หุ่นกระป๋อง...เพื่อนเก่า

สมัยยังเด็กสมองส่วนบันทึกภาพที่ประสิทธิภาพน้อยเหลือเกินเพราะทงานได้ไม่เต็มที่

แต่ พื้นที่ ส่วนนั้น กลับมี "หุ่นกระป๋อง" หน้าตา เหมือนกระป๋อง จริงๆ มองบางทีก็คล้ายกระติกน้ำใบใหญ่ๆ
เจ้าตัวนี้ มันเดินไปมาได้ บนดวงดาว ด้วยควาจำได้เพียงแค่ นี้ ก็ไม่รู้หรอกว่า รายละเอียดเป็นไง
คุ้นๆ เพียงว่า หนังสนุก เพราะผม ดูตอนกลางคืนแล้วไม่หลับ (ถ้าจำไม่ผิด ก็ดูที่ ช่อง 7)

วันนี้ ผม ได้ไปเจอ เจ้าหุ่นกระป๋องตัวนี้ มาอีก ครั้ง...แถ่น แท๊น..มันคือ r2d2

เวลาที่ดูหนัง ภาคต่อ เนี่ย มันเริ่มผูกพัน กับมันจริงๆครับ และ ภาคนี้ ก็เป็น ภาคที่ เป็นทั้งที่มาและที่ไป

คิดๆไป อยากกลับไปดู เอพิโสด 4 5 6 อีกครั้ง ...

ฉากที่ผมชอบมากที่สุด มี 2 ฉาก ***อาจจะ spoil ***

1.ตอนที่ อนาคิน สู้กับ โอบิวัน ก่อนจะ พลาดโดนเสียแขนขา จังหวะนี้ ผม มันช่างบีบอารมณ์เหลือเกิน
อาจารย์ ก็ไม่อยาก จะข้าศิษย์ ได้แต่ปลอ่ย ให้ แอนนี่ โดนลาวา โดนมาหลอมร่าง ด้วยคิดว่าา คงได้ และไม่อยากลงมือ

2.เกือบจบแล้ว ฉาก ที่ตัดสลับกัน ระหว่างการก่อเกิด ครั้งใหม่...
ฝ่ายหนึ่ง กำเนิด 2 ชีวิต ขณะที่อีกฝ่ายหนึ่ง กำเนิด 1 ชีวิต ...

จากที่เคยคิดว่า เจ้า เฮย์เดน เล่นไม่ได้เรื่องเลยในภาคที่แล้ว มาภาคนี้ ผมว่าเค้าแสดงได้ดีขึ้นนะ




 

Create Date : 30 พฤษภาคม 2548   
Last Update : 30 พฤษภาคม 2548 22:56:12 น.   
Counter : 552 Pageviews.  

ผมสัญญาว่าจะไม่โกหกอีกต่อไป...

Everyday In Valentine
รักกัน...ทุกวันสีชมพู


เพียงแค่คนๆหนึ่ง สัญญาว่าจะไม่โกหกอีกต่อไป ชีวิตก็เปลี่ยน

จากที่เคยเป็นนายหน้าที่ดิน ที่โกหกลูกค้าไปวันๆเพื่อยอดขาย ก็ได้รับโชคให้เป็นหุ้นส่วนบริษัทที่ดินภายใน 6เดือน ก็มีกิจการรุ่งเรือง

จากที่เคย ลูกผีลูกคน เรื่องเนื้อคู่ ด็ได้เจอเนื้อคู่จริงๆ

โอเค ไล้ เป็น นายหน้าที่ดิน ที่เอาแต่โกหกไปวันๆ จนมาถึงจุดเปลี่ยนของชีวิต
วันเดอร์ฟูล เป็น พนักงานบริษัทสาว ที่เชื่อในเรื่องเนื้อคู่ และโชคชะตา ก็พาให้ทั้งสองคนมารู้จักกัน

แม้ว่า ในการเจอกันครั้งที่สาม วันเดอร์ฟูล จะเป็นฝ่ายคิดไปเองว่า โอเค เป็น น้องชายรองประธาน (แซ่เดียวกัน)
แต่ก็เป็นนายโอเคเองนั่นแหละที่สวมรอย และโกหก ต่อไปจนคล้ายดัง ตัวไหมสำรอกใยพันธนาการตัวเอง โชคดีที่มีก๊วนเพื่อนๆ คอยช่วย
(หาเงินมาใช้หนี้ให้ครอบครัวนางเอก,แสดงเป็นแม่ใหญ่และครอบครัว)

