★ ★This is just the beginning of my journey ^^ ★ ★
Group Blog
 
All Blogs
 

Casablanca, Morocco ไม่ได้นั่งเ้ลยไฟลท์นี้

10 Sep 2010
Roster ออกมาว่าได้ไปโมรอคโค มีช่วงเวลา Layover สั้นๆ ที่นั่น แค่ประมาณ 11 ชั่วโมง ยังไงก็ไม่ได้ออกไปไหน แล้วพอใครรู้ว่าว่าได้ไปคาซ่า ก็จะส่ายหน้ากันทุกคนบอกว่าผู้โดยสารเห้มาก กินกันแต่ Alcohol แล้วก็แบบ Demanding สุดๆ ไอ้เราก็ทำใจไว้แล้วว่าไม่รอดแน่ เดือนนี้โดน 2 ครั้งด้วย จนมีคนถามว่า Bid เอาเหรอ (Bid คือการ Request flight ที่อยากบิน) ใครจะอยากก

ผู้โดยสาร Full Load เกือบเต็มเครื่อง แล้ว Crew ก็แขกทั้งเครื่อง เค้าก็เลยพูดแขกกันเอง เราก็แบบเอิ่ม...ไม่เข้าใจ เฮ้อ พอผู้โดยขึ้นเครื่องหมดแล้ว ขนาด On Ground นะ กด Call Bell กันแบบกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ เอาแล้วไง...มันเริ่มแล้ว เอาทุกอย่างที่มีอยู่บนโลกนี้ แล้วก็มีผู้โดยทะเลาะกันเรื่องที่นั่ง ลุงแก่ๆ อ้วนๆ มันไม่อยากนั่งข้างใคร มันเลยไล่คนนั่งข้างมันไปนั่งข้างหลัง ผู้ชายนั้นก็ว่าตามแต่โดยดี แต่พอผู้ชายนั้นย้ายไป เจ้าของที่ตัวจริงดันมาพอดีพร้อม Boarding Pass อีก แล้วไง คราวนี้จะเอายังไง เลยบอกให้ย้ายกลับ ไอ่ลุงนั้นไม่พอใจ ด่าาาากันซะงั้น

แล้วทั้ง Flight นะประมาณ 9 ชั่วโมง รวม Transit บอกได้คำเดียวเลยว่าไม่ได้นั่ง เหนื่อยที่สุดในชีวิต เหนื่อยกายยยยย เหนื่อยใจจจจ เหนื่อยว่อยยยยยย ขอเล่าเรื่อง Transit หน่อย ต้องไป transit ที่ลิเบีย (ไม่ใช่ลิเดีย แต่คล้าย) แล้วตอนจอดอ่ะ ต้องทำ Head Count คือนับหัวผู้โดยสารว่าเหลือคนตามจริงป่าว ไม่ใช่ว่ามีใครจะไปโมรอคโคแล้วดันลงที่ลิเบีย แต่เราไม่ได้เป็นคนนับ บอกให้นั่งที่กันก็ไม่นั่ง ทั้งๆที่ Block ห้องน้ำไปแล้ว ห้ามเข้า จานับบบ!! แล้วก็ต้องมีการทำ Baggage Identification ตอนนี้โคตรเสียเวลา ต้องเปิด Overhead Bin แล้วเอากระเป๋าออกมาชี้ทีละใบว่า "อันนี้้ของยูป่าวว" "อันนี้ของครายยค้า" ประมาณนั้น

