อิกคิวซังตัวจริง: มาซาโอะ โคงุเร

อิกคิวซังตัวจริง: มาซาโอะ โคงุเร
แปล: พรอนงค์ นิยมค้า
สนพ.ทิวลิป
ราคา185 บาท



คำคมอิกคิว

"ขอพักสักครู่หนึ่ง
ระหว่างทางจากโลกียะ
สู่โลกุตระ
หากฝนจะตกก็ตกเถิด
หากลมจะพัดก็พัดเถิด"


บทนำ
หลวงพ่ออิกคิวมีชื่อเสียงโด่งดังเป็นที่รู้จักกันในนาม "เณรน้อยเจ้าปัญญา:อิกคิวซัง"แต่สมณนามที่แท้จริงของท่านคือ "อิกคิวโซจุน" หรือ อิกคิวเซนจิ ปัจจุบันนี้ทุกคนพากันเรียกท่านอย่างสนิทสนมคุ้นเคยว่า "อิกคิวซัง" เราไม่รู้ว่าท่านอิกคิวจะคิดอย่างไรหากท่านทราบเรื่องนี้

อิกคิวซังไม่ชอบสิ่งที่เป็นพิธีรีตองเลย ท่านคงจะดีใจที่ผู้คนเรียกท่านว่า "อิกคิวซัง" มากกว่าชื่อยากๆ ที่เป็นทางการ ในบรรดาพระเถระของญี่ปุ่นนั้น อิกคิวซังมีชื่อเสียงโด่งดังในหมู่เด็กๆ มากที่สุด...

---

ขอเล่าประวัติย่อๆ ของท่านอิกคิวนิดนึงนะคะ

กล่าวกันว่า เมื่อประมาณหกร้อยปีเศษ ณ หมู่บ้าน ซางาโนะ ชานกรุงโตเกียว ทางทิศตะวันตก มีสาวงามนางหนึ่งมาอาศัยอยู่อย่างเงียบเชียบ "ใบหน้าของนางงดงามเหมือนตุ๊กตาฮินะ ท่าทางมีสง่าราศี ดูท่าจะไม่ใช่คนธรรมดาแน่"

อ่า คำบรรยายเบื้องต้นคือความงามของท่านแม่อิกคิวค่ะ ซึ่งก็คือ เจ้าหญิงเทรุโกะ ธิดาของท่านฟุจิวาระ เจ้าหญิงเทรุโกะเคยอยู่ในพระราชวังของพระจักรพรรดิโกะโคะมัตษุ และโปรดเกล้าแต่งตั้งให้เป็น "เจ้าจอมอิโยะ" พระจักรพรรดิทรงโปรดเจ้าหญิงเทรุโกะมาก จนกระทั่งทรงมีพระครรภ์ เมื่อทรงทรางเรื่องนี้ก็เกรงว่า หากผู้คนโดยรอบรู้เข้าจะเกิดปัญหาขึ้น อีกทั้งในขณะนั้น ยังมีผู้ใส่ร้ายเจ้าจอมอิโยะด้วยข้อหาร้ายแรง คือ เจ้าจอมต้องการจะมาลอบปลงพระชนม์ จึงทำให้เจ้าจอมต้องออกจากวัง


สาเหตุที่มีคนฟ้องพระจักรพรรดิ สืบเนื่องจากสมัยก่อน ราชวงศ์ของญี่ปุ่นแบ่งเป็นฝ่ายเหนือกับฝ่ายใต้ เจ้าจอมอิโยะเคยปรนนิบัติพระจักรพรรดิโกะคาเมยามะ ซึ่งเป็นราชวงศ์ฝ่ายใต้ ต่อมา ท่านโชกุนอาชิคางะเสนอให้มีวังจักรพรรดิวังเดียว และเชิญเสด็ดพระจักรพรรดิโกะคาเมยามะมาที่วังหลวงในเมืองโตเกียว แต่วังหลวงมีพระจักรพรรดิโกะโคะมัตษุอยู่แล้ว พระจักรพรรดิโกะคาเมยามะจึงต้องประทับอยู่ที่วัดไดคากุ และสองปีต่อมาก็ถูกปลดจากฐานันดรศักดิ์


เรื่องนี้ทำให้ทางวังใต้โกรธแค้นวังเหนือมาก และเจ้าหญิงเทรุโกะหรือเจ้าจอมอิโยะเคยรับใช้พระจักรพรรดิแห่งวังใต้มาก่อน ต่อมาได้เข้าไปถวายตัวรับใช้พระจักรพรรดิโกะโคะมัตษุ จนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าจอม ก็ย่อมมีคนทางวังเหนือไม่พอใจ และพยายามหาทางใส่ร้ายจนเจ้าหญิงต้องหนีออกไปคลอดลูกเงียบๆ


แน่นอน เด็กที่อยู่ในครรภ์ของเจ้าหญิงก็คือ อิกคิวซัง หรือ เซนงิกุมารุ นั่นเอง








สมัยเด็ก แม่นมของอิกคิวมักเรียกท่านว่า "ท่านชายน้อย" เพราะอิกคิวคือเชื้อสายของพระจักรพรรดิ ในตอนที่อิกคิวอายุหกขวบ มารดาก็จำต้องส่งท่านอิกคิวไปบวชเรียน เพราะมองเห็นอนาคตของลูกแล้วว่า ถ้าได้บวช ก็น่าจะเป็นทางที่ปลอดภัยสำหรับลูกที่สุด


จากนั้น ภายในเรื่องนี้ก็จะเล่าถึงสติปัญญาของท่านอิกคิว ตั้งแต่ในวัยเยาว์ จนกระทั่งมรณภาพ มีตอนนึงที่ประทับใจมาก เนื่องจากท่านแม่ของอิกคิว พยายามจะบอกลูกให้ภาคเพียร เป็นพระเถระที่น่าเคารพนับถือให้ได้ แล้ววันนั้น อิกคิวจะได้พบพ่อ และก็มีวันนั้นจริงๆ เมื่อภายภาคหน้า หลังจากที่ท่านอิกคิวบรรลุธรรมแล้ว พระจักรพรรดิก็ได้เชิญท่านไปเทศนา ทั้งคู่รู้ดีว่าเป็นพ่อกับลูกกัน แต่ไม่มีใครเอ่ยปากออกมาได้ จนกระทั่งท้ายสุด หลังจากเทศนาจบ พระจักรพรรดิบอกต่อท่านอิกคิวว่า

"เราทำให้เจ้าจอมอิโยะกับพระคุณเจ้าลำบากมาก..."

ท่านอิกคิวเป็นพระเถระที่ค่อนข้างใช้ชีวิตเรียบง่ายค่ะ มักจะแต่งกายด้วยจีวรสีดำ กับหมวกฟางเก่าๆ ขาดๆ ถ้าท่านไปเจอบ้านไหนมีคนตาย และไม่มีเงินเชิญพระเถระมาสวดศพ ท่านก็จะไปสวดให้ทุกครั้ง บางทีก็ใช้สติปัญญาของท่าน ช่วยแก้ปัญหาให้ชาวบ้าน จนชาวบ้านให้ความเคารพนับถือท่านมาก



ภายในเรื่องมีการพูดถึงปรัชญาของเซนเป็นระยะ อ่านแล้วค่อนข้างเข้าใจนะคะ เพราะผู้แปลแปลเรื่องนี้ได้ดีทีเดียว


ตอนแรกที่หยิบมาจากชั้นหนังสือ เพราะสะดุดกับประวัติของท่านอิกคิวค่ะ เราดูการ์ตูนมาตั้งนาน ยังไม่เคยรู้เลยว่า ท่านอิกคิวทำไมต้องไปบวช รู้แต่ว่าท่านแม่ของอิกคิวซังเป็นท่านหญิง และพ่อของอิกคิวเป็นพระจักรพรรดิ แต่ไม่เคยรู้ว่า แล้วทำไมอิกคิวต้องมาบวชด้วย ในเมื่อพ่อแม่ออกจะมีฐานันดรศักดิ์ชั้นสูงขนาดนี้ พอมาอ่านเรื่องนี้ถึงได้เข้าใจว่าเพราะอะไร


