และแล้ว การรอคอยก็สิ้นสุดลง
ช่างเป็นเสาร์-อาทิตย์ที่ทรมานมากๆ เพราะมีคนมาฝากรถไว้ที่บ้าน แต่เขาก็ไม่ได้บอกให้ใช้..(รึเปล่าหว่า..) เพราะผมล่ะอย๊าก..อยากเอารถออกไปซิ่งข้างนอกจะตาย จริงๆแล้วก็แค่ออกไปหาซื้ออะไรกินหละน่ะ
ก็ดีนะที่อดทนมาได้ เพราะไม่รู้เหมือนกันว่า ถ้าออกไปจะเจออะไรบ้าง ไอ้อุบัติเหตุน่ะ ไม่กลัวหรอกกครับ กลัวรถโดนระเบิดอย่างเดียวแหละ เพราะไม่มีปัญญาใช้หรอก
วันนี้บ่ายก็เลยไปตรวจดูงานศูนย์ศิลปาชีพที่ตัวเองดูแลอยู่ ก็เอารถออกไปคนเดียว แต่ขากลับนายทหารพี่เลี้ยงให้พลฯทหารแบกปืนมาคุ้มกันตอนขากลับให้อีก.. เซ็งเลย เพราะกะจะแว๊ปในตลาดซะหน่อย ยังไงก็แวะอยู่ดี บอกว่าแวะไปโอนเงินให้น้อง แต่รำคาญนิดหน่อยที่มีผู้ติดตาม เลยไม่ค่อยกล้าซื้อของอะไรเลย... ว้า..
ยังไงก็ดีกว่าไม่ได้ออกไปแหละนะ..
Create Date : 29 สิงหาคม 2548 | | |
Last Update : 29 สิงหาคม 2548 18:49:00 น. |
Counter : 631 Pageviews. |
| |
|
|
|