คุณนายแม่และโอะจี้จัง (ปู่ผู้เฒ่า..)



เหมือนจะเคยเล่าเรื่องการสื่อสารระหว่างคุณนายแม่ของป้าโซซึ่งเป็นไทยแท้และโอะจี้จัง(ปู่)ของเด็กๆที่เป็นคนญี่ปุ่นแท้เหมือนกัน..  สองท่านผู้เฒ่านี่คนนึงพูดไทยกับอังกฤษได้เล็กน้อย อีกคนพูดได้แต่ญี่ปุ่นโลด  เอ๊ะ..จะว่าไปปู่ก็รู้อังกฤษบ้างเหมือนกันนะ เช่น shopping,  no,  yes,  number 1 เช่นช่วงที่คุณนายแม่อยู่เมืองไทยแล้วโทร.มาหาป้าโซที่นี่  แต่ป้าโซไม่อยู่บ้าน  ปู่ซึ่งอยู่โยงที่บ้านได้ยินเสียงคุณนายแม่ลอดมาจากโทรศัพท์ก็จะรีบทักทายตอบ (ก็ไม่รู้จะรับทำไมปล่อยให้เครื่องตอบรับโทรศัพท์ทำงานบันทึกเสียงคุณนายแม่ก็ได้ ป้าโซกลับมาบ้านก็จะโทร.ไปหาเอง..)  บทสนทนาระหว่างคุณนายแม่กับปู่ทางโทรศัพท์ก็จะเป็นประมาณนี้..


ปู่  ..  "โมะชิโมะฉี (ห้าโหล)"

คุณนายแม่  ..  "โอะจี้จั๊ง??" .. พลางนึกว่าตอนนี้ควรจะเลือกคำทักสวัสดีสำหรับเช้าสายหรือบ่ายค่ำดี  และแล้วก็เลือกได้..  "คอนนิจิวะ โอะจี้จัง โอะเก็งกิเด่สสึก๊ะ?(สวัสดีค่ะคุณปู่ สบายดีไหมคะ??)" .. ตามบทท่องจำจากที่ป้าโซเขียนไดอะล็อกไว้ให้

ปู่  ..  แหะๆๆ.. "เก็งกิเด่ส(ซำบายดีครับ)"  แล้วก็รู้งานว่าคุณนายแม่ต้องการพูดกับคุณลูกสาวเลยรีบบอกไปก่อนคุณนายแม่จะพูดอะไรที่ปู่ไม่เ้ข้าใจมาอีก  

ปู่  ..  "เอ็นจัง(ชื่อลูกตะใ้ภ้แก จริงๆมันฟังดูดีกว่านี้แต่ปู่เรียกชัดได้เท่านี้แหละSmiley) shopping"  .. นั่้นไง คอนเซอร์เวถีบอย่างทั่นผู้เฒ่า ใช้คำอังกฤษเชียวนะ


คุณนายแม่มาญี่ปุ่นทีไรปู่ก็สอนภาษาญี่ปุ่นทุกที  แต่คุณนายท่านก็ทิ้งไว้ที่ญี่ปุ่นทุกครั้งเวลากลับไทยไม่เคยจำได้เล้ยยย.. มาทีไรก็ต้องฟื้นฟูกันใหม่  การสื่อสารระหว่างสองผู้เฒ่าก็เป็นไปอย่างเคย คือคนนึงพูดภาษาไทยใส่อีกคนตอบเป็นภาษาญี่ปุ่นกลับโดยมีมือไม้ท่าทางประกอบการสนทนา บางครั้งก็มีผู้ช่วยคือชามกินข้าว ตะเกียบ ขวดน้ำ หรือสตางค์  แต่ผู้ช่วยนี่ก็ใช่ว่าจะได้สื่อสารได้ผลถูกต้องเสมอไป ดังเช่นสตางค์..


