BlogGang.com : : AguileraAnimato : เมื่อพวกเราไปเที่ยวสวนสยามกัน

เมื่อพวกเราไปเที่ยวสวนสยามกัน

อะไรน่ะ สวนสยามเปิดให้เข้าฟรีตั้งแต่ 9 - 19 มีนาคม

เราหวีดลั่นข้าวสวยเต็มปาก สามในร้อย กระโดดพุ่งออกมายังโต๊ะที่วางจาน เมื่อเห็นโฆษณาทางโทรทัศน์

เพราะอุบัติเหตุซ้ำซ้อนที่เกิดขึ้น ทำให้ตอนนี้สวนสยามถูกขายหุ้นไปยังมือของนักลงทุนชาวต่างชาติเสียแล้ว
แต่ก่อนที่อำนาจทางกรรมสิทธิ์จะถูกบังคับใช้ตามกฎหมาย
สวนสยามก็ขอคืนกำไรให้คุณ ด้วยการเปิดให้เข้าฟรี (แต่ไม่รู้ดักทุบด้วยค่าเครื่องเล่นรึเปล่าน่ะ)

เราก็ได้แต่หวีดผวาในใจ ก็แหม รู้งี้แวะไปเยือนหน่อยก้ดีเหมือนกัน อยากไปสวนน้ำ จะได้ไปสวนทวาร
เอ๊ย ไม่ใช่ๆๆๆๆ

อิอิ

เรานึกถึงครั้งล่าสุดที่ได้ไปสวนสยาม ความทรงจำอันแสนเผ็ดร้อน กับเพื่อนๆ บอร์ดคริสทิน่าไทยแลนด์แฟนคลับ
ผู้ร่วมจาริกแสวงความเสียว ประกอบไปด้วย ข้าพเจ้า เจ๊ทิพย์ มะปรางค์(นังเฉาะ - - ที่เรียกแบบนี้เพราะ
ปรางค์เป็นหญิงแท้คนเดียวในบอร์ด เลยต้องเรียกเฉาะเพื่อให้ดูตกต่ำกว่าชาวบ้าน สะใจๆ) และแพรวา ซึ่งเป็นเพื่อนที่ปรางค์พกมาเป็นไม้กันเกย์ (ถุยใครจะข่มขืนหนูจ้ะ)
อันก่อกำเนิดเรื่องราวดังที่จะเล่าต่อไปนี้

ขอเตือนว่ามีภาษาหยาบโลนแทรกซึมอยู่ ผู้มิสังคมต่อคำสถุนควรหลีกหนีไปให้ไกล มิฉะนั้นอาจสำรากออกมาเป็นบทภาพยนตร์ของยุทธเลิศ
ก็เป็นได้

เขียนไว้เมื่อวันที่ 22 ตุลาคม 2550

อันว่าสวนสยาม ถ้าเป็นเมื่อก่อน มันก็เป็นเพียงเศษซากอารยะที่ยังพอมีลมหายใจรวยรินด้วยเม็ดเงินจากกรุ๊ปทัวร์ สวนสยามไม่ต่างอะไรจาก สนามเด็กเล่นกลางหมู่บ้านจัดสรร อยู่ไม่ไกลจากที่พักอาศัย แต่ก็น้อยคนที่จะออกมาเล่น เป็นพื้นที่วิ่งเล่นโทรมๆ กับเครื่องเล่นโทรมๆ โคมไฟโทรมๆ หุ่นเจ้าแม่กวนอิม ที่เอามารีบิลด์แบบโทรมๆ
วันเด็ก วันสงกรานต์ วันปีใหม่ ไม่ต่างอะไรจากวันที่เทพกาเบรียลเป่าแตรสวรรค์ ผู้คนจะพากันมาที่นี้อย่างล้นทะลัก ราวกับถูกสะกดจิตจากมนุษย์ต่างดาวให้ออกมาชุมนุมแบบกาเหว่าที่บางเพลง
แต่บัดนี้ สวนสยามเปลี่ยนไปแล้ว บรรจุเครื่องเล่นสุดเริ่ดใหม่ๆ ดัดแปลงพื้นที่ให้ดูร่มรื่นและสวยงามมากขึ้น บรรยากาศอบอวลไปด้วยสีสัน ที่ลงทุนทาใหม่ให้ลัลลาบาลประกายกาวินทร์ โคมไฟที่ดูใหม่ขึ้น พุมไม้ที่แลดูมีชีวิตชีวา ร้านอาหารที่เพิ่มขึ้น แบ่งเป็นโซนต่างๆ ได้น่าสนใจ ทำให้เวลานี้ชื่อเสียงของสวนสยามกลับมาหอมหวานในหมู่คนไทยด้วยกันเองมากขึ้น แน่นอนว่าค่าบัตรผ่านประตูก้แพงขึ้น จากแต่ก่อนต้องง้อ ส่งบัตรแถมให้กับบิลค่าไฟฟ้า เดี๋ยวนี้เค้าไม่แล้วน่ะคุณ ไม่มีส่งบัตรฟงบัตรฟรีแล้ว มีแต่ให้มาซื้อเอง แถมราคาก็แพงหูฉี่อีก กรี๊ดดดดดดดดดดดดด 500 / 1000 โอ๊ยยย มึงทำไร่มักนารีผลในนั้นรึไงกันว่ะ

วันนี้พวกเราก็มาสวนสยาม ตามประสาที่บอร์ด CTH ของเราจะจัดมี๊ตติ้งกันเป็นครั้งคราว เพื่อคลายเครียดจากความบ้าประสาทแดกในการเรียน และการทำงาน แต่ทำไมมี๊ตติ้งรอบนี้มากันน้อยจังน่ะ สงสัยเป็นอาถรรพ์สวนสนุก ครั้งที่แล้วที่ Dream Wet ก้ไปกันแค่ 5 คน

