...แล้วเพื่อนแก่ (เอ๊ด) ของพวกเรา ก็แต่งงานไปอีกคน...แล้วครับพี่น้อง

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เราได้มีโอกาสไปร่วมงานแต่งงานของเพื่อนที่เรียนสมัย ป.ตรีด้วยกัน ฟังดูแล้วเหมือนกับว่าในรุ่นของเรายังไม่ค่อยมีใครแต่งงานยังไงยังงั้น แต่เรื่องจริงมีอยู่ว่า เพื่อนในรุ่นของเรา ที่แต่งงานไปมีมากกว่าที่ยังไม่แต่ง (มั้ง) แต่ที่แน่ๆ เพื่อนผู้หญิงในภาคเรา และรุ่นเรา เหลืออยู่สองคน หุหุ ที่ยังยึดมั่น เกาะแน่นอยู่บนที่สูง แล้วในช่วงอายุที่เพื่อนๆ นิยมแต่งงานกันเนี่ยะ เราก็ดันต้องไปปฏิบัติภารกิจอยู่แดนไกล ไม่สามารถกลับมาร่วมงานแต่งได้อย่างใจคิด (แต่ถ้ามองอีกแง่นึงนะ เราก็ว่าดีไปอย่างเหมือนกัน เพราะว่า ในช่วงเวลานั้นเนี่ยะ สภาพจิตใจของเราคงหวั่นไหวพิลึกเลย ว่าใครๆ ก็แต่งกันไปหมด ... เราจะอยู่คนเดียวได้ยังไงกันเนี่ยะ... หุหุ)

นั่นก็เลยเป็นที่มาว่า งานแต่งงานของเพื่อนแก่ หรือที่เขียนเมล์ไปบอกเพื่อนๆ หรือที่เขียนบนของชำร่วยว่า เอ๊ด นั้น เป็นงานแต่งงาน งานที่สอง ที่เราได้ไปร่วมเป็นเกียรติ การวางแผนการเดินทางไปร่วมงานค่อนข้างจะขลุกขลัก เพราะก่อนหน้านั้นมีเพื่อนๆ แสดงเจตจำนงค์ค่อนข้างจะหลายคนที่จะไปด้วยกัน หรือไปเจอกันที่โน่น แต่ด้วยความจำเป็นที่แต่ละคนต้องเผชิญ ทำให้สุดท้าย เหลือผู้กล้า (อ๊ะ ไม่ใช่) เหลือเพื่อนๆ ในรุ่นไปร่วมงาน 5 คน คือ มีเรา กึ๋น ท๊อป ทอม และปุ๋ย นอกจากนั้นยังเป็นตัวแทนของเพื่อนๆ อีกหลายคน มาร่วมแสดงความยินดีในวันแห่งความสุข และความสำเร็จในด้านความรักของเพื่อนอีกวันหนึ่งด้วย...

ในวันนั้น เจ้าบ่าวก็ยังดูลีลาเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนไปจากสมัยเรียนด้วยกันมากนัก ... ส่วนเจ้าสาว น่ารัก ดูยังไงก็รู้สึกว่าน่าจะโดนดีดน้ำมันพราย หรือไม่ก็โดนทำเสน่ห์ แต่ก็นั่นแหละเนาะ ความรักของคนเรามันไม่ได้อาศัยองค์ประกอบภายนอกแค่รูปร่างหน้าตาอย่างเดียว มันต้องมีความรัก ความเข้าใจ ให้อภัย ให้เกียรติ และอะไรต่างๆ อีกมากมาย ดังนั้น คนนอกอย่างพวกเราก็ขออวยพรให้คู่บ่าวสาวมีความสุข สดชื่น สมหวัง

...พิธีการเริ่มต้นด้วยการแห่ขันหมาก ในเวลาประมาณ เก้าโมงเช้า (แบบว่ามาช้ากว่ากำหนด เพราะว่าไม่แน่ใจในเส้นทาง แบบว่าแผนที่สุดยอดมั่กๆ) ... ที่เด่นๆ เลยคือ Gas station ที่ถ้าไม่อ่านภาษาไทยที่กำกับอยู่ด้านข้าง ก็จะคิดว่าเป็นปั๊มแก๊ส ลืมไปเลยว่ามันคือปั๊มน้ำมัน (เค้าบอกว่าเจอแล้วให้เลี้ยวซ้าย) พอเลี้ยวซ้ายเค้า (แผนที่ๆ ได้มา) ก็บอกต่อว่าให้สังเกตต้นโพธิ์ ไอ้เราก็มั่นใจนะว่ารู้จักต้นโพธิ์ แต่เวอร์ชั่นต้นเล็กและใบโกร๋นเนี่ยะ ทำใจยากจริงๆ อ่ะ แต่ยังไงก็แล้วแต่ สุดท้าย เราก็สามารถไปถึงงานแต่งงานได้ ... ทันได้เห็นปุ๋ยถือต้นอ้อย ที่ตอนเสร็จงาน บ่นอุบว่า โดนคายอ้อยตำมือ... จากนั้น ก็เป็นพิธีหมั้น ตอนประมาณสิบโมง แล้วก็ตามมาด้วยพิธีรดน้ำสังข์ ซึ่งพวกเราเลี่ยงมานั่งด้านนอก เพราะว่าเรายังเป็นเด็ก ... ให้ผู้ใหญ่เค้าให้พรกันไปดีกว่า...

