|
|
 |
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
 |
2 กรกฏาคม 2553
|
|
|
|
|
คือ...คนของใจ ตอนที่ 2
2...
มัวทำอะไรอยู่ล่ะเรา พี่เห็นแว๊บไปแว๊บมาในร้าน อยู่ไม่เป็นที่เป็นทางซะที ปล่อยให้กิ่งมันต้อนรับแขกอยู่คนเดียว รพีพัฒน์ถามน้องสาวโดยไม่ทันสังเกตว่าน้องตนเงียบกว่าปกติเพียงใด
ผักกาด... เขาเอื้อมมือไปแตะแขนน้องสาวเบาๆ เมื่อเห็นว่าเธอนิ่งไป
หะ...อะไรนะพี่ผักบุ้ง ผักกาดฟังไม่ทัน
ไปไหนมา ไม่ยอมมาต้อนรับแขก เขาย้ำถามอีกครั้ง
อ๋อ...ผักกาดวิ่งไปเข้าห้องน้ำมาจ้ะ สงสัยส้มตำนังโจ้จะเล่นงาน เพ..ร.. ยังไม่ทันจบประโยคดีดนุลดาและรพีพัฒน์ก็ต้องสะดุ้ง
อย่าเรียกจีจี้แบบนั้นนะคะคุณผักกาด! จีจี้หญิงสาวในร่างชายหนุ่มโผล่ขึ้นสวนเข้าทันควัน
เรียกอยู่ได้นังโจ้ๆ จีจี้ชักจะโกรธคุณผักกาดแล้วนะ จีจี้ยืนเท้าสะเอวหน้าบูดอย่างเอาเรื่อง
โอ๋ๆๆ จีจี้คนสวย ผักกาดก็พูดขำๆ น่า รีบไปเสริฟต่อได้แล้ว ดูสิ...หนุ่มหล่อโต๊ะนู้นหิวจะแย่แล้วมั้ง ดนุลดาง้ออย่างหน้าเป็น ก่อนจะพยักพเยิดหน้าไปทางโต๊ะลูกค้าที่มีบรรดาหนุ่มๆ นั่งอยู่เต็มให้จีจี้ได้เห็น
แหงล่ะ...เพราะเค้ารอกับข้าวในมือจีจี้อยู่ หล่อนยกถาดเสริฟอาหารขึ้นโชว์ คุณผักกาดห้ามเรียกจีจี้แบบนั้นอีกนะ ไม่งั้นล่ะก็...จีจี้จะเอายาถ่ายใส่ในอาหารให้คุณผักกาดกินแน่ๆ พูดจบสาวประเภทสองก็รีบชิ่งหนีทันที ไม่รอให้โดนการประทุษร้ายจากเจ้านายหน้าหวานอย่างแน่นอน ก่อนจะปฏิบัติหน้าที่อย่างสนุกสนานเหมือนเช่นเคย
ทำไมไปนานจังเลยคะกฤช หาทางเข้าห้องน้ำไม่เจอเหรอ? วนิดาถามคนรักหลังจากที่เขากลับมาแล้ว
เปล่าครับ เผอิญว่าเหมือนจะเจอคนรู้จักนะฮะ แต่ไม่แน่ใจว่าใช่เธอหรือเปล่า รู้สึกเธอจะทำงานที่นี่ด้วย เขาบอกง่ายๆ ก่อนจะคลี่ผ้ากันเปื้อนวางไว้บนตัก
คนไหนคะ เดี๋ยวหญิงช่วยดูให้ เผื่อจะคุ้นๆ หน้า เธอบอกแต่กฤชตานนเพียงแค่ยิ้มรับ
หญิงไม่เคยเจอเธอหรอก เพราะผมเองก็ไม่ได้พบเจอเธอตั้งนานแล้วนะ รู้สึกว่าจะก่อนที่ผมจะเจอกับหญิงเสียอีก เขาบอกง่ายๆ พลางตักกุ้งตัวโตให้เธอ
อืม...ลองถามเด็กในร้านดูสิคะ วนิดาไม่รอช้า รีบกวักมือเรียกพนักงานที่กลับมาจากเสริฟอาหารโต๊ะทางด้านหลังทันที
รับอะไรเพิ่มหรือเปล่าคะ? เสียงเปร่งๆ ที่ฟังดูก็รู้ว่าไม่ใช่เสียงหญิงที่แท้จริงนั้นถามด้วยท่าทีสุภาพ
