คุณนายแม่ทริป 2013
เมื่อกลางเดือนที่แล้วคุณนายแม่โทร.มาถามว่าจะให้มาญี่ปุ่นเมื่อไหร่? เอ๊า..สะดวกเมื่อไหร่ก็มาสิคะคุณน้ายยย.. คุณนายท่านบอกช่วงนี้เป็นช่วงตั๋วถูกซึ่งจะหมดโปรโมชั่นปลายเดือน เลยยุส่งมาเล้ยๆๆ.. สรุปว่าต้องเตรียมการมาญี่ปุ่นอย่างกระทันหัน
เป็นเรื่องปกติที่ก่อนบินคุณนายแม่จะต้องซื้อๆๆๆ ของส่งมาทางปณ.ก่อนรอบนึง ก่อนจะบินมาด้วยตัวเองซึ่งก็บอกทุกครั้งว่าีที่ชั้นส่งมาก่อนก็เพราะจะได้ไม่ต้องหอบกระเป๋าเดินทางหนักๆ มา แต่กระนั้นคุณนายท่านก็หอบกระเป๋าแบกน้ำหนักเิกินมาทุกครั้งแม้จะส่งของมาล่วงหน้าก่อนแล้วก็ตาม อ๊ะๆๆ กรุณาอย่านึกว่าเป็นเพราะรายการออร์เดอร์ของนังลูกสาวมันหลากหลายนะฮ้าาา.. แต่เป็นเพราะแม่ชอบคิดบวก .. คือออร์เดอร์ไปหนึ่งจะต้องจัดมา้ห้าถึงสิบ แล้วน้ำหนักมันจะไม่เกินได้ยังไง?? ไม่ว่าจะย้ำนักย้ำหนาว่าให้จัดมาตามที่ขอไปเด๊ะๆนะแต่หาฟังไม่ ยังคงยึดอุดมการณ์เดิมจัดส่งด้วยจำนวนตามใจฉันตลอดมา และยิ่งถ้าได้เอ่ยปากไปว่าชอบอะไรละก็.. ปริมาณของจะไม่ใช่บวกแต่เป็นคูณ!!
ถามว่าแล้วกระเป๋าหนักๆคุณนายแม่จะแบกเองได้อย่างไร?? คำตอบคือ..ระหว่างการเดินทางภาษาญี่ปุ่นที่คุณนายแม่ท่องจนคล่องจำก็คือ.. "ซุมิมะเซง" (ขอโทษค่ะ) กับ "โอะเนะไงชิมัส" (ช่วยหน่อยนะค้าาา) แค่สองคำนี้บวกท่าทางชี้มือไปที่กระเป๋าเดินทางแสนหนักอึ้ง ก็ช่วยผ่อน(กระเป๋า)หนักให้เป็น(เดินตัว)เบาได้
ก่อนคุณนายแม่จะมาอิลุงดูรายการทีวีเกี่ยวกับเรื่องความสามารถพิเศษของน้องหมาที่ใช้ดมกระเป๋าเดินทางโดยเฉพาะผู้โดยสารที่พกเนื้อสัตว์เข้ามาในปท. ถ้าน้องหมาได้กลิ่นทะลุจากกระเป๋าก็จะนั่งเ้ฝ้ากระเป๋าใบนั้นไม่ไปไหน จนท.ที่พาน้องหมาไปก็จะขอเปิดกระเป๋าดู ซึ่งของที่ถูกริบไว้นั้นมีัตั้งแต่เป็ดปักกิ่ง ไก่ย่าง ข้าวผัดใส่หมู แม้กระทั่งบ๊ะจ่างกับซาลาเปาที่ข้างในมีไส้หมูก็ถูกยึดหมด ที่คุมเข้มเช่นนี้เพราะไวรัสไก่ที่จีนระบาดมาก(ก็ไม่เข้าใจว่าแล้วมันเกี่ยวกับพวกเนื้อหมูอย่างไร?) อิลุงเกิดอาการปอดแหกแทนแม่ยายจึงสั่งคุณนายแม่ระงับพวกเนื้อสัตว์ทั้งหมดห้ามหิ้วมาเด็ดขาดถ้าไม่อยากมีปัญหา อดกัน!!! หมูยอ ไส้กรอกอิสาน แหนมเนือง ขนมจีบซาลาเปา หมูสะเต๊ะ.. อดแหลกโม้ดดด ทั้งๆที่คุณนายแม่ออร์เดอร์ทุกอย่างแล้วต้องโทร.ไปสั่งระงับโดยพลัน..