มีช่างมาติดต่อจะซ่อมเปลี่ยนท่อประปาให้ใหม่   เป็นงานที่สั่งตรงมาจากทางการเนื่องจากการสำรวจพบว่าท่อน้ำเก่าสมควรจะเปลี่บนใหม่ได้แล้วเพื่อความปลอดภัยในการดื่ม  งานนี้ทางการเป็นผู้รับผิดชอบค่าใช้จ่าย  วันช่างมาซ่อมก็กดออดบอกว่าจะทำการงัดแงะขุดเจาะซ่อมละนะ  จะกีดขวางทางเข้าออกโรงรถเล็กน้อย   คุณนายแม่ก็ถามปู่ว่าจะต้องจ่ายเงินเองหรือเปล่า? วิธีการถามก็เช่นเคย.. ใช้ตัวช่วยในที่นี้คือเงิน  หยิบเงินออกมาแล้วชี้ไปข้างนอก ฝ่ายปู่ก็เข้าใจว่าคุณนายแม่จะหยิบเิงินไปให้เค้าก็โบกไม้โบกมือห้ามกันวุ่นวาย ..  พอป้าโซกลับมาจากทำงานปู่ก็ใ้ห้ช่วยบอกคุณนายท่านว่าอย่าได้ยื่นเงินให้คนที่มากดออดเชียวนะ  ถ้ามีเรื่องต้องจ่ายเงินปู่จะไปรับหน้าเอง  .. คุณนายแม่ก็อธิบายป้าโซว่าเป็นการถามปู่เท่านั้น ไม่ได้จะเอาเงินไปให้เค้าซะหน่อย  แหม่ .. ชั้นรู้หรอกน่า..


งวดก่อนที่คุณนายแม่มาญี่ปุ่น  ช่วงที่ฝนกำลังชุกก็มีกบร้องกันเซ็งแซ่  ปู่ก็บอกว่าถ้ากบร้องเนี่ยฝนจะตกหละนะ  แต่พูดคำว่ากบเป็นภาษาญี่ปุ่นยังไงคุณนายท่านก็ไม่เข้าใจ ปู่เลยลงทุนนั่งยองทำท่ากบกระโดดอ๊บๆๆ ให้ดู  (กรุณานึกภาพคนอายุแปดสิบทำท่ากบSmiley)  มาคราวนี้เอาอีก.. ปู่มีท่าแปลกแสดงให้คุณนายแม่ดูอีก..


เริ่มจากคุณนายแม่ซึ่งไม่กินเนื้อวัว  ทีนี้มันมีแกงกะหรี่ญี่ปุ่นสำเร็จรูปที่ซื้อติดบ้านไ้ว้ มันก็มีทั้งแบบเนื้อวัวกับเนื้อหมู .. เนื้อหมูน่ะซื้อไว้ให้คุณนายท่านกิน เคยบอกไว้แล้วว่ากล่องไหนเป็นหมูเป็นเนื้อ  แต่พอจะมากินจริงๆเข้าก็ลืม   ตอนนั้นป้าโซไปทำงานมีแต่ปู่เฝ้าบ้านกันสองผู้เฒ่า  คุณนายท่านเลยต้องพึ่งผู้รู้คนเดียว ณ ตอนนั้น..


คุณนายแม่   ..   (ชูกล่องแกงกะหรี่) "โอะีจี้จัง..pork or beef?"  ..ถามเหมือนแอร์โฮสเตสบนเครื่องเลยวุ้ย แล้วปู่จะรู้มั้ยเนี่ย?