อีกเรื่องที่เป็นเรื่องจริง คือตอนจับเสือกระดาษค่ะ ไม่รู้เคยจำกันได้รึเปล่า ท่านโชกุนเคยบอกให้อิกคิวจับเสือจากฉาก เพราะเสือตัวนี้ส่งเสียงน่ารำคาญและสร้างความเดือดร้อนให้ประชาชน อิกคิวก็เตรียมเชือก เตรียมอะไรดิบดี แต่สุดท้ายบอกให้ท่านโชกุนช่วยไล่เสือออกมา อิกคิวจะได้จับได้ ทำให้ท่านโชกุนยอมรับในสติปัญญาของเณรน้อยในที่สุด







ในการ์ตูนเรื่องนี้ ที่ชอบอีกคนคือ ชินเอมอนซัง มีจริงด้วยแฮะ เป็นขุนนางระดับสูงในญี่ปุ่นที่ให้ความเคารพนับถืออิกคิวซังมากๆ






ชื่ออิกคิวมีคำแปลนะคะ คำแปลดังกล่าวคือ

"ขอพักสักครู่หนึ่ง
ระหว่างทางจากโลกียะ
สู่โลกุตระ
หากฝนจะตกก็ตกเถิด
หากลมจะพัดก็พัดเถิด"


ทำให้อดหวนคิดถึงตอนประกาศก่อนโฆษณาไม่ได้ ช่วงที่บอกว่า "จะรีบไปไหน จะรีบไปไหน พักเดี๋ยวนึงซี" อ๋อ เป็นไปได้ไหมว่า นั่นคือการบอกอ้อมๆ ว่านั่นคือคำแปลชื่อท่านอิกคิว แต่เราตอนยังเด็ก ไม่เคยรู้เลย นึกว่าเป็นมุขซะอีก เวรกรรมจริงๆ


เรื่องนี้ไม่ใช่หนังสือเด็กนะคะ ถึงจะดูเหมือนหนังสือเด็กก็เถอะ สำหรับไกลนั้น ขอจัดไว้ในหมวดปรัชญาดีกว่าค่ะ เนื่องจากในเรื่องมีการพูดถึงปรัชญาของเซนเกือบทั้งหมด แต่อ่านแล้วพอเข้าใจได้ไม่ยากค่ะ แล้วในเรื่อง เป็นเหมือนการเล่าชีวประวัติของพระเถระสำคัญของญี่ปุ่นรูปนึงมากกว่าจะเน้นปรัชญาจริงๆ จังๆ


แต่อ่านแล้วอยากดูอิกคิวซังอีกจังเลย พ่อเคยเล่าให้ไกลนั้นฟังว่า สมัยเด็กๆ ตอนไกลนั้นอายุขวบกว่าๆ ที่บ้านจะทิ้งให้นอนอยู่บนเปลแล้วเปิดอิกคิวซัง ตัวเองก็ดูตาแป๋ว ไม่ร้อง ไม่อะไรเลย ดูได้นิ่งๆ ไม่ยอมนอนอีกต่างหาก เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่อิกคิวซังมา งึม เราชอบดูการ์ตูนเรื่องนี้ ตั้งแต่ยังเด็กๆ เลยเหรอเนี่ย จำไม่ได้แฮะ(ถ้าจำได้คงแปลกแล้วล่ะ)^^"





ถ้าใครอยากรู้ประวัติเพิ่มเติม ก็หาอ่านได้จากหนังสือเล่มนี้นะคะ ที่ชอบอีกอย่างของหนังสือคือ จะมีภาพประกอบสถานที่ รวมถึงปัญหาเชาว์ที่สืบทอดกันมาจากอิกคิวให้เล่นท้ายบทด้วยค่ะ อ่านได้รวดเดียวจบ สนุกดีค่ะ

Create Date : 20 มกราคม 2551 Last Update : 20 มกราคม 2551 16:58:48 น. Counter : 2696 Pageviews.		10 comments
Share Tweet