Rain...falling in my heart... สายฝน...ก็เหมือนความรัก.... มืดครึ้ม... รอคอย เงียบงัน...ว้าเหว่ เหงา...ไม่เข้าใจ สดใส...มีความหวัง สดชื่น...อ่อนหวาน สวยงาม...ผลิบาน สมหวัง...ดังรอคอย อบอุ่น...อุ่นใจ สักวัน...คงได้เจอ -------------------------- เป่าจินโหมดนึกครึ้มวันฝนพรำ คัม ซา มิ ตะ.....   Create Date : 15 สิงหาคม 2548 16 comments Last Update : 15 สิงหาคม 2548 18:28:30 น. Counter : 1061 Pageviews. Share Tweet

ภาพโรแมนติคดีจังจ้า สวยๆทั้งนั้น   โดย: zaesun 15 สิงหาคม 2548 19:23:15 น.

หยดน้ำ กับตะเกียงริมหน้าต่าง สวยเย็นใจเหงาดีค่ะ.. วันนี้เปลี่ยนแนว..แต่ก็เหงาแบบสบายใจนะ..(ยิ้ม)..   โดย: ป่ามืด 15 สิงหาคม 2548 23:56:27 น.

ชอบหมดทุกรูปเลยค่ะ สวยยยยยยยยยย เป่าจินจ๋า รักษาสุขภาพนะคะ แบมเป็นห่วงค่ะ   โดย: yadegari 16 สิงหาคม 2548 4:09:34 น.

รูปสวยโคดเยยป้า สวยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: err_or 16 สิงหาคม 2548 8:19:06 น.

บ่อยครั้งที่หนาวเหน็บด้วยค่ะ...สายฝน   โดย: Hachimitsu 16 สิงหาคม 2548 8:27:44 น.

ใช่ค่ะ...หวัง...ว่า...สักวัน...คงได้เจอ.. คิดถึงคุณเป่าจินเหมือนกัน... เป็นยังงัยบ้าง สบายดีนะจ๊ะ   โดย: jayjayกะน้องถ้วยฟู 16 สิงหาคม 2548 10:28:11 น.

รูปสวยจัง   โดย: Bluejade 16 สิงหาคม 2548 16:21:26 น.

ชอบรูปมากเลยค่ะ เอาไว้ถ่ายมั่งๆ   โดย: เด็กเล็ก 16 สิงหาคม 2548 16:29:36 น.

เป่าจินจ๋า รักษาสุขภาพนะคะ เป็นห่วงค่ะ   โดย: yadegari 16 สิงหาคม 2548 17:42:14 น.

บรรยากาศ เหงาๆ ครึ้มๆ..ดูแล้วก็สวยไปอีกแบบนะครับ โดยเฉพาะภาพที่ 6 อิอิ อดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไม สายฝน ถึงเป็นตัวนำความเหงามาสู่ผู้คน เป็นเพราะ เม็ดฝน เปรีบดังน้ำตาฟ้า หรือเพราะ บรรยากาศเย็นๆที่มากับฝน ทำให้คนได้หยุดคิด   โดย: Nutty Professor 17 สิงหาคม 2548 12:10:56 น.

น้องเป่าจินสวัสดีค่ะ.... อืม.. พี่ป่ามืดอธิบายแบบง่ายๆนะคะ..ที่จริงแล้วถ้าได้สนทนาจะดีมาก เพราะมันละเอียดอ่อน แต่เข้าใจแล้วก็จะเข้าใจเลยค่ะ.. ความคิด..กับความรู้สึก(ตระหนักหรือระลึก)..ต่างกันใช่ไหมคะ..ความคิดใช้สมองขณะที่เราคิดจะวนเวียนอยู่แถวๆศรีษะ..แต่ความรู้สึก(ระลึกรู้ ตระหนักรู้) จะออกจากใจ..ให้น้องเป่าจินสังเกตุความแตกต่างของการคิด กับความรู้สึกนะคะ.. **เวลาเราเดิน... กำหนดรู้ก็คือรู้ว่าเดินอยู่ ยก หรือ ย่าง ขาซ้าย หรือ ขาขวา **..ตอบว่าใช่ค่ะ..แต่ตระหนักรู้หรือระลึกรู้คือ..เราเดินอยู่ความรู้สึกว่าเราเดินอยู่จากใจมีความรู้ตัวทั่วพร้อม..เดินอยู่อย่างระลึกรู้โดยไม่ต้องกำหนดจากความคิด..รู้สึกเป็นธรรมชาติโดยมีสติรู้ตัว คือจิตมาอยู่กับกาย (ปกติแล้วถ้าเราสังเกตุตัวเองจะรู้ว่าจิตไม่ค่อยได้อยู่กับตัวเรา เรามักจะคิด คิดถึงอะไรจิตก็ไปอยู่กับสิ่งนั้น ไปเรื่อยๆ เรียกว่าลอยไปตามความคิด)..จะยกซ้ายก็ระลึกรู้โดยไม่ต้องเจาะจงเพ่งไปว่าจะยกซ้ายไม่ใช้ความคิดกำกับ ..แต่ระลึกรู้ในอิริยาบทที่เราเคลื่อนไหวอยู่ค่ะ.. **แล้วการกำหนดรู้จะกำหนดรู้อารมณ์ได้ไม๊ค่ะ ถ้าได้แล้วต่างจากการตระหนักรู้อารมณ์อย่างไรค่ะ ..ตอบว่า..เรียกว่าตามรู้อารมณ์จะเข้าใจง่ายกว่าค่ะ..อันนี้ไม่ใช่กำหนดรู้ แต่มีสติระลึกรู้อารมณ์ รู้ว่าตัวเรากำลังดีใจ เสียใจ..สติก็เป็นผู้เฝ้าดู หรือเรียกว่าผู้รู้.. ค่อยๆสังเกตุดูนะคะ..อันดับแรกต้องแยกความคิดกับความรู้สึกให้ชัดเจนก่อนค่ะ..ไม่เข้าใจถามอีกนะคะ..บางทีเรื่องภาษาก็ทำให้สับสนค่ะ.. อนุโมทนาค่ะ   โดย: ป่ามืด 18 สิงหาคม 2548 0:57:22 น.

คุณเป่าจิน ทำไมนิดพลาดบล็อคนี้ไปได้ค่ะ ว๊ามาล่าไปเลย แต่ว่ามาช้าเร็วไม่ผิดหวังค่ะเพราะว่าภาพสวยกินขาดบาดตาไปเลยคะ   โดย: JewNid 18 สิงหาคม 2548 15:03:32 น.

คิดถึงเป่าจินค่ะ   โดย: yadegari 18 สิงหาคม 2548 16:07:42 น.

อนุโมทนากับคุณ ป่ามืดด้วยครับ   โดย: Nutty Professor 18 สิงหาคม 2548 18:27:28 น.

ฝันดีนะคะ..   โดย: ป่ามืด 19 สิงหาคม 2548 1:57:30 น.

ชอบคำนิยามมากเรยค่ะ ขอบคุนรูปสวยๆ   โดย: pim IP: 202.28.77.141 29 มกราคม 2553 17:05:37 น.