| All Blog
|
กว่าจะได้มาเรียนป.โทที่เยอรมัน ตอน 13 เปิดเทอมวันแรก เช้าวันจันทร์ที่ 9 ตุลา เป็นวันเรียนวันแรกของเรา ที่จริงเรามีเรียนตอน 10 โมงนะคะ แต่ว่า ยังมีเรื่องใหญ่กว่านั้นที่จะต้องทำค่ะ นั่นคือ ลงทะเบียนวิชาเรียน ที่เราไม่ได้ทำ เพราะเราเพิ่งลงทะเบียนเข้าเรียนไปเมื่อวันสัปดาห์ก่อน แล้วเราต้องรอเอกสาร พวก username password สำหรับเข้าไปเลือกลงทะเบียนรายวิชาในระบบของมหาลัยค่ะ ซึ่งเอกสารนี้ เค้าจะส่งมาทางไปรษณีย์ -.- รอกันไปค่ะ แล้ววันนี้เปิดเทอมแล้ว เรายังไม่ได้เอกสารที่ว่า ตอนแรกเราก็กลัวนิด ๆ เพราะตอนที่เข้าไปดูในระบบ แบบที่ log in ไม่ได้ แต่เรายังเข้าไปดูรายวิชาได้ค่ะ เราก็เห็นว่า มันปิดลงทะเบียนของแต่ละรายวิชาไปแล้ว แล้วเราจะได้เรียนมั้ยเนี่ย แต่ไม่เป็นไร ดูตารางของวิชาในเอกของเราก่อน เราจดลงสมุดเกือบทุกวิชา จริง ๆ ไม่ต้องเรียนทุกวิชาหรอกค่ะ แต่เผื่อวิชาไหน อ.ไม่ให้เรียน หรือดูท่าทางไม่ค่อยโอ ก็จะได้มีวิชาอื่นรองรับ แต่ที่จริงแล้วเนี่ย เราเพิ่งมารู้ตอนวันอังคาร ว่ามันมีหลักการลงของมันอยู่ โชคดีที่มารู้วันอังคาร ไม่งั้นคงเลือกลงตามใจฉันอย่างเดียว เราก็เลยรีบไปตั้งแต่ 8 โมงค่ะ โชคดีที่ที่ที่เราอยู่ มีชัทเทิลบัสรับส่งนศ.ไปมหาลัยค่ะ ไม่ต้องไปต่อรถเมลอยู่ เราก็ขึ้นรถรอบ 7.45 เมทไปด้วย ก็ชิลเลย พอไปถึง เราก็เดินไปห้องลงทะเบียน ไปกดบัตรคิว สักพักก็มีเจ้าหน้าที่มาถามเรา เราก็ถามเค้าไป ว่าเรายังไม่ได้ลงทะเบียนเลือกรายวิชาเรียนเลย เราจะเข้าเรียนได้มั้ย เค้าก็ตอบว่า เธอต้องไปลองขออ.ทุกวิชาดูนะ บอกอ.ไปว่าเราเป็นนศ.ต่างชาติ ยังไม่ได้ username เข้าระบบ เราก็เงิบเล็กน้อย โอเค้ เป็นการลงทะเบียนแบบแมนนวลนี่เอง ก็คือเดินเข้าไปขออ.เองเลย โชคดีที่วันจันทร์มีเรียนแค่ 1 วิชา อะ ลองไปดูซิ เราก็ดูว่าวิชานี้ เรียนที่ไหน ดูในระบบนั่นแหละค่ะ บอกหมดทุกอย่าง ก็ได้ความว่า มันอยู่ตึก H-F เอ ไอตึกนี้นี่ มันคือตึกอะไร แต่มหาลัยเค้ารู้ค่ะ ว่านศ.