Bloggang.com : คนขับช้า : 10 Days with Goenka

10 Days with Goenka

บันทึก ๑๐ วันอันมีค่า

๑๑-๒๒ ต.ค. ๕๖ ศูนย์หาดใหญ่

นับจากวันที่ชม รายการเจาะใจ ตอนสมการความสุข ในปี ๒๕๕๑ ผมก็เริ่มหาข้อมูลของการปฏิบัติวิปัสสนาที่สอนโดยท่านอาจารย์ Goenka
สอบถามพี่ในทำงานผู้ไฝ่ธรรมะแกก็เคยไปมาแล้วหลายครั้งในหลายศูนย์

จดไว้ใน Waiting List มาเนิ่นนาน ปีนี้ขออนุญาตภรรยาในช่วงปิดเทอมเล็กที่ลูกๆ ไม่ได้เรียนพิเศษอะไร ซึ่งก็ได้รับอนุญาต
ลูกคนโตถามว่าพ่อไปปฏิบัติ ๑๐ วันเลยเหรอ? ท่าทางงงๆ

เลือกเข้าศูนย์ใกล้บ้าน ซึ่งเป็นศูนย์ชั่วคราว ขอใช้อาคารของเทศบาลนครหาดใหญ่ รั้วรอบขอบชิด ดีทีเดียว

ผมบันทึกฉบับนี้เพื่อเตือนความจำตนเองในช่วงเวลาที่มาค่ามากในชีวิต
แต่รับรองว่าไม่มีทางที่จะให้ผลเหมือนกันในแต่ละคนในการมาฝึก เพราะฉะนั้นอย่าเชื่อผม ต้องพิสูจน์เองครับ

๑๑ ต.ค. ๕๖ สี่โมงสี่สิบห้า ลงทะเบียน มือถือและกระเป๋าเงินต้องฝากไว้กับเจ้าหน้าที่
ผู้ชายมี ๘ คน ส่วนผู้หญิงมากกว่าผู้ชายประมาณ ๔ เท่า ตรงตามสัดส่วนที่เคยรู้มาว่าผู้หญิงบรรลุธรรมมากกว่าผู้ชาย ๔ เท่า

อาจารย์โยธิน เกษตรสมบูรณ์ ศิษย์เก่ามากๆ คนหนึ่งเริ่มเล่าที่มาที่ไปต่างๆ
ท่านอาจารย์ Goenka บอกว่่าเปิดศูนย์ที่อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา เพื่อจะได้รองรับชาวมาเลเซียด้วย แต่ตอนนี้ยังหาที่ดินไม่ได้ อาจารย์บอกว่าเคยมีคนจะบริจาคแต่ก็ยังดำเนินการไม่สำเร็จ
สงขลาจึงยังไม่มีศูนย์ปฏิบัติที่ถาวร เลยต้องใช้ศูนย์ปรับปรุงระบบคุณภาพน้ำ ของเทศบาลนครหาดใหญ่ไปก่อน