หนังเรื่องนี้ ออกแนวตลกมากกว่าที่จะซึ้ง แต้เพราะตัวแสดงที่ทำให้ผมไม่อาจคลาดสายตาไปจากเธอได้
สาวที่รับบทเป็น วันเดอร์ฟูล น่ารักเสียนี่กระไร และคนที่รับบทเป็น แม่มด เพื่อนนางเอก ก็น่ารักไม่แพ้กัน
เหอๆๆ

แต่ผมว่า ชื่อเรื่อง ช่างไม่เข้ากับ เรื่องราวในหนังเอาซะเลย ...




 

Create Date : 18 พฤษภาคม 2548   
Last Update : 18 พฤษภาคม 2548 11:36:36 น.   
Counter : 548 Pageviews.  

เทียนฟง เจออย่างนี้ ไม่ตรงยังไงไหว

ตื่นเช้ามาก็เปิด เวที เอ๊ย ! ทีวี โดยพลัน เพราะ ได้ข่าวว่าจะมีหนังที่ผมคุ้นชื่อตั้งแต่ยังเด็ก แต่ไม่เคยมีโอกาสได้ดูเลย

เรื่องนั้นคือ เทียนฟง คนตรง 3000 ปี A TERRA-COTTA WARRIOR ครับ

เหตุที่อย่างดูก็คือ คุ้นชื่อตั้งแต่สมัยเด็กแล้ว ยังเคยเข้าใจ ผิดๆเลยว่า เทียนฟง ต้องเกี่ยวอะไร กับ เปาบุ้นจิ้น และศาล ไคฟง ด้วยว่า ลงท้ายด้วย เป็นคนตรง –ในความหมายว่า เที่ยงตรง—และ ลงท้ายด้วย ฟง (เคยเพ้อเจ้อขนาดว่า เทียนฟง อาจจะเป็น คนให้กำเนิด ศาลไคฟง ด้วยซ้ำ ...คิดไปนั่นเลย)

อีกเหตุผลหนึ่ง คือ พระเอก คือผู้กำกับที่มีชื่อ (ใครมีชื่อบ้างฮึ) คือ จาง อี้ โหมว ได้ยินชื่อมาตั้งนาน ก็เลยอยากรู้ว่า กว่าจะมาเป็นผู้กำกับชื่อดัง เค้าแสดงเป็นยังไงบ้าง

ดูเรื่องนี้ แล้ว ได้อารมณ์ คล้าย หนังย้อนยุค ทะลุมิติ ประมาณว่า เราจะข้ามเวลามาพบกัน

เรื่องราว ง่ายๆ เริ่มจาก สมัย จิ๋นซีฮ่องเต้ เกิดอยากจะเป็นอมตะ จึงรับสั่งให้ผลิด ยาอมฤต ขึ้นมา เจ้ายานี่แหละ ที่เป็นดังพาหนะของพระเอก ให้สามารถทะลุเวลาไปได้อีก 3000 ปี และอาจจะมากกว่านี้ ถ้าหนังไม่จบแค่นั้น

ผมชอบการผูกเรื่อง กรณีนี้นะ มันมีเหตุผล น่าเชื่อได้

แถม ฉาก ที่พระเอกได้กินยา ยังออกแบบมาได้เนียนจริงๆ เหอๆๆ

หนังมีมุข แบบที่ ชิตไหนเมืองไหน ลองได้ใช้ plot แบบนี้ เมื่อไหร่ ต้องใช้ แก๊กแบบนี้แน่
คือ มุข คนโบราณ ไม่รู้จัก ความทันสมัย

เราจึงได้เห็น พระเอก ไม่รู้จัก ปืน ไม่รู้จัก รถไฟ หรืออีกหลายอย่าง ผมว่า มันจัดเข้า ทำเนียบมุข คลาสสิกได้นะ ดูทีไรก็ขำ ความเปิ่น ของคนละครทุกที

