|
ศิลปะไทยที่เลือนลับหาย๒
ศิลปะทุกแขนงสำหรับผมแล้วคือสิ่งที่ทำให้เกิดความสุขและความงาม เีพียงแต่ผมบังเอิญเข้ามาสู่เส้นทางของศิลปกรรมไทย และรู้สึกผูกพันกับศิลปะไทย ยิ่งเรียนรู้ศึกษาก็เกิดความรักในครูช่างผู้รักสรรค์งาน ยิ่งเรียนรู้เท่าไหร่ก็เหมือนเรายิ่งรู้น้อยขึ้นทุกที งานศิลปะไทยนั้นมีมากจนแค่ศึกษาของเดิมอย่างเดียวจนตายก็ไม่มีวันหมด และยุคทอง ของงานศิลปะไทยโบราณนั้นได้ผ่านไปแล้ว เราเพียงศึกษางานที่งามพร้อมที่หลงเหลืออยู่มาจนปัจจุบันก็รู้สึกเสียดายมากแล้ว คราวนี้อยากให้ลองเปรียบเทียบภาพสองภาพดูครับลองเปิดใจเป็นกลาง แต่อย่าเชื่อสิ่งที่ผมบอกเพียงแต่คิดสิ่งที่ผมเปรียบเทียบให้ดูครับ
 
ถ้าเปรียบเทียบรูปบนกับรูปร่างจะแตกต่างกันหลายจุดทั้งๆที่เป็นการถ่ายที่เดียวกันแตกต่างที่เวลาเท่านั้น ๑.ให้สังเกตรูปทรงนางโดยรวมรูปบนนั้นงดงามสมส่วนสะโอดสะองค์ดูงามเป็นผู้ดีเป็นเจ้าในขณะที่รูปล่างดูเป็นไพร่แข็งมือหยาบเท้าหยาบ ๒.รูปใบหน้ารูปบนสมส่วนพื้นที่หน้างดงามลงตัว(อย่าไปหลงน้ำหนักสว่างบนหน้านะครับ)ในขณะที่ภาพล่างตา จมูก ปากล้นใบหน้าออกมาไม่งามและไม่ใช่สกุลรัชกาลที่๓ด้วยคือเขียนเอาตามใจตนเอง ๓.ยอดชฎาเป็นยอดเรียวแหลมไม่ใช่เป็นยอดชัยเหมือนด้านล่าง ๔.กรรเจียกจรและทรงชฎาหลุดจากโครงศรีษะผิดกับภาพบนซึ่งสมส่วนไม่หลุดจากโครงศร๊ษะ ๕.ชายเชิงผ้านุ่งเปลี่ยนใหม่เองตามใจชอบไม่เหมือนภาพบนซึ่งเป็นไปตามลายเชิงผ้าโบราณ ๖.เส้นขอบผ้าม่านไม่เหมือนเดิมตามรูปบน ๗. ของเดิมรูปแรกไม่มีเส้นรัศมีล้อมรอบแต่รูปล่างกับมี เห็นแค่นี้คงพอเปรียบเทียปให้เห็นได้นะครับ คราวนี้สมัยเมื่อหลายปีก่อนบูรณะนั้นคือภาพแรกครับเป็นภาพวิมานพระอินทร์ด้านล่างเป็นช้างเอรวัณ๓เศียรภาพนี้เป็นมเหสีพระอินทร์ ลายรดน้ำนี้อยู่ด้านนอกของบานหน้าต่างวัดนางนองครับแม้ทองจะหลุดหมดเเ้ล้วแต่ลายเส้นยังชัดเจนอยู่มากสามารถลอกงานจากแบบของเดิมได้หมด และถ้าหาช่างดีๆมาเขียนก็คงได้งานงามพอได้บ้างแต่ความจริงคือภาพที่เห็นด้านล่างนะแหละครับคือภาพที่ซ่อมใหม่ ซึ่งมั่วและไม่มีความรู้ในการซ่อมเลยก็ว่าได้ ปัจจุบันนี้งานถูกทิ้งเป็นพื้นรักสีดำหมดไม่มีของเดิมเหลือเพราะเอารักทับไปหมดครับแต่เขียนเสร็จแค่คู่เดียวเท่านั้นเหตผลผมก็ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรแต่มันเป็นการทำลายศิลปะของไทยไปอย่างน่าเสียดาย แต่ถ้าใครมีภาพเก่าให้ดูจะขอบคุณมากครับ อย่างนี้เองละครับที่ผมพยายามบอกว่าการรักษาศิลปกรรมของชาติ คือการเก็บรวบรวมและแลกเปลี่ยนข้อมูลกันโดยไม่ระแวงว่าจะนำไปใช้ผลประโยช์นอย่างอื่น(อันนี้ผมเห็นใจเพราะพวกที่ฉวยโอกาสมีมาก) ต่อมาคือการศึกษาแลกเปลี่ยนความรู้หาจุดยืนทางรสนิยมและความงามหลักการทางศิลปะไทยร่วมกัน สุดท้ายเป็นการถ่ายทอดความรู้รสนิยมในการศึกษาศิลปะไทยเพื่อเป็นประโยช์นต่อเด็กรุ่นหลังต่อไป ถ้าเราไม่ช่วยกันรักษาไว้อีกหน่อยคงไม่เหลือความเป็นไทยให้เรารักษา เพราะหน่วยงานที่รับผิดชอบก็ต้องการผลงานมากๆจนลืมว่ามันเป็นการบูรณะหรือการทำลายศิลปะกันแน่ยังไงก็ฝากทุกคนไว้คิดก็แล้วกันครับ
Create Date : 26 พฤษภาคม 2552 |
Last Update : 26 พฤษภาคม 2552 23:00:03 น. |
|
69 comments
|
Counter : 2964 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ปุราณ IP: 202.129.57.19 วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:56:55 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 29 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:59:25 น. |
|
|
|
โดย: malarn cha วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:14:29 น. |
|
|
|
โดย: yosita_yoyo วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:05:55 น. |
|
|
|
โดย: squarezii IP: 125.24.179.100 วันที่: 31 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:29:30 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 1 มิถุนายน 2552 เวลา:20:36:14 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:23:01:45 น. |
|
|
|
โดย: วนิส IP: 124.121.98.200 วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:13:16:04 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:0:33:27 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:1:13:02 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:10:07:55 น. |
