Bloggang.com : แม่มดมีฤทธิ์ - คิดถึง...เล่ห์รตี

เพิ่งมีโอกาสได้ชมVCDละครเรื่องนี้จบไปค่ะ เป็นละครที่สนุกกว่าที่คิดไว้เยอะเลยค่ะ ถึงทุกอย่างจะดูเป็นไปตามสูตรของละครแนวนี้ แต่ก็อดรู้สึกวูบวาบ ซาบซึ้งไปกับความรู้สึกของพระเอกตอนที่ค่อยๆเริ่มรู้ตัวว่ารักนางเอกแล้ว...

บทละครมีรายละเอียดที่ทำให้คนดูอย่างเราอินค่ะไม่ว่าจะเป็นการปูพื้นฐานของตัวพระเอกและนางเอก การใส่ใจในรายละเอียดต่างๆ ทำให้เนื้อเรื่องแทบไม่มีช่องโหว่ คนดูอย่างเราเลยมีอารมณ์ร่วมไปกับละครได้ไม่สะดุด

แต่...ชอบแค่ครึ่งเรื่องแรกนะคะ ^ ^"

ครึ่งหลังไม่ค่อยชอบเลย อารมณ์มันออกมาคนละแนวเลยค่ะ ทุกอย่างออกจะเป็นละครมากไปนิดนึง อธิบายยากเหมือนกันค่ะ ในฐานะคนดูอยากบอกว่าเราไม่รู้สึกอินตามเลย ตอนที่พระเอกเมาสารภาพความรู้สึกของตัวเอง(ที่ควรจะเป็นเรื่องส่วนตัวมากๆ) ให้แม่ฟังต่อหน้าคนใช้ทั้งบ้านที่หน้าบ้าน!!! แหะแหะ และอื่นๆอีกมากมาย รวมถึงตอนจบด้วยค่ะ มันดูจงใจและพร้อมหน้าพร้อมตาเกินไป มาง้อกันต่อหน้าญาติทั้งตระกูล มันดูเหมือนต้องเป็นไปตามครรลองของละครเกินไปค่ะ รวมถึงตอบจบที่ต้องยืดออกไปถึงฉากแต่งงานนั่นด้วย (เข้าใจค่ะว่าละครดัง จึงต้องจบแบบให้สมบูรณ์ไปเลย แต่นั่นทำให้ขาดความโรแมนติค วาบหวามใจในแบบที่ละครครึ่งเรื่องแรกเคยทำไว้ค่ะ )

สรุปคือเป็นละครที่สนุกค่ะ จนดูจบแล้วต้องไปเปิดแผ่นแรกเพื่อดูที่ไตเติ้ลมาใครน้าคือคนเขียนบทละครเรื่องนี้ จนมาเจอblogนี้เข้า เลยแวะมาเยี่ยมค่ะ

ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะพี่....