• My Journey
• Doha's life
• At Thailand

พักเที่ยวมาฟังเพลง cover กันแป๊บนุงฮ่ะ ด่าได้ ชมได้ Event Cover by Season Five ขอบคุณทุกวิว ทุกเม้นท์ ทุกชม ทุกด่าค่าาา คืนนี้ไป Layover ที่ Cochin India แว้กกกก มันคือที่ไหนนน?!?!?   Create Date : 02 กรกฎาคม 2556     Last Update : 2 กรกฎาคม 2556 19:33:30 น. Counter : 1310 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ISTANBUL ตุรกี ตอนจบแล้วค๊าบบบ ฮ่าๆๆๆๆ สวัสดีอีกซักครั้ง กราบงามๆ แก่ผู้ผ่านไปผ่านมา และหลงเข้ามาในบล๊อคชีวิตอันไร้สาระของพุงพิง ตอนนี้ตอนสุดท้ายที่ประเทศตุรกีแล้วค่ะ ดอง ด๊องงง ดอง (จบซักทีนะ) ก่อนอื่น ที่เคยเกริ่นเม้าท์มอยเรื่อยผู้ชายตุรกี ในความเป็นมิตรจนเกินเหตุ จนเหมือนจะคุกคาม personal space นิดๆ ทั้งผู้คนในเมือง ร้านขายของ คนเดินถนน คนเดินไปเดินมา เม้าท์ต่อ เช่น เรากะต่ายหยุดเดิน กางแผนที่ ก็มีอิบ้า เดินมาถามแบบว่า "Girls! What you are waiting for?" อะไรอย่างนี้ ตอนนั้นพิงจะเดินกันไปที่ Grand Bazaar ตามแผน เพราะพิงชอบของอะไรแบบนี้มาก ของแบบแขกๆ นี่ชอบดีนักแล แล้วของที่ตุรกีมันน่ารักอ่ะ ขายที่โดฮาแพงมาก (ใครมาห้องนอนพิงจะได้พบกับชุดกาแฟอารบิก โคมไฟ ป้ายผ้า คือชอบวัฒนธรรมอ่ะ) แต่พอพิงกะต่ายโผล่หน้าไปที่ทางเข้านะ มองเข้าไปมีแต่ผู้ชาย ณ จุดนี้ เราสองคนหมุนกลับอย่างมิได้นัดกัน มีผู้ชายเดินมาอีก คงหวังดี บอกด้วยหน้าตาแป้นแล้นว่า "Yes Ladies this is Grand Bazaar" พวกเราแบบ แต้งกิ้วววววววววววว หันหลัง ทีวี สามมมมมมร้อยหกสิบองศา กุไม่ซื้อแล้วเว้ยยยยยของงงงง!!!!! น่ากลัววววว ขนาดเดินเฉยๆ ยังเป็นเป้าหมายนะ เราไปซื้อไอติมกันกัน (แมกนั่มอีกละ) ยิ่งเดินกินไอติมเป็นจุดเด่นเลยทีนี้ ผู้ชายที่เดินผ่านก็แบบ "Ohhhh can I have some?" หอกหักกกก!!!!! จบ จริงๆ เรื่องมันเริ่มตั้งแต่ในเครื่องบินนะคุณผู้อ่าน มีผู้ชายตุรกีสองคน ที่สองคนนี้ไม่รู้จักกันมาก่อน นั่งข้างหน้าเรา ขนาดไม่รู้จักกันนะ นั่งเม้าท์มอยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เรากะต่ายสังเกตละว่าคนขวาเป็นเหมือนลูกเรือสายการบินเรานี่แหละ ก็ไม่อะไร ฮีก็หันมามองเป็นพักๆ เราก็คุยกันมั่ง แกล้งหลับมั่งกันไป ละมีตอนนึง ต่ายลุกไปเข้าห้องน้ำ เสร็จโจรรรรรรรรรร ต่ายกลับมาอีกที อีสองคนนี้ก็หันมาคุยกะเราอย่างเป็นเรื่องเป็นราวมากเลย คนขวาเป็นลูกเรือ อีกคนเป็นเชฟที่โรงแรมหรูที่โดฮา หน้าตาเอาไปวัด ไปมัสยิดได้นะ แต่กลิ่นตัววว เฟ๊ดเฟ้! คุณรู้จักคำว่าสบู่กับโรลออนหรือไม่ หลังจากนั้น ชีวิตพุงพิงก็ไม่ได้อยู่เป็นสุขละ ซักพัก ฮี (เชฟ) ก็โทรมาที่ seat เราอ่ะ (พวกเครื่องบินรุ่นใหม่ๆ มันโทรหากันได้ระหว่างที่นั่ง) เราก็กดวางๆ เดี๋ยว!! ปล. หน้าสภาพ เราตอนเดินทางนะ เยินมากกกกกกกกกกกกกกกกอ่ะ คือการมากวนเราเนี่ย มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับปัจจัยความสวยเลย เพราะไม่มี เน้นย้ำ ไม่มี!!!! คนเดินทาง หน้าก็เยินๆ อ่ะ เชื่อดิ ถ้าเราเป็นคนที่เดินไปห้องน้ำก่อน ต่ายก็ต้องโดนเหมือนกัน โดนกวนตลอดจนไฟลท์แลนด์ แต่อันนี้พอรับได้ไง เพราะยังไง ผู้ชายอีกคนก็ประหนึ่งเพื่อนร่วมงาน (ที่มิอยากร่วม) อีเชฟตัวเหม็น ก็พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยเป็น มาถามเราว่า "Do you like me?" โดนพุงพิงวีนเลยจ้า ว่านี่คือคำถามที่คุณถามกับผู้หญิงที่คุณเพิ่งเจอรึ บลาๆๆๆ ด่าไปมันก็แปลไม่ออกวุ้ย เลิกด่าดีกว่า อ่ะจบนะ แล้ววันนั้นพิงออกไปกินข้าวที่โรงแรมกะเพื่อนชาย (หญิงข้ามเพศ) เอ๊ะ ตกลงเรียกว่าไงดี สองนาง เดินเข้าไป พิงไปอย่างเยินๆ เสื้อยืด กางเกงยีนส์ (กะไปแค่กินอ่ะ) สองคนนี้สะกิด แกๆ เสื้อลายสก๊อตน่ารักๆๆๆๆๆๆอ่ะ แบบ ไหน อ่อ...