กิ่งไผ่-ใบรัก
กิ่งไผ่-ใบรัก


กิ่งไผ่-ใบรักนวนิยายโรแมนติกขนาดไม่ยาวนักของปิยะพร ศักดิ์เกษม เป็นเรื่องราวของอารตีหรือตี้ สาวน้อยแสนสวย หัวก้าวหน้า ผู้แสนดื้อรั้นและเชื่อมั่นในตัวเอง ที่ปฏิเสธการแต่งงานแบบคลุมถุงชนกับสรรค์หรือซันชายหนุ่มลูกชายเพื่อนของแม่ที่เธอไม่เคยรู้จักกันมาก่อน อารตีโทรไปปฏิเสธเขาด้วยตนเอง แต่เหตุการณ์กลับพลิกผัน เมื่อทั้งสองต้องโคจรมาพบและกลายเป็นเพื่อนร่วมเดินทางกันนานกว่าสองสัปดาห์ตลอดการเดินทางไปเที่ยวและเยี่ยมสุสานบรรพบุรุษของทั้งสองตระกูลที่เมืองจีน จึงเป็นโอกาสให้คนทั้งสองได้รู้จัก เรียนรู้และพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างกันมากขึ้น โดยมีอาหยี แม่ของตี้ และ หลินกับจิน หลานสาวและหลานชายของสรรค์ เป็นพยานและผู้ช่วยคนสำคัญ

นิยายรักเรื่องนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ต่างจากนิยายรักสูตรสำเร็จแนวนี้หลายเรื่องๆเท่าใดนัก นับตั้งแต่การสร้างตัวละครเอกทั้งหญิงและชายตามแบบฉบับที่ให้เป็นตัวละครเพรียบพร้อมไปด้วยรูปสมบัติคุณสมบัติ และ ทรัพย์สมบัติ การสร้างปมปัญหาระหว่างนางเอกกับพระเอกตั้งแต่ต้นเรื่อง ด้วยการให้ทั้งคู่ถูกบังคับให้แต่งงานกันตามความเหมาะสมของครอบครัว โดยไม่ได้อยู่บนพื้นฐานความรัก หรือแม้แต่การใช้ฉากต่างแดนเป็นจุดกำเนิดความรักและพัฒนาความสัมพันธ์ของพระนางของเรื่อง โดยอาศัยระยะเวลาในการเดินทางเป็นตัวกำหนดพัฒนาการความสัมพันธ์ของตัวละครนับตั้งแต่การไม่ชอบหน้ากัน จนพัฒนากลายเป็นความรักในที่สุด และยังมีสร้างอุปสรรค์ต่างๆเพื่อให้ต่างฝ่ายต่างเห็นความดีซึ่งกันและกัน ขณะเดียวกันยังเป็นเครื่องทดสอบความรักของคนทั้งสองไปพร้อมกันด้วย

แม้ว่าปิยะพรจะใช้ลักษณะสูตรสำเร็จที่นิยมในการเขียนนวนิยายรักโรแมนติกต่างแดนมาเป็นโครงเรื่องหลัก แต่
ปิยะพรก็ได้สร้างความแตกต่างให้กับนวนิยายเรื่องนี้ไว้อย่างน่าสนใจ เพราะเนื้อเรื่องมิได้มุ่งเน้นแต่ความรักแบบพ่อแง่แม่งอนแบบตื้นๆของตัวละครเอกแต่เพียงอย่างเดียว แต่มุ่งนำเสนอความลึกของรักและความผูกพันในหลากหลายมิติ ด้วยการสอดแทรกแนวคิดและแง่มุมในการดำเนินชีวิตในด้านต่างๆเอาไว้ด้วย นับตั้งแต่ความรักระหว่างหญิงกับชาย ที่ชี้ให้เห็นถึงผลเสียของความเชื่อมั่นใจในตนเองมากเกินไป ความใจร้อนวู่วามและความดื้อรั้นที่มากเกินไป ก็เป็นการสร้างอคติอุปทานไว้ก่อนที่จะได้รู้จักใครคนหนึ่งอย่างแท้จริงจนสร้างความผิดพลาด ความเข้าใจผิด และความเจ็บช้ำเสียใจขึ้นหลายครั้ง ความรักระหว่างแม่ลูก ในเรื่องชี้ให้เห็นถึงความห่างเหินและไม่เข้าใจกันระหว่างแม่กับลูก ซึ่งปัญหานี้สามารถแก้ไขได้ด้วยการให้เวลาแก่กัน และการเปิดใจคุยกันมากขึ้น ปัญหาการเลี้ยงดูลูกหลาน โดยพยายามชี้ให้เห็นว่าการเลี้ยงเด็กจำเป็นต้องเป็นทางสายกลางไม่เข้มงวดให้อยู่ในระเบียบ เหตุผล และความคาดหวังมากเกินไปขณะเดียวกันก็ต้องเลี้ยงดูอย่างเข้าใจ โดยให้อิสรเสรีและไม่พยายามปิดกั้นจินตนาการของเขาด้วย