ด้วยที่ พระเอก เป็นอมตะ แต่นางเอก จะต้องตาย ทุกชาติไป ทำห้พระเอกต้องตามหานางเอกไปทุกชาติ

ก็เจ้าหล่อนเล่น ขอคำสัญญาว่า ชาติหน้า เราจะต้องเจอกันนะ ครันเจอแล้วก็ดันจำไม่ได้ แบบนี้มันน่าเจ็บใจจริงๆ-ตามประสาหัวอกผู้ชายด้วยกัน---

ยิ่งมานึกถึงหนัง ก็เคยสัญญา ที่กำลัง จะเข้าฉาย เพราะเรื่องคร่าวๆคงเป็นแบบนี้ (แต่รายละเอียดไม่รู้ครับ และคิดว่าคงไม่ได้ดู)

ส่วนละคร ก็ คล้ายกับเรื่อง แต่ปางก่อน ที่กำลังจะ on air เหมือนกัน

ดูหนังจบแล้ว ถึงบางอ้อว่า ทำไม เขาถึงตั้งชื่อว่า “คนตรง” ก็เพราะ เล่น ให้พี่แก โดน สตาฟ ในท่ายืน นานขนาดนั้น ไม่ตรงยังไงไหว




 

Create Date : 08 พฤษภาคม 2548   
Last Update : 8 พฤษภาคม 2548 15:45:08 น.   
Counter : 3123 Pageviews.  

A Knight 's Tale - อัศวิน พันธุ์ร็อค

เพิ่งจะได้ดู หนังเรื่องนี้ ทาง ช่อง 3 Movies On 3

ปกติ ไม่ค่อย มีเรื่องน่าสนใจ แต่เห็น โฆษณา เดือนนี้ แล้ว ใช้ได้นะ

ถ้าเทียบยบ กับ ช่อง 7 ที่มี่ Big Cinema ผมจะชอบ ของ ค่าย หมอชิตมากกว่า

อาจเป็นเพราะ การโปรแกรมหนัง อาจเป็นเพราะ เสียงพากย์

อย่างไร ก็ตาม เราจะพูดถึง อัศวินพันธุ์ร็อคมิใช่หรือ อย่าเสียเวลาอ้อมค้อมเลย ขอเชิญ ทุกท่านได้พบกับ
ท่าน เชอร์ วิลเลี่ยม แธทเชอร์

วิล เอง ก็คงเหมือนเด็ก หนุ่มทั่วไป ที่มุ่งมั่น และไขว่คว้าหาความสำเร็จ ด้วย วัยเด็ก พ่อ เขาเคยบอกว่า เราสามารถเปลี่ยนดวงตัวเองได้

พอวัยรุ่น โชคชะตา ก็ทำให้เขา ต้องมา สวมบท อัศวิน ที่เข้าแข่งขัน "แทงทวน" ทว่า จากจุดเริ่มต้น เพียง แค่ เอารางวัลมาประทัง ชีวิต เขากลับ มองข้ามช็อต ถึงสิ่งที่จะตามมา

แน่นอน ไม่ได้มาเพราะโชคช่วยอย่างเดียว จะต้องออกแรงด้วย

ความสำเร็จ มันก็เพิ่มขึ้นเป็นลำดับขั้น

สุดท้าย ก็ แฮปปี้เอนดิ้ง ดี

แม้ว่า จะรู้สึกว่ามันง่ายไปหน่อย แต่ก็โอเค

ไม่ได้ลงทุนอะไรเลยนี่นา...

...
..




 

Create Date : 07 พฤษภาคม 2548   
Last Update : 7 พฤษภาคม 2548 16:19:17 น.   
Counter : 645 Pageviews.  

simply the best

The Chorus เหรอ... อืม ถ้าวินาทีสุดท้ายไม่ตัดสินใจดู ก็คงไม่ต้องเสียเงิน 100 แล้ว เหอๆๆ