ทันทีที่พวกเราเข้าไป สมองกระดุมก้เริ่มทำงานทันที เธอเริ่มจัดสรรตารางทันที ว่าจะเล่นไรบ้าง และทุกคนก็คิดว่า เราควรเล่นเครื่องเล่นใหม่ๆก่อน เป็นบุญทีได้มา ต้องเหยียบของแพงๆเสียวๆไว้ อีพวกม้าหมุนจิ๋มกระปิ๊ด เรือบินหลอกเด็กนั้น งานวัดยังมีให้เห็น ไม่ต้องไปเล่นมันให้เปลืองบัตร
บัตรพวกเราซื้อมาในราคา 460 บาท เป็นบัตรเหมา เข้าสวนน้ำได้ ในบัตรจะเป็นช่อง 30 บาท อยู่หลายๆช่อง ประมาณ 20 กว่าช่อง เวลาเราเล่นอะไร ก็จะโดนปั๊มช่องไปจนครบจำหน่วยราคาเครื่องเล่น

ขั้นแรก พวกเราไปนี้ VORTEX มันเป็นรถไฟเหาะตีลังกาบิดเกลียวควงสว่าน ด้วยรูปแบบห้อยขาเล่น แบบอีรถไฟเขียวๆที่ดรีมเวิลด์อ่ะ
แต่สวนสยามแกโหดกว่า เพราะแกทั้งบิดเกลียว ตีลังกา
กรี๊ด ตีลังกาทั้งที่ห้อยขาน่ะ กรี๊ดดดดดดดดดดด
ราคาเครื่องเล่นแพงมากที่สุดแล้ว 300 บาท ดี! CTH ต้องเข้าไปเล่นให้เป็นบุญตูด
พวกเราเข้าไป แปบเดียวก้เสียวได้ เพราะคนน้อย ตอนขึ้นไป แบบสูงมาก อีห่า กุดันนิมิตรภาพ ไฟนอล เดสตระเหน่ชึ่น ภาค 3 ตอนรถไฟเหาะรางขาดด้วย เสียวมากกกกก กรี๊ดดด หยุดน่ะ ห่าดง พอแล้ว มันสูงเกินไปแล้ว

เรานั่งคู่เจ๊ทิพย์ กระดุมกับมด และปรางค์นรากับแพรวา
ทุกคนมองไปยังด้านล่าง ตีนเปล่าๆ ที่ห้อยต่องแต่งกลางอากาศเหนือพื้นดินประมาณตึก 3-4 ชั้น พวกเราถูกชักโยงไปยังด้านบน ก่อนที่รางข้างหน้าจะทำมุมกับแกนโลกในมุม 30 องศา
วูบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ด้วยความเร็วแบบ volta กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ทุกคนร้องราวกับเห็นทักกี้มายืนขายหุ้นชินคอร์ปด้านหน้า กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด โจนทะโยนโลดทะยาน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แต่กูกรี๊ดไม่ออก เพราะตอนนี้มันเสียวทั่วทั้งท้องน้อย
จนจะลามไปยังตีนอันว่างเปล่า พลางจินตนาการไปว่า
ถ้ามันเหวี่ยงตีนกูไปตัดกับเสารถไฟเหาะ แล้วตีนขาดจะทำไง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ยังไม่ทันจะคิดจบว่าเลือดจะไหลกี่แกลลอน มันก็บิดกู ควงสว่าน โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แรงดีจริงๆ กูค่อยๆ อ้าปาก ครางเสียวจนกรี๊ดไม่เป็นภาษามนุษย์
หัวหูยุ่งเหยิง มันทั้งดึง ทั้งกระชาก เหวี่ยงอย่างบ้าคลั่ง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
รถไฟกลับมาเทียบท่า เรามองรอบๆเพื่อให้แน่ใจว่า
ไมไ่ด้มีกระทะทองแดง และต้นงิ้วอยู่ใกล้ๆ
ความรู้สึกที่เหมือน เฉียดตาย ทำให้เราสั่นเทาแบบเสียวๆ นังมดครางเหมือนจุดออกัซซั่มมาอยู่ที่ติ่งหู ส่วนกระดุมก็ดึงสายบราที่แล่บออกมาให้เข้าไปเหมือนเดิม
ถึงจะกรี๊ด กันจนเกือบตาย แต่ทุกคนก็ดีใจทีไ่ด้เสียวกันถ้วนหน้า เป็นปรากฏการณ์ที่น่าจดจำที่ทุกคนถึงจุดออกัซซั่มพร้อมๆกัน

หลังจากนั้น ทุกคนก็หยุดเสียว แล้วไปมันส์กับเครื่องเล่นแร๊ปเตอร์
ซึ่งใครที่ได้เล่นที่ดรีมเวิลด์ ต่างก็ชอบกันมาก เพราะมันพาเราหมุนไปมา แล้วก็เด้งไปมา โยกซ้ายขวา พร้อมเพลงเต้นรำเริ่ดๆ แบบที่ above & beyond ยังแทบจะมากราบตีนคนคุมเครื่องให้ปิดซักที
แร๊ปเตอร์ที่สวนสยาม เป็นลานกลมๆเล็กๆ เล็กกว่าดรีมเวินมาก ราวกับเป็นแค่ เตาเครป มากกว่าจะเป็น กระทะทอดหอยของดรีมเวิลด์
แถมยังไม่มีเข็มขัดอีก ที่นั่งก็เป็นไม้ ไม่กลัวโหนกตูดแหลกรึไงน่ะ
พวกเราขึ้นไปดี๊ด๊า เจ๊ทิพย์เล็งที่นั่งข้างหนุ่มหล่อ
ตอแหล่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เครื่องเริ่มเดิน ทุกคนฟิต สตาร์ทตัวกันตื่นพร้อมมันส์