|
|
|
โดย: ปุราณ (ปุราณ ) วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:11:37:29 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:21:43:55 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:21:40:20 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:20:11:51 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 1 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:47:13 น. |
|
|
|
โดย: อันต้า วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:33:10 น. |
|
|
|
โดย: ปุราณ (ปุราณ ) วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:13:30 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 4 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:51:53 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:09:39 น. |
|
|
|
โดย: haiku วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:33:53 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:32:49 น. |
|
|
|
โดย: นายนุ 1991 (nai-nu-19 ) วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:17:21:42 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 13 สิงหาคม 2552 เวลา:21:46:51 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 20 สิงหาคม 2552 เวลา:22:23:07 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:8:20:11 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:21:40:17 น. |
|
|
|
โดย: haiku วันที่: 5 ตุลาคม 2552 เวลา:21:49:44 น. |
|
|
|
โดย: ปุราณ (ปุราณ ) วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:3:53:51 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 10 ตุลาคม 2552 เวลา:22:05:37 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 18 ตุลาคม 2552 เวลา:21:17:39 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:21:56:04 น. |
|
|
|
โดย: haiku วันที่: 29 ตุลาคม 2552 เวลา:15:20:48 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:36:50 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:49:52 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:23:53 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:22:11:25 น. |
|
|
|
โดย: haiku วันที่: 29 ธันวาคม 2552 เวลา:11:39:14 น. |
|
|
|
โดย: คุณม้าม วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:17:02:22 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:20:48:41 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:28:00 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:38:36 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:59:23 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:26:08 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:26:09 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:29:34 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 3 มีนาคม 2553 เวลา:0:29:34 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:13:36:46 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:2:28:42 น. |
|
|
|
โดย: Dingtech วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:7:32:26 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]

|
ผมเองนั้นมิได้เป้นศิลปิน มิใช่ช่างแต่มีความซาบซึ้ง ชื่นชมในศิลปะไทยในพระพุทธศาสนา และมีความรักในผลึกปัญญาของช่างไทยที่สืบทอดกันมานับพันปี กลั่นกรองจนมีลักษณะเฉพาะตัวและรุ่งเรืองสูงสุด ชื่นชมในบุญคุณของกษัตริย์ ทุกพระองศ์ที่รักษ์ และอุปถัมภ์ งานศิลปะไทยให้ดำรงอยู่ และขอบคุณครูช่างทั้งหลายที่สร้างผลงานงดงามเป็นทิพย์มากมาย จนตกทอดมาถึงรุ่นของข้าพเจ้า แม้บางชิ้นจะสาปสูญสิ้นไปบ้าง แต่ก็มิได้ทำให้ความรักในงานศิลปะไทยลดน้อยลงอย่างใดเลยและงานศิลปะไทยนี่แหละที่ยิ่งใหญ่ สูงค่าจนศึกษาตลอดชิวิตก็ไม่หมด ผมจึงใช้เวลาที่เหลืออยู่นี้ของชิวิตศึกษาไปจนกว่าจะผ่านชิวิตไป
|
|
|
|
|
|
|
|
ศิลปะไทย สวยที่สุดในโลกคะ