Good Girls Don’t, Bad Boy Do, Real Men Will by Victoria Dahl

(Book 1, 2 and 3 of Donovan Brewery series)

ซีรี่ย์ที่ว่าด้วยความรักของสามพี่น้องโดโนแวนแห่งโรงเบียโดโนแวนบราเธอรส์นี่ตูนซื้อเล่ม 1 สืบรักปักใจ (Good Girls Don’t) และเล่ม 2 ดวงใจนี้ยังมีรัก (Bad Boy Do) ฉบับแปลไทยของแก้วกานต์มาอ่านตั้งกะสัปดาห์หนังสือที่ผ่านมา จบไปนานแล้ว แต่เมื่อวานเพิ่งได้อ่าน Real Men Will เล่มสุดท้ายจบไป เลยมาเขียนถึงซะหน่อย (ขออภัยแก้วกานต์ด้วยในจุดนี้ ขี้เกียจจะรอจริงๆ)

สปอล์ย อะเลิ้ท

เล่มแรกว่าด้วยเรื่องราวของน้องสาวคนเล็กสุดในพี่น้องโดโนแวน เทซซ่ารับหน้าที่ดูแลบัญชีและจิปาถะของโรงเบียร์ เมื่อโรงเบียร์โดนขโมยขึ้นข้าวของหายไป ก็เลยทำให้หล่อนได้พบกับคุณตำรวจพระเอกที่เข้ามาดูแลเคสนี้ จะบอกว่าพระเอกในเครื่องแบบคือจุดอ่อนของตูนค่ะ แล้วลุคก็เป็นตำรวจใจดีที่ชวนให้ใจอ่อนใส่จริงๆ ถ้าเราเป็นเทซซ่าเราก็จะจีบลุคเหมือนกัน นอกจากนั้นเล่มนี้ยังพาเราไปรู้จักครอบครัวโดโนแวน ความเป็นพี่น้องที่ผ่านโศคนาตกรรม (เขียนงี้ป่ะ) โชว์ให้เห็นว่าเทซซ่ามักจะคอยบรรเทาความขัดแย้งของพี่ชายทั้งสองที่ดูไม่ค่อยลงรอยกันอยู่เสมอ เทซซ่ายอมทำทุกอย่างให้พี่ทั้งสองคนสมานสามัคคีกัน (ไม่ค่อยได้ผล) ถึงแม้จะต้องโกหกพกลมมากแค่ไหนก็ตาม ชอบเล่มนี้ค่ะ ตลกดี

เล่มสองว่าด้วยความรักของเจมี หนุ่มเสเพลที่ทำหน้าที่ประจำเค้าเตอร์เบียร์ กับอาจารย์สาวที่เค้าไปลงวิชาเรียนที่มหาวิทยาลัย เรื่องนี้นางเอกผ่านการหย่าร้างมาแล้ว เป็นผู้ใหญ่กว่าหน่อยนึง แต่น่ารักดี เป็นความสัมพันธ์ที่น่ารักหวือหวา ตอบโจทย์สาวใหญ่ชอบหนุ่มเด็กกว่าอย่างตูนมาก 555 แน่นอนว่าเรื่องนี้แง้มให้เห็นผลกระทบจากการตายของพ่อแม่ที่มีต่อเจมี่ เค้าโทษตัวเองอยู่เสมอว่าเป็นต้นเหตุให้เกิดอุบัติเหตุครั้งนั้นเพราะเป็นคนโทรไปบอกให้พ่อแม่ขับรถมารับ (โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะ //แอบลูบหัวสงสารไปสองสามที//) โดยที่เค้าไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครเลยนอกจากนางเอกเท่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเค้าจะไม่มีวันบอกอีริค พี่ชายผู้ซึ่งทำทุกอย่างถูกต้อง ตรงเผง แน่นอน