เราเริ่มบิลด์ตัวเอง โยกหัวไปมา แบบว่า มันส์เกินค่าเครื่องเล่น
ดูเหมือนคนคุมจะหมั่นไส้ เพราะทันใดนั้น มันก็กดโยกแรงประหนึ่งใช้แอ๊คแท๊คแบบ10มือขยี้ แต่เป็นสิบมือเขย่า
หัวหูแทบไม่ต้องพูด ยุ่งบรรลัยหมด แล้วคิดดู เขย่ายังไงของมัน นึกว่าตัวเองเป็นคนขายเกาลัดเหรอ คั่วกระจายเชียว
แล้วตูดพวกกูเนี้ย ทำมาหากินวันละแสนน่ะ มันทั้งเด้งเอา เด้งเอา ตูดนิ่มๆ กระแทกกับไม้เนี้ย
ด๊วบกันจนกระดุกโพรงทวารแทบหัก
อ๊าวซ์ อ๊าวซ์ อีป้าทิพย์ถือโอกาสเข้าไปซบหนุ่มข้างๆ ส่วนกู ผมพันยุ่งเหยิงๆ พอๆกับอีปรางค์หัวเละ
ทุกคนเริ่มนั่งกันเป็นแบบกะหรี่ตีสอง (คือรอแขกทั้งคืนจนเหนื่อย)
ก่ายขา แหกกันจนเป้าแทบแตก ขาทุกคนไปก่ายกันที่จิ๋มนังมดแดงกันหมด อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ทุกคนกรี๊ด
ส่วนกูขำเวทนาตัวเองจนน้ำลายไหล ไม่รู้ว่าพออยู่ในเครื่องปั่น มันจะปลิวไปกระทบหน้าใครบ้าง อร๊าว อร๊าว มันยังด๊วบตูดไม่หยุด กรี๊ดดดดด
อีคนคุมมันต้องแกล้งแน่ๆ เพราะมันนานมาก นานกว่าปกติ
กรี๊ดดด มันด๊วบอีกแล้ว โยกกันจนหัวเวียนประทักษิณา
แร๊ปเตอร์ดรีมเวินที่ว่าแน่ เจอที่นี้ชิดลงคูคันไถไปเลย
อร๊าวววว เพราะมันฮาร์ดคอร์กว่า ดิบกว่า เถื่อนกว่า โอ๊ยกรี๊ดดด
ทุกคนออกมา ตุดระบม ราวกับรับแขกซาอุมาทั้งคืน
แต่ทุกคนก็ยิ้มอย่างมีความสุข และคิดว่าเดี๋ยวบัตรเหลือ
จะมาด๊วบตูดกันอีกรอบ

เสร็จสิ้นจากการด๊วบตูด ทุกคนก็เดินดากบานเป็นนางเจโล ออกมาเป็นทำนองเพลง do it well
เจ๊ทิพย์ยังเอามือคลำโหนกตัวเอง ที่โดนดั้งผู้ดีฟาดหน้า พลางคิดและเจรจาถึงเครื่องเล่นชิ้นต่อไปว่าจะเล่นอะไรต่อไปดี
ทุกๆคนคิดว่าควรจะหย่อนกายาลงบนเครื่องเล่นที่เบาๆ บ้าง เพราะประสบการณ์ด๊วบเมื่อกี้ เล่นเอาอาหารมื้อเช้าขนส่งขึ้นมายังคอหอยเลย

เจ๊ทิพย์จึงตรองว่า ไปเล่น อินเดียน่า ล๊อก เครื่องเล่นที่ใครจะรู้ว่า ไม่กี่วันให้หลัง มันจะวิบัติอุบัติเหตุอันน่าเศร้าขึ้น
(ขอแสดงความเสียใจแก่เหยื่อเครื่องเล่นมา ณ โอกาสนี้ด้วย - - วันที่เราไป คือวันก่อนหน้าที่จะเกิดอุบัติเหตุเอง)
อินเดียน่า ล๊อก หรือชื่อพื้นบ้าน ล่องแก่ง เป็นเครื่องเล่นเสียวฉ่ำ และจัดเป็นเครื่องเล่นยอดฮิต เพราะความเสียวอยู่ในระดับก่อมวลพอตัว
ไม่ถึงขั้นวายปราณ ช๊อคซีเนม่าเหมือนเครื่องเล่นอื่น อีกทั้งความสุนทรีย์ในการล่องไปตามลำนาวาสีน้ำอ้อย ก็ทำให้จิตผู้เล่นเป็นสุข
ยามน้ำอ้อยสาดกระเซ็นกระทบกับแสงอาทิตย์เป็นเม็ดอัญมณีบุษราคัม ก็ชวนให้เกิดความแช่มชื่นยิ่งนัก
ในตอนแรก นางกระดุม กับมดจี้ทำท่าจะไม่เล่น เพราะจริตผู้ดีเข้าแทรก ไม่ชอบอะไรฉ่ำแฉะ แต่พวกเราก็หว่านล้อมต่างๆนานา จนสุดท้ายหล่อนทั้งสองก็ถอดถุงเท้าเตรียมล่องนาวาไปกับพวกเรา
แถวล่องแก่งยาวเหมือนกับ แถวรถทัวร์กลับบ้านนอกตอนวันสงกรานต์ พวกเราเลยถือโอกาสคุยกันไปซักพัก

ต่อคิวกันมาก็นาน กรุ๊ปข้างหน้ามากันสองคน เป็นหนุ่มน้อยชาวต่างชาติ เจ้าหน้าที่จึงเรียก ผู้ที่มีความประสงค์จะลัดคิว สองคน เพื่อมา เติมเต็ม ความสุขให้กับพาหนะลำนี้ ซึ่งเรากับเจ๊ทิพย์ ก็รีบกุลีกุจอไปทำหน้าที่นั้นให้ ทิ้งทุ่นนังสี่ตัวให้ไปเกาะแพลำอื่นไป แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น
ก็มีเหตุผลของเซเลบอย่างเรา คือ เราต้องการเฉพาะเลือดบริสุทธิ์ขึ้นเรือเท่านั้น เพราะเกรงว่านังสี่ตัวข้างหลังมีราคี อาจทำเรือล่มได้
เรากับเจ๊ทิพย์ขึ้นไปแถวหน้า เป็นแม่ย่านาง

