Bloggang.com : Amitnas : ปี52 สู่ปีใหม่...53

เด็กผู้หญิงเกิดมาเพื่อเป็นเจ้าหญิงของใครบางคน^^

มกราคม 2553

					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

5 มกราคม 2553

ปี52 สู่ปีใหม่...53

ปี52 สู่ปีใหม่...53

เมื่อวันคริสมาสต์ที่ผ่านมาก็ได้ออกไปลัลล้ากับเพื่อน เนื่องในโอกาส Xmas ปีใหม่เป็นครั้งแรก หลังจากอยู่มหาวิทยาลัยมาจนจะจบอยู่แล้ว ก็เพิ่งออกไปเที่ยวลัลล้ากลับดึกแบบนี้เป็นครั้งแรกเลย (ยกเว้นตอนไปงานบายเนีย) ซึ่งไปกับเพื่อนสมัยประถมมัธยม เพราะเค้านัดเจอกันทีไร ก้อยก็เป็นอันต้องติดโน้นติดนี่ตลอด (บางทีขี้เกียจไปก็มี - -" แย่มาก ฮ่าๆ) แต่ก็เป็นอันว่าสนุก ที่ได้มารวมกลุ่มอีกครั้งหนึ่ง ไปกินข้าว แลกเปลี่ยนประสบการณ์ในรั้วมหาลัย เพราะทุกคนแยกย้ายกันไปคนละคณะ เพิ่งสังเกตว่าที่ไปรวมกลุ่มกันนี่ เรียนคนละคณะกันเลย

อย่างศิลปกรรมที่ดูชิลๆ ก็ไม่ได้ชิลอย่างที่ตาเห็นมากนัก เพราะต้องทำผลงานออกมาหลายผลงานอยู่เหมือนกัน ไม่ใช่ชิ้นเดียวจบ เหมือนกับที่พวกเราทำเปเปอร์ ว่าที่จิตรกรบอกว่า 3 วันมันไม่ได้กลับบ้านเลย

ส่วนทันตะซึ่งตอนนี้ก็ต้องลงดูคนไข้จริง ทำฟันจริง และมีระบบสะสมแต้มเพื่อให้ตัวเองนั้นเรียนผ่านไปได้อีกปี บางคนไข้ก็ดีไป เอาใจใส่คุณหมอฟันอย่างดี มาให้คุณหมอน้อยตรวจอีก แต่บางคนก็ไปแล้วไปลับไม่กลับมาตรวจอีก (เพื่อนบอกซวย T.T) และบางคนอาจารย์ก็โอ๋นักเรียนเสียจนน่าหมั่นไส้

แต่ส่วนใหญ่แล้วต้องเผชิญกับอาจารย์ที่ดูมึนๆ จำที่ตัวเองพูดไม่ได้ (รวมทั้งก้อย) ที่คุยกันรอบนึง งานนั้นผ่านโอเค แต่มาอีกรอบนึงก็บอกว่าทำไม่ได้ มันยังโง้นยังงั้นยังงี้ เอ้า เราก็ไปแก้ตามที่ติ พอกลับมาอีกทีก็บอกไปคนละทิศคนละทางกับคราวที่แล้ว (สุดท้ายแล้วคนที่รับกรรมคือพวกเรา - -" ก็ต้องแก้กันไป หรือบางทีก็ไม่สนทำไปเลยดีกว่าตู ขืนคุยกับอาจารย์อีกรอบ คงได้โละทิ้งแล้วเริ่ม 1 ใหม่)

และยังได้เจอเพื่อนเก่าที่ไปเรียนอยู่คณะแพทย์ ที่บังเอิญเจอกันที่คณะแพทย์ (คุณพ่อเป็นอาจารย์หมอ เลยไปที่นั่นบ่อย) เจอกันตอนจะ 8.30...เพื่อนบอกว่า นี่เพิ่งเรียนภาคเช้าจบไปตอนแปดโมง นี่พักอยู่ เดี๋ยวต้องไปเรียนต่อแล้ว โอ้ว แม่เจ้า นั่นเรียกภาคเช้า แล้วหลัง 8.30 มันจะเรียนว่าภาคไหนล่ะเนี่ย (สู้ๆ เพื่อน ไว้เราจะไปใช้บริการตอนเธอเป็นหมอเต็มตัวนะ)