เอ่อ...พนักงานที่นี่มีคนที่ชื่อ...เอ่อ...อะไรนะคะกฤช? เธอทำทีหันไปถามคนรัก
ผักกาดครับ เขาตอบ
อ๋อ...ค่ะ ชื่อผักกาด มีหรือเปล่าคะ? วนิดายิ้มสวยเพื่อแสดงถึงเจตนาดี
อ๋อ...มีค่ะ เธอเป็นน้องสาวเจ้าของร้านค่ะ แต่ชอบมาเป็นพนักงานต้อนรับมากกว่าจะคอยนับเงินอยู่เฉยๆ น่ะค่ะ แหม...ถ้าเป็นจีจี้นะ จีจี้นั่งนับเงินอยู่ในห้องแอร์สบายๆ ดีกว่าค่ะ จีจี้บอกซะหมดเปลือก
ขอโทษนะครับ แล้วเธอมาทำงานที่นี่นานหรือยัง ผมดูเธอยังหน้าเด็กๆ อยู่เลย
อืม...ประมาณสองปีได้มั้งคะ จีจี้ทำท่าคิดก่อนตอบ
จีจี้มาสมัครเข้าทำงานไม่นานคุณผักกาดก็ย้ายมาอยู่กับคุณผักบุ้งน่ะค่ะ ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าคุณผักกาดเพิ่งจะจบการศึกษามาซะด้วย
โป๊ะเช๊ะ...คนเดียวกันแน่นอน หญิงสาวตัวเล็กราวกับเจ้าหญิงที่น่าทนุถนอม แถมยังชื่อผักกาด ระยะเวลาที่เธอหายไปจากชีวิตเขาก็ประมาณสองปี ข้อสงสัยเป็นอันได้ข้อสรุป
ดนุลดาแอบมองเขาอยู่ไกลๆ เป็นระยะๆ อีกครั้งที่เธอรู้สึกเจ็บตรงหัวใจขึ้นมาดื้อๆ เมื่อเห็นหญิงสาวที่นั่งอยู่กับเขาและถ้าเดาไม่ผิด นี่คงเป็นคู่รักของเขากระมัง แต่ที่น่าผิดสังเกตก็คือเขาคุยอะไรกับจีจี้อยู่เสียนาน หวังว่า...เขาคงไม่นึกจำเธอได้ขึ้นมาหรอกนะ
จีจี้...อาหารโต๊ะแปดได้แล้ว มาเสริฟด้วย ดนุลดาถือโอกาสที่อาหารจากในครัวเสร็จพอดีที่เธอเดินมาถึงเรียกพนักงานสาวประเภทสองที่เปรียบเหมือนเพื่อนสนิทของเธอให้รีบออกมาจากโต๊ะของเขา
จีจี้หันมาตามเสียงเรียก นั่นไงคะ คุณผักกาด เธอชี้ไปยังร่างบางที่ยืนอยู่ให้แขกทั้งสองท่านดู
จีจี้ขอตัวไปทำงานต่อแล้วนะคะ เอ่อ...แล้วจะให้เรียกคุณผักกาดด้วยหรือเปล่าคะ? จีจี้ถามกลับ เมื่อเห็นแล้วว่าคู่รักสองคนตรงหน้ามีความสนอกสนใจเจ้านายแสนสวยของเธอ
อาจจะเป็นเพื่อนเก่าคุณผักกาดกระมัง...
เอ่อ...ไม่เป็นไรครับ ไม่รบกวนดีกว่า
ถ้างั้นจีจี้ขอตัวนะคะ หล่อนก้มศรีษะเล็กน้อยก่อนจะออกเดินไปยังร่างบางของเจ้านายสาวที่ยืนรออยู่
จีจี้...เมื่อกี้คุยอะไรกับแขกซะนานสองนาน ดนุลดายิงคำถามทันทีที่ลากตัวของจีจี้มาหลบหลังร้านเป็นอันเรียบร้อย
เอ้า...ไม่ใช่เพื่อนคุณผักกาดหรอกหรือ ก็จีจี้เห็นเขาถามถึงคุณผักกาดด้วยนะ
คำพูดของจีจี้ทำเอาดนุลดาถึงกับตาโตอย่างตกใจ
เขาถามว่าไง?