ไม่สเปค ละสองคนนี้ก็บอกว่า เค้ามองแกมากๆๆๆๆๆๆ เลยนะ เราก็เลยมอง สองคนนี้ก็แบบ มันคงตะลึงในความสวยของแกอิพิง ก็พูดเล่น โจ๊กกันไป เรามองหน้า เราก็บอกสองคนนี่ว่า "เราว่าเค้ามองหน้าเรา เหมือนเค้ารู้จักเราเลยว่ะ ไม่ได้สนใจอะไรนะเว้ย" สองวันต่อมา "อ๋ออออออออออออออออออออออออ นึกออกแล้ว อีตุรกี on board" ถึงว่ามองกุจั๊งงงง สงสัยแค้นที่ถูกเหวี่ยงวีน จบ โอ๊ย เหนื่อย นอนก่อนนะ ไม่ใช่ อ่ะ เอาให้จบค่ะ วันที่สาม ที่แพลนกันไว้คือ พุงพิงจะเที่ยวกันทั้งวันแล้วค่อยกลับ Turkish Air ไฟลท์สามทุ่มค่ะ แต่เนื่องจากพิงใช้ตั๋วถูก กลัวที่นั่งเต็ม และพยายามเช็คโหลดผู้โดยแล้ว เตอร์กิชเช๊คให้เป็นตัวเลขแน่นอนไม่ได้ เลยต้องตัดใจ กลับกับกาต้าร์ค่ะ ไฟลท์ประมาณบ่ายสองไรอย่างนี้ ตอนเช้า พิงก็เลยไปเก็บกันได้ที่เดียวค่ะ Dolmabache Palace ที่นี่มัน..... สุดยอดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ พิงเข้าใจแล้วว่ากินอยู่อย่างราชาหมายความว่ายังไง ที่นี่ออกแนวฝรั่งมากกว่า Topkapi ที่ไปเมื่อวานค่ะ การเข้าชมด้านในที่นี่ต้องซื่้อตั๋วค่ะ ซึ่งแยกเป็นส่วนห้องจัดแสดงทั่วไป และฮาเร็มต้องเสียตังค์เพิ่ม พิงกะต่ายเอาอีกละ ไม่เข้าฮาเร็ม แต่วันนี้มีเหตุผล เพราะไม่มีเวลาค่ะ ต้องรีบไปสนามบิน เดินเลี้ยวตามป้ายเลยค่ะ ถ้าเลี้ยวอีกทาง จะไป Taksim Square ถนนช๊อปปิ้งอีกแห่ง เสียดายมากค่ะ พิงไม่มีเวลาไปจริงๆ T_T" ทางเข้าค่ะ ต่าย ยืมตัวหน่อยนะ ที่นี่มันสวยงาม เหมือนในหนัง แบบ โอวววว ชีวิตวัง พระเจ้าข้า เพ้อเลยตู ด้านในห้ามถ่ายรูปเด็ดขาดนะคะ ขอเล่าบรรยากาศด้านในค่ะ การเข้าชมจะมีไกด์พาไปค่ะ แยกเป็นภาษาตุรกี กับภาษาอังกฤษ รอบละประมาณ 20 คน เวลาในการเข้าแต่ละรอบน่าจะประมาณ 40 นาที นะคะ (จำไม่ค่อยได้) ส่วนกรุ๊ปทัวร์ญี่ปุ่น จีน เค้าจะมีคอนแทรคกันไว้ มีไกด์ของแต่ละภาษาเองค่ะ การเข้าข้างในห้ามใส่รองเท้า จะมีถุงพลาสติกให้คลุมเท้า ละเอารองเท้าเราใส่ถุงไปค่ะ ข้างในดูแลดีมาก และมีโคมแชนดาเลียที่ใหญ่มาก เป็นตันๆ ประกอบด้วยคริสตัวจากอังกฤษ เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่เป็นงานจากอังกฤษ มีห้องอาบน้ำหรือ Hammam ที่เค้าบอกว่าเป็นหินอ่อนทั้งหมด และสวยงามที่สุด มีห้องประชุม ห้องรับแขก ขนาดลูกบิด ยังสวย งุงิอ่ะ เป็นสีชมพูรูปดอกไม้ มีอีลุงคนนึงแอบถ่ายรูป แบบนึกว่าไม่มีใครรู้ ข้างในมีกล้องวงจรปิดทุกจุด ไม่นาน ก็มี security มาลากตัวไปเลยค่ะ พวกพิงสมน้ำหน้ากันเบาๆ ไม่รักษากฏกติกาเองนะคะ ห้องที่พิงประทับใจที่สุด คือคล้ายๆ โถงจัดงาน เรียกว่า Ceremonial's Hall เหมือนในเรื่องซินเดอเรลล่าเลยอ่ะ ที่ให้มาเต้นรำ เป็นฮอลล์กว้างๆ มีเก้าอี้ด้านข้าง มีบัลลังค์ให้สุลต่าลดู เวลามีงานแสดงต้อนรับแขก และที่นี่ยังใช้เป็นสถานที่จัดงานสำคัญเช่น งานอภิเษก งานหมั้นเป็นต้นค่ะ ถ้ามองไปข้างบน ประมาณชั้นลอย จะเห็นกระจกเล็กๆ ค่ะ ตรงนั้น เป็นที่ๆ ให้นางสนมมาดูการแสดงได้ค่ะ เค้าแบ่งแยกชนชชั้นชัดเจน ไม่เอามาปนกันค่ะ นี่พิงขขโมยรูปมาจากเว็บค่ะ ที่เห็นด้านบนเพดาน ภาพวาดนะคะ สามมิติ เหมือนปั้นนูนมาก ทัวร์จบแล้วเราเดินมาออกประตูด้านข้างค่ะ ติดทะเลตามเคย ตรงนี้เป็นช่องแคบ Bosphorus ค่ะ น่าอยู่สวยงามมากๆ ใครไปแล้วพลาดไม่ได้ไปที่นี่ คุณพลาดเลยนะคะ นี่คือตัวปราสาทค่ะ ของจริงสวยงามใหญ่โตมาก ตอนนี้เริ่มสะพายเป้ละ เตรียมกลับ อิอิ แบ๊คแพ๊คมากคราวนี้ ปิดท้ายด้วยรูปดอกทิวลิปสีชมพูหวานๆ ก่อนทริปจะจบลงค่ะ ทริปครั้งนี้สนุกมาก เพราะบ้านเมือง ประวัติศาสตร์เค้าเลอค่ามากๆ จริงๆ ค่ะ และมีเพื่อนที่รู้ใจไปด้วยกัน ไม่ว่าไปไหนยังไงก็สนุกค่ะ ทริปหน้า ไปดูไบกันดีกว่าค่ะ (อีกซักรอบ) คราวนี้พาไปลุยทะเลทราย นั่งรถแทบอ้วกออกมาเป็นแม็กนั่ม ฮ่าๆๆๆๆๆ (แม็กนั่มอีกละ ไม่น่ากินไปก่อน เพื่อนชวน บอกร้อน) Desert Safari