Hanoi วันที่ 2 ตอน ถ้ำน้อยใหญ่ในฮาลอง........
หลังจากได้เห็นหน้าตาคนขับเรือแล้วด้วยดีใจก็ เลยต้องรีบถ่ายวิวข้างๆก่อนจะถึงท่าเทียบเรือให้ลงไปดูถ้ำอ้าววววลงได้แล้วเพราะเราต้องปีนไปดูถ้ำแล้วเรือจะไปรอเราอีกท่าฝั่งตรงกันข้าม ได้แล้ว ข้ามเขากันแล้วววว แล้วก็ให้ตั๋วเจ้าหน้าที่ตรวจก่อนขึ้น อ้าว ขึ้นเขาๆๆๆๆๆขึ้นมาไม่เหนื่อยเท่าไหร่ แต่ขอพักก่อนได้ไหม ครับ แล้วไกด์ก็ เรียกให้เราระดมพลเพื่อฟังการบรรยาย เล็กๆ น้อยๆ ก่อนเข้าไปประมาณ ว่า ที่มาที่ไปของการได้ขึ้นชื่อว่าเป็นมรดกโลก (มั้ง) ฟังไม่รู้เรื่องจากจุดนี้ก็ มองลงไปที่เรือเราพามาลงสักหน่อย สวยเหมือนกันนะครับ จากมุมนี้อ้าว ครบตามจำนวน 11 คน ก้ เข้าไปผจญกรรมในถ้ำกันเลยอยากรู้จักว่า ในถ้ำเป็นยังไง ลอดปากถ้ำแล้ว..........หันไปทางขวา อ้าว เม สูบบุหรี่ให้หมดก่อน เข้าถ้ำ (น้องเขาไม่ได้มา บอกกันไว้ล่วงหน้าเลย)ไกด์ก็ทำหน้าที่ อย่างเต็มกำลัง ผมก็ไม่ได้ฟังเท่าไหร่ เพราะกว่าจะไปถึงตัวไกด์ ก็จบคำบรรยายทุกที(เข้าไปฟังก็ เหวอๆๆๆๆๆๆๆ ตามระเบียบ) ชี้ไปเถอะ ตรงนั้นเหมือนอันนั้นบ้าง เหมือน อันโน้นบ้าง ตามจินตนาการ ของแต่ละคนแล้วพี่ๆ เหล่านี้ ที่มากับรถคันเดียวกับผมก็ ให้ถ่ายรูปให้ แต่ หายไปไหน อีก คนไม่รู้( ขออนุญาต มาลงเป็นเหยื่อในบล็อคผมนะครับ)เห็นว่ามีท่านหนึ่ง ถูกเรียกว่า พี่หมอ น่าจะทำงานด้านสาธารณสุข ไม่ได้ถามมาเหมือนกันครับ ผมผูกมิตรคนไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ดูภายในถ้ำกันต่อครับ เดินตามเขาไปเรื่อยๆ เพราะถ้ำแรกคนเดินดูเยอะ ครับ ไม่หลงไปไหนหรอกไม่ น่ากลัวเท่าไหร่ หรือว่า ถ้ำที่สองจะน่ากลัว ต้อง ตามไปดู นะครับทางนี้ก็สวย ครับแต่ชอบมุมนี้ ที่สุดเลยครับถ่ายรูปอีกหน่อยแล้วกันหันมาอีกที ไปไหนกันหมดแล้วววว ปล่อยให้ผม ยืนถ่ายรุป อยู่คนเดียวได้ตั้งนาน สองนานออกมานอกถ้ำแล้วครับ อ้าวใครอยากส่ง จดหมายก็ได้ ครับ นั่งพักไปก็มองไป คิดไป ถ้าจะจริงใจหน่อยให้นักท่องเที่ยว commet ก็ ควรจะมีกระดาษ ปากกา ให้เขียนแล้ว นักท่องเที่ยวคนไหนจะเตรียมกระดาษมาจากที่โรงแรมแหละ วุ้ย ..... คิดได้ไง เดินมาก็เหนื่อย น่าจะมี น้ำฟรีแจก จะได้ หมด commentลิงพวกนี้ หน้าตาน่าเกลียดใครจะซื้อมาฝากไม่ต้องนะครับ ดูวิว ที่อ่าวหน่อย ที่เรือเราจอดอยู่ (จะจำได้ไหมละว่าลำไหนที่นี่)ไกด์บอกกรุ๊ปผมว่า พวกคุณมีสองทางเลือก 1.เลี้ยวขวาขึ้นไปดูอีกถ้ำ กันเอง(เพราะไกด์ไม่ได้ไปด้วย เขาคงเหนื่อย)2.เลี้ยวซ้าย................ไปรอที่เรือ และให้ทำเวลาเพียง 20 นาที ในถ้ำที่สองตกลง กรุ๊ปเราก็ บ้าเลือด ดีแท้ เลย ไปถ้ำกันหมด แต่ว่า ผม คิดว่า..... ตามไปดู เอาเองว่าคิดอย่างไรผมเลยยืนดูป้ายนี้ ประมาณ 1 วินาที เลยตัดสินใจ ไปดูด้วยตา เพราะจะได้มาดูอีกทีเมื่อไหร่ก็ไม่รู้มีร้านของที่ระทึก ระลึก ด้วย แต่ไม่เข้าไปดูหรอกครับ ลำพัง เวลา 20 นาทีที่เหลือจะพอเอาชีวิตรอดจากถ้ำที่สองไหมละเนี่ยถึงปากถ้ำแล้วตรงปากทางเข้าก็มีมานั่งให้มองเห็นภายในถ้ำ ครับ กรุ๊ปเรา 10 คน มี 3 คนไม่ได้เดินไปเพราะบอกว่า ตรงนี้ลมมันเย็นดี ตามมาๆๆ เลย งานนีทำเวลากันหน่อย ข้ามสะพานมากันเลยครับไม่ต้องกลัวครับ ถ้าบาดเจ็บผมจะวิ่งนำหน้า เอง ภายในถ้ำที่เรารีบเดินดู เพราะไกด์ไม่มาทำงานต่อแล้วก็ เดากันไปเองว่าอะไรเป็นอะไรอ้าวเลี้ยวซ้าย ได้แล้ว (ใครบอกๆๆๆๆๆๆ เสียงใคร)ถ้ำนี้ แสงสีไม่ค่อยมีเท่าไหร่ ครับ เดินไป จนเห็นทางออกลิบๆ เราจะวนกลับไปทางเดิมที่เราเข้ามา นะครับอ้าวเดินตามมาเลยครับ สบายๆๆๆเสาทุกต้น เป็นแบบนี้ ครับ เพิ่งเห็นตอนจะออกจากถ้ำครับออกมาถึงปากถ้ำก็ ตามมาหลอกหลอนอีก ตู้ไปรษณีย์........อากาศ ข้างนอก สดชื่นดีแท้ถึงเรือแล้ว ครับ ไกด์ก็มารอหน้าเรือครับ เพราะเรา คงจำไม่ได้ หรอกครับใช้เวลาประมาณ 30 นาที ก็ จะถึงฝั่งครับ ไม่นานนั่งพักเหนื่อยสบายๆๆ ใจ แม่ค้า(ลูกเรือ) ก็ทำงานเลยครับ เอาเสื้อยืด บางๆ มาเสนอขาย สกรีน อ่าวฮาลอง ตอนแรกบอก ตัวละ 30000 ด่อง ผมกลับเพื่อนก็ ส่ายหน้า (ไม่รู้ว่าถูกหรือแพง)ส่ายหน้าไปก่อน แต่สุดท้ายก็ได้มาคนละตัวครับ ในราคาตัวละ 25000 ด่อง คิดซะว่าช่วยค่าน้ำมัน เพราะ นักท่องเที่ยว 10 คน เจ้าของเรือเขาจะได้ ค่าจ้างเท่าไหร่ ????? ถึงฝั่งแล้วครับ ไม่มีใครมารับเราเลยไกด์เราก็ วิ่งหารถที่จะพาเรากลับ ตอนมา เรามาทั้งหมด 13 คน(นักท่องเที่ยว 10 คน ไกด์ 2 คน คนขับ 1 คน)แต่ขากลับ มีนักท่องเที่ยว ติดกลับมาอีก 5 คน แน่นดีแท้ครับ ผู้ช่วยไกด์นะไม่ได้กลับมาด้วย ขนาดนั้น ไกด์ ของเรา ยังต้องนั่งกับทางเดินข้างๆ ตัวรถเลยครับระหว่างทางขากลับก็ แวะให้เข้าห้องน้ำ อีกครับ แต่ก็ ตามสภาพ มีตู้บริจาค ผมเลยใส่ไป 500 ด่อง เพราะมี เศษ เท่านั้น(สำหรับ สองคนด้วยนะครับ)ก็มีสินค้า เหมือนตอนเช้าที่เราแวะให้ดูเลือกซื้อเหมือนเดิมแหละครับระหว่างทางขากลับ ถนนมืดมากครับ ไฟตรงเกาะกลาง ก็ไม่มี กว่าเราจะเห็นไฟ ตรงเกาะกลางก็ประมาณ อีก 18 กิโลจะเข้าเมือง ฮานอยและที่สำคัญ ใครบอกว่าไม่มีอุบัติเหตู เห็นกันสดๆๆ นอน กลางถนน เลยครับ ใส่ หมวกกันน๊อคด้วยนะคนนั้นรถถึงตัวเมืองก็ ไปส่งคนอื่นๆๆ แล้ว พาผมกับเพื่อนมาส่ง ที่สุดท้ายหิวแล้ว ก็ เดินหาอะไรกินก่อน ตอนแรกเพื่อนผมจะกิน บุ๋นจ๋า อีก แต่ผมว่าไม่เอาดีกว่า เปลี่ยนแนวบ้างเดินไปเจอ เฝอไก่ แต่กว่าจะได้กิน ได้ของครบเหมือนโต๊ะชาวบ้าน ก็เมื่อยมือกันแล้วตามแบบฉบับ เขาก็ต้องได้ น้ำมาก่อน ปากท่องโก๋ แล้วตามด้วย เฝอมาดูโต๊ะผมว่า ได้อะไรมาก่อน เรียงตามลำดับ เครื่องปรุงมาก่อน แล้วเพื่อนผมก็ ชี้ไปที่ปากท่องโก๋โต๊ะข้างๆ ประมาณ ว่าขอแบบนั้นส่วนน้ำก็ ทำท่ายกแก้วน้ำ จึงได้มารออีกสักพักก็ได้ เฝอ แต่เนื้อไก่ มันน้อยๆๆๆ ไปมั้ง อยากได้ไก่ พิเศษ จะบอกเขาไงดีเมื่อเช้ากินเฝอไม่ได้ปรุงรส มื้อนี้ ใส่หมด ทุกอย่างที่เอามาตั้งบนโต๊ะ หน้าตาเลยเป็นแบบนี้หมดค่าอาหารน้ำ ปากท่องโก๋ มื้อไป สองคน 30000 ด่องครับกลับไปนอนได้ พรุ่งนี้ เราต้องเดินกันทรหด ..................................เหนื่อยจัง ตังค์ หมดไปไม่เยอะด้วย