สุดท้ายเรื่องราวของอีริค พี่ชายคนโตที่ปรากฏว่าไม่ใช่ลูกแท้ๆของมิสเตอร์โดโนแวน แล้วเค้าก็เอาปมนี้มาคิดอยู่ตลอดเวลา ว่าต้องเป็นมิสเตอร์เพอร์เฟคให้สมกับที่แด๊ดรับเค้ามาเลี้ยง (โอ๋ๆ อย่าคิดมากนะ //ตบหลังเห็นใจไปสองที//)  ที่ดันไปวันไนท์สแตนกะผู้จัดการสาวร้านไว้ท์ออร์คิด ร้านขายชุดชั้นในวาบหวิวและของเล่นผู้ใหญ่ โดย, อาจจะไม่ตั้งใจทำให้นางเอกคิดไปเอง, แต่ก็ไม่ได้แก้ไขความเข้าใจผิด, ว่าตัวเองเป็นเจมี น้องชายเสเพลของเขาเอง ตูนว่าเลวมากอันนี้ หยะแหยง เข้าใจนางเอกตอนรู้ความจริงเลยทีเดียว เล่มนี้ นอกจากจะพาเราไปรู้จักนางเอกที่มีปมเขื่องเรื่องเซ็กส์แล้ว ยังพาเราไปแก้ไขปมต่างๆที่ผูกมาตั้งกะสองเล่มแรก ทั้งการเข้ามามีส่วนในการตัดสินใจมากขึ้นของเจมีที่ดันทำให้อีริคงงๆกะบทบาทตัวเองในโรงเบีย ทั้งคดีขโมยของตั้งกะเล่มแรก สุดท้ายคือความไม่เข้าใจกันของสองพี่น้องอีริค เจมี ที่สุดท้ายก็เข้าใจกันมากขึ้น สมใจเทซซ่าเค้าล่ะ

สรุปคือตูนชอบชุดนี้แฮะ งานเบาๆสบายๆ อ่านง่ายๆ น่ารักๆ แล้วใครที่มีพี่น้องสามคน (อย่างตูน) ก็จะเข้าใจการเป็นหนึ่งในสาม ที่มันจะมีจังหวะจะโคนประหลาดๆ มันไม่เข้าคู่ มันไม่มีทีมถาวร เรื่องทะเลาะเบาะแว้งนี่สามารถเปิดสงครามได้หลายรูปแบบ (ตัวต่อตัว สองต่อหนึ่ง หนึ่งต่อสอง หนึ่งต่อหนึ่งฯ) แต่ถ้าเรารวมทีกันแล้ว พ่อกับแม่ก็ไม่สามารถฝ่าปราการใดๆเข้ามาได้เลย 5555

อ่านแล้วมาแชร์ความเห็นกันบ้างนะคะ  

เรื่องย่อ

“หนึ่งบุรุษผู้สยบใต้หล้า หนึ่งสตรีหาญกล้า ผู้สยบหัวใจพญามังกร”

‘อูเยี่ยนหลาน’ สตรีสามัญชนในตระกูลอันตกต่ำ ตลอดเส้นทางชีวิตอันโดดเดี่ยวเต็มไปด้วยอุปสรรคขวากหนาม ดรุณีวัยเพียง ๑๖ ปี กลับเข้มแข็งไม่ยอมจำนนต่อโชคชะตา  จะเรียกลิขิตฟ้าหรือชะตากรรมที่นำพาให้ ‘นาง’ พานพบ ‘เขา’ จักรพรรดิผู้งดงามประดุจเทพจำแลง ‘เย่าเฉินจง...หย่งหมิง’ พญามังกรผู้ไม่ยินยลต่ออิสตรี มีเพียงปณิธานอันยิ่งใหญ่เทียมฟ้า เพียงเพื่อแผ่นดินและอาณาประชาราษฎร์

ดูเหมือนสวรรค์ได้มอบบุพเพสันนิวาสอันยิ่งใหญ่...ให้อูเยี่ยนหลานได้ใกล้ชิดกับเขา จากเช้าจรดค่ำ ‘บุรุษเหนือบุรุษ’ ผู้ทำให้หัวใจหวั่นไหวไม่หยุดหย่อน แล้วสตรีผู้ไร้จริตมารยาแถมดื้อรั้นขวัญกล้ากว่าสตรีใดอย่างนาง ที่อาจเอื้อมหมายปองหัวใจจักรพรรดิผู้สูงศักดิ์ จะสามารถสั่นคลอนหัวใจพญามังกรผู้สงบนิ่งราวภูผาได้อย่างไร บททดสอบที่รออยู่ช่างหนักหนาดุจขุนเขานัก

คหสต.