ล่องแก่งสวนสยามมีระยะทางที่ยาวนัก และก็ค่อนข้างเก่า
แต่ก็มีเสน่ห์ในแบบความเก่าๆ เพราะมีร่องรอบการซ่อมแซมอยู่เรื่อยๆ
จนเราคิดว่ามันเหมือนล่องแก่งเข้าไปในเหมืองร้างเสียมากกว่า
หลังจากล่องไปเรื่อยๆ เราก็มาถึงยังหอปล่อยแก่ง
เรากับเจ๊ทิพย์ก็ทำหน้าน่ารัก ก็ไมได้กลัวอะไร เพราะเรามักดูดีบนที่สูงอยู่แล้ว เช่น คาน เป็นต้น
Near far wherever u are I believe that
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อรั๊ยยยย
สนุกจังเลยยยยยยย รู้สึกสวยงาม เทมฟูน เวินนนนนนน

เราสองคนลุกขึ้นมาสะเด็ดน้ำบนท่า เราสะบัดผมแบบ โฆษณารีจอยส์
ชุด ต่างหูหายไปไหน ส่วนเจ๊ทิพย์ก็รีดน้ำออกซับในออก
เราเตรียมรอดูหายนะของนังดุม กับมด ด้วยความสะใจ ที่จะเห็นมันกรี๊ด
ตอนน้ำอ้อยเข้าปาก
นั้นไงๆๆๆ เจ๊ทิพยืเอาขาหน้าชี้ ล่องแก่งพวกมันขึ้นไปแล้ว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
โครมมมมม ล่องแก่งลำสาวไม่บริสุทธิ์ เข้ามาเทียบท่า สภาพอีเฉาะ แฉะตั้งแต่หัวจรดเล็บขบ เหมือนไปเล่นสงกรานต์สิบที่ หนูแพรวา
เพื่อนสาวที่นั่งข้างหลัง พูดว่า ดีเนอะ จ่ายแค่ 60 แต่เหมือนเล่นซัก 180
งานนี้อีเฉาะ ก็เป็นจูเลีย โรเบิตร์ เลยคุณ ผู้หญิงบานฉ่ำ
หล่อนต้องรีบกาลักน้ำ เอาน้ำออกจากโพรงเทียมที่พึ่งเฉาะมา
หมอบอกว่าอย่าให้น้ำขัง เดี๋ยวแผลติดเชื้อ
ส่วนอีดุม อีมด ก็ดัดจริต ต้องเช้ดตรีน เช็ดขากันใหญ่

หลังจาก เปียกกันคนละนิดละหน่อย ยกเว้นนังเฉาะ ทุกคนก้แวะรับประทานอาหาร ซึ่งสวนสยามก็มีร้านอาหารมากขึ้น แน่นอนว่าแพงมากขึ้น
อาหารส่วนใหญ่ก็เป็นพวก อาหารอีสาน ฟาสต์ฟู้ส และบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ซึ่งของสวนสยามเป็นไวไว น่ะครับไม่ใช่มาม่าแบบดรีมเวิน
เราเข้าไปนั่งในฟู้ดเซนเตอร์เล้กๆ ใกล้กับเครื่องเล่น เรือบินหมุนติ้ว ที่หมายกำหนดการบอกว่าต้องเสร็จแล้ว แต่บัดนี้ก็มีแต่เสาเอก

(เขียนในเวลาปัจจุบัน - - น่าเสียดายน่ะ ต้องขายหุ้นทั้งๆที่ก็สร้างไม่เสร็จ)

เราทุกคนแวะเข้าฟู้ดเซนเตอร์เปิดแอร์
ทุกคนก็ทานอาหารกันอย่างอร่อยยยยยย ที่สั่งๆกันมา ก็มียำไส้กรอก ไวไวฟิก ไก่ทอด เลย์ ไอติม

หลังจากนั้น เราก็ไปเล่นไวกิ้งกัน
ไวกิ้งสวนสยาม เล็กมากกกกกกก เหมือนเป็นลูกของไวกิ้งดรีมเวิน
แต่เราชอบน่ะ เพราะมันเสียวแบบพอดี มีช่วงให้เสียว
มีช่วงให้กรี๊ด ให้หัวเราะ
คือมันไม่เขย่าขวัญแบบของดรีมเวิน
เราทุกคนก็ขึ้นไปรับลมเย็นๆกัน สนุกมากกกกกกกกกกกกก
ไวกิ้งสวนสยามนี้กำลังพอดีเลยยยยยยยย

หลังจากนั้น ทุกคนก็เล่นพรมวิเศษ เครื่องเล่นแบบ เสียวสำหรับก่อนวัยเตรียมประถม เพราะแม่งไม่เสียวเลยยยยย ของดรีมเวิน ยังมีให้วืดดดดดด
หวิว แต่ของสวนสยามเหมือนขึ้นชิงช้าสวรรค์ธรรมดาๆ แค่หันหน้าออกเท่านั้นเอง
แต่ก็น่ะ ก็ถือว่าไปหายใจรับอากาศด้านบนกันก็พอ

