Bloggang.com : ปุราณ - ศิลปะไทยที่เลือนลับหาย๒

Group Blog

All blogs

ศิลปะไทยที่เลือนลับหาย๒

ศิลปะทุกแขนงสำหรับผมแล้วคือสิ่งที่ทำให้เกิดความสุขและความงาม เีพียงแต่ผมบังเอิญเข้ามาสู่เส้นทางของศิลปกรรมไทย และรู้สึกผูกพันกับศิลปะไทย ยิ่งเรียนรู้ศึกษาก็เกิดความรักในครูช่างผู้รักสรรค์งาน ยิ่งเรียนรู้เท่าไหร่ก็เหมือนเรายิ่งรู้น้อยขึ้นทุกที งานศิลปะไทยนั้นมีมากจนแค่ศึกษาของเดิมอย่างเดียวจนตายก็ไม่มีวันหมด และยุคทอง ของงานศิลปะไทยโบราณนั้นได้ผ่านไปแล้ว เราเพียงศึกษางานที่งามพร้อมที่หลงเหลืออยู่มาจนปัจจุบันก็รู้สึกเสียดายมากแล้ว คราวนี้อยากให้ลองเปรียบเทียบภาพสองภาพดูครับลองเปิดใจเป็นกลาง แต่อย่าเชื่อสิ่งที่ผมบอกเพียงแต่คิดสิ่งที่ผมเปรียบเทียบให้ดูครับ

ถ้าเปรียบเทียบรูปบนกับรูปร่างจะแตกต่างกันหลายจุดทั้งๆที่เป็นการถ่ายที่เดียวกันแตกต่างที่เวลาเท่านั้น
๑.ให้สังเกตรูปทรงนางโดยรวมรูปบนนั้นงดงามสมส่วนสะโอดสะองค์ดูงามเป็นผู้ดีเป็นเจ้าในขณะที่รูปล่างดูเป็นไพร่แข็งมือหยาบเท้าหยาบ
๒.รูปใบหน้ารูปบนสมส่วนพื้นที่หน้างดงามลงตัว(อย่าไปหลงน้ำหนักสว่างบนหน้านะครับ)ในขณะที่ภาพล่างตา จมูก ปากล้นใบหน้าออกมาไม่งามและไม่ใช่สกุลรัชกาลที่๓ด้วยคือเขียนเอาตามใจตนเอง
๓.ยอดชฎาเป็นยอดเรียวแหลมไม่ใช่เป็นยอดชัยเหมือนด้านล่าง
๔.กรรเจียกจรและทรงชฎาหลุดจากโครงศรีษะผิดกับภาพบนซึ่งสมส่วนไม่หลุดจากโครงศร๊ษะ
๕.ชายเชิงผ้านุ่งเปลี่ยนใหม่เองตามใจชอบไม่เหมือนภาพบนซึ่งเป็นไปตามลายเชิงผ้าโบราณ
๖.เส้นขอบผ้าม่านไม่เหมือนเดิมตามรูปบน
๗. ของเดิมรูปแรกไม่มีเส้นรัศมีล้อมรอบแต่รูปล่างกับมี
เห็นแค่นี้คงพอเปรียบเทียปให้เห็นได้นะครับ คราวนี้สมัยเมื่อหลายปีก่อนบูรณะนั้นคือภาพแรกครับเป็นภาพวิมานพระอินทร์ด้านล่างเป็นช้างเอรวัณ๓เศียรภาพนี้เป็นมเหสีพระอินทร์ ลายรดน้ำนี้อยู่ด้านนอกของบานหน้าต่างวัดนางนองครับแม้ทองจะหลุดหมดเเ้ล้วแต่ลายเส้นยังชัดเจนอยู่มากสามารถลอกงานจากแบบของเดิมได้หมด และถ้าหาช่างดีๆมาเขียนก็คงได้งานงามพอได้บ้างแต่ความจริงคือภาพที่เห็นด้านล่างนะแหละครับคือภาพที่ซ่อมใหม่ ซึ่งมั่วและไม่มีความรู้ในการซ่อมเลยก็ว่าได้ ปัจจุบันนี้งานถูกทิ้งเป็นพื้นรักสีดำหมดไม่มีของเดิมเหลือเพราะเอารักทับไปหมดครับแต่เขียนเสร็จแค่คู่เดียวเท่านั้นเหตผลผมก็ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรแต่มันเป็นการทำลายศิลปะของไทยไปอย่างน่าเสียดาย แต่ถ้าใครมีภาพเก่าให้ดูจะขอบคุณมากครับ อย่างนี้เองละครับที่ผมพยายามบอกว่าการรักษาศิลปกรรมของชาติ คือการเก็บรวบรวมและแลกเปลี่ยนข้อมูลกันโดยไม่ระแวงว่าจะนำไปใช้ผลประโยช์นอย่างอื่น(อันนี้ผมเห็นใจเพราะพวกที่ฉวยโอกาสมีมาก)
ต่อมาคือการศึกษาแลกเปลี่ยนความรู้หาจุดยืนทางรสนิยมและความงามหลักการทางศิลปะไทยร่วมกัน สุดท้ายเป็นการถ่ายทอดความรู้รสนิยมในการศึกษาศิลปะไทยเพื่อเป็นประโยช์นต่อเด็กรุ่นหลังต่อไป ถ้าเราไม่ช่วยกันรักษาไว้อีกหน่อยคงไม่เหลือความเป็นไทยให้เรารักษา เพราะหน่วยงานที่รับผิดชอบก็ต้องการผลงานมากๆจนลืมว่ามันเป็นการบูรณะหรือการทำลายศิลปะกันแน่ยังไงก็ฝากทุกคนไว้คิดก็แล้วกันครับ

Create Date : 26 พฤษภาคม 2552

Last Update : 26 พฤษภาคม 2552 23:00:03 น.

69 comments

Counter : 1873 Pageviews.

สวยจังเลยคะ

ศิลปะไทย สวยที่สุดในโลกคะ

โดย: บุปผาลีลาวดี

วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:23:10 น.

สวยงามมากครับ
...

โดย: Resource of life

วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:57:19 น.

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมครับ ผมเปรียบเที่ยบงานลายรดน้ำที่ก่อนบูรณะกับหลังจากซ่อมแล้ว ให้เห็นว่ามันทำให้งานศิลปะดีๆหายไปเหลือแต่งานชั้นหยาบและยังเป็นการทำลายศิลปะอีกด้วยครับ

โดย: ปุราณ IP: 202.129.57.19 วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:56:55 น.

มาเก็บเกี่ยวความรู้ค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆมีคุณค่าค่ะ