นอกจากนี้ ฉากความรักต่างแดนของเรื่องนั้น ปิยะพรมิได้มุ่งหวังให้เป็นเพียงการสร้างความโรแมนติกให้กับเรื่องเท่านั้น แต่ยังนำชี้ให้เห็นว่าการเดินทางไปยังต่างถิ่น มิใช่เป็นการชื่นชมความสวยงามและความแปลกใหม่ของสถานที่ที่ไปเยือนเท่านั้น แต่เรื่องราวต่างๆ ที่ได้พบเห็นระหว่างการเดินทาง นับเป็นการเรียนรู้สำคัญจากการได้พบปะผู้คนแปลกหน้าได้เข้าใจและยอมรับความแตกต่างของแนวคิด วัฒนธรรมและการดำรงชีวิตที่ทำให้เขาต่างกับเราไปพร้อมกันด้วย การที่ปิยะพรเลือกใช้เมืองจีนเป็นฉากหลักในครั้งนี้ นับเป็นความตั้งใจที่จะให้ตัวละครที่เป็นลูกหลานชาวจีนที่
ปิยะพรเปรียบให้เป็น “กิ่งไผ่” ได้มีโอกาสได้เดินทางกลับไปยัง “กอไผ่” หรือประเทศจีนที่ถือเป็นต้นกำเนิดวัฒนธรรมของบรรพบุรุษตนด้วย โดยให้ “ตี้”เป็นตัวแทนลูกหลานจีนในเมืองไทยที่ห่างไกลวัฒนธรรมต้นกำเนิดของตน เป็นผู้นำเสนอแนวคิดและสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับสังคมและรากเหง้าทางวัฒนธรรมจีนในแง่มุมต่างๆ ผ่านประสบการณ์ที่ได้สัมผัสอย่างคนเข้าใจอย่างแท้จริง ทั้งในเรื่องความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในสังคมจีนอย่างไม่หยุดนิ่งส่งผลต่อคนจีนอย่างไรบ้าง ความแตกต่างกันอย่างมากระหว่างเขตที่พัฒนากับชนบทของจีน การยึดมั่นในขนบธรรมเนียมประเพณีอันเป็นรากฐานของความไม่เท่าเทียมกันระหว่างผู้หญิงกับผู้ชาย โดยที่ผู้หญิงต้องเป็นฝ่ายเสียสละและเป็นผู้ตามเสมอ ความเงียบสงบงามและความบริสุทธิ์ของธรรมชาติที่แทรกอยู่ท่ามกลางความเจริญในสถานที่บางแห่งของจีน

ความละเมียดในการใช้ภาษานับเป็นจุดเด่นอีกประการหนึ่งในงานของปิยะพร ซึ่งจะพบความพิถีพิถันทั้งในการบรรยายฉาก บรรยายความ บรรยายความรู้สึกของตัวละครต่างๆ รวมทั้งบทสนทนาที่สร้างงดงาม ความลึก และสีสันให้กับเรื่อง ขณะเดียวกันก็สร้างอารมณ์ร่วมให้กับผู้อ่านได้เป็นอย่างดี อีกทั้ง ปิยะพรมักจะสอดแทรกวลีเด็ดๆ แนวคิดคำคมให้ผู้อ่านได้ตระหนักและฉุกคิดเป็นระยะๆ นับเป็นสาระและแง่งามที่แฝงอยู่ในผลงานของเธออยู่เสมอ

เรื่องราวการเดินทางในครั้งนี้ ปิยะพรมิได้นำเสนอเพียงเพื่อถ่ายทอดเรื่องราวการตามหา พัฒนา และและสร้างความรักและความเข้าใจระหว่างตัวละครในหลากหลายมิติเท่านั้น แต่เธอยังเพิ่มสาระและทักษะด้านการเดินทางท่องเที่ยวต่างแดนให้ผู้อ่านด้วย โดยชี้ให้เห็นว่าการเดินทางเป็นการเปิดโลกให้ได้สัมผัสกับผู้คน สถานที่ วัฒนธรรมและประสบการณ์อันแปลกใหม่ ซึ่งการได้พบสิ่งใหม่บางครั้งก็ทำให้เราสะดุดและนึกย้อนทวนสิ่งเก่าที่ผ่านมา และเปิดโอกาสให้เราได้สำรวจความคิดและจิตใจของเราไปเพื่อสร้างความตระหนักรู้ใหม่ๆไปพร้อมกันด้วย




Create Date : 12 กันยายน 2557
Last Update : 12 กันยายน 2557 12:40:16 น.
Counter : 1140 Pageviews.

6 comments
  
เรื่องนี้อ่านแล้วครับ
"ใบรัก" ของพระนางมันเรียบๆ แต่หวานละมุนจริงๆ
โดย: อุ้มสม วันที่: 12 กันยายน 2557 เวลา:17:15:51 น.
  
สนุกนะคะเรืื่องนี้ ชอบเช่นกันค่ะ


บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เสี้ยวป่า Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: Pdจิงกุเบล วันที่: 13 กันยายน 2557 เวลา:8:40:24 น.
  
อ่านมานานมาก ชอบเรื่องนี้ค่ะ
เห็นรีวิวแล้วคิดถึงจัง อยากกลับไปอ่านอีกรอบ
โดย: สารพัดช่าง IP: 110.168.125.49 วันที่: 14 กันยายน 2557 เวลา:21:03:01 น.
  
ชอบค่ะ เคยอ่านนานแล้ว
ขอบคุณสำหรับรีวิวค่า

โดย: lovereason วันที่: 14 กันยายน 2557 เวลา:22:16:06 น.
  
@อุ้มสม เป็นแนวของคุณปิยะพรเลยแหละ
@Pdจิงกุเบล ขอบคุณค่ะ
@สารพัดช่าง สนับสนุนค่ะ
@Lovereson ยินดีเป็นอย่างยิ่ง
โดย: เสี้้ยวป่า (เสี้ยวป่า ) วันที่: 15 กันยายน 2557 เวลา:10:47:45 น.
  
ชอบเรื่องนี้ด้วยคนค่ะ อ่านแล้วลุ้นเหมือนกับไปเมืองจีนด้วยค่ะ
โดย: ไรวินท์ วันที่: 6 พฤศจิกายน 2557 เวลา:16:44:49 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เสี้ยวป่า
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]



New Comments
กันยายน 2557

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
12 กันยายน 2557
All Blog