A Bittersweet Life , หวานอมขมกลืน เคียดแค้นขมขื่น

หนังเกาหลี ปี 2005 ; แนวดราม่า - แอคชั่น - แก้แค้น ; งานสร้าง + ดนตรีประกอบ + การกำกับศิลป์ ฯลฯ 9/10 ,ความสนุก 7.5/10 , ความรุนแรง เลือดท่วม/เลือดท่วม ,บท 7/10


หวานอม ขมกลืน


...ซุนวูเป็นมือขวาประธานคัง เขาเป็นคนมีความสามารถในการบริหารจัดการ ทั้งในด้านบุ๋นและบู๊ เขาเสมือนลูกชายของประธานคังที่ไว้วางใจได้และเชื่อมั่นได้มากที่สุดในบริษัท แต่ด้วยบุคลิกที่ดูยะโสและเชื่อมั่น ทำให้ เป็นที่หมั่นไส้ของคนหลายคน

ประธานคัง เผยความลับที่เขาไม่เคยบอกใครแก่ซุนวูว่า เขามีคนรักเป็นเด็กสาวคนหนึ่ง เขาไม่มั่นใจว่า เธอนอกใจเขาหรือไม่ 3 วันที่เขาต้องเดินทางไปทำธุรกิจต่างแดน เขาฝาก ซุนวูให้ช่วยดูแลเธอ และ เฝ้าดูว่ามีใครมาข้องแวะเธอบ้าง ถ้าพบหลักฐานชัดเจน ให้เขาจัดการอย่างสมควร

... พระเอกคงไม่คิดว่า ภารกิจ นี้จะทำให้ ชีวิตของเขาเปลี่ยนแปลงไปได้ถึงขนาดนี้ เมื่อเขาปล่อยให้รอยยิ้มของเธอมามีอิทธิพลต่อเขา ดังนั้นเมื่อรู้ความจริงว่าเธอมีคนอื่น การจัดการของเขา คือ ปล่อยเธอไป แทนที่จะโทรไปบอกท่านประธาน

เธอทำให้ใบหน้าไร้อารมณ์ของเขามีรอยยิ้มเกิดขึ้น เธอทำให้ชีวิตที่เหมือนโคมไฟปิดๆเปิดๆของเขาได้สว่างไสวตลอดเวลา ช่วงเวลาที่เขาได้พบกับเธอ เปรียบเสมือนรสชาตความหวานที่เข้ามาในชีวิต เป็น ความหวานชื่นที่ได้เห็นแต่มิอาจครอบครอง เพราะ ตัวเธอเป็นของประธานคัง ใจเธอเป็นของชายหนุ่มที่เธอลักลอบคบ เขาได้แต่กล้ำกลืนความขมของรสชาติชีวิตนี้ไว้อยู่ในใจ

ในเรื่องบรรยายถึงศิษย์-อาจารย์คู่หนึ่งในค่ำคืนหนึ่ง ลูกศิษย์ตื่นมาร้องไห้กลางดึก อาจารย์สงสัยจึงถามลูกศิษย์ว่าฝันร้ายหรือ จริงๆแล้วไม่ใช่เลย เขาฝันดีต่างหาก แต่ที่เขาร้องไห้ เพราะเขารู้ว่า ความฝันนั้นไม่มีวันเป็นความจริง



เคียดแค้น ขมขื่น


... เขาถูกศัตรูที่เป็นคู่แข่งของประธานคัง จับตัวได้และทรมานเจียนตาย ก่อนที่เขาจะถูกมือสังหารที่กำลังลับมีดเฉือนเขาเป็นชิ้นๆ เขากลับได้รับการปลดปล่อย ให้มาพบกับประธานคังอีกครั้ง และ ถูกทรมานอย่างแสนสาหัส ก่อนจะถูกฝังทั้งเป็น

ประธานคังบอกเขาในตอนต้นว่า การทำผิดเพียงครั้งเดียว สามารถลบล้างความดีนับร้อยนับพันที่เคยทำมา

...ต่างฝ่ายต่างไล่ล่าฆ่ากันให้ตาย ต่างฝ่ายต่างถามหา “เหตุผลที่แท้จริง” ในฉากที่เกิดขึ้นต่างเวลาต่างสถานที่

ประธานคัง ถามว่า เหตุผลที่แท้จริงที่พระเอก ไม่จัดการ นางเอก แต่ปล่อยเธอไป เพราะอะไร ?