แต่ก็คง ไม่ได้ ดูหนังที่ให้ความอบอุ่นหัวใจ สบายหู ดูเพลิน เกินห้ามใจ แน่ๆ

บังเอิญว่าก่อนดู "ดนตรีบรรเลง บทเพลงชีวิต" เราได้ดูหนังไทยเรื่องหนึ่ง ที่ให้ความรู้สึกคล้ายๆกัน "...อบอุ่นหัวใจ สบายหู ดูเพลิน เกินห้ามใจ ..." เพียงแต่ต้องเติมคำว่า "... ย้อนหัวใจไปวัยเด็ก..." ลงไปด้วย

ใช่แล้ว นั่นคือ แฟนฉัน สาบานได้ว่าเพิ่งจะได้ดูจริงๆ

ทั้ง เดอะ คอรัส และ แฟนฉัน เดินเรื่องทำนองเดียวกัน (แต่คนละคำร้อง) มีความเรียบง่าย คล้ายกัน และ "ข้อความ" (messages) ที่เราได้รับ ก็พาให้อบอุ่นหัวใจฯ คล้ายกัน

เรื่องแรก...เดอะ คอรัส เหมือนถูกสร้างมาให้คนที่รักเสียงเพลงฟังโดยเฉพาะ (หรือใครไม่รักเสียงเพลง) ดูแล้วนึกถึงชุมนุมเราเลยเนอะ

เปล่า... ชุมนุมเราไม่ใช่เด็กเหลือขอ
ที่บอกว่านึกถึงชุมนุมเรา ก็เพราะ แววตา ของเด็ก ใน โรงเรียน "ก้นเหว" นั้นคล้ายกับแววตา ขอพวกเราตอนที่ได้ร้องเพลงที่เราชอบ
แม้แววตาของโซโลอิส จะผิดแผกกันบ้าง

แววตา ของ Pierre Morhhange กับ แววตาของ ศิริชัย เจริญกิจธนกุล แตกต่างกันจริงๆ เหอๆๆ

ฉากที่ดีที่เราประทับใจที่สุด มี 2 ฉาก

ฉากหนึ่ง คือฉาก ที่ มอร์ฮองช์ ถูกทำโทษ ยืนแยกออกจากเพื่อนในวง ขณะที่กำลังจะแสดงต่อหน้า ผู้อุปถัมป์โรงเรียน แต่แล้ว เจ้าหนู(ห้ามผวน)รูปหล่อ ก็ได้รับการอภัยจาก เคลมองต์ มาร์ติเยอร์ ให้เข้าสุ่ท่อนโซโล่

อีกฉากหนึ่ง คือ ฉากเครื่องบินกระดาษ แม้จะเวอร์ไปหน่อย แหม่ อะไรมันจะเหมาะเจาะ(เหมือนต่าย) ขนาดนั้น เครื่องบินของเด็ก ที่ใกล้ชิดกับครูล้วนมาสู่อ้อมมือหมด เพียงแค่ 4-5 คน น่าเสียดาย เครื่องบินที่เหลือแต่ก็เข้าใจ นะ ถ้าเก็บหมดทุกลำ คงต้องปวดหลังแน่ แถม ไม่ต้องไปไหนแน่ๆ

แม้จะมีจุดที่น่าสงสัยอยู่บ้าง แต่โดยรวมแล้ว พอให้อภัยได้กับสิ่งที่ได้จากหนัง

ส่วนเรื่องที่ดูก่อน แต่เอ่ยถึงที่หลัง คือ แฟนฉัน หนังที่เหมือนไม่ใช่หนัง เหมือนเป็นชีวติจริงของใครสักคนมากกว่า เชื่อว่า มีหลายฉาก ที่เหมือนใครบางคน ยิ่งเหมือนมาก ยิ่งแสดงว่า อยู่รุ่นเดียวกัน หรือใกล้เคียง
มันเป็นเรื่องที่ทำให้รู้สึกว่าวันวานยังหวานอยู่ ดูแล้วอยากลับไป เป่ากบ โดหนังยาง (แน่นอน อ่านไม่ผิดหรอก) เตะบอลกินตังค์ ไปยาลใหญ่

simply the best จริงๆ




 

Create Date : 13 เมษายน 2548   
Last Update : 13 เมษายน 2548 14:57:13 น.   
Counter : 663 Pageviews.  

1  2  

Nutty Professor
Location :
ปทุมธานี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Madagascar : The Island of Opportunity
[Add Nutty Professor's blog to your web]