อย่าลืมติดตามอ่านเรื่องเม้าท์มอยได้นะคะ สวัสดีค่ะ   Create Date : 20 มิถุนายน 2556     Last Update : 20 มิถุนายน 2556 2:07:25 น. Counter : 1839 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ISTANBUL ตุรกี ตอน 2 ค่าาาาา สวัสดีค่ะ พุงพิงมาแระ หายไปนานอีกตามเคย ช่วงนี้วุ่นวายค่ะ เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต งี้แหละนะ วัยรุ่น กะลังเริ่มจะเป็นสาวค่ะ (หราาาาาาา) จากตอนที่แล้วมันจะดูค้างๆ คาๆ กับการพาเที่ยวไป เม้าท์ไป (ด่าคน)ไป ที่เมืองอิสตันบูล ประเทศตุรกี วันนี้ขออนุญาตมาเขียนตอนต่อให้เสร็จนะคะ (ย้อนกลับไปอ่าน มันยังดูค้างๆ คาๆ และไม่เริ่มทริปเลยนิ) ย้อนกลับมาชมรูปกันต่อที่ Blue Mosque ค่ะ นอกจากมัสยิดจะเป็นอะไรที่สวยงามมากแล้ว ยังถือว่าพิงไปได้เวลาเหมาะเจาะสุดๆ อากาศเย็นๆ หนาว นิดๆ แต่ที่สำคัญเลยคือ ดอกทิวลิปบานเต็มเมืองไปหมดเลยค่ะ ไปทางไหนก็มี ตอนที่อัพบล๊อคคือเดือนมิถุนายน พิงไปกับเมื่อเดือนสองเดือนที่แล้วค่ะ ตอนนี้เห็นรูปคนที่รู้จักไป ไม่ใช่สิ คนที่เราแอบชอบ ไม่นะ ม่ายยยย บอกเองอายเอง เจ้าตัวไม่รู้ เค้าบอกว่า ไม่มีดอกนู่นนี่นั่นอีกต่อไปจ้า พิงชอบมุมตรงนี้มากๆ เก็บรูปเรา และรูปมัสยิดข้างหลังได้ทั้งคู่ ขอบคุณน้องต่าย ผู้สนับสนุนทางการถ่ายรูปอย่างเป็นทางการค่ะ ดอกไม้สวย น่ารักมากๆ มีทุกสีเลยค่ะ ตรงนี้สีเหลืองกับสีขาว ดอกซากุระยังมีเลยค่ะ ดอกไม้สวยมากๆ สดชื่นมากๆ ตรงนี้เป็นทางเดินระหว่างมหาวิหาร Hagia Sophia และ Blue Mosque ค่ะ พุงพิงขอยอมรับว่า ตอนที่เขียนอยู่นี่ค่อนข้างลำบาก เพราะมันทิ้งช่วง อยากจะหาข้อมูลแน่นๆ ปึ้กๆ มาอธิบาย แม้แต่ตอนนี้ วิกิพีเดียก็ช่วยพิงไม่ได้แล้ว สมองถูกทำลาย กัปตันบอกว่า เธอไม่รู้เหรอ บินเยอะๆ สมองจะหดนะ นี่เรื่องจริง นั่นสิ พิงรู้สึกไปเองว่าสมองมันไม่ค่อยหยักเลย บวกเลขสองหลักยังต้องกดไอโฟนอ่ะ ไม่ไหวนะ จุดหมายต่อไปค่ะ ซึ่งอยู่ไม่ห่างกันเลยค่ะ จริงๆ ที่นี่ถ้าเป็นสถานที่หลักๆ สำคัญๆ จะเดินถึงกันหมดค่ะ Yerabatan Cistern หรืออ่างเก็บน้ำใต้ดิน ขนาดใหญ่ พุงพิงว่าที่นี่สวย อะเมซซิ่งตุรกีมากเลยนะคะ ต้องเดินลงไปชั้นใต้ดิน แล้วเป็นพื้นที่บริเวณกว้างมากๆ พิงรู้สึกอึดอัดนิดนึง เพราะว่าทั้งชื้น และมีกลิ่นชื้นๆ ด้วยค่ะ ในน้ำมีปลาตัวใหญ่ๆ ว่ายด้วยนะเออ มองไปอีกทีก็ดูหลอนๆ นะคะ แสงสีเสียง วังเว๊งง วังเวง ดีนะที่เราสองคนทำการบ้านกันมาก่อนค่ะ (บางคนมิแทรบ อิอิ) ว่า เราต้องมาตามหาเสาต้นนี้ที่มีดวงตาปีศาจ โว้วววว ตามความเชื่อคือ ต้องเอานิ้วโป้งใส่เข้าไปในรู แล้วหมุนให้ได้ 360 องศาค่ะ แล้วอธิษฐาน พอดี พิงกะต่ายซ้อมมาจากบ้านเลย ว่าจะหมุนยังไง เลยหมุนสำเร็จกันทั้งคู่ พิงก็ขอกว้่างๆ อ่ะค่ะ ประมาณว่า ขอให้ทุกอย่างที่คิดสมหวัง บางคนเค้ารู้ก็มาหมุน บอกที่ไม่รู้ก็มองแบบงงๆ จ้ะ เราเหมือนผู้บุกเบิก ไม่มีคิวเลย หลังจากนั้นก็คิวแน่นอยู่นะ ไฮไลท์อีกอย่างของที่นี่เลยคือฐานเสาที่นี่เป็นหัวเมดูซ่า แว๊กกกกกก พิงบอกแล้ว ที่นี่แอบหลอนอ่ะ ถ้าเพื่อนๆ สงสัยว่าทำไม ต้องกลับ หรือเอียงหัว ก็น่าจะเคยได้ยินตำนานที่ว่า ถ้าใครจ้องตานางตรงๆ จะกลายเป็นหิน เลยเหมือนเป็นการแก้เคล็ดค่ะ จะได้ไม่จ้องตรงๆ เอาล่ะ พุงพิงขอเสร็จจากตรงนี้ก่อน แล้วขอย้อนกลับไปที่มัสยิดสีน้ำเงินค่ะ จริงๆ แล้ว พิงลงไปใต้ดินตรงนี้ก่อนที่จะเข้าไปในมัสยิด เพราะว่าตอนนั้นปิดเป็นเวลาละหมาดพอดีค่ะ พอเปิด พิงก็เลยเดินกลับมาค่ะ (ใกล้ๆ) จัดสวนข้างหน้าน่ารักมากๆ ค่ะ เป็นรูปดาวกับพระจันทร์ ตามสัญลักษณ์ศาสนาอิสลาม และธงชาติประเทศ อีกมุมน้า อย่าเพิ่งเบื่อ ย้ายมาที่ญี่ปุ่นกันมั่ง (มีซากุระ) (ไม่ใช่อาหารปลาซากุระนะ) ที่ Blue Mosque เปิดให้เข้าชมฟรีค่ะ ถ้า Aya Sophia เสียตังค์นะคะ (แต่คุ้มอ่า) แล้วตอนเข้าไปในวิหาร