คุณนายแม่ Act 2




มาต่อแอ๊คที่สองกันอย่างไม่ให้เสียเวลา  จะว่าไปวีรกรรมคุณนายแม่ในทริปนี้เริ่มมาจากก้าวลงจากเครื่องบินก็ว่าได้  เพราะวันแรกที่มาถึงก็ระลึกชาติได้ในรถตอนนั่งออกจากสนามบินนั่นแหละว่าลืมยาหยอดตารักษาต้อกระจกที่แม่เคยไปผ่ามาแล้วแต่ต้องหยอดตาประจำทุกวัน  มัวแต่ห่วงเรื่องแพ็คของกินของฝากมาให้ลูกๆหลานๆจนลืมของสำคัญของตัวเอง   เลยรีบโทร.ไปหาคนรู้จักให้ส่งมาให้ทันครึ่งวันเช้าวันเสาร์ที่ปณ.เปิดทำการ จะได้ไม่เสียเวลาติดวันหยุดไปอีก   จะอาศัยพ่อลูกชายตัวเองก็เกรงไม่ทันการณ์เพราะน่าจะืยังไม่ตื่นเนื่องจากกว่าพี่ชายจะได้นอนหลังจากไปส่งแม่ที่สนามบินก็น่าจะเกือบตีสองได้มั้ง  โทร.ไปหาคนรู้จักที่อาศัยไหว้วานได้จะทันใจกว่า


ถัดจากเรื่องยาหยอดตามาถึงบ้านรื้อข้าวของแจกจ่ายแบ่งสรรปันส่วนตามบ้านญาติต่างๆแล้ว  ตกกลางคืนคุณนายแม่มานั่งรื้อยาจัดใส่กล่องเพื่อกินประจำวัน  มาเจอเอาว่าไม่ได้เอาเจ้ายาละลายลิ่มเลือดมา เจ้านี่ยิ่งสำคัญกว่ายาหยอดตานั่นอีกเพราะมันจะป้องกันเส้นเลือดเข้าสู่หัวใจตีบตัน   ต้องกินตามปริมาณและวันที่หมอกำหนดไว้ เอาหละสิ..มาเจอเอากลางคืนวันเสาร์ซึ่งทำอะไรไม่ได้เลยเนื่องจากวันอาทิตย์ก็เป็นวันหยุดของปณ.หรือบริษัทส่งของใดๆ  


โทร.ไปปรึกษาพยาบาลที่รู้จักทางเมืองไทยเค้าก็บอกให้มาซื้อได้ตามร้านขายยาที่ญี่ปุ่นเพราะเป็นยาที่สามารถหาซื้อได้ทั่วไป  แต่..อันว่าเรื่องยาหยูกที่ญี่ปุ่นนี่จะเดินไปหาซื้อตามร้านขายยาแล้วได้ทุกอย่างตามใจฉันนี่หาได้ไม่   โดยเฉพาะถ้าเป็นยาเฉพาะทางละก็ต้องมีใบสั่งแพทย์มาซื้อ  แล้วการให้ได้ใบสั่งแพทย์นี่ก็ต้องไปรพ.หาหมอ  ส่วนไอ้การไปหารพ.หาหมอของคนต่างชาติที่ไม่มีประักันสุขภาพที่ญี่ปุ่นนี่ .. อย่าให้เซ่ด.. แพงขี้ข้าขี้ครอกSmiley


ค้นเน็ตหาว่าจะซื้อยาตัวนี้ได้ที่ไหนในญี่ปุ่น ก็พบอย่างที่คาดว่าต้องมีใบสั่งแพทย์มาซื้อ  ลองคิดอีกทางว่าจะให้พี่ชายส่งอีเอ็มเอสหรือไม่ก็บริการส่งด่วนของพวกบริษัทเอกชนซึ่งก็ไม่รู้ว่าใช้เวลาเร็วสุดกี่วัน  เอ้า..เข้าไปค้นในเน็ตอีกว่าไอ้เจ้าบริการเอกชนพวกนี้ใช้เวลาเร็วสุดกี่วัน เจอว่าหยุดวันอาทิตย์อีกเหมือนปณ.  เพราะงั้นก็ไม่แตกต่างกันนัก  หันมาหาทางแม่อีกทางให้เช้าวันอาทิตย์โทร.หาหมอประจำตัวแต่เช้าเพื่อถามว่ายาตัวนี้สามารถเว้นไม่กินได้กี่วัน ซีเรียสแค่ไหนว่า้ต้องกินเป๊ะๆตามวันที่หมอสั่ง ถ้าเว้นแล้วจะมีผลอย่างไรหรือไม่? ถ้าหมอตอบว่าเว้นไม่ได้เด็ดขาดก็จะพาแม่ไปรพ.ในวันอาทิตย์เลยทันทีเพื่อหาหมอที่นี่และขอรับยาซึ่งก็ต้องไปแผนกฉุกเฉินเท่านั้นเพราะวันอาทิตย์รพ.ที่นี่ปิดในแผนกปกติ