ตูนเป็นแฟนพันแท้มากกว่ารักที่ช่วงนี้พยายามหันมาอ่านนิยายไทยแล้วผิดหวังซ้ำๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า (ขอเป็นเจ้าสาว+มนตราแห่งดารา+etc.) ทำเอาหลอนกะนิยายไทย เห็นรีวิวเรื่องนี้มากมายในบล้อคแก๊งว่าเป็นนิยายย้อนยุคของจีนแต่คนไทยแต่ง ก็เลยตัดสินใจเอาวะ ลองเสี่ยงดูอีกสักครั้ง (พร้อมกับเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าอย่าตั้งความหวัง) ดังนั้นเรื่องนี้จึงถือว่าอ่านฆ่าเวลาได้ค่ะ (แบบอ่านกุ๊กกิ๊กๆทำกับข้าวไปด้วย อ่านไปเล่นกะหมาไปไรงี้) มุ้งมิ้งดี -..-

ซัมเมอรี่ออฟพล้อตคือเด็กสาวกำพร้าพ่อแม่ ลุงป้าน้าอาทำลำบากแอะอะจะขายเอาเงินมาผลาญ ตั้งแต่เด็กถูกหมายตาจากพระเอกไว้ เติบใหญ่ก็ออกอุบายมารับไปอยู่ข้างตัว นัยว่าเอาไว้จดงาน (แต่ทั้งเรื่องแทบไม่เห็นเขียนไร แต่งกลอนมุ้งมิ้งนิดหน่อยเท่านั้น) จากนั้นก็มาละลายหัวใจพระเอกน้ำแข็งแสนเย็นชา (เข้าใจว่าเย็นเพราะโดนยาพิษนะ แต่ไม่มีวันรู้ได้เพราะไม่ได้โดนขยายความในจุดนี้) โดยการประพฤติกริยาก๋ากั่น จำพวกไม่นะท่านต้องพาข้าไปด้วย (แล้วก็ขึ้นเขาไปรบกะเค้าโดยไม่มีประโยชน์แน่ชัดนัก) แต่ต้องชื่นชมว่านางเอกนึกถึงบรรพบุรุษบ่อยครั้งด้วย อาจเพราะยังเด็ก อันนี้เข้าใจได้ เน้นย้ำเรื่องความโดดเดี่ยว อันนี้โอเค เข้าใจได้ แล้วพระรองก็เข้ามาในภาพของพี่ชาย มาคอยดูแลนางเอกและทำให้พระเอกหึง แล้วก็พ่อแง่แม่งอนพักนึง สุดท้ายก็มีเรื่องพระเอกจะตายไม่ตายเพราะยาพิษ ไม่อยากเห็นนางเอกเสียใจเลยส่งกลับบ้านไปเป็นปี แต่แล้วพระเอกก็รอดจึงไปรับนางเอกมาแต่งงาน ได้กัน แฮ้พพี้เอ็นดิ้ง

คือพื้นฐานแล้วเราเป็นคนคิดน้อยมากเรื่องความสัมพันธ์มนุษย์ (ถึงได้หัดเสพนิยายตั้งกะเด็ก) เพราะงั้นเรามักเอนใจไปในบทบรรยายที่ให้เวลากะการทำให้เราเห็นภาพอารมณ์หรือรู้สึกร่วมไปกะตัวละคร อย่างตอนนางเอกคิดถึงพ่อแม่จนน้ำตาร่วงนี้เราเก็ทเลย แต่ตอนรักกะพระเอกนี้ยังงงๆ ตกลงโดนดึงดูดด้วยหน้าตากะความเย็นชาใช่มั้ย แล้วพระเอกรักนางตรงที่น่าสงสารไม่มีพ่อแม่หรือตรงนางให้ความสนใจคนอื่นมากกว่าตัวเองเลยเริ่มไม่พอใจ? คือขอโทษด้วย เราเข้าใจความสัมพันธ์หนุ่มสาวน้อยเกินไปจริงๆ ดังนั้นเราจึงไม่ค่อยอินกะรักแบบคลุมเครือ หรือรักแบบที่ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของอีกฝ่าย (หน้าตา หรือฐานะ หรือออร่า) มีใครเข้าใจเราบ้างเนี่ย