(รูปนี้เอามาจากพันทิพของคุณ Kippo ครับ)
มาถึงเครื่องเล่นที่เราประทับใจที่สุดค่ะ มันคือ บูมเบอแรงค์ หรือ ชื่อไทย รถไฟมะปรางค์ (ตั้งชื่อสดุดีแก่น้องปรางค์ เพราะเป็นคนเดียวในทีมที่เสียวได้ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง อิอิ) คือมันเป็นรถไฟที่ไปข้างหน้าแล้วก็ถอยหลังกลับอ่ะ เรียกว่าเสียวหน้าเสียวหลัง ทั้งขาไปขากลับเลย เสียวเสียจนไม่รู้จะทะลักฝั่งไหน ทุกคนต่อคิวด้วยความรู้สึกตื่นเต้น มันเป็นความเสียวที่ใช้เวลา
นิดเดียว เหมือนหาบริการตามพุมไม้สวนจตุจักรตอนดึก ทันทีที่พวกเราเตรียมเสียวด้านหน้า รถไฟก็ค่อยๆเลื่อนถอยหลังสูงขึ้นเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆ รางที่
ลาดชันทำให้กูต้องร้องบอกว่า พอแล้ว กุกลัววววววววววววว ลองนึกสภาพว่ามันเตรียมจะทิ้งพวกเราทั้งหมดลงไปด้วยความเร็วแบบสายฟ้าแล่บซิ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดุมบอกว่าไม่ต้องกลัว เพราะตายไปก็ไม่รู้สึกตัว
อ้าว อีห่า อ่อๆๆๆๆป่าว ดุมบอกว่า ให้นึกในแง่ดีไว้ว่า เราจะได้สัมผัสซิมูเลเตอร์ ประสบการณ์ทางเพศนังปรางค์ แบบว่ามันส์ทั้งขาไปขากลับ ไง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มันรวดเร็วมากกกกกกกกกกกก เรามองเห็นรางที่พร้อมจะตีลังกา
ขณะที่หัวเราห้อย เรามองเห็นความเสียวที่บิดเกลียว
เหมือนมังกรรอพ่นน้ำในท่อสืบพันธ์
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เราเห็นอนาคตอีก 0.03 วิ ที่
จะไหลไปตามรางที่ยวดทะยานไปตามร่องก้น
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พรวดดดดดดดด
บุ๋งๆๆๆๆๆ รถไฟทะยานสู่จุดสุดยอดอย่างช้าๆ หลังจากเอาจนพวกเราสำเร็จรักไป เรากับน้องแพรวา (ลืมบอกไปว่าเรามีการโอหน่อยออก เปลี่ยนคู่)
หน้าเหวอ เสียวจนประตูหน้าบานทะเล่อ ลมตีเข้าปากหว๋อ เหมือนไปโม้กมาสิบกระบอก บัดนี้รถไฟค่อยๆ ดึงตัวมันเองขึ้นสู่จุดสุดยอด ทุกคน
เหนี่ยวรั้งลมหายใจไว้ เตรียมตัวเสียวทางด้านหลัง
เรานึกภาพว่า เสียวข้างหน้าก็แทบบ้าแล้ว ลองนึกภาพรถไฟดึงเราไปจากด้านหลัง แล้วเราถูกดึงอย่างรวดเร็วโดยมองไม่เห็นอนาคต เหมือนโดนชาย
แปลกหน้าที่เจอในตรอกตุ๋ยเรา เราสัมผัสได้แต่ความเสียว แต่เรามองไม่เห็นมัน ทำให้นึกถึงประโยคนึงในหนังอีบู่ แมนดี้ มัวร์ a walk to a remember ที่
บอกว่า
U can’t see it but you can feel it
ครับมึง ในหนังอ่ะซึ้งมาก แต่ตอนนี้กูกำลังเสียวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยู่บ้านดีๆไม่ชอบ เสือกมารับน้องทีนี้เสร็จล่ะมึง
เออ เล่นม้าหมุนดีๆไม่ชอบ เสือกเล่นอีปรางค์ที่นี้เสร็จล่ะมึง

กรี๊ดดดดดดดดดว วูบบบบบบบบบบบบบบบ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย พอแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ทุกคนถูกกระตุกอย่างรวดเร็ว รถไฟซอยถี่ระห่ำ เหมือนตอนก่อนออกัซซั่มที่ฝ่ายบุก ถอยทัพออกจากถ้ำ แรงควบอากาศภายในถ้ำ ถูกปล่อยออก จากดุ้นที่ดึงออก ทุกคนจิตหลุดไปกับแรงทะยานด้านหลังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ภาพข้างหน้าเป็นเพียงการย้อนกลับของรางรถไฟที่หงิกงอ และตีเกลียวสว่าน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เล่นเสร็จแล้วช๊อก จิตหลุดไปเลยครับท่าน
แต่โดยรวมก็เสียวสนุกกว่ารถไฟโวลเท๊กน่ะ คืออันนี้มันเสียวแบบดูโอดับเบิ้ลดอร์