ช่วยกันวางแผนคิดทางหนีทีไล่เสร็จสรรพก็ไล่ให้แม่เข้านอนเพราะดึกมากแล้ว  คุณนายท่านก็นอนไม่่ค่อยหลับละเพราะกังวลมากต้องลงมากินยาคลายเครียดให้หลับง่าย  พอทุกคนเข้าที่เข้าทางของตัวเองแล้วบ้านก็เงียบเสียงลง  เฮร่ออออ.. ป้าโซค่อยๆมาค้นกล่องยาใบยักษ์ประจำบ้านที่เก็บบรรดายาจากไทยที่คุณนายแม่ส่งๆมา รวมทั้งยาของแม่เองด้วยที่กินเหลือๆแล้วทิ้งไว้คราวหน้ากลับมากินได้อีก  ไอ้ที่้ค้นน่ะเพราะหวังเล็กๆว่าอาจจะมียาเจ้าปัญหาตัวนี้ของแม่หลงเหลืออยู่จากคราวก่อนๆ  หาจนหมดกล่องก็ไม่เจอ  เอ้า.. ไหนๆก็หาแล้วเหลือที่สุดท้ายที่ยังไม่ได้ไปแตะต้องคือถุงยาของแม่ที่นำมาด้วยคราวนี้  ที่ไม่แตะเพราะแม่เองเป็นคนหายาด้วยตัวเองมาแล้วและบอกว่าไม่มี ไม่ได้เอามาด้วย


เอาซะหน่อยน่าาา..  ไหนๆก็ไหนๆ ค่อยๆหยิบออกมาส่องทีละซองๆ สองสามซองแรกผ่านไปไม่ใช่ทั้งนั้น  พอซองที่สี่เป็นสีชาเ้ข้มๆแบบซองกันแสงเพราะยาบางประเภทห้ามถูกแสง  มีลุ้นเว้ยลุ้น.. เนื่องจากยาละลา่ยลิ่มเลือดนี่ก็เป็นยาห้ามถูกแสงเหมือนกัน  ค่อยๆหยิบมาส่องดู.. ปื้ดดด.. ไม่ใช่ซะหนิSmiley


เกือบถอดใจละ  ค้นลงไปอีก เอ้า..มีอีกซองที่เป็นซองกันแสง  หยิบมาดู.. ไม่ใช่อีก  เหลืออีกไม่กี่ซองก็จะถึงก้นถุงละ กวาดตามองคร่าวๆ ท่าจะหมดหวังซะละมั้งเพราะไม่มีซองกันแสงให้เห็น แ่ต่พอรื้อออกมาอีกสองสามซอง  เอ๊ะๆๆ มีซองสีชาซองสุดท้ายนอนแอ้งแม้งอยู่  ไม่คาดหวังเท่าไหร่เพราะผิดหวังมาแล้วสองสามครั้ง แต่แอบภาวนาเงียบๆ เจ้าประคู้ณณณณ..  และแล้ว...  แถ่นแทนแท้นนนน.. นี่อะไรคระท่าน?? หรือตาเราฝาดไปเพราะอยากให้เป็นยาที่กำลังหาอยู่  ส่องแล้วส่องอีกไม่อยากกรี๊ดกร๊าดว่าใช่แล้วกลับกลายเป็นแห้วทีหลัง   แต่มันใช่จริืงๆค่ะพี่น้อง.. ถือซองยาวิ่งตึงๆขึ้นไปเรียกคุณนายแม่ที่กำลังเข้าสู่ภวังค์.. "แม่ๆ ยาที่หาน่ะชื่ออะไรนะ?" .. "วาร์ฟาริน" .. "ดูซองนี้หน่อยดิแม่ ใช่อันนี้หรือเปล่า?"


คุณนายแม่ตะกายจากที่นอนขึ้นมาหยิบซองยาดู..

"เออใช่.. อะรั้ย??  ตะกี้ชั้นหาแล้วหาอีกนะ ทำไมไม่เจอ?  แล้วทำไมแกเจอได้ล่ะ?"