ครั้งนี้มีแรงงานไทยประมาณ 20 ชีวิตไปลิเบีย ตอนแรกนึกว่าไม่ใช่คนไทย เป็นคนอีสาน หน้่าไม่เหมือนคนไทยเลย มารู้ว่าเป็นคนไทย ก็ตอนที่ CSD (Cabin Service Director) มาบอกให้ไปพูดกับเค้าให้หน่อย เพราะญี่ปุ่นอยากย้ายที่ เลยรู้ว่าเป็นคนไทย แต่พวกพี่เค้าไม่ได้อยู่ Zone เรา ก็เลยพยายามเดินโฉบไปบ่อยๆ บอกว่า ถ้าอยากได้อะไรพี่เรียกหนูได้เลยนะคะ แล้วก็แบบน่ารักกันมาก นั่งกันสงบมาก หลับบ้าง ดูหนังบ้าง ไม่ก่อความเดือดร้อน รักคนไทยมาก ถ้ามีไรช่วยได้ก็อยากช่วย เพราะพวกพี่เค้าคงไม่ได้นั่งเครื่องบินกันจนชิน คงตื่นเต้นอยู่ แล้วนึกถึงหัวอกเดียวกัน จากบ้านจากครอบครัวมาค้าแรงงาน (เราชัดๆ) ก็เลยอยากช่วย สุดท้ายพวกพี่เค้าก็ลงกันที่ลิเบีย

แล้วก็มีเรื่องผู้หญิงเหวี่ยงคนนึง อยากซื้อ Duty Free แต่ยังไม่มีใครว่างมาขายให้ เราก็บอก CS (Cabin Senior)เรียบร้อยแล้วว่าชีอยากซื้อ แล้วชีรอนานเลยเหวี่ยงประมาณว่า เมื่อไหร่จะได้ แน่ในเหรอว่าไปบอกหัวหน้าเธอแล้ว บลาๆๆๆๆ เหวี่ยง หน้าตาโกรธมากไม่พอใจ เราก็พยายามไปบอกว่าให้หัวหน้าเอาของมาให้ แล้วกันไม่มีของที่อยากได้อีก เฮ่อ..... มีหลายเคสเที่ยวนี้ ญี่ปุ่นเหวี่ยงใส่ไม่พอใจที่ไม่เอาเบียร์ (กระป๋องที่ 4 )ไปให้ มีผู้โดย 3 คนเมานอนกองอยู่ที่ exit เอย จะบ้าตาย ปล่อยนอนไป

แต่ที่ทำให้รู้สึกดีคือ ตอนเครื่องจะ land ใครเคยเห็นบ้างที่แอร์ต้องนั่งอยู่ตรงกลางเครื่อง นั่งหันหน้าไปหลังเครื่อง มองหน้าผู้โดย ฮ่าๆๆ เราได้นั่งตำแหน่งนั้นแหละ อิผู้โดย 2 คนก็ชวนคุย คนนึงคือผู้ชายที่ทะเลาะกับลุงนั้นตอนแรก อีกคนน่าจะเป็นคนโมรอคโค สั่งอะไรที่เราก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง เพราะยุ่งบ้างของหมดบ้างฮีเพิ่งรู้จักกัน ฮีก็เลยบอกว่าขอบคุณ Welcome to Morocco นะ ก็เลยบอกไปว่า รู้ป่ะว่าเนี่ย Flight แรกของไอเลยนะ ฮีก็ตกใจกันมาก บอกว่า "You did a very good job" แล้วก็ชูนิ้วโป้งให้ 2 นิ้ว บอกว่าพวกไอแฮปปี้กันมากเลย เราก็บอกว่าโนววว ไอยังไม่ค่อยเป็นงาน ยังไม่ค่อยเป็นไรเลย แล้วผู้ชายที่มันทะเลาะกะลุง ฮีบอกว่า ฮีรู้ เพราะฮีก็เป็น Cabin Crew เราก็อ้าวเหรอ ฮีบอกว่าใช่ อยู่ Dubai บินแค่ Domestic ฮีรู้ว่าเป็นลูกเรือมันเหนื่อยแค่ไหน ฮีก็บอกว่าสู้ๆ ทำดีแล้ว แล้วเจ้ผู้หญิงที่เหวี่ยงเรื่อง Duty Free ชีนั่งแถวนั้นก็ได้ยิน ตอนลงเครื่องชีก็เลยเดินมาบอกว่า "I wish you all the best" เราก็แบบ เฮ้อ...at least อ่ะ แล้วก็มีผู้หญิงอีกคนที่นั่งอยู่หลังที่นั่งเราก็แบบได้ยินเหมือนกัน ก็เลยมายิ้มให้แล้วบอกว่าขบคุณมาก (เจ้คนนี้ก็ซื้อดิวตี้ฟรี เครื่องสำอางค์ไรซักอย่าง)
แล้วพวกคนญี่ปุ่นก็มาขอบคุณใหญ่เลย ดีนะที่เกือบครึ่งเครื่องเป็นคนญี่ปุ่น เลยพูดญี่ปุ่นใส่ งูปลามาก ก็เลยถูกใจกันใหญ่ ส่วนใหญ่เป็นป้ากะลุง วัยรุ่นมีบ้าง ไม่รู้ไปทำไรกันที่คาซ่า

