทะเบียนกับนางเอกซะเองเพื่อให้มาช่วยเลี้ยงดูลูกแฝดที่ยังเล็กอยู่แทน
ส่วนพระเอกก็ไม่เคยรักใครอีกเลย ยังรักนางเอกคนเดียว แต่เป็นรักผสมแค้นค่ะ เพราะนางเอกทิ้งไปโดยไม่บอกกล่าว มารู้อีกทีนางเอกก็แต่งงานไปกับมหาเศรษฐีซะแล้ว เลยเข้าใจว่าครอบครัวของนางเอกเห็นแก่เงิน
เมื่อนางเอกได้เป็นอิสระอีกครั้ง ก็เลยคิดจะกลับเข้ามาในชีวิตของพระเอกเพราะยังรักพระเอกอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง แต่พระเอกพอได้มาพบหน้านางเอกก็รู้สึกโกรธและต้องการแก้แค้น แต่พอได้แก้แค้นสมใจแล้ว กลับยิ่งทุกข์กว่าเดิม เจ็บกว่าเดิม
สุดท้ายแล้วพระเอกก็ได้คิดถึงสิ่งที่ตัวเองทำผิดพลาดไป และต้องการประสานรอยร้าวให้กลับมาดีดังเดิม ก็ต้องลุ้นกันไปล่ะค่ะ คนรอบข้างก็ช่วยกันเต็มที่ จนจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งค่ะ
ชอบและประทับใจมากค่ะเล่มนี้ ซึ้งค่ะซึ้ง 
| Create Date : 05 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 7 ตุลาคม 2552 16:54:41 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 404 Pageviews. |
 |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