สรุป เบนหัวไปอ่านฆาตกรรมอำพราง วรรณกรรมแฟนตาซีก่อนดีกว่า ช่วงนี้ดูไม่ค่อยมีดวงกะนิยายไทยไงไม่รู้...

ไม่เคยมีหญิงใด ที่สามารถเข้าถึงชีวิตและจิตวิญญาณของเขาได้อย่างหล่อน!

และหล่อนก็ไม่เคยคิดว่าจะยอมสยบให้ผู้ชายที่ใช้เงินซื้อความรักเช่นกัน!

ในสายตาของเคลย์ตัน เวสต์มอร์แลนด์ ดยุคแห่งเคลย์มอร์ วิทนีย์ สโตนได้เจริญวัยจากเด็กแก่นแก้ว มาเป็นสาวโสภาผู้เปี่ยมด้วยเสน่ห์ดึงดูดใจ หลังจากชนะใจคนในวงสังคมของปารีสได้แล้ว หล่อนก็เดินทางกลับอังกฤษเพื่อมาพิชิตหัวใจพอลชายหนุ่มที่หล่อนเคยหลงใหลสมัยเป็นวัยรุ่น แต่วิทนีย์กลับพบว่าหล่อนถูกพ่อที่สิ้นเนื้อประดาตัว ขายให้กับดยุคหนุ่มรูปงามผู้หยิ่งผยองความโกรธแค้นทำให้วิทนีย์ท้าทายเจ้าชีวิตคนใหม่ของหล่อนทุกรูปแบบ แม้ว่าความพิศวาสเร่าร้อนของเขาจะกล่อมหล่อนให้ตกอยู่ใต้พายุอารมณ์แห่งความปรารถนา แต่วิทนีย์ก็รู้ว่าหล่อนไม่อาจจะ...และไม่มีวัน...เลิกใฝ่ฝันถึงความรักในอุดมคติได้เลย หล่อนจะกล้าหวังหรือไม่ว่าดยุคแห่งเคลย์มอร์จะกลายเป็นรักแท้ที่หล่อนใฝ่ฝัน...

คหสต                                                                                                                                                  

เราว่าฟีลเรื่องนี้ค่อนข้างคล้าย “ปริศนา” นางเอกให้ความรู้สึกแก่นๆ พระเอกเป็นเจ้าสูงศักดิ์ ต่างกันตรงนางเอกเรื่องนี้หัวดื้อเกินไป ทั้งพระเอกนางเอกคิดเอาเองมากเกินไป และพระเอกก็ซื่อบื้อ ตูนไม่ชอบเอาจริงๆตอนที่พระเอกเจอจดหมายแล้วก็คิดไปเองใหญ่โต ทำอะไรไปมากมาย นางเอกรู้ด้วยนะว่าพระเอกเข้าใจผิดเรื่องอะไร แต่นางรอให้เค้ารู้ตัวแล้วมาขอโทษ โอ่ย อยากจะตบบ้องหูทั้งคู่เลย

แถมตอนกลางๆเรื่องที่นางเอกจะเลี่ยงการแต่งงานโดยหนีไปกับพอล ฮ่ออลลลล พอโดนพอลปฏิเสธ นางก็เบนเข็มกลับไปหาพระเอกทันที แล้วหลังจากนั้นก็เกิดมหากาพย์การเข้าใจผิดตามมา คือแบบ อ่านไปหงุดหงิดไป แต่อ่านจนจบนะเออ เริ่มตอนห้าทุ่มจบตอนตีสี่อ่ะ ชีวิตดี (ส่วนหนึ่งเพราะคิดว่าถ้าหยุดกลางคันจะกลับไปต่อไม่ได้เหมือนโรมันรัญจวนแน่นอน เลยทนอ่านต่อจนจบ)

