กำแพงดอกไม้

กนกวลีพจนปกรณ์

นวนิยายที่สะท้อนชีวิตของลูกพี่ลูกน้องสองสาวอุษาและเคียงดาว ที่เลือกเส้นทางเดินชีวิตที่แตกต่างและเป็นเส้นขนานกัน  จากแรงผลักดันและความปรารถนาของแต่ละคนเรื่อง เริ่มต้นด้วยให้ตัวละครหลักสองตัวที่แตกต่างตรงข้ามกันอย่างชัดเจน อุษาเป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาและนิสัยธรรมดา ไม่ได้โดดเด่นจนเป็นที่สนใจของผู้อื่นมากนัก หากได้รับความรักความอบอุ่นและการอบรมเลี้ยงดูอย่างมีเหตุผลจากดาลินและวรพลผู้เป็นแม่และพ่อ ส่วนเคียงดาวเด็กหญิงหน้าตาดีน่ารักจนเป็นที่รักและได้รับความสนใจจากคนรอบข้าง รวมถึงจินดาและรัตนผู้เป็นแม่และพ่อที่รักและตามใจลูกสาว เมื่อทั้งสองเติบโตขึ้นความแตกต่างของทั้งคู่ก็ยิ่งเห็นได้อย่างเด่นชัด ทั้งลักษณะนิสัยความคิดและการดำเนินชีวิต แม้ว่าเส้นทางการดำเนินชีวิตของอุษาและเคียงดาวดูจะเหมือนเป็นเส้นขนานเป็นไปตามทางที่แต่ละคนได้เลือกไว้ แต่หากจุดผกผันในการเลือกทางเดินชีวิตของเคียงดาวที่ทำให้อุษากับเคียงดาวต้องกลับมาเกี่ยวข้องกัน เคียงดาวกลับมาเพื่อจะเอาชนะคะคานอุษาที่มีชีวิตครอบครัวที่ความสุขกับทรงศรผู้ซึ่งเคยเป็นอดีตคู่รักของเคียงดาวที่เธอเลิกลาไป  เพื่อที่จะแต่งงานกับโตชิโอะชายกลางคนชาวญี่ปุ่นที่มีฐานะมั่งคั่งผู้ที่สามารถที่จะมอบทุกอย่างตามที่เคียงดาวต้องการ แต่การใช้ชีวิตคู่ของเคียงดาวกับสามีชาวญี่ปุ่นต้องจบลงด้วยการเสียชีวิตของโตชิโอะจากการทำธุรกิจผิดกฎหมาย ทำให้ชีวิตของเคียงดาวต้องพลิกผัน และเป็นต้นเหตุที่ทำให้เคียงดาวสร้างปัญหาให้กับทั้งครอบครัวของรจิตเพื่อนสนิทที่ช่วยเหลือยามที่เคียงดาวตกอยู่ในภาวะลำบาก และการเข้ามาสร้างปัญหาให้กับครอบครัวของอุษาอย่างแสนสาหัสเรื่องราวจะจบลงเอยเป็นอย่างไรต้องติดตามอ่านกัน