พระเอก ถามว่า เหตุผลที่แท้จริงที่ประธานคัง ต้องทำกับเขาขนาดนี้ เพราะอะไร ?

สิ่งที่ทั้งคู่ตอบ หาใช่ เหตุผลที่แท้จริง หรือ จะเป็นเพราะความเป็นผู้ชายเหมือนที่เขาว่ากันว่า ผู้ชายมักไม่สามารถบรรยายความรู้สึกที่มี หรือ จะเป็นความรู้สึกผิดที่ต่างฝ่ายต่างก็มีอยู่ในใจ จึงไม่กล้าบรรยายออกมา พระเอกรู้สึกผิดที่ไปรักคนรักของประธานที่เคารพเหมือนพ่อ ประธานรู้สึกผิดที่ตัวเองทำกับพระเอกโดยไฟแห่งความริษยาและการกลัวถูกแก่งแย่ง

ในเรื่องบรรยายถึงศิษย์-อาจารย์คู่หนึ่งการสนทนาของลูกศิษย์กับอาจารย์ ศิษย์ถามอาจารย์ว่า เขาเห็น ใบไม้ที่ต้องลมอยู่ เขาสงสัยว่า เป็นใบไม้ที่เคลื่อนไหว หรือ เป็นลมที่เคลื่อนไหว ? อาจารย์ตอบไปว่า เป็น จิตใจและความรู้สึกของเจ้าต่างหากที่เคลื่อนไหว

...ซุนวูสงสัยพร้อมรำพึงในช่วงท้ายว่า เพราะอะไรมันถึงบานปลายกันมาได้ขนาดนี้ ?

ไม่ใช่เพราะประธานคังหรอกที่ทำให้เกิดเหตุเช่นนี้ แต่เป็นที่ ใจเขาต่างหากที่สั่นไหวจากการกระทำ เป็นความขมขื่นคับแค้นใจจากคนที่เคยนับถือ เป็นความหวั่นไหวที่มีต่อหญิงคนหนึ่งจึงละทิ้งหน้าที่

ไม่ใช่เพราะซุนวูหรอกที่ทำให้ประธานคังสั่งการด้วยความแค้น แต่เป็นที่ ใจประธานคังต่างหากที่สั่นไหวจากการตัดสินใจของพระเอก เป็น ความกลัวที่จะต้องสูญเสียและความกลัวอันเนื่องมาจากความรู้สึกไม่มั่นใจไม่มั่นคงในตัวเอง กลัวการจะถูกแย่งชิง

เพราะ ผู้หญิง เพียงคนเดียว ผู้หญิงที่ทั้งซุนวูและประธานคังล้วนไม่อาจครอบครอง หัวใจเธอไม่ได้มีไว้ให้ทั้งสองคน แต่เธอสามารถสั่นไหว ความรู้สึก โกรธ กลัว สงสาร รัก ของคน 2 คน จนทำให้นำมาซึ่งการพังทลายของความเคารพนับถือที่มีต่อกัน

...เหมือนดังบทสนทนาของลูกศิษย์กับอาจารย์ ความสั่นไหวของสิ่งรอบตัวนั้นไม่สามารถเคลื่อนไหวตัวเราได้ ถ้าใจเราไม่ได้หวั่นไหวไปตาม เหมือน หลายครั้งที่เรารู้สึก โกรธ แค้น เกลียด กลัว ฯลฯ จนบังเกิดความทุกข์ไม่เป็นอันกินอันนอน มันไม่ได้เกิดจากคนอื่นหรอกที่ทำให้เป็นเช่นนั้น แต่มันเกิดจากใจเราเองที่เต้นเร่าไปตามการกระตุ้นเร้าของคนอื่น เฉกเช่นกับ ซุนวูและประธานคัง จนนำไปสู่หายนะที่ไฟแห่งกิเลสเผาผลาญลุกลาม จนเวลาไม่อาจย้อนคืนไปดับไฟนั้นได้อีก