ปู่   ..   "ฮะ??  คะเร่?(แกงกะหรี่ที่เรียกเป็นภาษาญี่ปุ่น)  โนๆ"  ..  แล้วมือนึงก็โบก อีกมือนึงก็ลูบท้องเป็นท่าว่าชั้นไม่กินอ่ะ.. อิ่มแ้ล้ว


คุณนายแม่   ..   (วะ.. จะได้กินมั้ยเนี่ย? ชั้นไม่ได้ชวนให้กินแต่จะถาม!!) " โนๆๆ.. เนี่ย..หมูรึเนื้อ? pig รึว่า cow ?" .. พลางชี้มาที่ตัวเองว่าชั้นจะกินย่ะ .. เอาละ เริ่มมั่วทั้งไทยทั้งอังกฤษละ หวังว่าคงช่วยให้เข้าใจได้


บังเิอิญปู่เคยรู้มาแล้วว่าคุณนายแม่ไม่กินเนื้อวัว เลยพอเดาได้แล้วก็ตอบว่า


ปู่   ..   "อ๊าาาา.. วะกัตตะ(เข้าใจแล้ว).. อุชิ(วัว)"


คุณนายแม่   ..   "ฮะ??" Smiley .. คือนังลูกสาวยังไม่ได้สอนวิชาสารพัดสัตว์ในภาษาญี่ปุ่นให้


ปู่   ..  "อุชิ.. อุชิ.."  พลางเอานิ้วชี้งอกเป็นเขาที่หัวข้างละอัน


คุณนายแม่  ..   "อ๊ออออ..งัว  ยังงี้ใ่ช่มั้ย?"  พลางทำเขาสองอันที่หัวมั่ง


ปู่  ..  "อุชิ" ทำเขางอกชี้ขึ้นข้างบนสองข้าง  .. "เยส"
        "โทกิว.. โน" ทำเขาพุ่งไปข้า่งหน้า

คุณนายแม่  ..  "ฮะ??"  ชักงง  ไอ้งัวน่ะมันใช่อยู่แล้ว ละมันมีหลายสปีชี่ส์รึไง??


ปู่  ..  "โทกิว"   คุกเข่าคลานก้มหัวลงทำท่าขวิด (กรุณานึกภาพชายแก่วัยแปดสิบยงโย่ยงหยกทำท่านี้SmileySmiley )



สรุปแล้วคุณนายแม่ได้แต่ขำกลิ้งโดยไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริง  เดาน่ะเดาได้อยู่หรอกว่ามันคือวัว  เลยเลี่ยงไปกินกล่องเครื่องหมายสีน้ำเงินอันเป็นหมูแทน  ป้าโซกลับมาทั้งคุณนายทั้งปู่ช่วยกันบรรยายภาพเหตุการณ์ให้ป้าโซแปลให้คุณนายแม่ฟังอีกที กว่าจะแปลได้ก็หัวเราะซะน้ำตาเล็ด... ตกลงปู่ท่านจะอธิบายว่า "วัว" นะ ไม่ใช่ "กระทิง"  เอ๊อ..ก็บอกมาคำเดียวสั้นๆ คนทั่วไปใครเค้าได้กินเนื้อกระทิงกันบ้างล่ะ?


เล่าสู่กันฟังพอหอมปากหอมคอ  พักนี้แว่บบ้างอะไรบ้าง  คือติดภารกิจต้องไปเป็นกรรมการ The Voice น่ะค่ะ..Smiley  พบกันใหม่บล็อกหน้าจ้าา.. ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมและสวัสดีค่ะ..Smiley








Create Date : 07 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 7 พฤศจิกายน 2555 17:31:52 น. 22 comments
Counter : 2823 Pageviews.

 
หนุกๆ ดี ชายน้อยอ่านแล้วก็นึกภาพตามไปด้วยเหมือนกันนะเนี่ย สองท่านผู้เฒ่าที่ต่างชาติต่างภาษา พยายามจะสื่อสารกัน น่ารักดี
แล้วป้าโซจะไปเป็นกรรมเกินกะเค้าด้วยเรอะ เห็นเป็นแต่แฟนคลับน้าเหน่ง The Voice อยู่คนเดียว


โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:17:38:48 น.  