พอพิธีการเสร็จสิ้น ก็เป็นเรื่องของอาหาร ... ที่เป็นแบบโต๊ะจีน ที่มีถั่วทอด ของกินเล่นที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรทอด ขาหมูพะโล้ กระเพาะปลา(ที่มีเห็ดหอม) ไก่ตุ๋นมะนาวดอง และอื่นๆ ก็ตอนที่อาหารเพิ่งทยอยออกมา เราก็พูดเล่นกันในโต๊ะว่า ท่าทางจะให้ครบเป็น หมู เห็ด เป็ด ไก่ เลยเนาะ (ดีนะเนี่ยะ ที่ไม่มีเป็ด ไม่งั้นครบแน่ๆ) ... มาถึงตอนนี้เพิ่งคิดได้นะเนี่ยะ ว่าโต๊ะพวกเรายังไม่ได้ถ่ายรูปร่วมกับคู่บ่าวสาวเลยล่ะ เหมือนกับว่าขาดหลักฐานในการประกันคุณภาพเลยนะเนี่ยะ ... ตอนท้ายสุดที่เจ้าสาวโยนช่อดอกไม้ เพื่อนๆ ก็มองแล้วก็ถามว่าเราไม่ไปรับดอกไม้ด้วยเหรอ ... เราก็บอกไปว่า ไม่อยากให้หลายคนอกหัก เดี่ยวน้ำท่วมเมืองกาญจน์ เพราะว่าพวกอกหักมักไปทำมิวสิคอยู่ริมแม่น้ำ ... ว่าไปนั่น ... แบบว่ามั่นใจสุดฤทธิ์

พอเวลาเลยเที่ยงไปนิดหน่อย ก็ได้เวลาอันสมควรที่จะต้องเดินทางกลับแล้ว เพราะเรามารถอา (แบบว่าอาศัยท๊อปมาอ่ะนะ) แวะซื้อของฝากนิดหน่อยพอให้รู้ว่าได้มาฉะเชิงเทรา (มีมะม่วงกวน แล้วก็ขนมบัวหิมะ ตอนนี้เราพิสูจน์ความอร่อยหมดไปเรียบร้อยแล้ว ) ตอนเช้าก็เดินทางกลับเมืองกาญจน์ โดยไม่ได้เตร็ดเตร่ไปไหน เพราะว่าต้องกลับมาส่งข้อสอบนักศึกษาที่แจ้งสอบซ้อนช้ากว่ากำหนด แต่ไม่เป็นไรหรอกยังไงก็ต้องกลับมาอยู่แล้วอ่ะนะ ถึงเร็วก็ได้พักเร็ว (คิดบวกอีกแล้ว เห็นปะ ... )

จากที่ได้คุยกับเพื่อนๆ คาดว่า งานต่อไปน่าจะเป็นงานเจ้ย (โจ้) ถ้าไม่มีใครชิงทำเซอร์ไพรส์กันซะก่อนอ่ะนะ แต่ก็ไม่แน่เหมือนกัน เผื่อโอ้ดจะแซงทางโค้ง หรือไม่ ทอม ปุ๋ย หรือกึ๋น อาจจะเกิดอาการเบื่อชีวิตโสดกะทันหัน จัดงานตัดหน้า หรือไม่แน่น้า...อาจเป็นเราก็ได้ หุหุ (ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้... อันนี้ได้มาจากคลิปที่ท๊อปตอบจม.น้ำใสอ่ะ) ยังไงถ้าเราได้ข่าวคราวอะไรคืบหน้า แล้วจะอัพเดทให้อ่าน ฟังกันอีกทีนึงนะ

Create Date : 09 มีนาคม 2553		0 comments
Last Update : 26 พฤษภาคม 2563 14:58:21 น.
Counter : 461 Pageviews.
Share Tweet