คิดเขียนวันละนิด เพื่อจิตที่แจ่มใส อ่านเขียนเพียรไป หวังใจได้รื่นรมย์
Group Blog
 
All Blogs
 
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๑๒ (เจอะสาวดอยที่ดอยอินทนนท์จ้า)



....เผลอแป๊บเดียวถึงอำเภอจอมทอง..................................เพื่อนทั้งผองยังสรวลเสไม่เหือดหาย

ได้ที่พักดับไฟป่าสุขใจกาย................................................บารมีพ่อยอดชายครูกีร์เรา

ถึงที่พักต้องบอกว่า..โอ้..สุดยอด........................................หลังบ้านพักสายธารลอดจากขุนเขา

กระแสน้ำไหลเย็นไม่สร่างเซา............................................คลายความเศร้าเหงาใจในทันที

เสียงสายธารไหลสาดกระเซ็นซ่าน.....................................อุราพล่านคิดถึงยอดยาหยี

ถ้ามีเธออยู่เคียงใกล้ในคืนนี้..............................................ดวงฤดีคงสุขสมหาใดปาน

จะชี้ชวนนอนฟังเสียงน้ำไหล............................................จะกล่อมใจด้วยบทกลอนอ้อนขับขาน

จะจูงมือเล่นน้ำให้สำราญ................................................คงชื่นบานถ้าสองเราอยู่ด้วยกัน

แต่ฉับพลันฉันก็ต้องร้องสะดุ้ง...........................................พี่เถียรพุ่งแก้วเหล้าชวนสุขสันต์

อย่ามัวซึมอย่ามัวเศร้าชนแก้วกัน......................................ฉันไม่หวั่นดวลกับพี่ซี้ต่างวัย


............ดอยแห่งนี้ชื่อว่าดอยอินทนนท์.............................ที่มากมนต์เสน่หาพาหลงใหล

เป็นยอดดอยสูงที่สุดในเมืองไทย......................................มีความหนาวจับหัวใจกว่าทุกดอย

เป็นที่มีน้ำค้างเกิดเหมยขาบ............................................เป็นดอยอาบเมฆหมอกสูงสุดสอย

เป็นดอยที่สูงกว่าเมฆที่ล่องลอย.......................................มั่นคงคอยนักท่องเที่ยวมาเยี่ยมชม

มาครั้งนี้แค่สิบองศากว่า..................................................เหมยขาบจึงไม่มาให้ยลโฉม

แม่คะนิ้งก็ไม่มาปลอบประโลม.........................................เพราะอากาศที่จู่โจมไม่หนาวพอ

....จากอินทนนท์ด้นไปธาตุจอมทอง..................................อร่ามเหลืองเรืองรองสวยจริงหนอ

เป็นพระธาตุคู่ขวัญยอดชูช่อ.............................................ประกายทอแสงเจิดจ้าคู่ฟ้าดิน

พระธาตุหนึ่งคู่บารมีของพ่อหลวง......................................เป็นศูนย์รวมดวงใจไทยทั่วทุกถิ่น

อีกองค์หนึ่งคู่บารมีแม่แผ่นดิน...........................................ทั่วธรณินเทิดไท้คู่ราชัน

มองพระธาตุความรักชาติก็เดือดพล่าน..............................สององค์ท่านทนเหนื่อยยากสู้พลิกผัน

พลิกชีวิตคิดพอเพียงเนิ่นนานวัน.......................................แต่คนไทยกลับฆ่าฟันบั่นกันเอง

ไม่ดูพ่อไม่ดูแม่เป็นตัวอย่าง..............................................ลับลวงพรางชิงไหวพริบเข้าข่มเหง

ถ้าชาวไทยหันมาฆ่ากันเอง..............................................จะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง *



.... บนพระธาตุมีบันไดเลื่อนขึ้นให้....................................ยามขึ้นไปไม่ต้องเหนื่อยระวังหลัง

ยืนเฉยเฉยก็ลอยไปสบายจัง............................................แต่ขาลงต้องระวังเพราะต้องเดิน

ขึ้นสูงสุดไปเดินรอบองค์พระธาตุ......................................แสนประหลาดเหมือนตัวเราได้เหาะเหิร

