|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
บันทึกที่ระลึกครบรอบ 8 ปีกับชีวิตในญี่ปุ่น
1 October 2006
ครบรอบ 8 ปีของการมาเป็นคนต่างด้าวในประเทศญี่ปุ่น
จากเด็กที่ฐานะทางบ้านยากจน ใครจะคิดว่าจะได้มาร่ำมาเรียนต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศได้
สมัยเรียนเพื่อนๆ ร่วมชั้นมีโอกาสได้ไปเรียนแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่นกันหลายคน เราก็มองเพื่อนๆ เหล่านั้น อย่างจะว่าอิจฉาก็คงใช่นะ มันอธิบายง่ายดี แต่ว่ามันเหมือนเป็นรางวัลให้กับชีวิตเขา เพราะเขาเรียนเก่งเขาก็ควรได้ไป แต่เราเองก็อยากไปเหมือนเขาบ้าง...เราคิดในใจลึกๆ....ญาติๆยังเคยแสดงความเป็นห่วงเลยว่า "พีโกะเรียนไม่เก่งเท่าเพื่อนๆ ไม่ได้ทุนไปเรียนที่ญี่ปุ่นก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ไม่ต้องเสียใจ"
ปรี๊ดดดดดดด........เลือดอารยะขัดขืนของดิฉันพุ่งขึ้นหน้าทันที "นี่ กำลังหาว่าฉันโง่ใช่มั้ย" แต่ก็ได้แค่คิดในใจเพียงเท่านั้น เลือดอารยะขัดขืนก็ไหลกลับไปสู่ที่เดิม เพราะเขาก็คงพูดตามที่เขาเห็น เราก็ไม่ได้เรียนเก่งอะไรมากมายจริงๆ นี่นา ทั้งๆที่ตัวคนพูดเองก็ไม่ได้ดีกว่าเราเลยนะ ไม่อยากจะบอก เชอะ
หลายปีต่อมา ขณะที่ทำงานที่มั่นคงอยู่ดีๆ ก็เกิดลองอยากสอบชิงทุนกับเขาบ้าง ด้วยความที่มีความคิดเสมอว่า "ไม่ลองไม่รู้" "ไม่แข่งยิ่งแพ้" ใครจะว่าไงฉันไม่สน แต่ละคนย่อมมีเงื่อนไขนานาประการแฝงอยู่ในตัวที่ทำให้เราแต่ละคนมีปัจเจกแตกต่างไปจากคนอื่น แม้จะได้ยินว่าคนเก่งคนนั้นคนนี้ยังสอบไม่ผ่านเลย ดิฉันก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะสอบไม่ผ่านเหมือนเขา ที่จริงก็คิดอยู่ในใจเหมือนกันว่าอาจจะไม่ได้ แต่ก็ลองดูสักตั้งให้มันรู้กันไปซะ หรือไม่ก็พยายามคิดว่า ถ้าเราสอบไม่ผ่านก็แสดงว่าโชคชะตากำหนดไว้แล้วว่าให้เรามุ่งมั่นตั้งใจทำงานที่เป็นอยู่ให้ดีที่สุด นั่นเป็นหนทางที่ดีที่สุดของตัวเราแล้ว....พยายามคิดในแง่ดีกับตัวเองไว้ให้มากที่สุด....
(ไปดูดวงมาด้วยนะ หมอดูบอกว่าสอบได้ ได้ไปเมืองนอกแน่ แต่จะอยู่ไม่เกิน 2 ปี....)
