- - นานแค่ไหนแล้วนะ ที่สายลมไม่พัดผ่านมา~~ - -
คุณชาย...
นานพอสมควรที่เราไม่ได้ทักทายกัน... นานพอสมควรที่เราไม่ได้เขียนถึงคุณชาย..และคุณชายก็ไม่แวะมาคอมเม้นท์ แต่เราหวังว่าคุณชายคงจะสบายดี และมีความสุขในชีวิต ยังคิดถึงคุณชายอยู่เป็นระยะๆ ในช่วงเวลาที่สายลมพัดผ่าน และหวังว่าจะมีบางครั้งที่คุณชายจะคิดถึงเราบ้างเหมือนกัน
แปลกเนอะ ตอนที่ชีวิตมีความสุขและเป็นปกติ...เราก็ไม่ค่อยนึกอยากจะมาเขียน แต่วันไหนที่มันรู้สึกไม่ค่อยโอเค.. อยากได้หลังใครซักคนมานั่งพิง เรามักจะนึกถึงคุณชายเสมอๆ มันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก เพราะที่นี่เป็นเหมือนบ้านให้เราพักพิง ตอนที่ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหนแล้วจริงๆ
ใครจะรู้ว่าภายใต้รอยยิ้มของเรา มันซ่อนอะไรไว้บ้าง ใครจะเข้าใจว่าการพูดเสียงดังๆ การไปร้องเพลง มันมีความทุกข์ใจอะไรอยู่ บอกใครก็ไม่ได้ คุยกับใครก็คงไม่มีใครเข้าใจ ได้แต่บอกกับตัวเองว่า #เดี๋ยวมันก็ผ่านไป แล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไป แล้วมันก็คงจะผ่านไปได้(ด้วยดี)
คุณชายตอนนี้ยิ่งพิมพ์ยิ่งอยากร้องไห้ มันเป็นความรู้สึกที่เกินบรรยายจริงๆ เหมือนได้นั่งระบายให้เพื่อนเก่าเพื่อนแก่ฟัง (เราจะแก่ไปด้วยกันใช่ป่ะ)
ตอนนี้เราเหมือนยืนอยู่ท่ามกลางป่าใหญ่ ที่มีทะเลหมอก มันคลุมเคลือ และมองไม่เห็นทาง มันกลับไปทางเดิมไม่ได้ แต่มันก็มองไปข้างหน้าไม่เห็น เราคงได้แต่รอให้หมอกมันจางลงไป เพื่อที่เราจะได้หาทางเดินได้ ว่าเราจะไปต่อหรือเดินกลับหลัง
ยิ่งโตยิ่งรู้สึกเหมือนต้องแบกอะไรหนักๆ มันตะโกนโวยวายเหมือนตอนเด็กๆไม่ได้ มันเอาแต่ใจตัวเองไม่ได้ มันต้องข่มอารมณ์ทุกอย่างไว้ ด้วยสติที่ว่า แกโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว แกต้องมีเหตุผล บางทีก็อยากตะโกนออกมาดังๆ บางทีก็อยากโวยวาย บางทีก็อยากไม่มีเหตุผลบ้างเหมือนกัน แต่ก็ติดอยู่กับคำว่า เป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่อยากมีเหตุผล ไม่อยากมีสติ ไม่อยากโต ถึงจะเข้าสู่วัยเลข 3 แล้ว แต่ก็อยากให้มีใครซักคนที่เรายังเป็นเด็กได้ตลอดเวลา โดยที่เราไม่ต้องใช้เหตุผลอะไรเลย --- มันจะมีอยู่มั้ย แก่มาจนป่านนี้ละ
เปลี่ยนเรื่องดีกว่าเนอะ
พรุ่งนี้เราต้องย้ายส่วนแล้วค่ะ จากส่วนเดิมที่อยู่มาหกปี จนเริ่มจะตื้อๆ จนเริ่มเหมือนจะอยู่มานานจนรู้งานทั้งหมด ส่วนใหม่ มีช่างเกเรๆ เก๋าๆ ค่อนข้างเยอะ ที่เราต้องไปทำให้เค้าไว้วางใจ และเชื่อใจเราให้ได้ เราคิดว่าเราน่าจะทำได้ แต่เราก็คงต้องแวะมาพิงหลังคุณชายบ่อยๆ
หวังว่าพอจะมีที่ทางให้เราบ้างนะคะ
แต่ตอนนี้ ต้องผ่านคืนนี้ไปให้ได้ก่อน
รักและคิดถึงเสมอ
^.^SmilE^.^
| Create Date : 28 พฤษภาคม 2560 |
| Last Update : 28 พฤษภาคม 2560 23:22:52 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 854 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
หายไปนานเลยนะ
หวังว่าคุณชายจะได้เข้ามาอ่านนะคะ
พูดถึงเรื่องการเป็นเด็ก เราก็มีบ้างบางโมเม้นท์นะที่อยากกลับไปเป็นเด็กไม่ต้องมีเหตุผล งอแงได้บ้าง
เอาแต่ใจได้บ้าง กับใครสักคน ชีวิตจะได้มีสีสัน แต่มันก็ไม่มีอะ
เป็นกำลังใจให้กับการย้ายส่วนนะคะ