๑๗.๐๐ น. ปฐมนิเทศ ผู้จัดการโครงการบอกกฎต่างๆ โดยเฉพาะการห้ามพูดเป็นเวลา ๙ วัน

วันที่ ๑ นั่งสมาธิเป็นหลัก ก็ตามๆ รุ่นพี่ไป
จุดเด่นคือธรรมบรรยายตอนค่ำ ท่าน Goenka พูดได้ตรงใจที่เราคิดไว้เยอะเลย เช่น พอหลักสูตรนี้ดี คนก็เอาไปบอกต่อ นักเขียนก็เอาไปเขียนต่อ
วันที่ ๒ การกำหนดจุดสนใจเริ่มแคบลง และอาจารย์ให้สนใจเฉพาะที่ช่องจมูกเพื่อดูลมเข้าและออกเท่านั้น ง่ายกว่าที่จะต้องตามลมหายใจเข้าไปที่ท้อง สบายเลยทีนี้
วันที่ ๓ นั่งท่าขัดสมาธิ แทนขวาทับซ้าย และเข้าไปถามอาจารย์ด้วยว่านั่งอย่างนี้ได้ไหม? ท่านอาจารย์บอกว่าได้ บางคนนั่งท่าขี่ม้ายังมีเลย
และถามว่าเราดูลมหายใจแค่ที่โพรงจมูกเพื่อดูตอนเข้าออกเท่านั้นใช่ไหม? ไม่ต้องตามไปถึงท้องใช่ไหมครับ? อาจารย์บอกว่าใช่ การกำหนดจุดเล็กๆ จะทำให้ได้ผลดีกว่า ก็เลยนั่งแบบหนึ่งชั่วโมงแบบสบายๆ
วันนี้ธรรมบรรยายสอนเรื่องศีลและสมาธิ ส่วนปัญญาสอนพรุ่งนี้
อาจารย์สอนเรื่องให้รู้จักตัวเองด้วยวิธีปฏิบัติแบบนี้
วันที่ ๔ เริ่มวิปัสสนา หลังจาก ๓ วันแรกเป็นการฝึกสมาธิ เพื่อจับเวทนาให้ได้เร็ว
อาจารย์สอนให้ดูเวทนาเป็นส่วนๆ ไปก่อน ผมเรียกวิธีนี้เองว่า Body Scan
กลางคืนสอนเรื่องปัญญา ซึ่งระดับสูงสุดคือภาวนามยปัญญา คือปัญญาที่มาจากการปฏิบัติ ส่วนปัญญาที่มาจากการอ่านและคิดเอาเป็นปัญญาระดับต่ำกว่า หลักสูตรนี้เน้นปฏิบัติเพื่อให้ตัวเองเห็นจริงด้วยตัวเอง และแน่นอนต้องเห็นต่างกันตามพื้นฐานเดิมของแต่ละคน
วันที่ ๕ การดูเวทนาแล้วให้วางอุเบกขาเริ่มให้ไวขึ้น เคยมีคนบอกว่าอุเบกขาสำคัญมาก เพิ่งเข้าใจวันนี้เอง เมื่อเรารู้เวทนาด้วยสมาธิที่ดีของเราก็ให้ดูด้วยจิตอุเบกขาเพราะทุกอย่างเป็นอนิจจัง เกิดแล้วดับไป
วันที่ ๖ ดูเวทนาแบบไวๆขึ้น วันนี้ตาเริ่มแดงข้างซ้ายที่เป็นต้อลม ขอยาเกี่ยวกับตาซึ่งไม่มี
วันที่ ๗ ขอยาพาราเซตามอลกับอาจารย์ อาจารย์บอกว่าต้องเอายาเกี่ยวกับโรคประจำตัวมาด้วยเวลาปฏิบัติธรรม เพราะสังขารจะแสดงออกมาในช่วงนี้ เป็นความรู้ใหม่นะเนี่ย
วันที่ ๘ ดูเวทนาแบบไวขึ้น น้ำตามักจะไหลเพราะเจ็บตาอยู่
วันที่ ๙ ก็ยังให้การบ้านเพิ่มขึ้นแม้เป็นวันท้ายๆ แล้ว
วันที่ ๑๐ ประมาณสิบนาฬิกาหลังสอนการแผ่เมตตาเริ่มอนุญาตให้พูดได้แล้ว หลังจากนั้นก็ทำความรู้จักกัน อาจารย์ Goenka บรรยายไว้ในวันหนึ่งว่าที่ไม่ให้พูดคุยกันในวันแรกๆ เพราะหากคนหนึ่งบอกสภาวะธรรมให้อีกคนฟัง ผู้ฟังก็จะพยายามให้เห็นตามนั้น ซึ่งจะเป็นโทษมากกว่า
วันที่ ๑๐ ก่อนเที่ยงคืนกระเป๋าเงิน ก็ร่วมทำบุญสร้างที่ปฏิบัติที่นครศรีธรรมราช และสร้างมหาเจดีย์ที่อินเดีย เอาเงินมาน้อยเพราะคิดว่าไม่ต้องใช้ ตอนบ่ายมีขายหนังสือและซีดี เงิน ๑๐๐ บาทซื้อได้ตั้ง ๔ รายการ หนังสือราคาเพียง ๓๕ บาทเท่านั้น

เมื่อได้รับโทรศัพท์คืน Chat หาภรรยาหลังจากคิดถึงมาหลายวัน เธอบอกว่า คิดถึงนะ
หลายคำที่เตรียมไว้เลยไม่ได้ใช้ คิดถึงเล่ม เดินสู่อิสรภาพ อาจารย์ประมวลบอกว่าเดินเสร็จแล้วรักภรรยามากขึ้น ผมเข้าใจแล้วครับ

คิดถึงอีกคำขณะปฏิบัติคือตายก่อนตาย เราตัดขาดการติดต่อเหมือนเราตายจากกันชั่วขณะ ซึ่งทุกข์ทีเดียว เลยคิดว่าเมื่อเรายังอยู่ด้วยกันก็ทำดีกันไว้ให้มาก เมื่อเวลาต้องจากกันจะได้ไม่ค้างคา

กลางคืนผู้ปฏิบัติชายคุยกันเสียดึกเลย ธรรมบริกรสอนท่านั่งที่ผู้ปฏิบัติเก่าที่นั่งแถวหน้าเคยสอนไว้คือนั่งบนรูก้น ขาขวาที่ทับขาซ้ายให้สอดไปในข้อพับเลย นิ้วสอดกันโดยนิ้วโป้งดันกัน เอามาลองนั่งก็ได้ผลดีนะ ได้ความรู้เยอะจริงๆ หลักสูตรนี้
จะว่าไปแล้วเราก็เพิ่งเข้าปฏิบัติแบบ ๑๐ วันครั้งแรกนี่นะ

ท่านอาจารย์ Goenka บรรยายไว้ว่าคนเข้ามักจะอยากให้คนรู้จักมาเข้าด้วย ตรงใจอีกแล้ว

ธรรมบรรยายวันสุดท้าย ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร
ท่านอาจารย์ Goenka ให้บอกคนอื่นแค่เพียงว่าหลักสูตรนี้สอนเรื่อง ศีล สมาธิ ปัญญา