ใครจะคิดว่าเราจะสอบได้ โฮะ โฮะ โฮะ ดันสอบได้ซะนี่
วันนั้น วันที่ออกเดินทางจากเมืองไทยกลางคืนวันที่ 30 September 1998 ถึงญี่ปุ่นในตอนเช้าของวันที่ 1 October 1998 วันนั้น วันที่เราเดินทางออกมาจากเมืองไทย มีคนอยู่ไม่กี่คนที่มาส่งเรา คนสำคัญในชีวิตของเรายังไม่มาส่งเลย ด้วยเหตุผลบางประการ (iamname คงรู้ดี)
แต่ชีวิตเราต้องก้าวไป แม้จะไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เราก็ต้องก้าวไป เราเดินก้าวมา ก้าวมาเรื่อยๆ จนปีนี้ย่างเข้าปีที่ 9 แล้ว มันช่างรวดเร็วเหลือเกิน
3 ปีครึ่งของการใช้ชีวิตนักศึกษาในต่างแดนอีกครั้ง มันช่างยาวนานเหลือเกิน ยาวนานกว่า 4 ปีครึ่ง ของการใช้ชีวิตแต่งงานซะอีก อาจเพราะตอนเรียนมันช่างมีอะไรให้ทำเยอะแยะเหลือเกิน ทั้งเรียน ทั้งเที่ยว มีแต่ประสบการณ์ใหม่ๆ ที่สนุกสนานกับชีวิตซะจะเราไม่มีเวลาหยุดนิ่ง เราเคลื่อนไหวตลอดเวลา
ชีวิตแต่งงาน.....ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมาก แต่มีเวลาให้คิดฟุ้งซ่านมากเหลือเกิน จนหลายครั้งนึกว่าจะไม่ไหวแล้ว
แต่.....ก็ผ่านมาได้ตั้งเกือบจะ 5 ปีแล้ว
แม้หมอดูจะบอกว่าเรามีโอกาสอยู่ต่างประเทศได้ไม่เกิน 2 ปี แต่เราก็อยู่มาได้นานกว่านั้น ช่วงคาบเกี่ยว 2 ปีนั้น เราคิดโน่นคิดนี่มากมาย คงสอบโทไม่ได้มั้งเลยต้องกลับ แต่ก็ดันสอบได้ เฮ้ย งั้นเราจะตายหรือเปล่า หมอดูแลยบอกว่าอยู่ไม่ถึงสองปี แต่ก็ไม่ตาย อยู่ได้มาจนถึงทุกวันนี้ แต่ไม่ใช่ว่าเราจะไม่เชื่อดวงนะ เชื่อ แล้วก็เชื่อมากๆ ด้วย เชื่อว่าโชคชะตาชีวิตของเราคงจะถูกกำหนดมาแล้วในขั้นต้น เพียงแต่ว่าในทางที่ถูกกำหนดอย่างชัดเจนเหมือนถนนหลวงนั้น ยังมีทางเล็กๆ ที่เป็นเสมือนตรอกซอกซอย ให้เราลองเข้าไปได้ ถ้าเราต้องการจะเปลี่ยนโชคชะตาที่ถูกกำหนด ซึ่งนั้นอาจเป็นทางที่พาเราไปสู่ถนนหลวงอีกสายนึงก็เป็นได้
วันนี้ขอบันทึกความหลังเอาไว้เป็นที่ระลึกครบรอบ 8 ปี ย่างเข้าปีที่ 9 ของตัวเองก็แล้วกัน
ปล.เมื่อวานไปดินเนอร์ฉลองครบรอบ 8 ปี ให้ตัวเองมาด้วยล่ะ 
ขอเพิ่มเติมหน่อยนะ เมื่อเช้าเราฝันว่ากำลังไล่คนประหลาดออกไปจากบ้าน ในฝันเราตะโกน "ออกไป" ด้วยเสียงอันดังมาก พอตะโกนปุ๊บก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นทันที เห็นสามีก็ตื่นขึ้นมาเหมือนกัน
เรา "เมื่อกี้ได้ยินเราตะโกนอะไรเปล่า"
สามี "ได้ยิน"
เรา "เหรอ ตะโกนว่าไง"
สามี "ฟังไม่ออก ฝันว่าทะเลาะกับใครเหรอ"
เราขำก๊ากทันที เฮียมันคงหลงตัวเองหรือร้อนตัวว่าเราคงเก็บเอาเฮียไปทะเลาะถึงในความฝัน ก๊ากกกกก.....
คู่เราจะอยู่จนถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรไหมเนี่ย ว่าแต่ไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรมันเป็นไงหว่า
| Create Date : 01 ตุลาคม 2549 |
| Last Update : 2 ตุลาคม 2549 23:32:03 น. |
|
9 comments
|
| Counter : 719 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: tanoy~ตะนอย  วันที่: 1 ตุลาคม 2549 เวลา:10:51:32 น. |
|
|
|
| โดย: แอน (thattron ) วันที่: 1 ตุลาคม 2549 เวลา:11:50:38 น. |
|
|
|
| โดย: Picike วันที่: 1 ตุลาคม 2549 เวลา:20:24:41 น. |
|
|
|
| โดย: peeko วันที่: 1 ตุลาคม 2549 เวลา:22:55:06 น. |
|
|
|
| โดย: peeko วันที่: 2 ตุลาคม 2549 เวลา:13:56:50 น. |
|
|
|
| โดย: iamname วันที่: 2 ตุลาคม 2549 เวลา:21:51:59 น. |
|
|
|
| โดย: peeko วันที่: 2 ตุลาคม 2549 เวลา:23:31:18 น. |
|
|
|
| โดย: meawsakura (meawsakura ) วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:15:41:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แต่ไม่ต้องรอถึงปีหน้าก็เข้ามาเยี่ยมบ่อยๆก็ได้นะ ไม่ว่ากันอยู่แล้ว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เราอยู่แค่เรียนจนจบโท แล้วก็กลับมาไทยแลนด์..