เ่อ่อ.. ไอ้ครั้นจะตอบตรงๆไปว่าแม่น่ะหาไม่ดีเองก็จะทำร้ายน้ำใจผู้สูงวัยกันเกินไป  ปล่อยให้คุณนายท่านเติมคำในช่องว่างตามใจชอบดีกว่า  เป็นอันว่าคืนนั้นคุณนายแม่ก็ได้หลับอย่างไร้กังวล  เฮร่อออ.. เริ่มตั้งแต่วันแรกย่างเท้าก้าวสู่ญี่ปุ่นเีชียวนะค้าาา..

ระยะนี้จะถี่เรื่องเล่าสู่กันฟังของคุณนายแม่หน่อยนะคะอย่าเพิ่งเบื่อกันเพราะเป็นช่วงที่แม่มาอยู่ด้วย  อาทิตย์หน้านี่ก็จะกลับไทยแล้ว    ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนค่ะพบกันใหม่บล็อกหน้า สวัสดีค่ะ..Smiley






Create Date : 08 กรกฎาคม 2556
Last Update : 8 กรกฎาคม 2556 22:11:18 น. 9 comments
Counter : 1748 Pageviews.

 
แหม่ อ่านไปก็ลุ้นไป เล่าได้อรรถรส


โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย วันที่: 8 กรกฎาคม 2556 เวลา:22:14:48 น.  

 
คิดอยู่เหมือนกันครับว่าซื้อเอาที่ญี่ปุ่น แต่ที่ญี่ปุ่นเค้าก็เคร่งเรื่องยาเหมือนกัน ไม่ยอมให้ซื้อได้ง่ายๆ เลย

+


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2556 เวลา:22:56:26 น.  

 

Like ให้เป็นคนที่ 1
ป้าโซเล่าเรื่องคุณนายแม่ได้น่ารักดีจังเลย
อ่านไปลุ้นว่าเจอซองยาไหมหนอ ???


โดย: อุ้มสี วันที่: 8 กรกฎาคม 2556 เวลา:23:33:55 น.  

 
^
^ !!!! เฮ่อออออออ...โล่ง...อก..ไปที


โดย: aew_ IP: 1.2.158.189 วันที่: 9 กรกฎาคม 2556 เวลา:10:26:42 น.  

 
ขอถามค่ะ ป้าโซค่ะ
คุณนายแม่ มาลงที่สนามบินฮะเนะดะ หรือ นะริตะค่ะ
คือ อยากทราบว่าตรงด่าน ตม. มีการตรวจ หรือ สุ่มตรวจจากเจ้าหน้าที่ไหมค่ะ
และจริงไหมที่มีสุนัข มาดมตรวจที่กระเป๋าไหมค่ะ

ขอถามป็นความรู้ คือว่า ปลายปีจะกลับบ้านที่ไทย และก็มีความคิดว่าจะตุนเสบียงกลับมาด้วยอ่ะค่ะ

ขอบคุณมากนะค่ะ


โดย: Ooy1_chan วันที่: 9 กรกฎาคม 2556 เวลา:12:31:50 น.  

 
^______^


โดย: Phaclam IP: 1.1.168.220 วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:1:00:22 น.  

 
ขอขอบคุณป้าโซมากๆนะค่ะ

ที่แวะไปตอบคำถามของอ๋อย

งั้นอ๋อยขอนำวิธีป้าโซไปใช้บ้าง ปลายปีนี้คงได้รู้ว่าเป็นไงกันนะค่ะ

ช่วงนี้ที่ญี่ปุ่นร้อนมาก ฝากบอกคุณยายของเด็กๆด้วยนะค่ะ ระวังสุขภาพด้วยนะค่ะ


โดย: Ooy1_chan วันที่: 10 กรกฎาคม 2556 เวลา:19:32:28 น.  

 
มาตามอ่านค่ะ ยังเขียนได้สนุกเหมือนเดิม
อ่านทีไรก็สนุกและมีความสุขไปด้วยทุกครั้ง
ชอบการเดินเหมือนคุณแม่เลยค่ะ
ในอดีตมีหลังบ้านติดทุ่งนา และหน้าเป็นแม่น้ำ
ตื่นมาสดชื่น แต่เดี๋ยวนี้มาอยู่ในเมือง
พอมาอ่านแล้วนึกถึงอดีตเลยค่ะ

(มีหลังไมค์ค่ะ)


โดย: HongDaYa วันที่: 13 กรกฎาคม 2556 เวลา:9:31:42 น.  

 
ยินดีกับยาสำคัญที่ป้าโซลองค้นหาในถุงยาใหม่แล้วเจอ ยินดีด้วยนะครับ


โดย: yyswim วันที่: 22 กรกฎาคม 2556 เวลา:16:07:34 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ป้าโซ
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]




สวัสดีค่ะ ..

ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น

เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
New Comments
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2556
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
8 กรกฏาคม 2556
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ป้าโซ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.