อาจารย์บอกว่าคนเราเกิด ๒ ครั้ง ครั้งที่ ๒ คือตอนได้เข้าใจธรรมะนี่แหละ คุณเหมียวก็พูดประโยคนี้ แต่เมื่อมาเจอกับตัวเองก็ร้องไห้ ก็พยายามจะทำใจเป็นอุเบกขานะ
คิดถึงเวลาที่ดูหนังผมมักจะร้องไห้ ก็ต้องพยายามดูแบบคนนอก เห็นเวทนาแล้ววางอุเบกขาให้ได้ เพราะทุกอย่างเป็นอนิจจัง พูดง่ายทำยากแต่ก็ต้องพยายาม
หากเราวางเฉยได้ ไม่มีอารมณ์ชอบ ไม่ชอบ สังขารใหม่ก็ไม่เกิด สังขารเก่าก็จะออกมาเป็นเวทนา หากเราวางได้อีกก็จะค่อยๆ สลายไปตามกฎอนิจจัง ดังนั้นหยุดสร้างสังขารใหม่ แล้ววางเฉยให้ได้กับสังขารเก่า เราจะสามารถล้างอนุสัยกิเลสไปเรื่อยๆ แต่รับรองว่านานเพราะสะสมไว้เยอะ

ตัวอย่าง เมื่อเจอคนที่เราไม่ชอบ เราจะออกอาการ เช่นหายใจแรง ก็ให้เราเห็นเวทนา แล้ววางเฉยให้ได้ สัญญาก็จะเอาเรื่องเก่าๆ มาให้เราเกิดสังขารใหม่ หากเราวางอุเบกขาต่อเวทนาที่เกิดขึ้นได้ทัน เรื่องเก่าๆ ก็จะดับไปด้วย

อาจารย์ให้การบ้านคือ นั่งสมาธิ ๒ ครั้งต่อวัน ตอนเช้าและก่อนนอน
ก่อนลุกและหลับ ๕ นาที ให้พิจารณาอนิจจัง
หาที่นั่งสมาธิร่วมกับคนอื่นสัปดาห์ละครั้ง
เวลานั่งรอใครให้สำรวจเวทนา (Body Scan) โดยไม่ต้องหลับตา
ให้หาเวลาปฏิบัติปีละ ๑ ครั้ง
หาทางมาช่วยการปฏิบัติ เช่น เป็นธรรมบริกร หรือผู้จัดการโครงการ

สุดท้ายอาจารย์ขอค่ายกครูคือเมื่อนั่งสมาธิแล้วให้แผ่เมตตาให้สรรพสัตว์และอาจารย์ หรือหากไม่แผ่ให้อาจารย์ก็ไม่เป็นไร เพราะอาจารย์ก็เป็นหนึ่งในสรรพสัตว์อยู่แล้ว

ทุกครั้งที่บรรยายจบท่านอาจารย์จะอวยพรให้เจริญในการปฏิบัติ ให้มีสันติสุข ให้หลุดพ้น และให้สรรพสัตว์ทั้งหลายมีความสุข
ก็น้อมรับไว้และจะปฏิบัติตามครับ
ได้วิธีดีๆ แบบนี้ ไม่ปฏิบัติตามก็เสียดายแย่เลย

ดีใจครับที่เกิดมาเป็นมนุษย์และได้พบพุทธศาสนา

หากมีบุญกุศลจากการปฏิบัติครั้งนี้ขออุทิศให้ทุกท่าน
รับเอาส่วนบุญทุกคนนะครับ

Create Date : 28 ตุลาคม 2556

Last Update : 28 ตุลาคม 2556 22:10:02 น.

5 comments

Counter : 3398 Pageviews.

อนุโมทนาบุญด้วยนะครับพี่เอก

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 29 ตุลาคม 2556 เวลา:6:37:38 น.

มาเรียนรู้ผ่านตัวหนังสือ ....รู้ว่าแนวนี้เป็นเรื่องยากสำหรับเรา
ปัญญาของเราคงไม่เกิดจากการปฎิบัติได้ง่ายนักหรอก
แต่ ...จะพยายามเริ่ม

โดย: นัทธ์

วันที่: 29 ตุลาคม 2556 เวลา:6:53:48 น.

อนุโมทนาบุญครับ

อยากลองมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง แต่ไม่มีโอกาสซะที

+

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 29 ตุลาคม 2556 เวลา:21:13:26 น.

Like ให้เป็นคนที่ 5
ขอบคุณค่ะคุณเอก

โดย: อุ้มสี

วันที่: 30 ตุลาคม 2556 เวลา:12:19:27 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Insignia_Museum Art Blog ดู Blog
JewNid Literature Blog ดู Blog
คนขับช้า Diarist ดู Blog

โดย: อุ้มสี

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2556 เวลา:11:31:58 น.