เข้ามาใหม่ คงต้องหลงแน่ ๆ เค้าก็เลยจัดบูทเล็ก ๆ มีคนเฝ้า 1 คนตามแต่ละจุด เพื่อคอยบอกทางให้ เราลองคิดเปรียบเทียบกับของไทยนะคะ มหาลัยที่ไทยเนี่ย มักจะเป็นตึก ๆ ไปเนอะ (ตึกแบบสูง ๆ ขึ้นไป) คณะนี้ ก็มักจะเรียนตึกนี้ ตึกค่อนข้างใหญ่ แค่เรารู้ตึก และหมายเลขห้อง ก็เดินไปตึกนั้น (ส่วนใหญ่เรียนกันไม่กี่ตึก และมักเป็นตึกที่เรามาสมัคร มาสัมภาษณ์ อยู่แล้ว) แต่ตึกเรียนที่มหาลัย Siegen ของเราเนี่ย มักจะเป็นตึกตามแนวราบ ตึกเล็กตึกน้อยเต็มไปหมด มักจะไม่สูง และทางเดินในตึกวกวนมาก บางตีกก็ใหญ่โต แต่ทางเข้ามีทางเดียว เดินวนรอบตึกหาทางเข้ากันไปค่ะ เราก็เห็นแล้วล่ะ ว่าตึกแถว ๆ ที่เราไปลงทะเบียนเรียนเนี่ย ขึ้นต้นด้วย AR ไม่ใช่ H แสดงว่า ไม่ได้อยู่แถวนี้สินะ เราก็เดินไปถาม นศ.ที่บู๊ทก็บอกว่า ให้เดินลงทางเดินไปตรงนั้นนะ แล้วเดินไปเรื่อย ๆ จะเจอตึกแดง นั่นแหละ อยู่แถวนั้น คือเค้าชี้ให้เราเดินเลยบริเวณตึกแถวนี้ไป โชคดีที่เราสังเกตนิดหน่อยตอนนั่งรถ พอได้คำตอบแบบนี้ ก็เลยมาปะติดปะต่อว่า อ๋อ คงจะมีอีกแคมปัส ถัดลงไปนิดนึง เราก็เดินลงเขา ซัก 5-10 นาที เหมือนเดินจากสถาปัตย์ จุฬาฯ ไปมาบุญครอง แต่อากาศและบรรยากาศดีกว่าเยอะนะคะ อิอิ พอเดินลงไป เราก็เจอตึกแดงที่ว่า และเจอประตู เราก็เดินเข้าประตูไปค่ะ เจอลิฟท์ และข้างลิฟท์ทั้ง 2 ข้างมีประตู เราก็เข้าไป และพยายามผลักประตูที่ว่า ทั้ง 2 ข้าง แต่ไม่ออกค่ะ ประตูล็อค ก็เดินวน ๆ งง ๆ แล้วก็ค่อย ๆ คิดได้ว่า นี่มันตึกเรียนนะ ดูใหญ่ด้วย (ในแนวราบ) มันน่าจะต้องมีทางเข้าใหญ่กว่านี้สิ ก็เลยลองเดินออกมาจากตัวตึก แล้วเดินเรียบตึกไปเรื่อย ๆ วน ๆ งง ๆ สุดท้ายก็มาเจอทางเข้าตึก เย่! พอเข้าไปก็ไปถามตรงประชาสัมพันธ์ เค้าบอกชี้ออกไปข้างนอกอีก แง่ง พอเดินออกมา ก็เจอตัว F แปะอยู่อีกตึกนึง ตัวเบ้อเริ่ม เริ่มใจชื้น เจอละเว้ยย ห้องเลข 106 ก็เดินหาห้อง จนเจอห้องละ แต่มีเสียงคนอยู่ในห้องนี่นา แต่ยังไม่ถึงคาบ งั้นนั่งรอข้างหน้าก่อน ตอนนั้นแปลกใจนิด ๆ นึกว่าจะมีคนมาออหน้าห้องเรียน รอเรียนคาบเดียวกะเราเยอะ แต่ไม่มีใครเลยค่ะ สักพัก ก็มีผู้หญิงคนนึง มานั่งโต๊ะเดียวกับเรา (เพราะมีโต๊ะเดียวตรงนั้น) เราก็ถามว่าเธอเรียนวิชาชื่ิิอ นี้ ๆ ใช่มั้ย เค้าตอบว่า ใช่ โอ๊ยย ดีใจ จะได้เรียนจริง ๆ ละเว้ยย พอ 10 โมงเป๊ะ นร.