คณะแพทย์เป็นคณะที่ก้อยใฝ่ฝัน แต่ก็ปิ๋ว เพราะคะแนนนั้นเทียบไม่ได้เลยกับคนที่ติด (มันจะคะแนนสูงปี๊ดไปไหน) ประกอบกับคุณพ่อนั้นห้ามสุดใจขาดดิ้น - -" ก็เอาเถอะ ตอนนี้เราก็มีความสุขกับสิ่งที่เรียนอยู่ ก็ไม่เสียใจสักเท่าไหร่นักหรอก

สัปดาห์สุดท้ายของปีนั้น ปกติแล้วที่มหาวิทยาลัย อาจารย์ส่วนใหญ่จะปิดเรียนให้กับนักเรียนเป็นของขวัญปีใหม่ (ส่วนใหญ่ที่เคยเจอ) แต่ว่าในปีสุดท้ายที่เราจะได้เป็นนิสิตนั้นกลับต้องมาเรียนทุกวัน แล้วก็ปิดปีใหม่ ซึ่ง สุดท้ายแล้วไม่ว่าอาจารย์จะปิดหรือไม่ปิด ตัวคนที่เรียนเองนั้นก็หยุดเองกันอยู่แล้ว - -" มีแต่เรากับเพื่อนอีกเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มาเรียน (แล้วอาจารย์นั่นเองที่ไม่สอน เพราะมากันอยู่ 1-3 คนเท่านั้น) โอ้ว แล้วเราก็มาเปล่า...หรือไม่เปล่า เพราะถือว่ามาเจอเพื่อนก่อนที่จะหยุดยาวละกัน...

ในช่วงสวัสดีปีใหม่นี้ ก้อยก็ไม่ได้ออกไปต่างจังหวัด ไปเที่ยวที่ไหนเลย นอกจากจะไปช๊อปปิ้งเล็กๆ น้อยๆ ที่ตะวันนาบ้าง ไปซื้อของใช้ต่างๆ เข้าบ้านบ้าง แต่ส่วนใหญ่แล้วก็จะเป็นการอยู่บ้านกันอย่างพร้อมหน้าอีกปีหนึ่ง ซึ่งนานๆ ครั้งก็จะได้กินข้าว อยู่บ้าน ดูหนังกัน ใช้เวลาร่วมกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากันทุกวันเช่นนี้

อ้อ แล้วก็ยังไปกินเลี้ยงปีใหม่ที่บ้านคุณอา ซึ่งลูกพี่ลูกน้องและภรรยา ก็ได้กลับมาที่ไทย (พวกเขาไปทำงาน+เรียนต่ออยู่ที่ญี่ปุ่น) ทำให้ได้ปรึกษาเรื่องไปเรียนต่อ ซึ่งก้อยก็อยากจะไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น...ใฝ่ฝันมานาน แต่ก็ยังไม่ได้คำตอบซักทีเดียว เพราะไปๆ มาๆ ก็เริ่มจะไม่อยากจะไปซะแล้ว - -" แย่จิงๆ (อยากไปเที่ยวมากกว่า ฮ่าๆๆ)

จริงๆ แล้วปีนี้มันเป็นปีใหม่ที่ดูเงียบเหงาชอบกล รู้สึกว่าบรรยากาศไม่เหมือนปีก่อนๆ เลย

แต่อย่างไรก็ตาม ปีใหม่นี้ก็ตั้งใจจะทำตัวดีๆ ใหม่ๆ บ้าง ก็หวังว่าจะดียิ่งขึ้นไปอีกล่ะนะ ><

Create Date : 05 มกราคม 2553

Last Update : 5 มกราคม 2553 7:48:39 น.

0 comments

Counter : 382 Pageviews.