ก็...ถามว่ามีคนชื่อผักกาดทำงานที่นี่หรือเปล่า ถามว่ามาทำงานนานหรือยัง แค่เนี้ยแหละ...
แล้วจีจี้ก็ตอบว่า... เธอถามอีก
จีจี้ตอบเขาไปหมดเลย ว่าคุณผักกาดเป็นน้องสาวคุณผักบุ้ง มาทำงานที่นี่ประมาณสองปีหลังจากจบ นี่แหละ...จีจี้ตอบไปแบบนี้ แม่สาวประเภทสองชักเริ่มหวั่นๆ กับท่าทางของนายสาวตรงหน้า เพราะตั้งแต่สองปีที่รู้จักกันมา หล่อนไม่เคยเห็นท่าทางแบบนี้แม้แต่ครั้งเดียว
ท่าทางที่ตกใจ และกลัวไปพร้อมๆ กันแบบนี้
โอ๊ย...ผักกาดอยากจะบีบคอจีจี้ให้ตายคามือเสียจริง ไม่รู้จักเขาแล้วไปบอกเขาหมดเปลือกแบบนั้นได้ยังไง ดนุลดาบอกอย่างโมโหก่อนจะกระแทกก้นนั่งลงบนเก้าอี้ไม้อย่างแรง
ก็...จีจี้คิดว่าเขาเป็นเพื่อนเก่าของคุณผักกาดนี่หน่า จีจี้ขอโทษ...ทำไมคุณผักกาดต้องกลัวเขาแบบนี้ด้วย ตั้งแต่รู้จักกับคุณผักกาดมา จีจี้ไม่เคยเห็นคุณผักกาดเป็นแบบนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว มีอะไรบอกจีจี้ได้ไหม? จีจี้ยื่นมือไปกุมมือบางเอาไว้ และเธอก็รับรู้ถืออาการสั่นของคน
ข้างๆ
จีจี้รู้ใช่ไหมว่าผักกาดมาอยู่กับพี่ผักบุ้งที่นี่ทำไม... ดนุลดาเอ่ยเสียงเครือ
อืม...
นั่นไง...คนที่ทำให้ผักกาดต้องมาอยู่ที่นี่
ตายแล้ว...อกนังจีจี้จะแตก จีจี้ตาโตด้วยความตกใจ พลางมองหน้าเศร้าๆ ของเจ้านายสาวอย่างรู้สึกผิดกับการกระทำโง่ๆ ของตัวเองกับคนแปลกหน้าเมื่อครู่ เพราะถ้าเธอรู้ว่าเป็นเขา...เธอจะแกล้งทำหม้อต้มยำหล่นใส่หัวเขาซะให้รู้แล้วรู้รอดไป
คุณผักกาดไม่ต้องกลัวนะ จีจี้จะไม่ยอมให้เขามาทำร้ายจิตใจคุณผักกาดอีก มือหนาๆ ตบลงบนหลังมือบางอย่างให้กำลังใจ
ฝากบอกพี่ผักบุ้งด้วยนะ ว่าผักกาดขอกลับไปนอนผักผ่อนในบ้านก่อน ผักกาดรู้สึกไม่ค่อยดีเลย ไปก่อนนะ
อืม...เดี๋ยวจีจี้เอาข้าวกลางวันไปให้ที่บ้านนะ
จ้ะ
จีจี้ได้แต่นั่งมองร่างเจ้านายสาวที่เดินกลับไปยังบ้านไม้หลังงามที่อยู่ตรงข้ามกับร้านอย่างสงสาร นึกก่นด่าโทษฟ้าโทษดินที่กลั่นแกล้งเจ้านายที่แสนดีของเธอไม่หยุด พลางด่าเลยไปถึงชายหนุ่มรูปงามที่กำลังตักอาหารวางบนจานของคนรักอย่างใส่ใจคนนั้นด้วย ว่าทำไมถึงใจร้ายได้ขนาดนี้ และถ้านังจีจี้คนนี้เป็นผู้ชายแท้ๆ แล้วล่ะก็...จะไม่มีทางมองข้ามคนดีดีอย่างคุณผักกาดไปแน่นอน
ประตูห้องนอนถูกเปิดออกเบาๆ ด้วยฝีมือของรพีพัฒน์ เขามองร่างบางของน้องสาวที่ฝังหน้าลงกับที่นอนอย่างสงสาร เสียงสะอื้นเบาๆ ที่เล็ดลอดออกมาให้ได้ยินนั้น ยิ่งทำให้เขาอยากเจ็บแทนน้องสาวตัวเองให้รู้แล้วรู้รอดไป เรื่องราวที่จีจี้เล่าให้ฟังนั้นกระตุ้นความทรงจำของเขาได้เป็นอย่างดี พร้อมๆ กับที่เขามีโอกาสได้เห็นหน้าค่าตาของชายหนุ่มที่เขารู้จักเพียงจากคำบอกเล่าจากปากของน้องสาวเมื่อสองปีก่อนเสียด้วย