ต้องคลุมผ้าคลุมผมให้เรียบร้อย พิงกะต่ายก็แปลงกาย แต่ไม่อยากลงรูปจริงๆ แทนที่จะเหมือนสาวมุสลิมงามๆ เหมือนคนงานขนปูนเลยอ่ะ แล้วเราก็เข้าไปข้างในกันค่ะ เหตุผลที่ได้ชื่อว่ามัสยิดสีฟ้า หรือสีน้ำเงิน ก็เพราะกระจก Stained Glass ที่นี่ เป็นสีน้ำเงินค่ะ เวลาแดดส่องเข้ามา ข้างในก็จะเป็นสีน้ำเงินสวยงามค่ะ ดูจากรูปเห็นไม่ค่อยชัดนะคะ ตาเปล่าจะชัดและสวยงามมากค่ะ ด้านในที่นี่จะเป็นโถงกว้าง โล่ง แต่เล็กกว่าวิหารโซเฟียนะคะ ที่นั่นอลังการ พุงพิงยืนอึ้ง และปลื้มปริ่มอยู่นานมาก หิวแล้วงุงิ มีร้านน่ารักๆ (จำชื่อไม่ได้) อยู่ข้าง Aya Sophia จ้า โดนสอยเข้าร้านไปตามระเบียบ พักกันก่อน ต่ายบอกว่า ไปอ่านมาต้องกินชาตุรกี พิงก็บอก ไม่ดิ ต้อง กาแฟตุรกี ต่ายบอก ชา เราบอกกาแฟ สรุป ยอมแพ้ต่าย สั่งชาก็ชา ต่ายโดนวีนเล็กน้อย เพราะมัน....ไม่อร่อย ฮ่าๆๆๆ ขอโทษนะ อาหารมื้อนี้ก็เป็นแบบตุรกีๆ เคบับอะไรก็ว่ากันไปจ้ะ เอ้าอิ่มแล้ว ทีนี้ก็ Move on เด้อ!!! Topkapi Palace ค่ะ อยู่แถวนั้นอีกแล้ว โชคดีจริง สถานที่ท๊อปๆ ทั้งนั้น แต่ต้องใช้ความสามารถและพละกำลังในการปีนขึ้นไปชมหน่อยนะคะ พอดีพิงกะต่ายโชคดี มีรถกอล์ฟบริการนักท่องเที่ยว (สูงอายุ) พอดี กรี๊ดดดดดดดด ว่าใครอ่ะ???! ณ จุดนี้ แก่ก็ยอม เพราะพิงปีนมิไหวแล้วจ้า นั่งรถขึ้นไปซัก 1 นาทีก็ถึงข้างบน สวยงาม ที่นี่มาแล้วคุ้มอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ เพราะสถานที่พระราชวังใหญ่โตโอ่อ่า หรูหรา มีสวนสวยงามเต็มไปหมด มีพิพิธภัณฑ์แสดงโคตรเพชร โคตรกริช (ขออภัยหากไม่สุภาพ แต่อยากให้นึกภาพออกว่ามันอลังงงงงการรรรจริงๆ ค่ะ) ห้องแสดงต่างๆ จะเป็นแบบนี้ ข้างในมีระบบการรักษาความปลอดภัยหนาแน่น ไม่อนุญาตให้ถ่ายรูปนะคะ ทุกอย่างดูเว่อร์วีเป็นทองไปหมดค่ะ ภาพด้านบนเป็นลูกกรงเหล็กดัดทองคำ (งั้นต้องเรียกทองดัด?) เพื่อป้องกันการลอบทำร้ายสุลต่านค่ะ วันนั้นทัวร์เด็กมาลงค่อนข้างเยอะค่ะ ข้างในน่าอยู่มากกกกก จริงๆ ข้างในมาฮาเร็มด้วยค่ะ แต่ว่าไม่ได้เข้าไปดู เพราะต้องเสียเงิน มาคิดกันตอนหลังว่า น่าจะเข้าไปดู งกทำไม ไม่ได้แพงเลยค่าดู ฮ่าๆๆๆ แต่อันที่จริงแล้ว เป็นอาคาร แล้วซอยเป็นห้องๆ ค่ะ ไม่มีอะไรมาก เลยไม่เข้าไปดูค่ะ แต่พระราชวังสวยงามน่าอยู่จริงๆ นะเออ (ขอไปอยู่ฮาเร็ม (shake) ด้วยคนนะคะ ฮ่าๆ) เดินเลาะไปข้างหลังเรื่อยๆ ก็จะเจอกับจุดชมวิว ซึ่งมัน โอ้ว หม่ายยย ก๊อดมาก มองดีๆ จะเห็นสะพานที่เชื่อมระหว่างฝั่งยุโรป กับฝั่งเอเชียเข้าด้วยกันค่ะ ต่อจากนี้ คือ พาร์ท ฟินนนนนนนนนนนาเล่ (ของพิงเอง) สวนหลังวังงงงงงงงงง สุดยอดดดดดค่ะ เป็นทุ่งดอกทิวลิปที่สวยที่สุดเท่าท่พิงเคยเห็น (ไปเห็นที่ Stuttgart ทีนึง นั่นก็สวยละนะ) เห็นเค้าว่ากันว่า ก่อนที่ทิวลิปจะไปดังจนเป็นสัญลักษณ์ของเนเธอร์แลนด์ จริงๆ แล้วมาจากที่นี่เป็นต้นกำเนิดนะจ๊ะ อย่าเพิ่งเบื่อนะ (อีกรอบ) ยืมต่ายเป็นนางแบบ เจอพี่คนไทยน่ารักมาก อาสาถ่ายรูปให้เราสองคน วันนั้นพิงถึงกับกลับไปนอนฟิน แต่เรื่องคือ ที่นี่มีร้านอาหารชื่อดังบรรยากาศดีอยู่ร้านนึง (จำชื่อไม่ได้แล้ว) พยายามจองแล้วแต่ไม่ได้ เสียใจมาก เลยกินกันอยู่แถวๆ หลังโรงแรม ร้านอาหารเยอะมากค่ะ กินไก่เผาในหม้อ แล้วตอนจะกิน ต้องทุบหม้อ (มันแพงตรงหม้อ) รูปอยู่ไหนไม่ทราบค่ะ สงสัยอยู่ในมือถือ อิอิ แต่อาหารตุรกีอร่อยค่ะ พิงชอบอยู่แล้ว จบตอนสองแล้ว คืนนั้นพิงก็กลับไปนอนโรงแรม (ที่เสียงดังน่ารำคาญเหมือนที่เล่าไปในตอนแรกค่ะ) บล๊อคหน้ามาต่อสั้นๆ กับครึ่งวันเช้าที่เหลือ ก่อนกลับโดฮาค่ะ สวัสดีค่ะ   Create Date : 20 มิถุนายน 2556     Last Update : 20 มิถุนายน 2556 1:17:50 น. Counter : 3350 Pageviews.   5 comment Share Tweet