หลังจากนั้นพวกเราก็เคินเข้าไปยังโซนโบราณสถาน อันประกอบไปด้วยเครื่องเล่นสมัย จอมพล ป. เป็นนายก จำพวก ปลาหมึก / เหยี่ยวเวหา / จรวด และ ยูเอฟโอ เครื่องเล่นที่เราเล็งไว้
ยูเอฟโอ เป็นเครื่องเล่นที่ความจริง ควรจะเรียกว่า รัซเชี่ยน รูเล๊ต เสียมากกว่า ทั้งดีไซน์ และการเคลื่อนไหวจักรกล มันคือการหมุนวนไปเรื่อยๆ
ซึ่งกูก็ยังไม่เข้าใจตัวเองว่าหลวมตัวไปเล่นมันทำไม
เพราะตลอดการเดินทางของมันก็แค่หมุนไปเรื่อยๆ
หาเรื่องให้เวียนหัวให้ตัวเองดีแท้
จากการจับคู่ ดวงกูสมพงษ์กับนังหนูแพรวาอีกครั้ง ด้วยความฉลาด
เรารีบขึ้นข้างในก่อน เพราะฉันรู้ดีว่า ไอ้ยานผี มันจะเอียงตัวลาดลงกับพื้น ซึ่งน้ำหนักจะไปกองรวมกับคนเล่นด้านนอก งานนี้ก็ปล่อยให้ยัยแพรวารับกรรม
ไปก็แล้วกัน แต่ไม่เป็นไร เราสง่างามจนมารี คว้าน
ยังต้องมาสกัดเซลว์หนังกำพร้าฉันไปทำยาลดความอ้วน กูมั่นใจ ว่าตัวเบา
เครื่องเดิน และหมุนวนเป็นลูปแห่งคลื่นเหียร กูเริ่มอยากอ้วกกกกกกก
พลันนึกว่า ถ้าอ้วกตอนนี้ น้ำอ้วก น้ำเสมหะ น้ำเสลด จะกระจายเป็นอย่างไร
มันคงจะหมุนวนไปกับพลังดูดแห่งเกรฟวิตี้ มันจะลอยไปข้างหน้า
หรือย้อนกลับไปด้านหลัง แต่กูก็รู้ดีว่าการทดลองนี้อาจนำมาซึ่ง
รอยตีนที่ประทับบนร่าง
กูจึงฝืนใจนั่งตาเหลือกต่อไป
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
(กูกรี๊ดในใจ เพราะกลัวจะมีอะไรลอดออกมาจากปากนอกจากเสียง) ทำไมมัน
นานจังว่ะ ไม่รู้สาวๆนางอื่นเป็นไรไงบ้าง แต่กูไม่ไหวแล้ว โอ๊ยยย
ยาโดมมมมยาดมมมมม อยู่ไหน ถ้าไม่กลัวร่างหลุดจากเบาะ
กูอยากจะชะเง้อไปดมยา ที่ลุงแก่เบาะด้านหน้ามันถือไว้
ยัยแพรวาก็เริ่มกรีดร้องเพราะกลัวว่าจะต้องรับบทถุงอ้วกจำเป็น
แต่ก็อย่างว่า everythis is alright no one no one no วาลลลลล อ่ะฮ้าาาลลลลลลล
ไม่มีใครได้รับอันตรายใดใดจากเครื่องเล่นชิ้นนี้ เครื่องแลนดิ้ง
และกูทิ้งตัวที่เบาดุจขนนกแสกลงกับโต๊ะ นางๆคนอื่นๆ ก็ทำท่าจะไม่ไหวเหมือนกัน ทุกคนหน้าออกสียับยู่ยี่เหมือนกระดาษหนังสือพิมพ์
หน้าอาชญากรรมเปียกน้ำคร่ำสาวเทียมทั้งสอง ดุมและมด ขอตัวไป
รีรีส อุจจาระ หลังจากฟื้นเลเวล ทุกคนก็คิดว่า ควรจะได้เวลาอังกอร์
ได้แล้ว เราจึงมุ่งหน้าไปยัง ยานด๊วบตูด อีกครั้ง แต่เห็นสภาพแถวแล้ว ก็ถอดใจ ต่อจำนวนคน

ทุกคนจึงหันหัวนม ไปยังเครื่องเล่นชิ้นใหม่ของสวนสยาม Giant Drop ชื่อไทย หยดยักษ์
หยดยักษ์ เป็นเครื่องเล่นแนวเมกก้ะ เอกสทรีมลี่ แอบสะลูดหรี่ เสียว เป็นเก้าอี้จำนวน 25 เบาะ ที่ขนส่งตัวเองช้าๆไปยังจุดสุดยอด ก่อนจะทิ้งตัวด้วยความเร็วในแนวดิ่ง เรียกว่าเสียวแบบรวดเดียวเจี๊ยวหดไปเลย

นี้เป็นเครื่องเล่นที่เรายกธงขาว เพราะรู้สึกกลัวมาก ถึงเจ๊ทิพย์จะบอกว่า
เสียวแปบเดียวเองหนึ่ง ไม่ทันได้รู้สึกอะไรหรอก แต่ฉันว่ายิ่งไม่รู้สึกอะไร
เลยน่ะซิ น่ากลัวกว่า ประมาณว่าจิตหลุด ช๊อกฟูมปากไปเลย

สุดท้ายเราเลยยืนรอพวกเธอ 4 คนอยู่ข้างล่าง
อ้อ ที่บอกว่า 4 เพราะปรางค์ก็เป็นอีกคนที่ไม่ได้ขึ้นเนื่องจากเธอเคย
เล่นที่พัทยามาแล้ว และรู้สึกระบมสันหลังมาก เลยขอตัวไปอีกคน

เราโบกมือสาวๆทั้งสี่ ที่หาญกล้าเย้ยพญามัชจุราช โดยเฉพาะเจ๊ทิพย์สาวแคระที่ไม่เจียมตัว นิอาจขึ้นไปเสนอหน้าหาที่สูง แต่ก็เอาเถอะ ถ้าไม่นับคาน
ก็คงมีไอ้นี้แหละที่ทำให้เจ๊ได้ทัดเทียมมนุษย์หุ่นมาตรฐานทั่วไป
หยดยักษ์ ค่อยๆตรงดิ่งขึ้นไป จากพื้นโลกเหนือระดับน้ำในกะลาของเรา ภาพข้างบนค่อยๆเล็กลงเรื่อยๆ เรามองเห็นเท้าอีดุมค่อยๆเล็กลงเหมือนเห็บที่
เกาะตามตัว บรรดาโฟร์แองเจิ้ลกำลังเดินทางกลับสวรรค์ แต่ไม่มีทาง เพราะพวกหล่อนเกลือกกลั้วราคีบนโลกมาจนตัณหาเกาะมิสามารถลอยไปถึง
สวรรค์ได้ พวกหล่อนจึงไม่ค่อยๆตกลงมายังพื้นโลกอีกครั้ง
วูบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ เห็บหมาค่อยๆเปลี่ยนเท้าอีดุมอีกครั้ง มันสั่นไปมา และทว่า
ยังคงจิกส้นตีนไว้แบบผู้ดี ทุกคนกลับมาอย่างปลอดภัย ปากสั่นทว่ายังคงหัวเราะ
สนุกมากเลยแก เห็นไหม เสียวแปบเดียว แทบจะไม่รู้สึกอะไรเลย
นี้แหละความเสียวแบบรวดเร็ว ราวกับลากเหยื่อเข้าห้องน้ำสาธารณะ
ไม่น่าเก็บ 120 เลยน่ะ ยังไม่ทันได้เสพเสียวให้เต็มสาวเลย

เริ่มบ่ายแก่แล้ว เสียวซ่านกันจนปีกมดลูกกระพือแล้ว ทุกคนจึงคิดว่า ถึงเวลารึยังที่เราจะกลับบ้าน