ความเจ็บปวดของน้องสาวตลอดสองปีที่ผ่านมาเขารู้ดีว่ายังไม่เลือนหายไป เพียงแต่ทุเลาลงบ้างก็เท่านั้น แต่วันนี้ภาพที่เขาเห็น กฤชตานนมากับผู้หญิงอีกคนนั้น คงทำให้น้องสาวเขาเจ็บขึ้นอีกทวีคูน เขาควรจะช่วยน้องสาวเขาอย่างไรดี น้องน้อยของเขาคนนี้ถึงจะได้พบกับความสุขที่แท้จริง
งอแงอีกแล้ว... เขานั่งลงกับพื้นไม้ของห้องก่อนจะรั้งตัวน้องสาวเข้ามากอดไว้
ใครงอแงกันน่ะพี่ผักบุ้ง... หญิงสาวเถียงเสียงสะอื้น
พี่รู้เรื่องหมดแล้ว... เขาบอกสั้นๆ
จีจี้บอกพี่ผักบุ้งเหรอ?
อืม...
เดี๋ยวเขาก็จะไปใช่ไหมคะ เขาแค่มาเที่ยวแค่นั้นใช่ไหมพี่ผักบุ้ง? เธอตั้งคำถามพร้อมกับภาวนาให้มันเป็นไปแบบนั้น
เขาจะอยู่นานหรือไม่นั้นก็ช่างมันเถอะนะ อย่าร้องไห้สิคนดีของพี่ ผักกาดของพี่เก่งจะตาย งอแงแบบนี้ไม่สวยนะ เขาเอื้อมมือปาดน้ำตาออกจากแก้มใสของน้องสาวเบาๆ
เชอะ...ปกติพี่ผักบุ้งก็ว่าผักกาดไม่สวยอยู่แล้วนี่ ดนุลดาพูดเสียงงอนก่อนจะยกมือปาดน้ำตาของตัวเองอย่างรวกๆ
นั่นน่ะสิเนอะ...ปกติผักกาดก็ไม่สวยอยู่แล้วนี่หน่า... เขาล้อยิ้มๆ
ใช่สิ...ก็ผักกาดได้เชื้อจากพี่ผักบุ้งมา ขี้เหร่เหมือนกันเลยเห็นมะ ดวงหน้าใสของดนุลดาเริ่มมีรอยยิ้ม ดวงตาซุกซนฉายแววเหมือนเคย
พอเลยๆ กินข้าวหรือยังล่ะเรา พี่ให้จีจี้ยกมาให้ตั้งนานแล้ว
ดนุลดาส่ายหน้าจนผมที่มวยไว้หลุด จนเธอต้องเก็บผมขึ้นไว้อีกรอบ ยังเลย ไม่มีแรงแล้ว
งั้น...เดี๋ยวพี่ป้อน ปะ รพีพัฒน์รั้งร่างบางของน้องสาวขึ้นมาก่อนจะออกไปนั่งรับประทานอาหารกันที่โต๊ะไม้ชานระเบียงบ้าน โดยมีเขาคอยป้อนอาหารเข้าปาก แม้เจ้าตัวคนขี้อ้อนนั้นจะคอยแกล้งเขาไม่หยุดก็ตาม
------------------------------------------------------------
| Create Date : 02 กรกฎาคม 2553 |
| Last Update : 2 กรกฎาคม 2553 10:33:37 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 318 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: แม่น้องแก้ม (noobim_j  ) วันที่: 2 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:07:04 น. |
|
|
|
| โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 2 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:41:05 น. |
|
|
|
โดย: d__d (มัชชาร  ) วันที่: 3 กรกฎาคม 2553 เวลา:19:09:41 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:11:15 น. |
|
|
|
| โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:03:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ตัวเล็ก-ตากลม |
|
|
|
|
Pic=new Array("http://i11.photobucket.com/albums/a171/merrymod/anibfly13.gif",
"http://i11.photobucket.com/albums/a171/merrymod/anibfly12.gif",
