อยู่ที่ไหนก็ไม่สุขใจเหมือนประเทศไทยเรา...ขอโทษด้วยนะคะที่เจ้าบ้านไม่ค่อยได้อัพเดทเลย อย่าเพิ่งโกรธกันนะคะ ไม่มีเน็ตเล่นหง่า... :( “Just being alive is such a lovely and wonderful thing”. - Aya (1 litre of tears)

Group Blog
 
 
เมษายน 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
14 เมษายน 2551
 
All Blogs
 
First touch (snow on the Mt. Wellington)

เมื่อวานอ่านหนังสือแล้วก็ทำโจทย์ Stats จนตาแฉะแล้ว

ส่วนวันนี้ยังไม่ค่อยได้อ่านเท่าไหร่เลย แต่ว่าก็มีความดี คือการพิมพ์ตัวอย่าง

ข้อสอบของปีเก่าๆ ให้เพื่อนๆ น้า (อนุโมทนาสาธุให้ตัวเอง คริ..คริ..)

จริงๆ ไม่ใช่อะไร เพราะว่าเน็ตที่บ้านจะหมดแล้วง่ะ เลยต้องใช้วิธีนี้

อีกอย่างคือ แอ้เองก็อยากเก็บรวบรวมวิชาความรู้ที่ได้เรียนมาไว้ใน blog

ของตัวเองเหมือนกัน แต่ก็ไม่มีเวลาทำให้เป็นรูปเป็นร่าง คงต้องเก็บเป็น

project ใหญ่หลังเรียนจบล่ะกระมัง...

"

เฮ้อ..จะ up เกี่ยวกับเรื่องเที่ยวๆ บันเทิงเริงใจซะหน่อย กลับกลายเป็นพูดถึง

เรื่องเครียดๆ อีกแล้วเรา...เดี๋ยว จูนก่อน... โอเค ... มาว่ากันเรื่องสถานที่

เที่ยวใน Hobart ต่อดีก่า อิอิ

"

เพราะเห็นว่า Hobart กะลังย่างก้าวเข้าฤดูหนาวตอนต้นแล้ว (มืดเร็วมากค่ะ

ตั้งแต่ 6 โมง ผิดกับหน้าร้อนเลย กว่าพระอาทิตย์จะตกดินได้ก็ปาไปเกือบ

3 ทุ่มนะ) ก็เลยอดนึกถึงหิมะขาวๆ พร้อมกับบรรยากาศสวยๆ ไม่ได้นะ ว่า

แล้วก็ โชว์รูปหิมะบนยอดเขา Mt. Wellington เลยดีกว่า...






มุมนี้ให้อารมณ์เหมือน...พิชิตยอดเขาได้แร้ววววววววววว







อยากเดินไปให้ไกลสุดขอบฟ้า...







ปาหิมะก้อนแรกในชีวิต...







...







อีกมุมของห้วงเวลาแห่งความสุข...







ตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า...







ทำไมดวงอาทิตย์ข้างล่างกับข้างบนยอดเขามันถึงได้งดงามต่างกันจังนะ...







... ^_^ ...







ขอบคุณนางแบบกิตติมศักดิ์... ^_^







มืดแล้ว..คนเริ่มทยอยกลับบ้านกันแล้วค่ะ เราก็กลับบ้างสิเนอะ... บ๊าย บาย :)









Create Date : 14 เมษายน 2551
Last Update : 17 เมษายน 2551 10:23:40 น. 4 comments
Counter : 718 Pageviews.

 
สวยจังเลยยยยย


โดย: ปลาเก๋า IP: 210.10.205.185 วันที่: 24 เมษายน 2551 เวลา:18:16:52 น.  

 
อิจฉาจัง...รูปที่ขี่หลังตาหอยหลอดหนะ...อยากทำมั่งจัง...แต่อาโจบิแก่แล้ว(ม่ายมีแรงแย้ววว)...ถ้าจะถ่ายรูปนี้ก็....ต้องเป็นอาปูจัง เป็นคนแบก อาโจบิ ไว้บนหลังแน่นอน ฮี่ๆ...เพราะเคยอุ้มอาโจบิ เดินทั่วหนามกอล์ฟ...ถึงตาเรา ดันง้างเราไม่ขึ้นจากพื้นแม่แต่เซ็นต์เดียวเลย...เห้อ...เพื่อนอาโจบิ เห็นแล้วหัวเราะ แล้วบอกว่า " ชาตินี้แกสบายแล้ว เวลาไม่สบาย มีคนคอย แบกหามไปหาหมอแล้ว " เหอๆ...สงสัยชาตินี้ต้องทำทุกอย่างให้ อาโจบิ จริงๆด้วย...เมียทาสชัดๆ ฮี่ๆ


โดย: อาปูจัง & อาโจบิคุง IP: 203.118.74.144 วันที่: 28 เมษายน 2551 เวลา:1:15:36 น.  

 
ตาหอยหลอดก็เกือบแบกหนูไม่ไหวนะอาปูจัง ตากล้องก็ต้องรีบกดชัตเตอร์น่าดู ไม่งั้นตาหอยหลอดทำหนูหล่นก่อนแบกใส่หลังแน่เยย ฮี่ฮี่

โถ..อาปูจังน่าสงสาร ว่าแต่ ทำไมอาปูจังแข็งแรงจังเลย แบกอาโจบิไหวด้วย เก่งจริงๆ ปรบมือให้..แปะ แปะ


โดย: cadeau วันที่: 28 เมษายน 2551 เวลา:8:56:16 น.  

 
เข้ามาแอบดูเหมียนกาน


โดย: prikkhing วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:13:31:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

cadeau
Location :
Tasmania Australia

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]




Friends' blogs
[Add cadeau's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.