… หนังรายล้อมไปด้วยองค์ประกอบในระดับเกรด A ไม่ว่าจะเป็นการถ่ายภาพที่งามงดหมดจด การกำกับศิลป์ที่ทำให้ทุกฉากเนี้ยบไร้ที่ติ ดนตรีประกอบที่เป็นเพลงคลาสสิคอันแสนอลังการ ไดอะล็อคเท่ๆ นักแสดงนำชายที่ดวงตาเหมือนคนร้องไห้ตลอดเวลา แต่สิ่งเดียวที่หนังขาดไป และ ทำให้มันไปได้ไม่ถึงในระดับเดียวกับ หนังที่เล่าเรื่องความแค้นและการแก้แค้นอย่าง 2 ตอนแรกของไตรภาคแห่งความแค้นของ พัค ชาน วู (Sympathy for Mr.Vengeance ,Old Boy) หรือ Kill Bill คือ บทที่ขาดมิติความลึก ส่งผลให้ ผู้กำกับคิมจีวูน ไม่ได้โชว์กึ๋นได้เท่าตอนที่เขาทำ ตู้ซ่อนผี ทั้งที่เขามีของดีในมือมากมาย

... เค้าโครงเรื่อง มาในพล็อตที่เป็นสูตรสำเร็จ หากใครอ่านนิยายบ่อยๆ ก็อาจจะเคยพบพล็อตประมาณนี้ ที่ศิษย์เอกกับอาจารย์ที่เคารพ ต้องมาขัดแย้งกันเพราะกิเลสยั่วยวน จนเรื่องราวบานปลายแก้ไขไม่ได้ ตัวหนังมีความรุนแรงในระดับสูง หนังเดินเรื่องอย่างเย็นยะเยือกไม่วู่วามโฉ่งฉ่าง หลายฉากที่ใช้ความเงียบกำกับความรู้สึกคนดู ให้เดาไม่ถูกว่า จะเกิดเรื่องราวอะไรหรือรุนแรงเพียงใด ความเงียบในเรื่องได้ผลทุกครั้งโดยมีการกำกับภาพที่จัดวางตำแหน่งในฉาก สื่อสารความรู้สึกมาถึงคนดู ครั้นจะเป็นฉากบรรเลงการต่อสู้ ก็ทำออกมาได้บ้าระห่ำสวยงามไม่แพ้กัน ฉากในตอนท้ายของเรื่องบนตึก ดูคล้ายกับ ฉากตอนท้ายของ Old boy ที่ ความรุนแรงมาสิ้นสุดลงบนความศิวิไลซ์

... หาก Old Boy คือ ความหวือหวาชนิดจู่โจมฉับไว A Bittersweet Life คือ ความนิ่งเงียบค่อยๆคืบคลาน หาก Kill Bill คือ สไตล์ที่โดดเด่นฉูดฉาด A Bittersweet Life คือ สไตล์ที่สุขุมหมดจด ทั้งหลายทั้งปวงล้วนมีจุดกำเนิดมาจาก ความแค้น และ ไฟกิเลสในใจของตัวละครที่ยังคงลุกโชน

...หากความแค้นคือเพลิงที่ร้อนรุ่มรุนแรง คู่กรณีก็เป็นเพียงน้ำมันที่สาดใส่ให้โหมแรง แต่ ไฟแห่งความแค้นไม่เคยดับไป เพราะเจ้าตัวนั่นเองคือต้นกำเนิดไฟที่ไม่ยอมให้มันมอดดับลง มันจึงกระพือทุกครั้งที่โดนน้ำมันสาดใส่

...เรา จะเลือกรอให้น้ำมันจากคนอื่นเหือดแห้ง หรือ จะเลือกดับไฟในใจเราก่อน ก่อนที่ความร้อนจะเผาผลาญจนชีวาวาย...





ความเห็นของคุณมีประโยชน์กับผู้อ่านคนถัดมา คำทักทายของคุณเป็นกำลังใจให้ผู้เขียน คำติชมหรือคำแนะนำของคุณจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพัฒนาหากคุณเข้ามาอ่านครั้งถัดไป

ติดตามบทความใหม่ๆ หรือ บทความน่าสนใจ หรือ เริ่มต้นอ่าน Blog นี้ครั้งแรก คลิกไปเริ่มต้นที่ --> หน้าแรก


รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง

 

Create Date : 26 ตุลาคม 2548		8 comments
Last Update : 18 ธันวาคม 2549 17:29:59 น.
Counter : 2456 Pageviews.
Share Tweet