ยังว้อย ยังเหลือเครื่องเล่นใหม่อีกชิ้นนึง ที่รอเราไปสำรวจ มันก็คือบ้านผีสิงนั้นเอง เจ๊ทิพย์ที่เคยไปสำรวจมาแล้ว จีบตูดจีบจิ๋ม กระมิ๋มกระเมี้ยนบอกว่า ไม่น่ากลัวเลยพวกแกกกกกก
แต่ก็น่ะ ถือซะว่าไปเดินเล่นตากแอร์ชมพิพิฑภัณฑ์หุ่นพึ่งขี้แล้วกัน

ทันทีที่เท้าเรากำลังจะย่างก้าวเข้าสู่บ้าน เราก็เริ่มรู้สึกถึงความเขย่าขวัญข้างใน
เอ๊ะ อีเจ๊ตกลงมันไม่น่ากลัวจริงเหรอ ทำไมเราได้ยินแต่เสียงกรี๊ดทั้งนั้นเลยอ่ะ

อีเจ๊ทิพย์ก็ตอบว่า แหม แก ฉันจะรู้ได้ไง ก็ตอนนั้นฉันปิดตาตลอดเลยอ่ะ
อ้าวสาดดดดดด นังไม่สูง แล้วไหนหล่อนบอกไม่น่ากลัวไงว่ะ ตกลงไม่น่ากลัว เพราะไม่ได้มองเลยใช่ไหม
เนี้ย
แสรดดดดดด แล้วจะผลักกุไปตายทำไม อย่าผลักฉันน่ะ กูกลัว อีปรางค์หายไปไหน หดหอยไปแล้ว อแร๊ยยยยย อีทิพย์แก บอกไม่น่ากลัว แกนำไป
เลยยยยยยน่ะ อ๊ากกกกกก

หลังจากทั้งผลักทั้งดัน ซึ่งต้องใช้ความพยายามมากๆที่คนร่างสูงแบบเรา จะโน้มตัวลงไปผลักมนุษย์ถ้ำแบบเจ๊ทิพย์เข้าไป เราเข้าไปกันแบบอืดอาดๆ
เพราะต่างก็กลัวผีหลอก เราพบปะผีมากมายในนั้น ซึ่งกูจำได้ว่าบางตัวเลหลังมาจากแดนเนรมิตนี่หว่า ในใจฉันก็อวยพรที่พวกมันหางานกันได้ แต่ไม่ต้องทำงานให้มันดีมากก็ได้น่ะกูกลัว สวนสยามทำบ้านผีสิงที่มีระยะทางยาว ยาวกว่าดรีมเวิน จนกูภาวนาให้เจอๆทางออกซักที มี
การทำเลเยอร์พื้นให้เป็นทางนุ่มนิ่มบ้าง สะพานบ้าง เพื่อสัมผัสอันเสียวสยองระหว่างการก้าว ผีบางตัวก็ประสบความสำเร็จ แต่บางตัวไม่ค่อยน่ะครับ
เพราะตอนมันโผล่มา ไม่มีเสียงเอฟเฟกตืเลย คาดว่าลำโพงเจ๊ง แต่ก็นั้นแหละทำให้เราค้นพบ animal will do ว่า ที่มันน่ากลัวๆ ก็เพราะเสียงที่
ประโคมให้หูแตกนี้แหละ พอไม่มีเสียง ก็เลยไมได้น่ากลัวไร เห็นก็นึกว่าเป็นหุ่นคนไข้ไขข้ออักเสบสั่นไปสั่นมาเท่านั้น เราเดินผ่านห้องถ้ำค้างคาว ไป
เจอผีกระหังด้วยอ่ะ แม่งผีโลคอลมากๆๆๆๆๆว่ะ กูเกือบฮาแตก ไม่รู้ข้างหน้ามีกระท่อมยายสาย ผีกระสือ อยู่รึเปล่าน้อ

หลังจากผ่านพ้นผีไปหลายตัว ทำไมมันยาวจังน่ะ? เราก็เดินมาห้องสุดท้าย ตายแล้ว เข้าใจคิดน่ะครับ เป็นห้องเจ้าแม่กวนอิม คิดได้ไงเนี้ย บ้านผีสิงมีห้อง
เจ้าแม่กวนอิมให้สักการะปิดท้าย คงไว้ให้พวกขวัญหายกลางทางได้แจ่มจันทร์กันล่ะซิ ไอเดียดีจริงๆ

หลังจากหลุดมาจากบ้านผีสิง เจ๊ทิพย์ก็ทำหน้าระรื่นไม่น่ากลัวเลย จนกูอยากเอาร่มสีชมพู่ของอีมดเฉาะปาก เพราะสุดท้ายมันก้ผลักเราไปประจัญหน้าผีคนเดียว

หลังจากวันอันแสนสุข เราต่างกอดกัน ร้องไห้ให้กับมิตรภาพและสายรุ้งบนขอบฟ้าเราค้นพบว่าช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันช่างมีค่าอะไรเช่นนี้
เราโบกมืออำลา ทว่าในใจเรายังคงเชื่อมไม่ตรีต่อกัน
ผมมองพวกเค้าทั้ง 5 ที่ค่อยๆเดินจากไป กลืนหายไปกับแสงแดดยามเย็น พวกเค้ายิ้ม และหัวเราะ ร้องไห้ด้วยกัน พวกเค้าค่อยๆเดินหายเข้าไปยังม่านแสงอัสดง
มันช่างเป็นวันที่ดอกทองอะไรเช่นนี้

A Walk In The Park - Namie Amuro
เพลงน่ารัก สดใส แสงแดด สวนน้ำ ฟ้าแจ่ม นรีกระจ่าง

Create Date : 20 มีนาคม 2551

Last Update : 20 มีนาคม 2551 2:41:31 น.

18 comments

Counter : 1377 Pageviews.

