พึ่งจะซื้อมาสดๆร้อนๆวันนี้เอง ขนาดถุงที่ใส่หนังสือยังละลาย

กว่าจะเจอเล่มที่พิมพ์ครั้งแรก เล่นเอาซะเหนื่อย เพราะตามร้านหนังสือทั่วไปที่ไปดูมา เป็นเล่มที่พิมพ์ครั้งที่ 2 แล้ว

จะรีบอ่านครับ แต่ตอนนี้ยังติดคิวหนังสือที่อ่านอยู่ เหลืออีกไม่มากก็จะจบแล้วเหมือนกัน

  

ผมกลับชอบเรื่องสั้น ง่ายๆ ดีความไม่อยากย่าง
"วิทยานิพนธ์ดีเด่น" "หาแว่นให้หน่อย" มากกว่า "เพลงชาติไทย" ก็ชอบ เพราะเคยตั้งคำถามนี้กับเพื่อนๆ เหมือนกัน 555+

  

คุณ rsamlha
ลองอ่านดูนะคะ มันสามารถอ่านได้เรื่อยๆ เลยค่ะ


คุณ Boyne Byron
เรื่องวิทยานิพนธ์ดีเด่นเป็นเรื่องที่อ่านแล้วหดหู่ลึกๆ นะคะ ไกลนั้นไม่ค่อยชอบเรื่องนี้เท่าไหร่ สงสัยเพราะตัวเองก็กำลังทำโครงงานจบโทอยู่ ส่วนเรื่องหาแว่นให้หน่อย อันนี้ตีความว่าอะไรเหรอคะ อ่านแล้วงง ไม่เข้าใจว่ากำลังจะบอกอะไร แต่แอบสงสัยอยู่ประโยคนึงที่สามีคุยกับภรรยาแล้วฝ่ายหลังสวนกลับมาว่า "ทีตอนทำอย่างว่าไม่เห็นต้องใส่แว่นเลย"

ก็งงเต๊ก อ้าว แล้วก่อนหน้านี้ที่สามีไปหากิ๊กล่ะ ทำไมตอนช่วงเวลานั้นเหมือนกันแต่กลับถามหาแว่น

อ่านจบแอบคิดว่า คุณสามีไปทำเลสิกเหอะ จะได้ไม่ต้องหาแว่นให้เมื่อย แต่ลึกๆ ไม่ค่อยเข้าใจประเด็นของเรื่องนี้เลยค่ะ

พอๆ กับเรื่องบาดทะยัก ที่อ่านแล้วงงๆ สองเรื่องนี้เลยอ่านไปแค่สองรอบเท่านั้น คงเกินสติปัญญาของไกลนั้นที่จะเข้าใจความหมายอ่ะค่ะ


ส่วนเพลงชาติไทย อ่านเรื่องนี้จบทะเลาะกับท่านพี่ที่บ้าน เพราะครั้งแรกที่อ่าน โมโหมากมาย แบบว่าเฮ้ย ถึงกับลืมยืนเคารพธงชาตินี่มันใช้ไม่ได้เลยนะ ทำไมกัน เพลงชาติคือสิ่งที่เป็นความภาคภูมิใจของชาติไม่ใช่เหรอ

แต่พอมาเจอมุมมองของพี่สาว แอบอึ้ง อ้าว ทำไมคิดอย่างนี้ล่ะ ไม่ขอบอกละกันนะคะ แต่สถานการณ์ไม่ค่อยเหมือนกับในเรื่องสั้น แต่ผลลัพธ์คล้ายๆ กันเลยค่ะ

  

เพิ่งอ่านเรื่องแรกไปเรื่องเดียวค่ะ แล้วก็ไม่ได้หยิบเลย
ตั้งใจว่าถ้าวันไหนต้องนั่งรถยาว คงพกไปอ่านค่ะ

เขาเขียนเรื่องให้ชวนติดตามดีนะ
แต่เพราะความที่เป็นเรื่องสั้น เลยหักจบแบบไม่สะใจคนอ่านที่ชอบอะไรเป็นเนื้อเป็นเรื่องยืดยาวอย่างเรา

  

