คลิปพ่อน้องเฟิร์นและน้องภัทรออกรายการ เจาะเกาะติด ช่อง 7 และ จดหมายเปิดผนึกถึงพ่อแม่ทุกคน (ADHD6)
ถ้าโหลดช้าหรือดูตะกุกตะกัก ให้คลิ๊ก Play (เครื่องหมายสามเหลี่ยมตะแคง) พอเริ่มโหลดให้คลิ๊กเครื่องหมาย Pause (เครื่องหมาย II) ให้หยุดชั่วคราว แต่ยังโหลดอยู่ แล้วไปชงกาแฟสักถ้วยหรือหาอะไรทำสัก 5 นาทีแล้วค่อย กลับมากด Play อีกครั้ง ก็จะดูได้ราบรื่นขึ้น
กลอนพ่อแห่งชาติ (เวอร์ชั่นเด็กสมาธิสั้น- ADHD)
เหตุเกิดที่เซ็นทรัลลาดพร้าว จากที่ขายกระเป๋าผู้หญิงไปมุมขายรองเท้าผู้ชายห้างนี้ไกลแค่ไหน (ADHD 5)
เพื่อให้ยัยเฟิร์นมีความทรงจำที่ดีๆในบรรยากาศคริสต์มาส วันเสาร์ที่แล้วหลังจากทุลักทุเลหอบพุงอ้วนๆเกี่ยวหางเจ้าจำปีข้ามเส้นขอบฟ้ามาลงที่อู่ตะเภาได้อย่างเฉียดฉิวในตอนเช้ามืด ... เหมือนทุกๆปี สายๆวันนั้นเราพากันไปซื้ออุปกรณ์ชุบชีวิตต้นคริสต์มาสอายุ 8 ขวบ ที่มีอยู่ต้นเดียวที่บ้านซึ่งก็อายุเท่ากับเจ้าตัว คือมันใหม่ตอนยัยเฟิร์นขวบเดียวแล้วก็กางแล้ว เก็บกางแล้วเก็บ มา 8 ครั้งแล้วครับ :) ก็พวกริบบิ้น สายรุ้ง ฯลฯ นั่นแหละ เสร็จแล้วก็ไปเลือกรองเท้าคู่ใหม่ที่แม่น้องเฟิร์นจะให้เป็นของขวัญวันเกิดพ่อน้องเฟิร์น โดยปล่อยให้เลือกอยู่คนเดียว ส่วนสองสาวนั่นควงกันไปกระจุ๋งกระจิ๋งที่แถวๆกระเป๋าผู้หญิงซึ่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของชั้นเดียวกัน พอเลือกรองเท้าได้ จะจ่ายตังค์ นึกได้ว่า อ้าว บัตรเครดิตตูอยู่กับแม่ยัยเฟิร์น (โดนอายัดหรือพูดง่ายๆว่าโดนยึดนั่นแหละ :P ) ก็เลยโทรเข้ามือถือ และด้วยความที่ไม่บังอาจขัดอารมณ์ช๊อปฯอันสุดบรรเจิดของเธอ ก็เลยบอกไปว่าไม่ต้องมาเองหรอก ... ให้เฟิร์นเอามาให้ก็ได้ (แล้วมาเสียใจว่าตูไม่น่าแนะนำอะไรแบบนั้นเลย ผับผ่าซิ ยอมเดินไปเอาเองก็หมดเรื่อง)เหตุมันเกิดตอนนี้นี่แหละครับ ...จำเรื่องสาหรีกับควายในรถไฟฟ้า BTS ได้ไหมครับ => คลิ๊กตรงนี้ครับ... นั่นแค่ชิวๆ... วางสายแม่น้องเฟิร์นได้ชั่วเสี้ยวอึดใจบางๆ... เอ๊ะ ... ได้ยินเหมือนแผ่นเสียงตกร่องที่ไหนนะ... เอ๊ะ ... แล้วนั่นคนมุงอะไรกัน... อะจ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
วันพ่อปีนี้ ... ผมได้ของขวัญเป็นเศษกระดาษยับๆแค่แผ่นเดียว จากลูกสาว ADHD ของผม
หรือเพียง "ฝัน" ที่หาญท้าชะตาฟ้า "คำอธิฐานของน้องเฟิร์น" คำอธิฐานของเด็ก ADHD คนหนึ่ง (ADHD 4)
วันหนึ่งเมื่อหลายเดือนที่ผ่านมา ....... ทำไมเพื่อนๆไม่เล่นกับหนูค่ะ... ทำไมพระเจ้าให้หนูเกิดมาเป็นเด็กสมาธิสั้นค่ะ... แม่พระใจร้ายจังเลย... หนูจะคุยกับพระเจ้าได้ยังไงค่ะเพื่อจะให้หนูเข้าใจได้ในวัยของหนูตามประสาพ่อที่ไม่ได้ฉลาดหรือมีเทคนิคในการเลี้ยงลูกมากมายอะไรนัก ...... จะมีก็แค่หัวใจกับสองมือที่ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งมีได้พ่อทำกล่องจดหมายถึง พระเจ้า แม่พระ และคุณปู่ของหนูที่อยู่บนสวรรค์พ่อบอกว่า หนูอยากถาม อยากบ่น อยากขออะไร หนูก็เขียนใส่ลงไปในกล่องเลยนะ
หรือเพียง "ฝัน" ที่หาญท้าชะตาฟ้า ?
หรือจะเพียง "ศรัทธา" (ที่)ไร้ความหมาย ?
แม้จะเป็นแค่เพียง "ฝัน" จนวันตาย
แต่ผู้ชายคนนี้จะอยู่ข้างเธอ ... ตลอดไป ...
แด่ ... ลูกที่กล้าฝันของพ่อ