วันแม่..ของลูก
วันแม่ผ่านไปแล้วหลายวันอยู่ เพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีเรื่องราวเล็กๆจะมาเล่าเกี่ยวกับวันแม่
เช่นเคย.. เป็นเรื่องราวจากคนตัวเล็กที่สุดในบ้าน เพราะความเป็นเด็กไงคะ การพูดคุย ความคิดความอ่านยังไม่มีเล่ห์เหลี่ยมมากนัก คนเจ้าเล่ห์อย่างแม่มันได้ยินได้ฟังก็อดขำไม่ได้ ทั้งๆที่บางเรื่องอาจฟังดูเป็นเรื่องธรรมดา ธรรมชาติของเด็ก แต่แม่อย่างป้าโซชอบผูกเรื่องให้มันมีความสุข เติมกำไรให้กับชีวิตตัวเอง..
มิตรรักแควนโม้ของป้าโซที่ทักถามมาเรื่องเจ้าคนโต ว่าทำไมไม่มีเรื่องราวของเขามาเล่าสู่กันฟังบ้างนี่ .. รายนั้นเขาเริ่มหนุ่มแล้วค่ะ เรื่องราวเลยไม่ค่อยมีอะไรมาเล่าซะเท่าไหร่ มีแต่ตอนเล็กๆที่สักวันป้าโซคงได้ขุดความทรงจำขึ้นมาเล่า แล้วจะพามาแนะนำตัวกับพี่ๆน้าๆป้าๆอาๆลุงๆทั้งหลายค่ะ
เข้าเรื่องๆ.. ไล่แมงโม้ออกไปก่อน ไป๊
เด็กที่บ้านนี่เขาจะได้รับเบี้ยเลี้ยงประจำเดือน ก็ไม่ได้มากมายอะไรนัก คนพี่ได้สองพันเยน คนน้องได้ครึ่งนึง ถือเป็นเงินส่วนตัว จะไปซื้อขนมหรือเก็บรวบรวมกับเงินที่ได้รับในช่วงเทศกาลพิเศษเพื่อจะนำไปซื้ออะไรชิ้นใหญ่ๆก็ตามใจเจ้าตัว เจ้าพี่น่ะถอนมาซื้อโน่นซื้อนี่เกือบหมดแล้ว ipod มั่ง กล้องถ่ายรูปมั่งตามประสาหนุ่มน้อยๆ.. แต่เจ้าน้องชายนี่เธอจะมีความสุขในการได้นั่งดูตัวเลขในบัญชีเพิ่มยอดสูงขึ้นเรื่อยๆ
ทวงนะคะ.. เธอจะทวงเบี้ยเลี้ยงของเธอทุกเดือน พอสิ้นเดือนมาเอาละ.. แม่.. เดือนนี้ยังไม่ได้ให้โอะโคะซึไก (เบี้ยเลี้ยง) เลยนะ ฝ่ายแม่มันก็มีความสุขที่ได้ยั่วลูก จิตเล็กๆ
มาวันแม่นี่ ตอนเย็นกลับจากร.ร. เจ้าตัวเล็กวางกระเป๋าโครมคว้ากุญแจจักรยาน แล้วก็บอกว่าจะไปธนาคาร..
เจ้าตัวเล็ก : แม่..ไปธนาคารแป๊บนึงนะ
แม่มัน : ไปทำไม ฝากเงินเรอะ? เอ๊ะ..เดือนนี้แม่ให้เบี้ยเลี้ยงเราหรือยังนะ
นึกแปลกใจอยู่เหมือนกันว่าเดือนนี้ยังไม่ได้ยินเสียงทวงเบี้ยเลี้ยง อุตส่าห์แกล้งถ่วงเวลาจ่ายให้ช้าๆจนลืมแล้วนะนี่ คริคริ..