คุณยาคูลท์
อึม เราว่าบางเรื่องจบได้อึ้งดีค่ะ เช่นเรื่องสุดท้ายที่ขำๆ ดี หรืออีกหลายอย่างที่จบลงแล้วคนอ่านอย่างเราไม่แน่ใจว่า นี่คุณเอาเรื่องจริงๆ มาเขียนรึเปล่าเนี่ย

จริงๆ อ่านแล้วติดใจสำนวนด้วยนะคะ แต่ไม่พูดถึงประเด็นนั้นดีกว่า เพราะไกลนั้นชอบเนื้อหามากกว่า


หลายครั้งที่อ่านเรื่องพวกนี้แล้วเราชอบรายละเอียดในเรื่องค่ะ เช่นมีตอนนึงที่คนเขียนบรรยายถึงงานศพ ในงานก็จะมีเพื่อนๆ มากันพร้อมหน้า เหมือนมางานมีตติ้ง เพราะต่างคนต่างไม่ค่อยได้เจอกัน ต่างก็มีเส้นทางเดินของตัวเอง ถ้าไม่มีงานแบบนี้คงไม่ได้มาเจอกัน ไกลนั้นอ่านแล้วก็คิด เออ จริงนะ ทุกวันนี้แทบไม่ได้เจอหน้าเพื่อนสมัยเรียนเลย จะเจอกันอีกทีก็โน่น ไม่งานแต่งก็คงงานศพจริงๆนั่นแหละ

  

เหมือนคุณยาคูลท์ค่ะ คือไม่ถนัดอ่านเรื่องสั้น เล่มนี้ซื้อมาเหมือนกัน ชอบชื่อเรื่องเป็นพิเศษ จริงๆชอบแนวนี้ด้วยแบบแอบกระเทาะสังคมรีบเร่งเล็กน้อย แต่เรื่องสั้นไม่ถนัดแฮะ

  

เพิ่งได้มาวันนี้ ยังไม่ได้อ่าน เลยค่ะ
ได้มากจากงานสัปดาห์หนังสือ
ตอนแรก ไปซื้อหนังสือเฉยๆ ไม่เห็นนักเขียน เพราะนั่งซะหลบมุมเลย พอน้องคนขายบอกว่า ขอลายเซ็นต์ด้วยมั้ยคะ
อุ๊ยตาย ว๊ายกรี๊ดได้ลายเซ็นต์ด้วย ดีใจที่สุด

  

คุณ TaMaCHaN
ตอนแรกไกลนั้นก็ไม่ค่อยชอบอ่านเรื่องสั้นนะคะ แต่ทีนี้อยากลองอ่านดูบ้าง เพราะเรื่องสั้นหากเขียนได้ดี จะมีเสน่ห์แบบเฉพาะตัวมากๆ เลยค่ะ ตอนนี้เลยไปไล่อ่านเรื่องสั้นอยู่ค่ะ


คุณ fondakelly
ได้ลายเซ็นด้วยเหรอคะ ดีจังเลยค่ะ ไกลนั้นซื้อที่ B2S เลยไม่ได้ไปดูที่งานหนังสือค่ะ

  

อยากได้


เรื่องย่อเราหลงลืมอะไรบางอย่างค่ะ

  

คงย่อไม่ได้ค่ะ เพราะแต่ละเรื่อง เป็นเรื่องสั้นอยู่แล้ว

  

อยากได้บรรยากาศเเต่ละตอนในเรื่องเพลงชาติไทย

  

อยากได้เรื่องสรุปย่อของแต่ละเรื่องอ่ะค่ะ มาทามรายงาน โปรดสรุปให้ได้ไหมคร่ะ ขอบคุณค่ะ

  

คุณ ขอร้องค่ะ ไม่ทันจริงๆ
เราว่าไปอ่านเองแล้วสรุปน่าจะเร็วกว่ารอไกลนั้นนะคะ เชื่อเถอะค่ะว่าน่าจะอ่านเอง

  

ขอเป็นข้อคิดแต่ละเรื่องได้ไหมค่ะ

  

คุณ ขอร้องค่ะ ไม่ทันจริงๆ
เราว่าไปอ่านเองแล้วสรุปน่าจะเร็วกว่ารอไกลนั้นนะคะ

  

เราตามหาเรื่อง บาดทะยักอยุ่ หาไม่พบเลย
ของคุณ วัชระ สัจจะสารสิน