 
อ่านไปยังขำไปด้วยเลยค่ะป้าโซ ยิ่งถ้าได้เห็นท่าประกอบ คงได้หัวเราะไม่หยุด กับความน่ารักของท่าแน่ๆค่ะ


โดย: เก่ง (keng_toshi ) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:17:51:59 น.  

 
กรรมการเดอะวอยซ์เชียว โออิชิ โนะเนะ โน้งเน้ง 2 โหล เทสต์ เทสต์

สวัสดีคับป้าโซ ห้ามยอมากนะ เดี๋ยววีกิจ ลอย 555


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:21:17:42 น.  

 
^^ อ่านไปออกเสียงตามไป สนุกดีคะ 55
แป้งเดาว่าคุณปู่คงเล่นมุขแน่ๆเลยคะ


โดย: Clannad วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:22:02:10 น.  

 

อ่านแล้วเพลิดเพลินเจริญใจขำปค่ะป้าโซ..แหล่ม


โดย: อุ้มสี วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:22:06:12 น.  

 
เป็นครอบครัวที่น่ารักมากเลยค่ะ



นึกถึงสมัยเรียนภาษาญี่ปุ่นเมื่อนานมาแล้ว อาจารย์ชาวญี่ปุ่น (อายุ 60 กว่าแล้ว) อธิบายคำว่าเป็นลมแล้วนักเรียนไม่เข้าใจ
อาจารย์เลยทำท่าเป็นลมให้ดู (แบบล้มจริง เจ็บจริง) น่ารักมากเลยค่ะ ยังจำได้ถึงทุกวันนี้^^


โดย: XODA IP: 171.99.140.83 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:22:26:13 น.  

 
อ่านไปขำไปค่ะ...อย่าไปจำมากเลยค่ะ..กลับบ้านเราก็ทิ้งไว้ที่นี่แหละ..ถ้าเอาขึ้นเครื่องไปด้วยเดี๋ยวน้ำหนักเกิน..

ขนาดหนูเพิ่งจะเริ่มเรียนยังไม่จำเลยค่ะ...เรียนเสร็จทิ้งไว้ที่ห้องเรียน..จนเซนเซกวาดลงถังขยะไม่ไหวเลยค่ะ..มันเยอะจัด..คนอะไรก็ไม่รู้จำอะไรไม่ได้เลย..555

ตัดสินยากหน่อยนะคะเป็นกรรมการเนี่ย ^-^


โดย: นุ้ยหนุ่ย (cleaver ) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:22:42:20 น.  

 
น่ารักจังค่ะ..อ่านไป นึกภาพตามไป..


โดย: simplyusana วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:23:04:02 น.  

 
อ่านไปอมยิ้มไปค่ะ ยิ่งนึ่งภาพตามยิ่งขำค่ะ
นึกถึงตัวเองเลยค่ะ เพราะภาษาไม่แข็งแรงเป็นแบบนี้ประจำเลยค่ะ


โดย: moccachan วันที่: 8 พฤศจิกายน 2555 เวลา:9:18:25 น.  

 
ทั้งมาดามแม่กับโอะจี้จัง
น่ารักทั้งคู่ครับ


โดย: steelcobra วันที่: 8 พฤศจิกายน 2555 เวลา:10:46:27 น.  

 
โอ๊ะ เจนนิเฟอร์ โซ เขียนบล็อกนี้ น่ารัก อบอุ่นมาก ชอบครับ

อ่านแล้วมีความสุขกับการสื่อสารที่ตรงไปตรงมาแบบแสนซื่อ .... ปู่ น่ารัก พยายามอธิบายให้คุณนายแม่เข้าใจ แบบลงทุนแสดงท่าทางด้วย


โดย: yyswim วันที่: 8 พฤศจิกายน 2555 เวลา:14:33:41 น.  

 
น่ารักจังเลยค่ะป้าโซ เครียด ๆ อยู่ หายเลยค่ะ ^_^


โดย: wayostar IP: 58.8.150.230 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2555 เวลา:16:46:22 น.  