โอเค มาถึงโรงแรมกันดีกว่า Golden Tulip Hotel เห็นในรูปนึกว่าดีกว่านี้ แต่ก็นะ แค่นี้ก็เอาละ เหนื่อย อยากนอนนนนนนน
Photobucket
Photobucket

Photobucket

Photobucket

ปิดท้ายด้วยสระว่ายน้ำ อยากว่าย แต่ไม่มีแรง T_T"
Photobucket

แต่ไฟลท์นี้นอกจาแขกแล้ว ได้ CSD เป็นผู้ชายมาเลเซีย ชื่อ Jansen (ไม่ใช่ผู้ชายย 555) ฮีดีมาก เป็น CSD ที่เข้มงวด แต่ก็เป็นห่วงลูกเรือทุกคน คือเรากระเป๋าสลับ ฮีก็แบบช่วยหา แล้วเราบอกว่าเดี๋ยวเราไปตามหาเอง เพื่อนคนนี้น่าจะเอาไป ก็ยังโทรมาถามว่าหาเจอยัง แล้วยังบอกลูกเรือด้วยว่า ผู้โดยสาร Give a lot of compliment ผู้โดย happy มากๆ กับๆฟลท์นี้ ลูกเรือหน้าบานกันใหญ่

ส่วนขากลับจากคาซ่า สงบสุขดีไม่มีไร เจอญี่ปุ่นผู้หญิง 2 คน ชมว่ายูบิวตี้ฟูล กร๊ากกก ชมอยู่นั่นแหละ อายผู้โดยคนอื่น หรือว่าชมกรูเพราะอยากได้ของ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ แต่สองคนนี้น่ารักมาก ญี่ปุ่นน่ารักกันมากอ่ะ ถ้าเป็นญี่ปุ่นวัยรุ่น ก็จะชวนคุยนู่นนี่นั่นกัน บางทีก็เลยเสิร์ฟต่อช้า ฮ่าๆๆ ผู้หญิงญี่ปุ่นน่ารักกันจริงๆ กลับมาถึงบ้าน นอนตายเท่านั้นแหละ กลับมาถึง ตี 2 รถจะมารับ 3 ทุ่มขิงวันเดียวกัน บินต่อ ไป Dhaka บังคลาเทศ ได้ยินมาว่าไฟลท์นี้สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกสิ่งอย่าง ต้องเตรีัยมตัวให้ดี เฮ้อออ...อย่าให้รู้ว่าใครเป็น rostering ที่ให้ประเทศนี้มานะ เตรียมพร้อม นอนนนน!!!




 

Create Date : 13 กันยายน 2553    
Last Update : 13 กันยายน 2553 20:21:20 น.
Counter : 1795 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  

Bloody Distance
Location :
Doha Qatar

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 57 คน [?]




สวัสดีค่ะ ขอต้อนรับสู่ blog ของพิงค่ะ พิงคือหญิงไทยที่ได้มีโอกาสมาอยู่ต่างแดนค่ะ มาแชร์ประสบการณ์กันค่ะ
New Comments
Friends' blogs
[Add Bloody Distance's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.