Welcome to My World ...จากเมืองนอก..สู่บ้านนา ลั้ลลาสุดๆ
ว่าด้วยเรื่องของ...กิจกรรมยามว่าง

เรื่องเล่าของวันนี้ ก็ว่าด้วยกิจกรรมที่ช่วงนี้ได้รับความนิยมเป็นพิเศษ... ก็อย่างว่าแหละเนอะ รู้สึกว่าหลังจากปิดคริสต์มาสก็ทำตัวอืดอยู่หลายสัปดาห์ คิดได้อย่างนี้แล้ว เราก็นำพาเอาร่างกันพ่วงพี เดินทางไปยังโรงยิมของทางมหาลัย ...ที่เรียกกันติดปากแบบเท่ๆ ว่า Sport Centre

ช่วงนี้ก็ถือว่าเป็นเทอมสองของปีการศึกษา โดยทุกๆ ต้นเทอม เค้าก็จะมีคอร์สต่างๆ ให้สมัครเรียนในราคานักศึกษา หลังจากที่อยากเรียนมานานแต่ไม่มั่นใจในความสามารถด้านภาษาของตัวเอง เทอมที่แล้วเลยยั้งใจไว้ก่อน ... สุดท้าย เราก็ตัดสินใจว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดละว้า... แล้วที่สำคัญ คือ ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถไปได้หรอก ถ้าเรามีความตั้งใจจริง (ความมั่นใจอันนี้มันเกิดมาจากการที่เราไปเข้าชมรม Scottish Country Dance) ฟังๆ เต้นๆ ไม่เข้าใจก็ถาม เดี๋ยวก็เป็นเอง

เราก็ลงสมัครเรียนสองคอร์ส ได้แก่ ซาลซ่า และ แดนซ์ ซึ่งอันหลังเนี่ยะ รวมการเต้นแจ๊ซ แล้วก็แร็พไว้ด้วย นอกจากจะเรียนเต้นสองอย่างนี้แล้ว เราก็ยังมีการไปร่วมกิจกรรมต่างๆ ที่เค้าจัดให้สมาชิกโดยเฉพาะตามความถนัด แล้วก็เวลาที่จะเอื้ออำนวย ซึ่งเค้าจะมีสมุดคู่มือSport Centre เพื่อบอกตารางเวลาของกิจกรรม รวมถึงรายละเอียดต่างๆ ไว้อย่างครบถ้วน

และเพื่อให้เข้ากับหลักการที่ว่า เรียนรู้อะไรก็ไม่เท่า เราทำเองเนี่ยะ (Learning by Doing) เราก็เลยไปทดลองแต่ละกิจกรรมด้วยตัวเอง (อันนี้ก็ต้องดูศักยภาพของตัวเองด้วยอ่ะนะ เดี๋ยวเค้าจะว่าป้าไม่เจียม) ซึ่งกิจกรรมที่ได้รับเกียรติ ก็ได้แก่ Funkfit, Bodyblitz, Hi-lo aerobic, Step, Body Balance

ผ่านไปแล้วสามวัน เราทดลองไปสามอย่าง คือ Step, Funkfit, Hi-lo aerobic เหลือแต่ Bodyblitz กับ Body Balance ที่เก็บเอาไว้ก่อนน่ะ ... ยังเหลืออีกตั้งเทอม ไม่ต้องรีบเร่งก็ได้ เดี๋ยวจะตายซะก่อน... ที่แน่ๆ เดี๋ยวจะถูกค่อนได้ว่า มันมาเรียนหนังสือ หรือว่ามาทำอะไรกันแน่ เหอๆๆๆ

อ่านมาแล้วก็คงอยากรู้กันละสิ ว่าแต่ละอันเนี่ยะ มันทำอะไรกันบ้าง เอาเป็นว่าเราจะขอเล่าอันที่ได้ไปสัมผัสมาแล้วก่อนก็แล้วกันนะ

เราเริ่มต้นวันแรกด้วย Step อันนี้ก็ประมาณว่าการ เป็นการก้าวขึ้นลงอุปกรณ์ที่สูงในระดับตั่ง ขนาดความกว้างของแผ่นเท่าม้าหินอ่อน(ระดับความสูงสามารถเพิ่มได้ ตามความต้องการ เรามือใหม่ก็เริ่มด้วยตั่งแบบไร้ขา) ด้วยท่าต่างๆ ที่คุณครูจะสอน อันนี้ป้าเหนื่อยมากกกกกก แต่ก็ยังดี ที่ครูเปิดเพลงเร้าใจ ก็เลยผ่านมาได้แบบโอย... ตาย ... ฉันมาทำอะไรที่นี่ พอมาอ่านในคู่มือ เค้าก็บอกว่าเป็นกิจกรรมที่ออกแรงประมาณระดับ 5-7 (ที่นี่เค้ามีการแบ่งระดับการออกกำลังกายเป็น 10 ระดับน่ะ ตั้งแต่ออกแรงน้อยๆ ไปถึงออกแรงมากๆ )