 
๕๕๕๕คุณป้าโชคร้าบบบบ

อ่านไปก็ยิ้มไป จนถึงตอนที่

คุณนายแม่ .. "ฮะ??" .. คือนังลูกสาวยังไม่ได้สอนวิชาสารพัดสัตว์ในภาษาญี่ปุ่นให้


พอเห็นเจ้านีปั๊บ หัวเราะก๊ากคนเดียวเลย๕๕๕

ก็ไม่รู้มันหมายความว่าอย่างไรกับอีโมชั่นตัวนี้แต่ขำดีครับ

ระวังนะ หากพูดกันไม่รู้เรื่อง คุณปู่จะเป็นกระทิงขวิดท่านแม่เอา

ครอบครัวหรรษาครับ


โดย: find me pr วันที่: 9 พฤศจิกายน 2555 เวลา:23:07:32 น.  

 
เป็นเรื่องที่ชวนให้อ่านไปขำไปจริงๆ น้ำตาแทบเล็ดเลย ภาษาไม่ได้ก็เป็นอุปสรรค์ในการสื่อสารเหมือนกัน แต่ถึงอย่างนั้นภาษากายในการสื่อสารก็เป็นทางเลือกที่ดี แต่หลายๆ ครั้งก็ได้ฮา

+


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2555 เวลา:15:19:05 น.  

 
ชอบๆๆๆๆ


โดย: มู๋มู๋ IP: 124.121.206.180 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2555 เวลา:20:17:04 น.  

 
อ่านไปขำไป แถม แหะ ๆ เหนื่อยแทน


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2555 เวลา:19:33:32 น.  

 
^-^ น่ารักมากมายจ้าาาา เทคโนโลยีพื้นบ้านกับการใช้สื่อ


โดย: aew_ IP: 1.2.160.162 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2555 เวลา:11:11:24 น.  

 
...หัวเราะไปหลายยกเลยค่ะ กว่าจะเมนท์ได้
แหม่...หนูละอยากถ่ายคลิปคุณนายแม่ของป้าโซ
ตอนที่สนทนากับโอะจิ๊จัง จังเลย 555555
แค่นึกภาพตาม ..ก็ขำกลิ้งแล้วอ่ะค่ะ
ไม่ได้ลบหลู่นะคะ แต่หนูรู้สึกว่า ทั้งสองคนเป็นคนแก่ที่น่ารักมาก
อยู่ด้วยแล้วคงไม่เหงาแน่ๆ ค่ะ


โดย: หกพันไมล์ วันที่: 13 พฤศจิกายน 2555 เวลา:22:49:16 น.  

 
555+
เจอแบบน้ีทุกวัน อารมณ์ดีสุดๆเลยล่ะครับ

น่ารักมากๆครับคุณป้าโซครับ


โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 14 พฤศจิกายน 2555 เวลา:1:40:08 น.  

 
อ่านแล้วอมยิ้มไปด้วยเลยค่ะป้า น่ารักกับความพยายามของคุณปู่อ่ะ


โดย: พี่โมกข์กับน้องต้นไม้ วันที่: 14 พฤศจิกายน 2555 เวลา:15:12:00 น.  

 
หวัดดีค่าป้าโซ

เห็นมีวัวมีกระทิงด้วย
ขอบอกว่าไม่ธรรมดาค่า


ไม่ได้มาทักทายนานเลย สบายดีนะคะป้าโซ

คิดถึงค่า




โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 26 พฤศจิกายน 2555 เวลา:22:23:30 น.  

 
อ่านแล้วเห็นภาพเลยค่ะ หัวเราะแทบตกเก้าอี้555555


โดย: มิ่ง IP: 118.172.14.79 วันที่: 5 กรกฎาคม 2556 เวลา:20:47:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ป้าโซ
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]




สวัสดีค่ะ ..

ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น

เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
New Comments
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2555
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
7 พฤศจิกายน 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ป้าโซ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.