และแล้วคุณนายแม่ก็บินมาเมื่อวันเสาร์กลางเดือนนี้ เครื่องมาถึงล่าช้าไปเล็กน้อยสักสิบนาทีได้เพราะเผชิญฝนกระหน่ำทั้งขามาจากเมืองไทยและเมื่อเข้าน่านฟ้าญี่ปุ่น เครื่องสั่นพั่บๆๆแถมยังตกหลุมอากาศเป็นครั้งคราว แต่คุณนายแม่ท่านบอกทำใจไว้แล้วละ สงบจิตใจสวดมนต์นึกซะว่าตายสูงตายต่ำมันก็ตายเหมือนกัน .. กว่าจะลากกระเป๋าออกมาข้างนอกได้็ลูกหลานก็นั่งรออยู่พักนึงจนคิดว่าสงสัยน้องหมาจะนั่งเฝ้ากระเป๋าไว้รึป่าวหว่า? ถึงได้ออกมาช้ายังงี้
พอเจอหน้าค่าตากันก็พาคุณยายไปหาคุณหลานชายคนโตที่ซะเซะโบะ(นะงะซะกิ)ทันที ไปรื้อของฝากแบ่งส่วนกันที่นั่นแล้วไปกินข้าวกลางวันด้วยกันมื้อนึง ไปนะงะซะิกิทั้งทีก็ต้องหาอาหารพื้นบ้านเค้ากินเลยไปเข้าร้านอาหารจีนเพื่อสั่ง "ซะระอุด้ง" หรือเส้นหมี่กรอบราดหน้ากินกัน ต่างคนต่างสั่งอาหารที่ัตัวชอบมาแล้วมากินด้วยกัน พ่อมันสั่งเกี๊่ยวซ่าสองจานๆละสิบตัว ปกติเกี๊ยวซ่าสิบตัวยี่สิบตัวนี่จิ๊บๆ สี่ซ้าห้าคนนี่กินกันสบายๆ ปรากฏว่าพอเกี๊่ยวร้านนี้มาถึงโอ้แม่เจ้า.. บัฟฟาโล่ไซส์ค่ะ.. ขนาดสองเท่าของเกี๊่ยวปกติ งั้นสิเวลาสั่งเจ้าคนขายถึงย้ำสองครั้งสองคราว่า สองจานนะครับ? พอบอกว่าใช่ก็ย้ำอีก.. ยี่ิสิบตัวนะครับ?.. อุวะ!! เจ้านี่ คนยิ่งหิวๆอยู่ ส่วนเจ้าตัวเล็กตาไวกว่าพ่อมันเห็นขนาดเกี๊่ยวที่วางโชว์หน้าร้านและรูปในเมนูแล้ว โอ้..ขนาดมันใหญ่เอาการนะนี่ พอได้ยินพ่อมันสั่งเกี๊่ยวสองจาน เจ้าตัวดีหันขวับไปมองพ่อมัน แต่ก็คิดว่าอืมม์..พ่อกับพี่คงช่วยกันกินหมดได้มั้งจึงเงียบไม่หือหาทักท้วงประการใด สรุปมื้อนั้นเจ้าตัวดีก็ต้องช่วยกระเดือกเกี๋ยวซ่ากันให้หมดจนได้แหละ..
คุณนายแม่มาทริปนี้แค่เดือนเดียว เพราะเพิ่งผ่าเอาเครื่องกระตุ้นหัวใจ( pacemaker)เข้าไปเมื่อต้นเดือนมีนา หมอขอเวลาสามเดือนก่อนจะเดินทางไกลได้ คุณนายท่านก็บอกหมอว่าครบสามเดือนเด๊ะๆเมื่อต้นเดือนงั้นจะมากลางเดือนละนะคะหมอ เครื่องกระตุ้นหัวใจรุ่นนี้เห็นว่ามีอายุแบตฯ 13 ปี ถึงจะต้องควักออกมาชาร์จแบตฯใหม่อีกครั้ง คุณนายท่านบอกอีก 13 ปีชั้นก็อยู่พอละ ป้าโซบอกเฮ่ย..ไม่ได้..เสียดายค่าเครื่อง ยังไงก็ต้องควักออกมาชาร์จกันอีกสักครั้งสองครั้งละถึงจะคุ้ม แม่บอกร้อยกว่าปีเีชียวนะแก!!!
พักนี้จขบ.อาจห่างๆหายๆไปบ้างเนื่องจากต้องกุ๊กๆ กิ๊กๆ กันประสาแม่ลูก ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนกันค่ะ พบกันใหม่บล็อกหน้านะคะ.. สวัสดีค่ะ..
Create Date : 24 มิถุนายน 2556 |
|
18 comments |
Last Update : 24 มิถุนายน 2556 15:45:15 น. |
Counter : 1809 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 24 มิถุนายน 2556 15:57:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 24 มิถุนายน 2556 15:58:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 24 มิถุนายน 2556 18:53:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 25 มิถุนายน 2556 13:53:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: yyswim 25 มิถุนายน 2556 14:38:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: aew_ IP: 1.2.140.217 25 มิถุนายน 2556 14:50:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: เก่ง IP: 180.131.152.189 25 มิถุนายน 2556 15:30:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้ากิ๋ม IP: 171.6.19.105 25 มิถุนายน 2556 18:11:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: auau_py 27 มิถุนายน 2556 6:46:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่ซองฯ IP: 124.120.57.62 27 มิถุนายน 2556 14:59:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nok (nokjeffus ) 28 มิถุนายน 2556 6:03:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: พล IP: 46.126.85.194 9 กรกฎาคม 2556 15:33:18 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ ..
ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น
เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
|
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|