ISTANBUL ตุรกี มาแล้วจ้าาาาา สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ช่วงนี้มาถี่เป็นพิเศษเพราะว่าเป็นโรคเบื่อสังคม!!! ว่างจัด เอาจริงๆ เลยมะ ตอนนี้ที่กาต้าร์ร้อนมากกกกกกกกกก จะ 40 อยู่รอมร่อแล้วค่ะ ถ้าเลี่ยงได้เลยไม่ค่อยอยากจะออกจากบ้าน ผิดกับหน้าหนาว เที่ยงคืนแล้วมีคนชวนออกไปกินกาแฟ กินอาหารแขก นู่นนี่นั่น ยังไป นั่งเล่น outdoor อะไรไปหมด เพราะว่าอากาศมันดีมาก ตอนนี้ไม่ไหวค่ะ อยากจะเป็นลม เลยต้องออกไปเที่ยวตาม Layover ประเทศอื่นๆ แทน พูดไปงั้นแหละ พรุ่งนี้สายๆ ก็มีนัดกะเพื่อน ออกไปข้างนอกอีก ฮ่าๆๆ มาถึง Istanbul ค่ะ พิงพูดมาเป็นปีๆ แล้วว่าอยากไปๆ จริงๆ แล้วสายการบินพิงมีบินค่ะ แต่ว่าไม่มีไปค้างคืน อิสตันบูลเนี่ย ไปมาหลายรอบแล้วค่ะ แล้วทุกๆ ครั้งเวลามองลงไปข้างล่างตอนเครื่องจะแลนด์ มันสวยมากกกก น้ำเป็นสีน้ำเงินสด มีเรือลอยอยู่เต็มไปหมด สภาพภูมิประเทศเป็นภูเขาและเนินเขา เห็นบ้านเรือน เห็นโบสถ์ เห็นมัสยิด เห็นปราสาท พาลทำให้อยากรู้ว่า จริงๆ แล้วเมืองนี้เป็นยังไง เป็นเมืองตะวันตก ตะวันออก ฝรั่ง แขก อากาศเป็นยังไง ที่รู้อย่างเดียวคืออาหารอร่อย ได้เวลาแล้วสินะ ฮึ่ย!!! ตอนแรกพิงกะจะ backpack ไปคนเดียวค่ะมี 3 วันหยุดก่อนบิน Houston อยากจะหนีรักไปพักร้อน ฮ่าๆๆๆๆ ป่าวหรอก พิงอยากจะรีบใช้ benefit ตั๋วถูกของสายการบินพิงให้มากกกที่สุด กอบโกยก่อน ก่อนจะไปในไม่ช้า (เมื่อไหร่ไม่รู้) แล้วตุรกีก็ใกล้แค่นี้เอง แต่พอดีว่าต่าย (เพื่อนๆ คงเห็นหน้าอยู่ตลอดๆ ในบล๊อคหรือใน instagram อยู่แล้ว) นางรู้ว่าพิงจะไป แล้วก็หยุดใกล้ๆ กันพอดี เลยโอเค perfect!! ไปกันเลยจ้าาาาาา ไปครั้งนี้พิงใช้บริการของ Turkish Airline ใช้ตั๋วสตาฟที่เสียค่าเครื่องบินเพียงแค่ 10% ออกเดินทางจากโดฮา กาต้าร์ ใช้เวลาไปถึงที่นู่นประมาณเกือบ 4 ชั่วโมงครึ่ง (เอง) ถ้ามาจากเมืองไทยก็เรื่องใหญ่หน่อยนะคะ บางครั้งอาจยาวนานถึง 10 ชั่วโมงก็เป็นได้ มีเรื่องไม่คาดคิดนิดหน่อยคือ มีสตาฟของาต้าร์แอร์เวย์ไปยืนรอสแตนบายประาณ 10 กว่าคน บางคนเป็นคนตุรกีที่จะกลับบ้าน บางพวกเป็นพวกโรมาเนีย (ชาติแสนนิสัยเสียในความคิดของลูกเรือ) ที่ไปต่อไฟลท์ที่ตุรกีกลับประเทศตัวเอง ทำเอา Ground Staff Turkish งง เง็ง อย่างรุนแรง เค้าบอกว่าทุกทีจะมีมาสแตนบายแบบ 2-3 คนเท่านั้นเอง เกือบไม่ได้ที่นั่งแหน่ะ และที่สำคัญ ไม่มีอาหารให้ลูกเรืออย่างเราๆ ด้วยจ้า เพราะมากันเยอะแล้วสำรองอาหารไม่ทัน เราออกเดินทางกันในเวลาตีสอง ด้วยเครื่องบิน Airbus 321 เครื่องลำเล็กแต่ยาว จากสนามบินโดฮาสู่สนามบิน Ataturk International Airport ประเทศตุรกีค่ะ (ระวังเด้อ ที่ตุรกีมีสองสนามบินจ้ะ) เราเป็นสตาฟผู้น่าสงสาร โดนอัดอยู่แถวหลังสุด แบบเอนเบาะไม่ได้อ่ะ เครื่องอย่างแคบ ขอบ่นเลย เราเคยนั่งเครื่อง 321 ของกาต้าร์ไปมัลดีฟ กว้างกว่าอย่างรู้สึกได้ ถึงจะเป็นเครื่องลำเล็กๆ ก็เหอะ เมื่อเรามาถึงที่อิสตันบูล ก็เดินไป immigration ค่ะ สนามบินดูใหม่ดีค่ะ (ไม่มีรูป เพราะของรุงรัง) พิงไม่ได้เอากระเป๋าลากกันไปค่ะ สะพายหลังไปอย่างเดียว บอกแล้วว่าไป Backpack ตอนนี้ Passport ไทยไม่ต้องมีวีซ่าแล้วนะคะ เดินลงมาเราจะเจอซุ้มหลอกก่อน นึกว่าต้องไปผ่าน ตม ตรงนี้ ดูป้ายก่อนนะคะ อันที่ถึงก่อน เฉพาะพาสปอร์ตอิรักค่ะบรึ๋ย เกือบเข้าแถวไปละตู เราต้องเดินต่อไปอีกซัก500 เมตร เจอด่าย ตม.