เป็นเอ็นทรี่ "แนะนำที่เที่ยว" + "ทรัฟเวิ่ล ไดอะรี่" ที่เขียนได้

น้ำหนึ่งลี่

โคตรๆ

ไม่เสียลายเซ็นจริงๆ ขอคารวะ

โดย: nanoguy IP: 125.24.67.31 วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:3:01:54 น.

โอ๊ย ขำจริงๆเลย

บล๊อกนี้เสียพื้นที่ไปกับการกรี๊ดเยอะมาก

บรรยายความรู้สึกซะนึกภาพตามหมดเลย

โดย: Unravel IP: 118.172.49.142 วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:12:10:49 น.

55555555

ฮาว่ะหนึ่ง

ชอบๆๆๆ
เขียนอีกนะ

โดย: อรวีย์6/1 IP: 58.8.234.154 วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:12:47:57 น.

ชั้นอ่านแล้วแบบ เหมือนแกมาบรรยายข้างๆหูชั้นอยู่เลยว่ะ 55555555555555

โดย: แปมมี๋ IP: 58.8.130.158 วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:14:42:10 น.

โดย: นายแจม

วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:18:44:53 น.

555+ โคตรเริศอะพี่
ชอบคำว่า "ด๊วบตูด" มาก อ่านแล้วรู้เลยว่ากางเกงในมันลูปเข้าไปอีท่าไหน
ขำได้ใจจริงจริ๊ง!!!

โดย: จะทำอะไรไม่เห็นต้องอาย

วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:22:21:16 น.

มึงบรรยายซะเหมือนไปเที่ยวมา3วัน

555+

กุอยากเล่นบ้างว่ะ
อยากลองประสบการเสียวแบบมึงบ้าง ฮาๆ

โดย: oNNe* IP: 203.131.213.45 วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:15:31:37 น.

มะกี้เท้นท์ล่ะ
มันขึ้นว่ามีคำไม่เหมาะสม

คำไหนล่ะค่ะ คุณหนึ่ง

ฮาอะ..555+

บรรยายเหมือนไปเล่นมา3วัน

โดย: oNNe* IP: 203.131.217.37 วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:15:42:10 น.

น้ำหนึ่งใช้คำฟุ่มเฟือย กระชับกว่านี้นิด จะดีมาก

โดย: ผักชี IP: 58.9.46.185 วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:20:16:17 น.

อ่านแล้วกุฮาฉี่ทะลักไปตั้งแต่ 2บรรทัดแรกแล้วว่ะ

กว่าจะอ่านจบ ฮาสาดดดดดดดดดดดดด

ไอ่ไฝมาอ่านมันจะว่าไงวะเนี่ย สวนลุงมัน 555

โดย: น้องแพรอาสุกะค่ะ IP: 58.8.107.202 วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:20:47:53 น.

คือ กูฮา
555+
เคยเล่น หยดยักษ์มึงอะ
ห่า น่ากลัว

โดย: HomesickAlienn IP: 222.123.227.59 วันที่: 24 มีนาคม 2551 เวลา:3:37:23 น.

บรรยายได้อารมณ์มั่ก-มั่ก

ปล. ช่วงนี้ ดีจ้ะ เจ้านายไม่ได้ทำตัวเกเรให้หงุดหงิด อิอิ

โดย: aggressive red rabbit

วันที่: 24 มีนาคม 2551 เวลา:9:17:27 น.

ฮฺฮฺฮฺฮฺฮฺฮฺฮฺฮฺฮฺฮฺฮฺฮฺ

อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ

โดย: ดอก IP: 58.10.6.238 วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:59:41 น.

จะให้พูดตรงๆก็สนุกดีนะแต่ยาวไปหน่อยนะน่าจะทำให้สั้นกว่านี้และน่าจะย่อให้เหลือแต่สิ่งที่สำคัญมากกว่า

โดย: ผู้ที่ไม่ควรรู้ IP: 202.151.4.103 วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:14:58:55 น.

ยังม่ายด้ายปัยดรีมเวิลด์เลย

แต่ก็งงงงงงงง

ว่าไปแล้วด้ายรัย

แต่ก้ออยากปัย

เผื่อจะมี่รัย

ครายเครียดบ้าง

เพาะวังๆ

ก็ด้ายแต่เรียน

แว้วก้อเล่น

น่าเบื่อ

เดวดูก่อง

แม่ว่างเมื่อรัย

เดวปัย

ม่ายต้องเปงห่วง

ฮฺ ฮฺ ฮฺ ฮฺ ฮฺ ฮฺ ฮฺ ฮฺ ฮฺ +

อิ อิ อิ อิ อิ อิ อิ อิ อิ +

บาย

*_*

*_*

*_*

โดย: เ เ อ้ - เ เ อ้ - อิ อิ IP: 125.27.177.87 วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:18:27:28 น.

อ ย า ก ปั ย เ ที่ ย ว จั ง

ม่ า ย มี คั ย พ า ปั ย เ ล ย

บ อ ก พ่ อ ก้ อ บ่ ง

บ อ ก แ ม่ ก้ อ บ่ ง

น่ า เ บื่ อ

อ ย า ก หั้ ย มี คั ย ย

พ า ปั ย บ้ า ง จั ง

จ ะ มี คั ย อ า ส า พ า *_* เ ค้ า ปั ย เ ที่ ย ว บ้ า ง อ่ะ ป่าว

อิอิ

โดย: ก า น IP: 125.27.177.87 วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:18:33:29 น.

รั ก ทุ ก ค ง น๊ า

คื น นี้ ฝ า น ห ว า น ทุ ก ค ง เ ล ย

บ า ย

จู๊ ฟ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

โดย: บ เบญ บ IP: 125.27.177.87 วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:18:38:29 น.

รถไฟเหาะหนะหรอ กุ๊กกิ๊ก มาก เล่นมาแล้วจ้ะ 5 รอบ

โดย: มีรีน่า IP: 61.7.131.216 วันที่: 7 ธันวาคม 2553 เวลา:18:32:04 น.