Diary คนหนีน้ำ ตอนที่ 1 : ก่อนน้ำมาถึง

สวัสดีทุกๆคนที่หลงเข้ามาที่ Blog วานะค๊า เนื่องจากตอนนี้มีมวลน้ำหลั่งไหลจากที่สูงลงที่ต่ำ
ทำให้มีน้ำท่วมไปทั่วบริเวณอย่างที่เราเห็นๆกันอยู่ ซึ่งวาก็เป็น 1 ในผู้ประสพภัยคนนึง
อินเทรนกับเค้าด้วยเหมือนกัน เพราะบ้านวาอยู่แถวย่าน บางบัวทอง อยากอัพเดท อัพ Blog
ก็หนีน้ำตลอดเวลา รู้สึกเวทนาตัวเอง เรื่องราวไม่กี่วันที่ผ่านมาช่างมากมาย อัพ Facebook เรื่อยๆ
แต่ก็อยากพิมพ์เก็บไว้ เป็นเรื่องเป็นราวด้วย เลยกลายมาเป็น ซีรี่ย์ ได้อารี่คนหนีน้ำ นี่เอง
จะพยายามเขียนเรื่อยๆ จนกว่าน้ำจะลดเป็นปกติ หรือเท่าที่จะหาคอมอัพเดทได้ค่ะ

กลางเดือน ตุลาคม 2554

รอบๆหมู่บ้าน ท่วมกันมาก่อนหน้าประมาณ 1-2 สัปดาห์แล้ว หมู่บ้านวาชื่อ " บ้านบัวทอง "
หรือ ที่หลายๆคนอาจจะรู้จักในนาม " บัวทอง 1 " อยู่ติดถนน 340 กาญจนาภิเษก
ข้างๆหมู่บ้าน ขนาบด้วยคลองทั้ง 2 ด้าน คือ คลองบางไผ่ และคลองถนน
และมีทางเข้าออกหมู่บ้านได้หลายทาง ทำให้หมู่บ้านด้านในที่น้ำเริ่มท่วมแล้ว
ทะลุหลังหมู่บ้าน มาออกถนนเมนในหมู่บ้าน เพื่อออกไปขึ้นสะพานกลับรถหน้าหมู่บ้านตลอดเวลา
เพราะเป็นทางเดียวที่ออกได้ เพราะที่กลับรถใต้สะพานน้ำท่วมสูงรถเล็กผ่านไม่ได้แล้ว



ที่หมู่บ้าน ถือว่าสูงกว่าชาวบ้านเค้า กระจี๊ดนึง เลยยังแห้งสนิทมาตลอดในช่วงนั้น
แต่ปัญหาหลักคือ ในหมู่บ้านรถติดมากกกกกกก กว่าจะออกมานอกหมู่บ้านได้ เดินยังเร็วกว่า

ช่วงนั้นก็แอบขอลางานบ้าง เพื่อช่วยแม่ เก็บของขึ้นชั้นสอง ซึ่งเจ้านายก็ดีใจหายให้ลาได้
เพราะในเทศบาลบางบัวทองท่วมกันหมดแล้ว บ้านเราคงอีกไม่นานจริงๆ ก็เก็บของกันไป
พ่อกับแม่ ไปช่วย อบต. บางรักพัฒนา กรอกกระสอบทรายทุกวัน
และทุกครั้ง ที่มีประกาศขอความร่วมมือ



19 ตุลาคม 2554

พ่อเดินทางไปทำงานที่ หัวหิน ซึ่งต้องไปค้าง 1 คืน วันนั้นเป็นช่วงสถานการณ์ตึงเครียดหน่อยๆ
เพราะน้ำเริ่มเอ่อล้นคลองบางไผ่ เราเลยขอลางาน เผื่อมีอะไรฉุกเฉิน จะได้อยู่กับแม่ช่วยกันได้
แล้ววันนั้นก็มีจริงๆ คือ มีประกาศให้ไปช่วยกรอกกระสอบทราย เราก็โอเคไปกันกับแม่ ที่ อบต.