เพราะมีเมฆมาโอบอุ้มแสนเพลิดเพลิน.............................ยามเมฆลอยพัดเผชิญต้องตัวเรา

อดไม่ได้ต้องกางแขนโอบกอดเมฆ....................................ดั่งเทวามาสรรค์เสกคู่สองเจ้า

ดั่งล่องลอยบนสวรรค์ชั้นบางเบา......................................พลันก็คิดถึงน้องเจ้ายอดดวงใจ

พี่กอดเมฆใจก็ลอยคิดกอดน้อง........................................ถ้าเราสองมาด้วยกันคงสดใส

เจ้าไม่มาจึงกอดเมฆแทนทรามวัย....................................บอกรักไปฝากกับเมฆส่งถึงนาง

เมฆจ๋าเมฆนำรักข้าส่งนางด้วย........................................น้องคนสวยจงพบสุขอย่าหม่นหมาง

นำรักข้าล่องลอยมอบให้นาง..........................................อกอ้างว้างต้องกอดเมฆแทนทรามวัย

ได้เวลาลาพระธาตุสองคู่ขวัญ..........................................ยกขบวนขึ้นรถตู้ดูสดใส

ได้กอดจูบเมฆก็มีกำลังใจ.................................................ขบวนทัวร์เคลื่อนไปใจอิ่มบุญ



....ครู่หนึ่งถึงตลาดของชาวเขา..........................................มีสินค้ามายั่วเย้าให้อุดหนุน

ทั้งพืชผักผลไม้ให้เจือจุน..................................................สนองคุณความต้องการคนผ่านทาง

เห็นแม่ค้าสาวดอยวัยกระเตาะ.........................................ยามหัวเราะดูน่ารักก็เต้นผาง

เรียกอู้ดดี้มานี่เร้ว..รีบเยื้องย่าง........................................ช่วยถ่ายรูปคู่กับนางหน่อยซิเกลอ

เธอแต่งตัวกระตุ้งกระติ้งดูน่ารัก.......................................มีลูกปัดถักทอห้อยล้นเกร่อ

ทั้งเสื้อผ้าก็แวววาวไม่เคยเจอ..........................................โก๋แก่จึงรีบเสนออย่าว่ากัน


*(รศ.นภาลัย สุวรรณธาดา)








ถึงที่พักต้องบอกว่า..โอ้สุดยอด หลังบ้านพักสายธารลอดจากขุนเขา







ได้ที่พักดับไฟป่าสุขใจกาย บารมีพ่อยอดชายครูกีร์เรา


Create Date : 30 ตุลาคม 2553
Last Update : 30 ตุลาคม 2553 7:21:47 น. 3 comments
Counter : 689 Pageviews.
Share

 
แวะมาอ่านก่อนค่ะ
เดี๋ยวจะไปประจำที่ร้านกาชาดนครนายกแล้วค่ะ
มีความสุขในวันหยุดนะคะพี่
ชะแว๊บๆๆๆๆๆ.....


โดย: kapeak วันที่: 30 ตุลาคม 2553 เวลา:8:48:54 น.  

 
แวะมาชมค่ะ


โดย: อาลีอา วันที่: 31 ตุลาคม 2553 เวลา:8:52:15 น.  

 
หวัดดีครับ คุณกะเปี๊ยก น่าสนุกนะ การทำงานที่เดินทางบ่อยๆ แบบนี้ เดี๋ยวก็ไปที่โน่น เดี๋ยวก็ชะแว้ปไปที่นั่น

หวัดดีครับ คุณอาลีอา ขอบคุณที่แวะชม เดี๋ยวจะไปแวะเยี่ยมนะครับ


โดย: รณบุตร สุดสะเหล่อ วันที่: 1 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:37:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

รณบุตร สุดสะเหล่อ
Location :
ศรีสะเกษ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

เป็นชายหัวใจนุ้มหนุ่ม ส่วนร่างครึ่งศตวรรษนิดๆ ชอบความรื่นรมย์ทุกอย่าง แม้สิ่งนั้นจะจุดจุดจุด...ก็ตาม
เขียนวันละนิด จิตแจ่มใส อ่านวันละนิด จิตก็ใสแจ่ม
Friends' blogs
[Add รณบุตร สุดสะเหล่อ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.