กนกวลีใช้วิธีการสร้างตัวละครอุษาและเคียงดาวให้เป็นตัวละครที่เป็นคู่ตรงข้ามกัน ซึ่งเป็นการทำให้ผู้อ่านได้เปรียบเทียบตัวละครทั้งสองตัวไปตลอดเรื่องว่าความแตกต่างซึ่งเป็นคู่ตรงข้ามกันระหว่างอุษาที่ตัวแทนของผู้ที่เลือกดำเนินชีวิตอย่างเข้าใจตัวเองในแนวทางที่ถูกต้องดีงาม ตรงข้ามกับเคียงดาวผู้ที่เลือกดำเนินชีวิตโดยใช้ความต้องการของตนเองความสุขสบายเป็นที่ตั้งสำคัญ การสร้างตัวละครให้มีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน ทำให้ผู้อ่านมองเห็นถึงสิ่งที่ผู้เขียนต้องการนำเสนอตั้งแต่ต้นเรื่อง ว่าเป็นผลมาจากการอบรมสั่งสอนจากครอบครัว การเลือกตัดสินใจในการกระทำของตัวละครที่จะนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน โครงเรื่องที่สำคัญจึงเป็นการเปรียบเทียบการดำเนินชีวิตของอุษากับเคียงดาวโดยการผูกเรื่องเข้ากับปมปัญหาที่เกิดขึ้นจากการเลือกดำเนินชีวิตของเคียงดาวที่ส่งผลต่อครอบครัวของเธอเองทั้งพ่อแม่ดอกไม้ลูกของเคียงดาว ครอบครัวของเพื่อนสนิทอย่างรจิต รวมถึงครอบครัวของอุษา แนวทางการดำเนินเรื่องจึงดำเนินไปตามปมปัญหาที่เกิดขึ้นโดยไม่ได้มีการหักมุมสร้างความประหลาดใจให้มากนัก แต่หากผู้เขียนได้เน้นไปที่การสร้างปมปัญหาที่จะทำให้เห็นพัฒนาการของตัวละครทั้งอุษากับเคียงดาว ตัวละครทั้งสองตัวมีพัฒนาการที่ชัดเจน (ทั้งด้านที่ดีและด้านลบ) อันเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้การดำเนินเรื่องยังคงน่าติดตาม ต้องขอยอมรับไว้เลยว่าอ่านแค่บทแรกที่ผู้เขียนนำเสนอก็รู้ว่าเรื่องจะดำเนินไปอย่างไร โดยเฉพาะฉากแรกที่อุษาในวัยเด็กที่นั่งอยู่หน้ากระจกและถามมารดาว่าตนเองหน้าตาสวยสู้เคียงดาวไม่ได้จึงไม่มีใครสนใจเธอเหมือนเคียงดาว ดารินผู้เป็นแม่อธิบายว่า “...แม่ว่าสิ่งนี้ต่างหากที่ษาจะต้องรักษาไว้ให้ผลการเรียนลูกดีตลอด...ตลอดไปจนโต ษา...ลูกจำไว้นะจ๊ะว่าพ่อแม่ภาคภูมิใจกับความประพฤติที่ดีของลูก ภาคภูมิใจกับความตั้งอกตั้งใจศึกษาเล่าเรียนของลูก มากกว่าความสวยงามของรูปร่างหน้าตานั่นเสียอีกนะจ๊ะ”

แม้ว่าผู้แต่งจะสร้างภูมิหลังที่มาของอุษาและเคียงดาวได้อย่างชัดเจน ซึ่งส่งผลต่อนิสัยการกระทำความคิดของตัวละครที่แตกต่างกัน แต่การที่ผู้เขียนดูจะตั้งใจนำเสนอแง่มุมความแตกต่างของตัวละครสองตัวจึงทำให้ตัวละครขาดความมีเสน่ห์ที่จะทำให้ผู้อ่านจดจำตัวละคร อุษาซึ่งเป็นตัวละครที่ผู้แต่งนำเสนอในด้านของผู้ที่ดำเนินชีวิตตามแนวทางที่ถูกต้อง ตัวละครตัวนี้ไม่ตรึงใจผู้อ่านให้คล้อยตามไปกับชะตากรรมและผลที่ได้รับของตัวละคร  ส่วนเคียงดาวซึ่งผู้เขียนนำเสนอในด้านของผู้ที่ทำตามความปรารถนาต้องการของตัวเองโดยที่ไม่สนใจว่าจะสร้างความเดือดร้อนให้ใครนั้น การกระทำของตัวละครก็ไม่ได้สร้างความกระทบใจให้กับผู้อ่านมากนักทั้งนี้อาจเนื่องมาจากผู้เขียนได้แสดงเจตนาไว้อย่างชัดเจนอยู่แล้วว่า ผลจากการกระทำของตัวละครแต่ละตัวจะได้รับเป็นอย่างไร โดยส่วนตัวแล้วเห็นว่าผู้แต่งยังมีความปราณีต่อชะตากรรมของตัวละครหลายตัว ทั้งทรงศร วินิจ (สามีรจิต) หรือแม้แต่เคียงดาว ซึ่งจุดนี้เองที่อาจทำให้นิยายเรื่องนี้ขาดความเข้มข้นและกระทบใจผู้อ่าน(ผู้อ่านแนวฮาร์ดคอร์) ได้