เจ้าตัวเล็ก : เดือนนี้แม่ไม่ต้องให้เบี้ยเลี้ยงหรอก ถือเป็นค่าผ้ากันเปื้อนที่สั่งซื้อที่ร.ร.ก็แล้วกัน
คือ ที่ร.ร.ปีนี้ชม.การฝีมือ เขาให้ทำผ้ากันเปื้อนซึ่งเราต้องซื้อวัตถุดิบซึ่งเป็นผ้าเอง กรอกแบบฟอร์มเลือกไปว่าจะเอาผ้าลายไหน สนนราคาเกือบๆพันเยน เจ้าตัวเล็กเขาใจป้ำบอกว่าจะออกค่าเสียหายอันนี้เอง แม่ไม่ต้องจ่ายเบี้ยเลี้ยงเขาเดือนนึงก็แล้วกัน.. โอ้.. ลูกฉันรู้จักส่งเสียตัวเองเพื่อการเรียนแต่เล็กแต่น้อย แต่จริงๆแล้วป้าโซก็จ่ายให้เขาค่ะ เหม่.. ไม่ใช่แม่ใจโหดขี้เหนียวปานนั้น แต่ฟังดูน้ำใจเขาแล้วมันน่าขำ.. ดู๊.. คิดได้ยังไงว่าจะส่งเสียตัวเอง ถึงแม้จะเป็นความหมายในทางอ้อมก็เถอะ
แม่มัน : อ้าว.. ก็แล้วจะไปธนาคารทำไมล่ะ?
เจ้าตัวเล็ก : จะไปถอนเงินมาเป็นของขวัญวันแม่ไง
แม่มัน : เท่าไหร่ ? (ฟังก่อน ถ้าเยอะๆค่อยเอา อิอิ..)
เจ้าตัวเล็ก : พันเยน
แม่มัน : โถ.. คุณลูกขอรับ.. ไม่ต้องถอนเงินมาให้แม่หรอกขอรับ แค่น้ำใจที่ลูกอยากจะให้อะไรแม่ แม่ก็ซาบซึ้งแล้วววว ขอบคุณมากนะขอรับกระผม
เป็นแม่คนนี่.. มันมีหลากหลายความรู้สึกจริงๆนะคะ และที่แน่นอนหนึ่งในความรู้สึกนั้นคือ.. ความสุข ..
แต่ๆๆ.. เอ๊ะ.. หรือนี่คือเล่ห์เหลี่ยมของเจ้านี่ ที่พูดเพื่อให้ดูดีให้แม่ปลื้มแล้วปฏิเสธเงินของลูกไป มันจะได้ไม่ต้องเสียเงิน ? ชักสงสัยซะแล้ว
เอ่อ.. ป้าโซคิดซับซ้อนไปหรือเปล่าคะ?
Create Date : 15 พฤษภาคม 2553 |
Last Update : 15 พฤษภาคม 2553 8:05:31 น. |
|
38 comments
|
Counter : 1206 Pageviews. |
|
|
|
โดย: นนนี่มาแล้ว วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:03:25 น. |
|
|
|
โดย: พี่หมี IP: 115.87.82.62 วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:06:56 น. |
|
|
|
โดย: Konko-chan (GutChy ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:24:30 น. |
|
|
|
โดย: thi_noi วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:51:03 น. |
|
|
|
โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ IP: 222.123.6.116 วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:03:35 น. |
|
|
|
โดย: โบว์ (Cardamom ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:08:25 น. |
|
|
|
โดย: sakura_pot วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:42:46 น. |
|
|
|
โดย: ตุ๊ก IP: 87.67.11.187 วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:29:58 น. |
|
|
|
โดย: ลูกหมู IP: 68.191.155.13 วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:28:47 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 15 พฤษภาคม 2553 เวลา:23:48:54 น. |
|
|
|
โดย: yyswim วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:10:59 น. |
|
|
|
โดย: เล็ก (wirolek ) วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:3:16:27 น. |
|
|
|
โดย: พล (aoigata ) วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:07:32 น. |
|
|
|
โดย: พล (aoigata ) วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:12:49 น. |
|
|
|
โดย: thi_noi วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:39:08 น. |
|
|
|
โดย: thi_noi วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:39:10 น. |
|
|
|
โดย: kamaron วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:4:01:24 น. |
|
|
|
โดย: maraporn วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:39:55 น. |
|
|
|
โดย: yyswim วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:29:43 น. |
|
|
|
โดย: Dingtech วันที่: 18 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:18:31 น. |
|
|
|
โดย: yyswim วันที่: 18 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:30:01 น. |
|
|
|
โดย: yyswim วันที่: 19 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:30:04 น. |
|
|
|
โดย: COCOSWEET วันที่: 20 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:54:48 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 20 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:50:41 น. |
|
|
|
โดย: yyswim วันที่: 20 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:38:39 น. |
|
|
|
โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ IP: 115.67.0.215 วันที่: 22 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:31:04 น. |
|
|
|
โดย: ตุ๊ก IP: 87.66.35.118 วันที่: 22 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:18:16 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ ..
ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น
เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
|
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|