|
|
เวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยน
เวลาเปลี่ยนใจคนเราก็แปรเปลี่ยนไป จากจุดหนึ่งไปยังจุดหนึ่ง หากแท้จริงแล้ว คนเรา ปกป้องตัวเองจากความผิดหวังทั้งปวง
บางครั้งหัวใจคนเราก็อ่อนล้า เกินเยียวยา บ้างครั้งก็หวั่นไหวตามคลื่นลม ยากเกินจะฝืนบิน จึงต้องเลือกจะหยุดหัวใจ เพียงเพื่อหลบสายลม ที่โหมกระหน่ำ
ชีวิต มีอะไรมากมายในคำนั้น หากชีวิต ก็มีหัวใจ หัวใจที่เต็มเปี่ยม หากชีวิต อยู่โดยไร้หัวใจ เพียงมันว่างเปล่า เราจะยืนอยู่ได้อย่างไร
หัวใจอันบอบบาง ที่ถูกพัดโหมกระหน่ำซ้ำๆ ทุกๆ วินาที ย่อมมีวันที่อ่อนล้า จะต้านทานได้อีกสักกี่ฝนกี่หนาว
อีกกี่ครั้งที่จะมีแรงฟันฝ่า อีกกี่ครั้งที่จะมีแรงต้านทาน ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ จะหมดแรงบินต่อไป
อยู่มาถึง 28 ฝน 28 หนาว เหนื่อยล้ามา มากมาย เกินกำลัง พายุที่พัดกระหน่ำ ตั้งแต่ เริ่มจำความได้ พัดซ้ำๆ จน อยากยอมแพ้ไปหลายครั้ง หลายคนเป็นพายุ ที่ ตายจากไปแล้ว หลายคนยังอยู่ หลายคนเข้ามาใหม่ ยังคงพัดซ้ำวนเวียนเรื่อยไป อย่างไม่หยดหย่อน เคยรู้บ้างไหม ต้นกล้าต้นนี้ อ่อนล้า ที่จะเติบโตขึ้น ท่ามกลางพายุในใจ
ด้วยกรรมใดก็แล้วแต่นั้น..ทำให้ฉัน เหนื่อยล้าขนาดนี้ เพียงแค่ช่วงจัวหวะชีวิตหรือไร ไม่มีใครบอกได้ อยากบอกว่าเหนื่อยล้าเต็มที 
| Create Date : 29 สิงหาคม 2549 |
| Last Update : 31 มกราคม 2552 13:21:57 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1282 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ไม่มีใครรู้อนาคตว่ามรสุมจะเข้ามาตอนไหน
ทำได้ก็แค่ ยืดอกรับมันไว้ แล้วเดินหน้าต่อไป
เราก็เหนื่อยเหมือนกานค่ะ แต่ก็บอกตัวเองเสมอ
ว่าต้องผ่านไปได้.. ยังไงขอให้ผ่านไปให้ได้นะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