"http://i11.photobucket.com/albums/a171/merrymod/anibfly11.gif")
MaxSpeed=4;
MinSpeed=2;
/************************ Nothing needs altering below ************************/
load = new Array()
for(i=0; i < Pic.length; i++)
{
load[i] = new Image();
load[i].src = Pic[i];
}
n=Pic.length;
n6=(document.getElementById&&!document.all);
ns=(document.layers);
ie=(document.all);
d=(ns||ie)?'document.':'document.getElementById("';
a=(ns||n6)?'':'all.';
n6r=(n6)?'")':'';
s=(ns)?'':'.style';
if (ns){
for (i=0; i < n; i++)
document.write(" ");
}
if (ie||n6){
for (i=0; i < n; i++)
document.write("");
}
VB=0;
HB=0;
R=new Array();
PB=new Array();
RD=new Array();
Y=new Array();
X=new Array();
D=new Array();
SP=new Array();
BY=new Array();
BX=new Array();
for (i=0; i < n; i++){
Y[i]=10;
X[i]=10;
D[i]=Math.floor(Math.random()*70+10);
SP[i]=Math.floor(Math.random()*MaxSpeed+MinSpeed);
}
function Curve(){
plusMinus=new Array(1,-1,2,-2,3,-3,0,1,-1,0,5,-5)
for (i=0; i < n; i++){
R[i]=Math.floor(Math.random()*plusMinus.length);
RD[i]=plusMinus[R[i]];
}
setTimeout('Curve()',1500);
}
function MoveRandom(){
var H=(ns||n6)?window.innerHeight:document.body.clientHeight;
var W=(ns||n6)?window.innerWidth:document.body.clientWidth;
var YS=(ns||n6)?window.pageYOffset:document.body.scrollTop;
var XS=(ns||n6)?window.pageXOffset:document.body.scrollLeft;
for (i=0; i < n; i++){
BY[i]=-load[i].height;
BX[i]=-load[i].width;
PB[i]=D[i]+=RD[i];
y = SP[i]*Math.sin(PB[i]*Math.PI/180);
x = SP[i]*Math.cos(PB[i]*Math.PI/180);
if (D[i] < 0) D[i]+=360;
Y[i]+=y;
X[i]+=x;
VB=180-D[i];
HB=0-D[i];
//Corner rebounds! not necessary but looks nice.
if ((Y[i] < 1) && (X[i] < 1)) {Y[i]=1;X[i]=1;D[i]=45;}
if ((Y[i] < 1) && (X[i] > W+BX[i])) {Y[i]=1;X[i]=W+BX[i];D[i]=135;}
if ((Y[i] > H+BY[i]) && (X[i] < 1)) {Y[i]=H+BY[i];X[i]=1;D[i]=315;}
if ((Y[i] > H+BY[i]) && (X[i] > W+BX[i])) {Y[i]=H+BY[i];X[i]=W+BX[i];D[i]=225;}
//Edge rebounds!
if (Y[i] < 1) {Y[i]=1;D[i]=HB;}
if (Y[i] > H+BY[i]) {Y[i]=H+BY[i];D[i]=HB;}
if (X[i] < 1) {X[i]=1;D[i]=VB;}
if (X[i] > W+BX[i]) {X[i]=W+BX[i];D[i]=VB;}
var temp=eval(d+a+"pics"+i+n6r+s);
temp.top=Y[i]+YS;
temp.left=X[i]+XS;
}
setTimeout('MoveRandom()',70);
}
Curve();
MoveRandom();
//-->
|
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