ที่อบต.บางรักพัฒนา คนเยอะมากกกกกก เห็นแล้วชื่นใจ หลายๆคนมาช่วยกัน
กรอกได้ไม่ถึง 20 ถุง กำนันประกาศว่า ขอบคุณทุกคนที่มาช่วยกัน ตอนนี้ พะนังกั้นน้ำคลองพระพิมล
ที่ " เอาอยู่ " มาโดยตลอด พังลงเรียบร้อยแล้ว น้ำกำลังมา 2 ทาง คือมาจากแถวเทศบาล
และมาจากด้านหลังคือจากคลองพระพิมลนี่แหล่ะ ทำได้ 2 อย่างคือ ทำใจ และกลับบ้าน
ไปป้องกันบ้านตัวเอง ยกของขึ้นที่สูง ขอบคุณคร๊าบบบบ




ทุกคน งง เพราะเค้าประกาศด้วยความสุภาพ ไม่ตื่นเต้น ประกาศดูเฮฮา ด้วยซ้ำ
แล้วน้ำก็ค่อยๆขึ้นเล็กน้อยไม่มีอะไรบอกวามันจะมาเยอะ พะนังพัง อะไรเลย ดูชิลล์อยู่ 
เลยขับมอเตอร์ไซต์วนดูน้ำเล็กน้อย ก็เห็นว่า เออ น้ำมาเร็วแหะ เมื่อวานยังไม่เห็น
เค้าว่า พะนังคลองพระพิมลแตก จะต้องผ่านถนนวัดลาดปลาดุกก่อน นี่ผ่านถนนมาแล้ว
ด่านต่อไปก็เข้าหมู่บ้านแล้วสิ หลอนเลย






เลยรีบโทรหาพ่อว่าน้ำจะมาแล้ว ต้องก่ออิฐแล้ว พ่อก็อยู่หัวหิน ต้องกลับพรุ่งนี้
แต่เตรียมอิฐไว้แล้ว มีปูน ทราย พร้อม แถมกั้นอิฐบลอกหลังบ้านไว้แล้วด้วย
แต่หน้าบ้าน อิฐขาดตลาดเลยได้ อิฐมอญ สีแดงๆมาแทน 300 ก้อน พ่อไม่อยู่
เลยมานั่ง งม ก่อกันเองกับแม่ ไม่นานนัก น้องชายแม่ก็มาช่วยกัน 
ตกเย็นพ่อก็รีบบึ่งกลับบ้านมา เพราะดูท่า น้ำคงจะมาจริงๆแล้วล่ะ





วาก็ปั่นจักรยานไปดูน้ำ ตอนประมาณ 5-6 โมงเย็น ตรงคลองบางไผ่ ที่ไปดูมาเมื่อเช้า
เห็นน้ำสูงขึ้นเลยกระสอบทรายที่กั้นไว้สูงประมาณ 30 cm คือน้ำเริ่มไหลรินๆ ข้ามผ่านมา
ปั่นไปเรื่อยๆก็เจอกลุ่มคนยืนอยู่เพียบ เลยแหวกไปดู เห็นแล้วก็ตะลึง










เพราะมันคือ น้ำที่ไหลมาจากฝั่งตรงข้าม ไหลแรงมาก มาลงในคลอง เป็นน้ำตกเลย
คนที่บ้านอยู่ริมคลองเก็บของตัวเปียก น้ำไหลผ่านบ้านเค้าซู่ซ่าเลย มีคนเดินออกมา
บอกว่าน้ำข้างในหน้าอกแล้ว ... ตอนนั้น ขนลุกทันที คิดในใจ " น้ำมาแล้ว ของจริงเลย "




ปั่นไปเรื่อยเลียบคลอง น้ำก็ดูสูงขึ้นเรื่อยๆ แถมมีน้ำผุดจากท่อ ที่มันเคยเป็นท่อ
สำหรับระบายน้ำฝน บนถนน ลงสู่คลอง บัดนี้มันกลับกลายเป็นผุดน้ำในคลองขึ้นบนถนนแทน
โทรรายงานแม่เป็นระยะ ที่บ้านก็เร่งก่ออิฐเก็บของจากที่สูง ในบ้านคือเคลียร์ของออก
จากพื้นสูงประมาณ 1 เมตร บนกว่านันก็ไม่เก็บ กะว่า พอแหล่ะ ปี 38 ท่วมหน้าบ้านประมาณเข่า
ไม่เข้าบ้าน ปีนี้ก็น่าจะราวๆนั้น แล้วก็ยังมีกะใจเดินออกไปหน้าหมู่บ้าน ดูลาดเลาน้ำและรถราต่างๆ




ซึ่งตอนนั้น ตรงช่วง เลยหมู่บ้านไป หน่อยเดียวรถก็วิ่งไม่ได้แล้ว เพราะน้ำเริ่มท่วม
ไล่มาตั้งแต่ สมบัติบุรี มาเรื่อยๆ จนวันที่ 19 นี้ ท่วมยาวมาจนถึงซอยวัดลาดปลาดุก
และตอนเย็นนั้น ลาดปลาดุกก็เต็มพื้นที่ รถก็เลยห้ามวิ่งทางด่วนเพราะวิ่งไปก็ไปไม่ได้
ทำได้แค่ กลับรถบนทางกลับรถหน้าหมู่บ้าน ถ้าจะตรงไป หรือเข้าบ้านก็รอเกาะรถทหาร
หรือรถบรรทุกเรือเท่านั้น วันนั้นเริ่มรู้สึกว่ามันวิกฤตหน่อยๆละ ใจคอไม่ดี

ยิ่งมีคนบอกว่า ฝั่งโน้น (ฝั่งตรงข้ามหมู่บ้าน) น้ำท่วมหมดแล้ว ด้านในๆ น้ำถึงเอวแล้ว
ก็ใจเสีย ทั้งๆที่ฝั่งนี้ น้ำแห้งสนิทเลย ก็หลอนๆ กลับบ้านก็เดินมองท่อระบายน้ำหมู่บ้าน
ที่เค้าเพิ่งมาวางใหม่ อุโมงค์กว้าง 1 เมตร จากที่ไม่เคยเห็นน้ำเลยแห้งสนิท ตอนเช้าก็ยังแห้ง
ตอน 1 ทุ่มกลับมีน้ำเ่อ่อขึ้นมาครึ่งนึงแล้ว คืนนี้ น้ำมาแน่นอน แน่นอน แน่นอน.....

คืนนั้นนอนไม่ค่อยหลับ ทีวีก็ไม่ได้ดู เครียด เที่ยงคืน มี whatapps มาจากพี่สาว
ที่อยู่หมู่บ้านเดียวกัน ซอยใกล้ชายทุ่ง บอกว่า น้ำเอ่อหน้าบ้านแล้ว ..... ไวกว่าที่คิด
บ้านเราไม่ห่างกันมาก แต่บ้านเรายังไม่มา แต่ไม่กี่ ชม. คิดว่าคงทั่วถึงกันแน่นอน
ก็ไม่สนใจ ข่มตานอน พรุ่งเช้ามีน้ำจ๋อมแจ๋มหน้าบ้าน เดี๋ยวออกไปเดินดูอีกที
คืนนี้หลับดีกว่า คร่อกกกก Z z z z . .


- - -To be Continue - - -



Create Date : 10 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 12 มีนาคม 2555 12:32:47 น. 1 comments
Counter : 1674 Pageviews.

 
สู้ ๆ ครับ ขอเป็นกำลังใจให้ครับ


โดย: TheJacKer IP: 183.89.232.212 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:25:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นังนู๋วา
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 150 คน [?]








Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
10 พฤศจิกายน 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add นังนู๋วา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.