ก็กรูกันออกมาจากห้อง ส่วนใหญ่เป็นแขก และคนจีน (นี่มันวิชาอะไรเนี่ย) เราก็เดินเข้าไปนั่งในห้อง พร้อมกับผู้หญิงคนนั้น ที่กลายมาเป็น class mate ของเรา (แต่ตอนนี้ไม่เห็นมา 2-3 สัปดาห์ละค่ะ งงนิด ๆ) พออาจารย์เข้ามา เราก็รีบบบบบ เดินไปหาอาจารย์ "อาจารย์ขา หนูยังไม่ได้ลงทะเบียนวิชานี้เลย ขอเรียนด้วยได้มั้ยคะ" 555 น่าสงสารจังเลยค่ะหนู ป่าวค่ะ อาจารย์ตอบแค่ "ได้สิ" เย่ การลงทะเบียนรายวิชาแบบแมนนวลสำเร็จแล้ว!! วิชานี้เป็นวิชาเกี่ยวกับตัวภาษาค่ะ เน้นไปที่คำกริยาในภาษาเยอรมันเป็นหลัก ก่อนอื่น อ.ก็ให้แนะนำตัว แล้วบอกว่า คาดหวังอะไรจากวิชานี้ พอถึงตาเรา เราก็แนะนำตัว และก็บอกว่า ยังไม่รู้ว่าจะคาดหวังอะไร แต่ชั้นกลัวนิดหน่อย เพราะชั้นเป็นต่างชาติคนเดียว และภาษาเยอรมันก็ยังไม่เก่งเลย พอพูดว่า ภาษาเยอรมันยังไม่เก่งเลย ทุกคนก็พร้อมใจกันหันมายิ้ม แล้วบอกว่า ไม่จริง ภาษาเยอรมันเธอดีมากก อิอิ เรียกร้องความเห็นใจกันสักเล็กน้อย เสร็จแล้วอ.ก็พูดเรื่องทั่วไป พื้นฐานไวยากรณ์ นู่นนี่ ก่อนจะเข้าสู่บทเรียนจริงสัปดาห์หน้า อ.มีทวนความรู้เก่า ถามคำถาม ทุกคนก็ยกมือตอบพรึ่บพรับ ยกเว้น เรา 555 คือ จริง ๆ แล้วคำถามไม่ยาก เป็นสิ่งที่เราเคยเรียนตอนป.ตรี แต่เราลืมพวกศัพท์เทคนิคไปเยอะ รู้ว่าเคยเรียนแน่นอน แต่จำไม่ได้เลยค่ะ เรียนจบมา 5 ปี ถึงคิดจะมาเรียนต่อ แต่ ๆ มีอยู่คำถามนึง ที่เพื่อนตอบไม่ได้ อ.ถามแค่ว่า พวกวลีแบบนี้ เช่น auf dem Tisch (on the table) เราเรียกว่าอะไร มีคนนึง ยกมือตอบ แต่ตอบผิด เราก็ อ๊ะ เดี๋ยวนะ ชั้นว่าชั้นรู้นะ!!! ยกมือ ๆ "Präpositionalphrase" (prepositional phrase) อ.ตอบ "Genau!!" ใช่แล้ว!! โหยย ภูมิใจมากกกกก 555 ยังจำความรู้สึกตัวเองได้ ล่องลอย ยิ้มแก้มปริเลยค่ะ เอาน่า ถึงจะเป็นอะไรง่าย ๆ แต่มันก็เป็นการเริ่มที่ดี ใช่มั้ยคะ 
|
LittleEntchen
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] สวัสดีค่ะ ชื่อ แอน นะคะ ตอนนี้เรียนปริญญาโทภาษาเยอรมันที่เมือง Siegen
Link |
|||||||||||||