วันต่อมา(อังคาร) วิญญาณผีเต้นเข้าสิงอีกแล้วครับท่าน วันนี้เราเลือก Funkfit (อันนี้เค้าบอกว่าสอนเต้นประกอบเพลง ก็ประมาณพวกแดนเซอร์เค้าเต้นกันน่ะ... ป้าลองมาแล้ว บอกได้คำเดียวว่า ซี่โครงบาน) เวลาแต่ละคอร์สมีประมาณสี่สิบนาที คุณครูก็สอนไป เต้นไป กว่าจะจำท่าเต้นได้(ภายใต้หน่วยความจำที่จำกัด ... แบบก็เป็นได้แค่ DRAM น่ะนะ ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วก็อยากจะอัพเกรดให้เป็น SRAM แบบไฮโซแค่ไหนก็ตาม ... คนเรามันต้องยอมรับความจริงอ่ะ) พอทำท่าว่าจะเต้นได้เข้าหน่อย ก็หมดเวลาซะแล้ว... เฮ้ย ... เหนื่อยใจเลยเรา (พอค่ำหน่อยก็ไปเข้าชมรมเต้น ซึ่งวันนี้เราก็ร่วมทั้ง Expert แล้วก็ Beginner ของการเต้นแบบสก๊อต ... แบบว่าเต้นตั้งแต่ทุ่มถึงสามทุ่มครึ่ง)

เรื่องของ Funkfit ยังไม่จบแค่นั้น พอมาวันพุธ เราก็ไปเข้าคอร์สอีก กะว่างานนี้กินหมูชัวร์ เพราะเมื่อวานพอจะจำท่าได้แล้ว... สุดท้าย หมูก็ถูกกิน เพราะว่า คุณครูคนละคน ... แล้วท่าจะเหมือนกันได้ไง ... วันนี้ท่ายากกว่าเมื่อวานอีก แล้วยิ่งมาเจอเพลงเร็ว ป้าเต้นจนหัวหมุนเลยแหละ มีประมาณท่าวิดพื้นด้วย โหย...สุดๆ (ฉันมาทำอะไรที่นี่ อีกแล้วครับท่าน) ที่สำคัญพอเริ่มเต้นได้เข้าที่เข้าทาง ก็เข้าอีหรอบเดิมอีกแล้วครับท่าน หมดเวลา ...

พอหมดเวลาของ Funkfit เราก็เดินขึ้นไปอีกชั้น เพื่อไปทำ Hi-Lo aerobic อันนี้ก็คือการแอโรบิกเหมือนบ้านเรา แต่คนนำ แล้วก็คนที่เต้นอยู่ในนั้น เหมือนเคยเต้นมาแล้วเป็นชาติ ไม่ว่าท่ายากแค่ไหน เต้นได้หมด แล้วที่สำคัญนะ คุณครูคนนำ ไม่รู้ไปกินอะไรมา แรงมหาศาล เต้นแรงไม่มีตกจริงๆ ถ้าเป็นแถวบ้าน เราจะพูดกันสั้นๆ ว่า ควายมากๆค่ะ (คำนี้ไม่ได้มีความหยาบคายแต่อย่างใด ... ออกจะมีความหมายในทางสรรเสริญเยินยอด้วยซ้ำ ...จริงๆ นะ) สุดท้ายเต้นได้ประมาณสิบห้านาที ก็ได้เวลาอำลา เพราะสังขารไม่อำนวย เดี๋ยวจะไม่มีแรงเดินกลับบ้านที่ต้องฝ่าพายุฝน (มันตกจนเซ็ง) แล้วก็ลมหนาว ไหนจะต้องแบกร่างอันกำยำกลับอีก . เย้.. ในที่สุด ก็กลับมาถึงห้องจนได้ ... ฮ่าๆ แล้วถ้าได้ไปลองอีกสองอย่างเมื่อไหร่ แล้วจะเอามาเล่าให้ฟังต่อก็แล้วกันนะ สำหรับวันนี้ก็ต้องขออำลาไปก่อน ... ไปแล้วเด๊อค่ะ




Create Date : 19 มกราคม 2549
Last Update : 23 เมษายน 2554 15:01:11 น. 0 comments
Counter : 697 Pageviews.

I_am_Nin
Location :
กาญจนบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สวัสดีค่ะ ท่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน... ทางเว็บของเรามีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่จะต้อนรับทุกท่านเข้าสู่บล็อกแห่งนี้...

โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนที่มีอุปนิสัยสนุกสนานร่าเริง รักการอ่านทุกประเภท ชอบท่องเที่ยว (ไม่รักสัตว์ ไม่รักเด็ก เพราะไม่คิดจะเป็นนางงาม อิอิ)... ส่วนใหญ่ก็ไปเที่ยวตามแต่กำลังทรัพย์ ชอบเที่ยวไปยังแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติต่างๆ ปัจจุบันตอนนี้มีความสนใจและความชอบเพิ่มขึ้น ตามวงปีที่ได้เรียนรู้โลกที่เพิ่มมากขึ้น อาทิ ซีรีส์ วาไรตี้ และนักร้องเกาหลี (เข้าสู่วงการเมื่อประมาณ 4-5 ปีที่แล้ว และบัดนี้ก็ยังไม่ได้ออกมา ...ก็อย่างที่เค้าบอก ว่าวงการนี้เข้าง่าย แต่ออกยาก)

... หน้าที่การงานตอนนี้ ก็หลบเลี่ยงจากความวุ่นวายของเมืองกรุงฯ มาทำงานอยู่ในจังหวัดใกล้ๆ ที่ขับรถ 2-3 ชั่วโมงก็มาถึงแล้ว (อยู่ที่ว่าจะมาเส้นไหน ขับรถเร็วมั้ย และติดไฟแดงเยอะรึเปล่า) มีสโลแกนของจังหวัดว่า 'แคว้นโบราณ ด่านเจดีย์ มณีเมืองกาญจน์' หลังจากที่เรียนจบมานานจากเกาะอันไกลโพ้น
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add I_am_Nin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.