ของ Other Nationalities เราทั้งสองคนผ่านด่านอย่างง่ายดายเว่อร์ๆ มีความสุขสุดๆ อิจฉาพวกเกาหลีญี่ปุ่น ไปไหนก็ไม่ต้องมีวีซ่า ไม่มียุโรป หรือแม้แต่อเมริกา เรามันน่าน้อยใจนัก.... เราเอาของไปเก็บที่โรงแรมกันก่อนค่ะ เดินลงชั้นใต้ดิน ไปซื้อบัตร "Istanbul Card" ค่ะ การซื้อมันจะมีตู้เหลืองๆ สองตู้ ต้องไปซื้อบัตรก่อน 10 TL แล้วก็ไปเติมเงินที่อีกตู้ค่ะ เราแบบรวยมาก เติมไป 80 สรุป พอจบทริป เงินในบัตรเหลือเกือบ 70 ค่ะ แว๊กกกก เพราะค่าเดินทางแต่ละเที่ยวมัน 2 TL (ลีล่า) เองนะคะ อีกอย่าง พิงพักอยู่ในเมือง เลยไม่ได้ขึ้นรถไฟ รถบัสไปไหนเลย เพื่อนๆ จำไว้ด้วยนะคะว่า อีเงินในบัตรนี้ "Refeund ไม่ได้นะจ๊ะ!!" เห็นว่าตอนนี้ต่ายเอาไปหลอกขายพวกลูกเรือตุรกีอยู่ ฮ่าๆๆ คิดกันคร่าวๆ พิงไม่อยากจะเจาะไปเลย เพราะค่าเงินมันเปลี่ยนแปลง แต่พวกพิงคิดกันว่า เอา 15 คูณเข้าไปค่ะ การเดินทางขึ้น Metro หรือรถไฟใต้ดินก็แสนจะง่ายดายเด้อค่ะ ขึ้นคันไหนก็ได้ค่ะจากสนามบิน เข้าเมือง ให้มองชื่อสุดปลายสายว่า Kabatas เป็นพอ พิงไปลงกันที่สถานี Gulhann ค่ะ เพื่อนๆ คะการจองโรงแรม ให้เพื่อนๆ หาโรงแรมที่ใกล้สถานี Gulhann หรือ Sultan Ahmet ก็ได้ค่ะ จะเป็นอะไรที่ใกล้และอยู่ในเมืองสุดๆ ค่ะ พิงพักกันที่โรงแรมนี้ค่ะ Raymond Hotel ดูน่ารักงุงิเนอะ โคตรใกล้เลยค่ะ แบบเจ๋งอ่ะ ใกล้เว่อร์ๆค่ะ แต่มีเรื่องเม้าท์ค่ะ อะไรๆ ก็ดีนะคะ อย่างเช่น พนักงาน Breakfast แต่ห้องโดนหลอกนิดนึงค่ะ โคตรแคบและไม่สวยเหมือนในรูปแบบเริ่ดมากค่ะ เราไปเช็คอินกันประมาณ 8 โมงเช้าค่ะ ซึ่งมีห้องว่างห้องเดียวแต่ก็ต้องเอาค่ะเพราะว่าอยากเอาของไปเก็บก่อน ก็ได้ห้องที่อยู่ถัดจากล๊อบบี้ค่ะ ตอนกลางคืนเสียงดังมากกกกกกก เสียงแขกที่มาพัก เสียงพนักงานโรงแรม เสียงเพลงจากทีวีที่ล๊อบบี้ แบบเหมือนช่อง MTV ไรงี้อ่ะค่ะ ดันเปิดเพลง Rihanna "Shine bright like a diamond" พุงพิงทนมิไหวค่ะ ถึงกับกรีดร้องว่า "ไดม่อนนนนนน พ่อเมิงงงงงงเสะะะะะะะะะะะ" กรูจะนอน (เป็นคนหยาบคาย as usual) ทุกวันนี้เวลาพิงกะต่ายได้ยินเพลงนี้ไม่ว่าจะที่ไหน ประโยคต่อมาคือ "ไดม่อนพ่อเมิงงงงงงเสะะะะะะะะะะะะะะะ" ละก็จะขำ แต่ตอนนั้นขำไม่ออกอ่ะ เพราะเหนื่อยมาก อยากนอน แล้วเสียงมันดังมาก จนพิงทนไม่ไหว ต่ายหลับไปแล้ว พิงโทรไปด่าเป็นชุด อี Reception ซวยมาก โดนแบบเป็นชุดอ่ะ จำได้ว่าสุดๆ แล้ว ด่าแบบรัววววววววววววววววววววๆๆๆๆๆๆๆๆๆมาก คือนอกจากเสียงเพลง มันอยู่ใกล้ห้องอาหาร มีเสียงโยนช้อนซ้อม เลื่อนโต๊ะ นู่นนี่นั่น สรุป รร ดี พนักงานดี ใครไปพัก ขอให้อยู่ชั้นสี่ชั้นห้านะจ๊ะ ไม่อย่างนั้น เชิญไปพักโรงแรมอื่นได้ โรงแรมมีให้เลือกเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ ใกล้ๆ ทั้งนั้น ออกแนวหน้าตาคล้ายๆ กะโรงแรมเรา ถนนจะเป็นตรอกๆ เหมือนยุโรปเลยค่ะ นี่คือ Tram ค่ะ วิ่งทั่วเมืองเลย สะดวกมากๆ ค่ะ โรงแรมที่พิงพักอยู่เลยโค้งนี้ไปนิดหน่อยค่ะ มีร้านขายของที่ระลึกตามทางด้วย พิงเก็บของกันเสร็จแล้วก็จะไปที่เป้าหมายแรกกันคือ Blue Mosque และ Hagia Sophia อันโด่งดังค่ะ เดินไปไม่กี่นาทีก็ถึงแล้ว เราหิวกันมากค่ะ เพราะว่าไม่ได้กินไรมาบนเครื่องค่ะ เลยไปหาร้านนั่งกินอาหารเช้ากันก่อนค่ะ อยู่หน้า Mosque เลย เราสั่งออมเล็ตใส่เบคอนค่ะ แต่กินไปจนเสร็จถึงเพิ่งรู้ตัวว่า ไหนเบค่อน ? จานนี้กับคาปูชิโน่ก็ประมาณ 15 TL ค่ะ แต่ว่าที่นี่เป็นธรรมเนียมเลยนะคะ ทิป 10% ค่ะ มาถึงการเริ่มเที่ยวของเราค่ะ เรามารู้จักตุรกีกันคร่าวๆ ก่อนค่ะ วัฒนธรรมและสถาปัตยกรรมที่นี่จะออกแนว Mixed Culture ค่ะ เรียกง่ายๆ คือแบบฝรั่งบนแขกค่ะ เท่าที่พิงสังเกตนะคะ สภาพบ้านเมืองและภูมิอากาศจะเป็นแบบยุโรป แต่ว่าวัฒนธรรมย่อยๆ และประชากรที่เป็นชาวเตอร์กิชจะออกสไตล์แขกๆ ค่ะ ตอนแรกคาดหวังไว้ว่าคนน่าจะหล่อ เพราะเป็นลูกผสม แต่ไม่อ่ะ มันไม่เหมือนแขกปนฝรั่งชาติอื่นๆ อย่างเลบานีสอะไรพวกนี้ เดี๋ยวขอเล่าเรื่องเที่ยวก่อน มีเรื่องอยากเม้าท์ผู้ชายที่นี่เยอะมาก สรุปคือทริปนี้สนุกมาก ถ้าไม่มีผู้ชายพวกนี้มาขัดอารมณ์เป็นระยะๆ เข้าเรื่องความรู้ (ซึ่งไม่ค่อยมี) กันต่อค่ะ เมื่อก่อนที่นี่คืออาณาจักรไบแซนไทน์ค่ะ และอิสตันบูลเมื่อก่อนชื่อเดิมว่าคอนสแตนติโนเปิลค่ะ ถายหลังถูกยึดครองโดยสุลต่านเมห์เม็ดที่ 2 ค่ะ ซึ่งกลายมาเป็น "อาณาจักรออตโตมัน" และหลังจากออตโตมันล่ใสลายในปี 2466 ก็กลายมาเป็นตุรกีอย่างในปัจจุบันนี้ค่ะ หลังจากยึดครองของสุลต่าน ตามหลักศาสนา จึงเปลี่ยนโบสถ์กลายมาเป็นมัสยิดหมดค่ะ จากโบสถ์กลมๆ ก็จะมีเสาถูกสร้างขึ้นมา ให้กลายเป็นมัสยิด หรือ Mosque นั่นเองค่ะ ไม่เห็นภาพใช่ไหม ไปกันเล้ยยยยย ภาพแรกคือวิหาร Hagia Sophia ค่ะ สวยงามจนน่าตะลึง ยิ่งข้างในนี่สวดยวดดดดดดอ่ะ เห็นเสาที่บอกมั้ยค่ะ ที่นี่มี 4 เสาค่ะ ส่วนมัสยิดสีน้ำเงินหรือ Blue Mosque จะมี 6 เสาค่ะ เรื่องเสาขอมาเล่าต่อทีหลังค่ะ ค่าเข้าชมข้างใน 25 TL ค่ะ ตอนแรกนึกว่าใช้บัตร Istanbul Card จ่ายค่าเข้าชมได้ เลยเติมเงินมาซะปริ่ม ฮ่าๆๆๆๆ ใช้ไม่ได้นะคะ ใช้ได้แค่ transport เท่านั้นค่ะ จะเข้าชมที่นี่ต้องมาเช้าหน่อยนะคะ แต่คุ้มค่าการรอมากๆ ค่ะ อีกอย่างคือพิงว่าแถวค่อนข้างเลื่อนเร็วค่ะ เลยโอเค ต่อไปเรามาเข้าข้างในกันเลยค่ะ สวยมากๆ ขอบอก เห็นที่นี่แล้วคิดถึงโบสถ์ตามอิตาลี ตามโรม หรือมิลาน คล้ายๆ เลยค่ะ ทุกอย่าง โครงสร้างยังเป็นโบสถ์แบบคริสค่ะ แต่ว่าจะมีการเอาอักษรอาราบิกมาติดไว้ ส่วนภาพพระเยซูคริสตร์ หรือนักบุญต่างๆ ก็จะโดนฉาบทับด้วยปูนค่ะ แต่ยุคหลัง ก็ถูกกระเทาะออก ทำให้เห็นรูปภาพที่ได้กล่าวมา แต่ตอนที่พิงไปไม่เห็นนะคะ ปิดปรับปรุงซอ่มแซมอยู่ค่ะ จ๋วยยย มองเพลินมากๆ นี่คืออักษรที่พิงบอกค่ะ เห็นเค้าบอกว่า เป็นพระนามของกษัตริย์ รือสุลต่านค่ะ เราเดินขึ้นไปชั้นบนกันค่ะ ทางก็ชัน ขรุขระ และปีนไม่ถึงซักที ฮ่าๆๆ ขึ้นมาข้างบนแล้วค่ะ ขอแทรกเรื่องหนุ่มตุรกีก่อน ผู้ชายที่นี่โดยเฉพาะพวกขายของ หรือไม่ขายก็แล้วแต่จะเป็นอะไรที่น่ารำคาญ ขอโทษ หน้าด้านสุดๆ ทั้งตาม ทั้งแซว ทั้งอะไรก็ไม่รู้ ทุกอย่างในทริปนี้มันดีหมดเลย ยกเว้นที่เวลาเดินๆ ไปกันสองคน ก็จะมีมาตามขายของ หรือไม่ก็มาตามคุย คอนนิจิวะ หนีห่าว อันยิงฮาเซโยใส่กรูตลอด แล้วคนที่นี่ หน้าตาแบบกรุ้มกริ่ม เค้าไม่ทำไรหรอก แต่เห็นแล้วมันรำคาญลูกกะตามาก หน้าตาแบบน่าต่อยมาก มันลอยหน้าลอยตายังไงบอกไม่ถูก เดินผ่านร้านอาหารก็มีคนเรียก จากโต๊ะที่นั่งกอนข้าง โบกมือทัก จนกุเกือบโบกตอบอ่ะ นึกว่ารู้จักเรา หรือไม่ก็เดินๆไป ก็มาถามแบบ "Can you remember me?" อะไรอย่างงี้อะ น่ารำคาญมากกกกกกกก มากๆๆๆๆๆ ถึงมากที่สุด ต่อ เมื่อเรามาเที่ยวที่นี่ มันต้องมีการแลกถ่ายรูปกันเป็นธรรมดา เวลาเราจะถ่ายรูปคู่ เราต้องมองหาเหยื่อที่มีความเป็นไปได้ เหมือนจะคนอื่นๆ ที่จะมาหลอกให้เราเป็นเหยื่อเหมือนกัน สังเกตได้ว่า นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เป็นคนอิตาลี ไม่รู้มากันทำไม ฮ่าๆๆๆ เรานึกว่าพวกเอเชียจะเยอะซะอีก เพราะเวลาทำไฟลท์ คนญี่ปุ่นจะมาเที่ยวที่นี่เยอะมาก เราก็จะหาคนที่เป็นผู้ชาย วัยหนุ่ม ถือกล้อง DSLR แล้วมาคนเดียว หรือมากะแฟนก็แล้วแต่ แต่แค่อยากแน่ใจว่าต้องถ่ายรูปเป็น มีรูปนึง ไปขออิตลีคนนึงถ่าย ฮีกล้องโปรมาก ถ่ายออกมามาเช็ครูปทีหลัง มันต้องหน้าชัดหลังเบลอใช่ปะ แบบหน้าเราชัด และแบคกราวน์ข้างหลังต้องเบลอ ดันสลับกัน!! หน้าเบลอหลังชัดเชียว กุแบบ อารายแว๊ ตอนนี้ขอแค่นี้ก่อนนะคะ ตอนหน้าเดี๋ยวพิงมาเม้าท์มอย บ่น พร้อมโชว์รูปและข้อมูลต่อค่ะ (เม้าท์ค้างๆคาๆ อีกละ) ตอนนี้ขอไปเตรียมตัวบินมิลานก่อนนะคะ (จริงๆ ดองไว้หลายที่มากๆ เลยช่วงนี้ ไม่ค่อยได้เขียน อิอิ) แล้วพบกันใหม่นะคะ   Create Date : 03 พฤษภาคม 2556     Last Update : 21 พฤษภาคม 2556 16:09:24 น. Counter : 5515 Pageviews.   4 comment Share Tweet