โดยรวมไม่อยากจะบอกว่าโอเค เรียกว่าอ่านได้ละกัน รู้สึกดีสุดๆตรงที่ทลายของดองลงไปอีกหนึ่ง เห้อ   

ตูนเริ่มจากราชบุตรเขยเจ้าสำราญก่อน ตอนซื้อมาอ่านไร้ซึ่งความคาดหวังใดๆทั้งสิ้น คิดแต่จะลองให้โอกาสนักเขียนไทยดูอีกซักที (ทั้งที่เจ็บมาซ้ำๆ) สุดท้าย คุณหนมปังก็ทำให้เรามีความหวังเรืองรองทีเดียว ตูนผู้ซึ่งนิยมนิยายที่พระเอกนางเอกแปลกๆอยู่แล้ว เรื่องนี้ทั้งไต้หยี่ทั้งองค์หญิงเจียงจูคาแรคเตอร์ไม่ธรรมดาเลย ตูนชอบความเป็นธรรมชาติของตัวละครอื่นๆต่อเพศสภาพของทั้งคู่ด้วย แบบที่ก็รู้ๆอยู่ว่านางเป็นหญิง แต่ไม่อ่ะ สักพักก็ลืม โห เริ่ศล้ำความเป็นเจ้าฮะมาก ในด้านการดำเนินเรื่อง ผู้เขียนถ่ายทอดแบบกระชับฉับไวมากกกกก ซึ่งจุดนี้ปลื้มลืม ทั้งประเด็นหลักประเด็นรองเก็บครบหมด งานเรียบกริ๊บ คือดีอ่ะ

พอจบเรื่องอาหยี่ ความคาดหวังในตัวนักเขียนไทยที่แทบมอดดับไปก็ลุกโชนโชดช่วงชัชชวาลขึ้นอีกครั้งดั่ง Calcifer ได้รับขอนไม้ต่อชีวิต มีพลังเคลื่อนย้ายปราสาทได้เลยทีเดียว คืนเดียวกับที่อ่านจบก็กูเกิ้น, ไลค์เพจสามสิบบุ้ค aka สนพ.ทวีสานส์, สั่งออเดอร์นางซินทั้งสามเล่ม (พันสอง), แล้วเช้ามาก็วิ่งไปโอนเงินเลยคับ หลังจากของมาถึง ข้าพเจ้าก็ใช้เวลาเสพสองวันจบ

ความรู้สึกตอนอ่านคือเหมือนอ่านงานแปลอยู่อย่างที่หลายๆคนคอมเม้น มีสำนวนแปลเยอะเช่น By all mean นี่ใช้เยอะมาก แต่เห้ย ไม่น่าเกลียดเลย ในแง่โรแมนติกถึงจะแอบคิดว่าให้นางเอกแก่กว่านี้หน่อยดีมั๊ย คือแนวคิดนางไม่เหมือนอายุสิบหกสักนิด แต่ก็นั่นแหล่ะ เลยทำให้มันไม่ค่อยดูผิดกฏหมายสักเท่าไหร่ในสายตาเรา อีกฉากที่ชอบคือเพลงตอนเต้นรำ ตูนปลื้มทำนองและเสียงเปียโนของเพลง So Close มากเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอเห็นเนื้อที่คุณหนมปังแปลเอาไว้นี่ได้ยินเสียงเปียโนคลอมาเลยครับ นิ้ดดนึงคือ เพลงนี้มันเอื้อมากก ถ้าคุณหนมปังจะเอาเนื้อมันมาขยี้ซ้ำตอนนางเอกไปลาพระเอกท้ายเล่มสอง แต่แบบที่เป็นอยู่ก็โอเครับได้ค่า

ถ้าพูดถึงประเด็นหลักประเด็นรองที่ผู้เขียนเสนอ (ตามประสามนุษย์เราอดเปรียบเทียบไม่ได้) ตูนพบว่าราชบุตรเขยเก็บงานเนี้ยบกว่า เช่น ตอนต้นเล่มสามของนางซินที่พาเราเข้าไปพันพัวในหัวของแฟร้งค์อยู่นานมาก แต่มันไม่พี้ค ไม่ตูมตามเหมือนที่เราคาดหวังแฮะ แต่เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วที่งานเขียนที่มาทีหลังต้องเนี้ยบกว่า แค่นี้ก็ดีจนน้ำตาจะไหลละ

คอมเม้นของแม่ที่อ่านควบคู่ไปกับเราทั้งสองเรื่องคือตัวละครเยอะเว่อร์ นางจำไม่ค่อยได้ที ซึ่งเป็นปกติมนุษย์ที่ไม่เสพซีรี่ย์ฝรั่งเรื่องยาวที่เกิดเคสสั้นๆแบบทับซ้อนกันตอนละสองสามเคสอย่างเราๆอยู่แล้ว (แอบคิดว่าคุณหนมปังเป็นแฟนซีรี่ย์แนวเดียวกะเราแน่นแน่) ซึ่งวิธีแก้เรื่องตัวละครเยอะนี่ง่ายมาก ถ้าเป็นพวกสมองซีกขวาโตกว่า ก็ขอเชิญให้หากระดาษเอสามมาวาดชื่อร่างแผนผังความสัมพันธุ์ลงไป แต่ถ้าเป็นมนุษย์ที่ใช้สมองซีกซ้ายมากกว่า เช่นตูนเป็นต้น ก็ให้แปะชื่อกะหน้าคนที่รู้จัก (ดาราก็ได้) ไว้ในหัว แค่นี้ก็ไม่มีวันลืมละคับ อีกอย่างที่นางคอมเม้นคือหนังสือจะหนักไปไหน นางนอนอ่านไม่สะดวก ซึ่งอันนี้ตูนช่วยอะไรนางไม่ได้จริงๆ -..-

หลังตูนปิดจ๊อบเพชรพระอุมาทั้งหมด Productivity ในการทลายกองดองก็สูงขึ้นมาก แบบ มาก มาก ที่รู้ตัวเพราแทรคตัวเองผ่านเฟส ทำให้รู้สึกผิดน้อยลงไปนี้สนึง ความฝันที่ว่าปลายปีอาจได้ไปเหยียบงานหนังสือก็ไม่ได้เลื่อนลอยอีกต่อไป ว่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะ

นี่คือลิสและความคิดเห็นเล็กๆน้อยของนิยายที่ตะลุยอ่านจบไปหลังยุคเพชรพระอุมา

1.       Shade of Twilight by Linda Howard, เคยเขียนถึงไปแล้ว โรอันนาชั้นเข้าใจเธอ

2.       The Marriage Merger by Jennifer Probst, บังคับตัวเองให้อ่านให้จบ สแหล่นแด๊ะซื้อมาไม่ปรึกษาแก้วกานต์ว่าเค้าจะแปลเร็ว ฮือออ เล่มสุดท้ายของเซ็ต Marriage to a Billionaire ที่เหล่านางเอกเอาหนังสือร่ายมนต์รักมาทำพิธีเขียนลิสของสิ่งที่อยากได้ในตัวคู่ชีวิตแล้วท่องมนต์เผาทิ้ง สุดท้ายก็เจอผู้ชายแบบที่ขอแบบเพ๊ะๆ คือ อยากได้หนังสือนี่ฝุดๆ พูดเลย

3.       Searching for Someday by Jennifer Probst, คือเห็นเป็นเจนนิเฟอร์เลยอ่านต่อกันเลย แล้วก็พบว่าอิหนังสือร่ายมนต์รักมันกลับมาเว่ยเห้ย แล้วแยกซีรีย์กันทำไมฟระ เซ็ตนี้ชื่อ Searching for มันต่างกะ Marriage to a Billionaire ตรงที่เหล่านางเอกของเซ็ตนี้เป็นหุ้นส่วนบริษัทจัดหาคู่ แล้วก็ต่างมีปมสมัยเด็ก อย่างนางเอกเรื่องนี้เคยติดอ่างมาก่อน และเรื่องราวแอบมีกลิ่นอายเวทมนต์นิดๆ เพราะนางเอกมีสัมผัสพิเศษที่ทำให้รู้ว่าใครคือคู่แท้กัน เออ เอาเข้าไป แต่ก็อ่านได้ ไม่แย่มาก อยากอ่านเรื่องต่อจากนี้ที่พระเอกเป็นเด็กเนิร์ด อิอิ

4.       Devil’s Bride by Stephanie Laurens, ดองไว้สามชาติ แต่อ่านแล้วขุ่นพระขุ่นเจ้าช่วย เหมือนเอาตัวเองมาติดกับซีรี่ย์อีกอันนึง อิตาเดวิลนี่ก็ช่างเหลือเกิ้น ชั้นชอบ เอิ้กกก ผู้ชายแบบ possessive แบบไม่กะดักกะเดิดอ้ะ บับ เกิดมาเป็นเลยอ้ะ ชอบบบ ข้อติของเรื่องนี้คือคำศัพท์จะยากไปไหน เพลีย อยากอ่านเรื่องของอิตาเวนน (Vane)ต่อทันที

5.       Suddenly Royal by Nichole Chase, กล้าเอามารวมในกองดอง ทั้งๆที่มาใหม่ร้อนๆ ลัดคิวมาเป็นล้านเล่ม ตัดสินใจอ่านเพื่อเอามาเบรกศัพท์โบรานของเล่มบน ถ้าใครจำหนังเรื่องปริ้นเซสไดอะรี่ที่แม่นางแอนแฮททะเวย์เดบิ้วได้ เรื่องนี้อารมเดียวกันฮ่ะ แต่เรื่องนี้คือนางเอกเป็นดัชเชสแห่งประเทศเล็กๆแถบยุโรป ที่สืบเชื่อสายมาจากตระกูลที่ต้องระหกระเหินออกมานอกประเทศ นางถึงมาเกิดและโตในเมกา ทีนี้ควีนปัจจุบันเค้าอยากเรียกเชื้อสายราชวงศ์กลับไปรับตำแหน่งเดิมง่ะ ก็มาเจอนางเอก พระเอกเป็นเจ้าชายจ่ะ ลูกชายคนโตของควีนปัจจุบันนี่แหล่ะ อยู่ในทีมมาตามนางเอกกลับไปด้วย อารมเรื่องก็ใสๆ บางอย่างดูไม่เมคเซนส์ แต่จิไปเอาไรมาก อ่านเบรกอารมไปงั้นเอง

6.       Recklessly Royal by Nichole Chase, เล่มที่สอง เซ็ตเดียวกะเล่มบน เรื่องนี้เป็นเรื่องของน้องสาวพระเอกเล่มก่อนจ่ะ นางถูกเลี้ยงมาเป็นเจ้าหญิงแสนบริสุทธิ์ พระเอกเล่มนี้เป็นเพื่อนของนางเอกเล่มแรก มาร่วมงานแต่งงานและนัยว่ามาช่วยงานมูลนิธิในระหว่างที่นางไปฮันนีมูลกะเจ้าชาย หึหึ ก็ใสๆตามอารมณ์ ชั้นก็คงสนุกดีกว่านี้ถ้าได้อ่านตอนมอปลาย มันใสเว่อร์ แทบไม่มีมิติอื่นเลย แต่ก็โอ อ่านได้

ประมานนี้ ไม่นับรวมที่เอาเวลาไปดูหนังชมมหรสพอื่นๆ ตอนนี้ก็พยายามทลายกองดองลงไปเรื่อยๆ มีทั้งแจครีชเช่อร์ที่ต้องทลาย ทั้งวรรณกรรรมเด็กทั้งหลายที่ไอ่เด็กสิบเอ็ดขวบที่บ้านอ่านแซงหมดละ ฮืออออ ไม่มีเวลาหาฟงหาแฟนเลอะ อยากได้หนังสือร่ายมนต์รักของเจ๊เจนนิเฟอร์พูดเลอะ อิอิอิ