เป็นอีกเรื่องที่ยังอ่านไม่จบแล้วนึกอยากจะเขียนถึงมันขึ้นมาซะอย่างนั้น

(เรื่องย่อ)

For Lady Diana Davenport, they existed only in her books and dreams. There she could lose herself, becoming the licentious Diana, goddess of the hunt -- far from the rigid restraints of eighteenth-century London, where she was courted by fops and fools. That is, until she tried on an authentic Roman helmet in an antiques store and was catapulted back in time, landing in Marcus Magnus's arms. This was no dream! She was lost in Aquae Sulis, the city she knew as Bath, prisoner of a Roman general who accused the violet-eyed beauty of being a Druid spy -- and then made her his slave!

"COME TO ME."

His words were soft, imperious, charged with danger and desire. Marcus Magnus was powerful, arrogant, and infuriating. A real man. And now Lady Diana was his slave, hostage to his will, vowing to fight him to the end -- with every seductive weapon she possessed

เรื่องนี้ได้ยินมาหนาหูว่าควรค่าแก่การเก็บสะสมเป็นอย่างยิ่ง ถือเป็นนิยายโรมานซ์ย้อนยุคข้ามเวลาที่เป็นต้นแบบของนิยายแนวเดียวกันในระยะเวลาต่อมา อ่าห์ ผิดที่ชั้นเองสินะที่คาดหวังไปเองว่ามันจะเป็นงานระดับมาสเตอร์พีซ

อ่านไปแรกๆ ตูนหงุดหงิดตัวนางเอกมาก อันนี้อาจถือได้ว่าผิดที่รสนิยมเราไม่ต้องนางเอกที่ถึงจะหัวขบทนอกกรอบแต่การกระทำนี่ไม่ใช่เลย ตูนปลื้มนางเอกที่เข้มแข็งมีเหตุผลและดูแลตัวเองได้ ไม่จำเป็นว่าต้องบริสุทธิ์ผุดผ่อง หล่อนสามารถผ่านเรื่องราวร้ายๆอย่างหนักแล้วกลายเป็นคนเข้มแข็งก็ได้ ชอบทั้งนั้น เลดี้ไดอาน่านั้นไม่ใช่ หล่อนเป็นเลดี้สาวช่างฝัน อ่านหนังสือเยอะ มีพ่อมองนอกกรอบสังคม จึงได้รับอิทธิพลให้มีอิสระทางความคิด แต่ก็แค่นั้นค่ะ หล่อนคิดนอกกรอบจริง แต่นางโดนบังคับด้วยจิตรสำนึกให้เห็นแก่ลุงแก่ป้าสะใภ้บ้าบออยู่ดี ซึ่งตรงนี้ขัดใจชั้นมาก (เอ๊ะ หรือชั้นไร้จิตรสำนึกกันนะ?) ถึงขนาดอ่านๆไปอยากเขวี้ยงสันหนังสือเตือนสติหร่อน หร่อนขบทได้แค่นี้เองหรอ แอบเดินถนนที่ขึ้นชื่อว่าเสี่ยง แอบซื้อชุดชั้นในวาบหวิว แอบไปเที่ยวงานบอลใส่หน้ากาก โอ๊ย แอบๆๆๆๆๆ อยู่นั่นแหละ รำคาน!!!

พระเอกในช่วงก่อนย้อนเวลาก็โผล่มาแบบวับๆแวมๆ มีอิมเมจเบลอๆเป็นเพลย์บอยลอร์ด มีสมบัติแต่ไม่แต่งงานแน่ ร่อนไปร่อนมากับเมียชาวบ้านอย่างนี้ดีกว่ามันส์ดี เออ เรื่องของแก พอมาเป็นอิตามาร์คัส แมกนัส อ่อ ก็หล่อล่ำนักรบดี บทบรรยายแสดงถึงว่าฮีมีความคิดนะจ๊ะ มีคุณธรรมได้เท่าที่นักรบแนวหน้าของอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ควรจะมี ไม่ใช่แอะอะกระหายเลือด แอะอะสู้รบ กดขี่ข่มเหงชาวบ้านชาวช่อง มาร์คัสแลดูมีอาชีพ คอยพัฒนาบ้านเมืองสร้างถนนสร้างสะพาน สร้างโรงอาบน้ำ สอนทหาร เออ โอเคหน่อย ขัดใจนี๊สสตรงที่ฮีแอะอะอยากได้นางเอก พร้อมเสมอทุกสถาณการ์ณ แถมรักหล่อนง่ายดายเหลือแสน เหตุที่ทำให้รักคือหล่อนสวย แล้วก็ เอิ่ม เซ็กซี่ แล้วก็ เอิ่มมม ยั่วยวน แล้วก็ ... ต่อปากต่อคำ -*- โอ่ย ขอทีเหอะ

อ่านถึงตอนจะพากันเข้าโรมไปพบจักรพรรดินีโรละก็เลยวางไว้นิ่งๆก่อน หมดอารมณ์ ไม่แน่ใจว่าหงุดหงิดอะไรกันแน่ เรื่องงานไม่ได้ดั่งใจ เรื่องครอบครัวน่าหงุดหงิด หรือเรื่องอ่านนิยายแล้วเจ็บตับ หรืออาจจะทั้งสามเรื่องรวมกันทำให้ตอนนี้อารมณ์อิชั้นแตกกระเจิง พาลหงุดหงิดใส่ไปหมดทุกสิ่งอย่าง ไม่แน่พอเรื่องงานเรื่องครอบครัวคลี่คลาย กลับมาอ่านใหม่อาจได้แง่มุมอะไรใหม่ๆก็ได้ ใครจะไปรู้ (ประชดนะนี่)