KYOTO รูปที่เหลือจ้าาาาา สวัสดีค่ะ กลับมาแล้วตามสัญญา วันนี้มาลงรูปที่เหลือจากไปเกียวโตนะคะ จริงๆ รีบเอามาลงก่อน เพราะพิงมีบล๊อคหน้าที่ต้องเขียนคือ Istanbul Turkey ซึ่งเป็นการไปเที่ยวเองที่สนุกสุดๆ เลยค่ะ เวลาพิงไปเที่ยวแบบไปทำงานด้วยไปเที่ยวด้วยมันจะรู้สึกงั้นๆ แต่ไปตุรกี พวกพิง Backpack ไปกันเองก็เลยรู้สึกตื่นเต้นมากๆ นี่ก็เพิ่งกลับมาจากตุรกีเมื่อวานค่ะ ส่วนพรุ่งนี้บิน Texas ต่อค่ะ ละก็บินมัลดีฟต่ออีกรอบ ต่อด้วยการกลับบ้านไปพักผ่อนที่ไทย 10 วันค่ะ (ไฟนอลลลลี่) มาเข้าเรื่องเกียวโตกันต่อนะคะ ที่แรกที่จะลงรูปคือ Arashiyama ค่ะ จริงๆ แล้วอาราชิ แปลว่าพายุ ยามะแปลว่าภูเขาค่ะ พิงก็สงสัย แต่สถานที่นี้จริงๆ แล้วเต็มไปด้วยป่าไผ่ค่ะ คนเยอะมาก กอไผ่เต็มไปหมดเลยค่ะ แต่ถ่ายรูปออกมายังไงก็ไม่สวยค่ะ เพราะว่าคนเยอะแยะเต็มไปหมด สถานที่นี้ค่อนข้างจะอยู่ไกลออกมาจากที่ๆ พิงไปตอนเช้า (เอ็นทรี่ที่แล้วค่ะ) พิงนั่งรถไฟที่เรียกว่า Randen Service ออกมาค่ะ มันก็เหมือนรถไฟอ่ะค่ะ แต่ออกแนวเป็นรถรางมากกว่า อ่อ อีกอย่างการเที่ยวในญี่ปุ่น ค่ารถเป็นอะไรที่ถูกมากๆ เลยค่ะ ยิ่งที่เกียวโตมีแบบ Day Pass ของนักท่องเที่ยวแค่ 500 เยน ใช้กับรถบัสรถไฟ ใต้ดินบนดิน ได้หมดค่ะ ตก 150 บาทเองค่ะ คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม ลงรถไฟมาจะมีป้ายบอกทางชัดเจนว่าไปทางไหนต่อ และ Bamboo Forest อยู่ทางไหนค่ะ รูปนี้เป็นถนนที่เดินไประหว่างทางค่ะ มาถึงแล้วก็จะเห็นค่ะ ก็จะรู้ได้เองว่ามาถึงแล้ว สำหรับคนที่เดินไม่ไหวเค้าก็จะมีบริการรถเข็น พิงไม่ได้ถ่ายรูปมา ออกแนวเหมือนรถสามล้อ แต่มีสองล้อ ฮ่าๆๆๆ แล้วก็มีคนลากข้างหน้าค่ะ ดูเหนื่อนย และน่าสงสารมาก แต่ว่าส่วนใหญ่ก็เป็นหนุ่มๆ บึ๊กๆ ค่ะ ของจริงๆ เป็นพื้นที่ที่กว้างมากนะคะ จริงๆ มีลูกเรือคนญี่ปุ่นบอกว่า ต้องขึ้นรถไฟอะไรก็ไม่รู้ขึ้นไปดูวิวข้างบนได้ค่ะ แต่พิงมีเวลาแค่วันเดียว แล้วยังต้องไปเก็บที่อื่นอีก เลยไปไม่ทันจริงๆ ค่ะ ระหว่างทางกลับเดินเจอสองสาว น่ารักเชียว อัธยาศัยดี บอกเค้าว่าเดี๋ยวก่อนๆ ขอถ่ายรูป เค้าก็ให้ถ่าย ยิ้มแย้ม มาถึงตรงนี้ พุงพิงเหนื่อยมาก แต่หัวหน้าใหญ่ที่มาด้วย ชียังเริงร่า เย้วๆๆๆๆ อยู่เลยยยยย -_-" ต่อไป เราก็มาถึงอีกอีก Hilight นึงค่ะ นั่นคือวัดทอง Golden Pavillion หรือKinkakuji นั่นเองค่ะ ถ้าจำไม่ผิด คำว่าคินน่าจะแปลว่าทองค่ะ ชื่ออย่างเป็นทางการชื่อว่า โรคุอง ค่ะ วัดนี้เป็นวัดของนิกายเซ็นค่ะ โอยยๆๆๆๆ ระหว่างเขียนอยู่นี้ พิงก็เปิดอีกเว็บอ่านประวัติไปด้วย แต่มึน ตาลายมาก เป็นเรื่องของประวัติศาสตร์และดีเทลล้วนๆ ขออภัยด้วย รู้แต่วัดนี้ถูกสร้างด้วยแผ่นทองคำบริสุทธิ์ ยกเว้นส่วนของชั้นใต้ดิน และมีรูปปั้นนกโฮโอ จากข้อมูลบอกว่า ในปี พ.ศ. 2493 ศาลาทองถูกเผาทำลายโดยพระวิกลจริต และศาลาที่เห็นในปัจจุบันสร้างขึ้นใหม่เมื่อปี พ.ศ. 2498 (เผาทำไมเสียดายวัด -_-") วัดบลิ๊งๆๆ มากๆ ค่ะ มีให้ดูสองรูปนะค้าาา เพราะว่ามุมก็เดิมๆ ค่ะ ต่อไปเป็นที่ๆ อยู่ใกล้สถานีเกียวโตมากค่ะ และเป็นที่ๆ พิงชอบที่สุดค่ะ ที่นี่ชื่อว่า Fushimi Inari Taisha ค่ะ สีสันสดใสสวยงามมากเลยค่ะ ตอนแรกพิงนึกว่าเป็นสีแดง แต่จริงๆ เป็นสีส้ม คำว่า Inari แปลว่า God of Rice ค่ะ ซึ่งชาวบ้านโดยเฉพาะพ่อค้าหรือผู้ประกอบการต่างๆ จะเคารพนับถือเป็นพิเศษค่ะ จริงๆ พื้นที่ตรงนี้กว้างมากๆ เดินไปข้างหลัง จะเป็นซุ้มอย่างนี้ยาวไปข้างหลัง เป็นกิโลสองกิโลเลยค่ะ เขียนขอพรแล้วห้อยไว้ที่วัดค่ะ (ไม่ได้ทำ) ปิดท้ายด้วยรูปนกกระเรียนสีสันสวยงามมากมาย ขอเป็นการขอพรอย่างหนึ่ง เหมือนตอนที่พับนกกระเรียนให้พี่บิ๊กดีทูบี วันนี้พิงขอลาไปก่อนกับ "เกียวโต" และซากุระที่สวยงาม บล๊อคหน้ามาเจอกันกับ Istanbul ตุรกี เมืองที่ถ้าใครมีโอกาสขอให้ไปให้ได้ซักครั้งค่ะ หลงเสน่ห์ตุรกีเข้าแว้ววววววว   Create Date : 27 เมษายน 2556     Last Update : 27 เมษายน 2556 23:59:22 น. Counter : 2314 Pageviews.   7 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang