Korea Cooking Contest 2012
22 มีนาคม 2555

ลากสังขารเปื่อยๆไปแข่ง Korea Cooking Contest 2012 ที่เอสพลานาดกะน้องแอร์

มุ่งมั่นมากว่าตั๋วเครื่องบินไปกลับ กรุงเทพ-เกาหลี ต้องเป็นของเรา

ไม่รู้ไปเอาความเชื่อแบบผิดๆนี่มาจากไหนนักหนา 555

ไปถึงงาน สายตากวาดมองผู้แข่งขัน เราทำร้ายใครก่อนดี เราไม่มีฝีมือ เราคงต้องทำร้ายผู้เข้าแข่งขันอื่น

กำจัดเสี้ยนหนาม หึหึ (เพ้อเจ้อแต่หัววัน)

เกิดมาเคยกินจับแชครั้งเดียว แถมบอกไม่ได้ว่ามันอร่อยไหม ทำก็ไม่เป็นแถมไม่ซ้อม เรียกว่ามาตายเอาดาบนี้

นัดแนะกะแอร์ พี่ทำอันนี้ แอร์ทำอันนั้นอ่ะ

แล้ว J16 อย่างเราสองก็ประจำโต๊ะ อั๊ยยะ....ซะมีมาให้กำลังใจ ด้านซ้ายมือนั้น ทีมงานหันรูป SS501 ที่ตั้งประกอบเข้าหาผู้แข่งขัน
แหม กำลังใจมาเพียบ สมาธิกระเจิง ทำไปอันยองใส่จุงไป กร๊ากกกกกก

เวลา 30 นาที ทำไปอ่านโพยไปกะแอร์ วุ้นเส้นสุกไหม ปรุงรสยัง แครอทแข็งไปป่าว หมูหมักยัง บ้าบอมาก

ตื่นเต้น ระทึก และสนุกมากๆๆๆๆๆๆๆ เพื่อตั๋วเครื่องบินเที่ยวฟรี ทำกันได้

อีกครั้งแล้วจุง....ที่ฉันทำอะไรไม่เคยทำมาก่อนอย่างแข่งทำอาหาร....เพราะและเพื่อเทอ
เพราะถ้าได้ตั๋วฟรี จะบินไปหาเทอ 55555

เมื่อถึงเวลาประกาศผล....รางวัลที่ 1 เป็นแพคเกจไปเที่ยวเกาหลี ราคา 50K เราไม่อยากได้
เราอยากได้รางวัลที่ 2 แค่ตั๋ว 2 ที่นั่ง อยากได้มากกกกกก จะไปเที่ยวกะน้องแอร์
รางวัลที่ 3 บัตรเข้างาน KMV ไม่เอาๆๆๆๆๆๆ

งานนี้ 3 เมนู 60 ทีม เอาแค่ 3 รางวัล ถ้าแบบแฟร์ๆมันก็ต้องเมนูละรางวัล
พอประกาศไปว่าพุลโกกิได้รางวัลที่สาม เราก็ลุ้นหนัก
พอประกาศว่ารางวัลที่......คือเมนูจับแช กรี๊ดดดดด เป๊ะอย่างใจหวัง

เลขที่ออก เจ เจ เจ เจ......07

เอ่อออ.........

ไหล่ตกทั้งพี่ทั้งน้อง เราไม่มีน้ำใจนักกีฬา ไม่อยากแสดงความยินดี สายตาอิจฉาฉายชัดไปยังบนเวที
อยากได้ๆๆๆ อยากไปยืนรับป้ายใหญ่ๆบ้าง เชอะ
รางวัลที่ 1 ทีมที่ได้ เอ่อออ แต่งชุดเชฟมาเลย ได้ 37 คะแนนจาก 40 เต็ม เก่งอ่ะ
ของเราเท่าไร ไม่กล้ารู้ คิคิคิ
แข่งเสร็จ ไปแอบชิมคนที่ได้ เข้าปากไป เฮ้ย อร่อยอ่ะ จับแชรสไงไม่รู้ แต่อันนี้อร่อย
กลับไปกินของเรา โอ้ววววววว เทพชัดๆ นี่ถ้าแข่งทำสปาเก็ตตี้ขี้เมาตรูชนะเด็ด กลิ่นกระเทียมหึ่ง 555555555

เราเจอข้อผิดพลาดมากมายหลายประการในการทำจับแชของเรา
ถึงอย่างนั้นเราก็ยังโวยวายว่ากรรมการไม่ยุติธรรม เราควรได้รางวัล 555
เรามุ่งมั่นมากนะ เราไม่ได้ออก KBS ด้วย เค้ามาสัมภาษณ์ เสียใจจัง
เผื่อจุงว่างนั่งดูทีวีจะได้เห็นเราออกทีวีบ้างงิไง
ผิดหวังหลายอย่าง แต่ขำ 55555
ประสบการณ์บ้าบอ ไม่เสียอะไร (นอกจากเสียใจ อยากได้ตั๋ว เราหวังทั้งที่ไม่ควรหน้าด้านหวัง)
ค่าสมัครไม่เสีย อุปกรณ์ไม่เสีย แข่งเสร็จ เค้าให้อุปกรณ์ทำอาหารมาอีกเพียบ เรียกว่าคุ้มจะตาย
แต่เราเสียใจไง .... พี่ที่ไปเชียร์บอก “แกกล้าตั้งแต่ตื่นเต้นว่าจะได้รางวัล กล้าคิด กล้ารู้สึกนะ” ว้าย แรงมาก 555555

กลับบ้านแบบนอยด์ๆ ยอมรับความพ่ายแพ้แบบพาลๆ
อยากจะล้มโต๊ะ แบบไอซ์ ศรัณยูในเอ็มวีมาก คิคิคิ

และสุดท้าย....กลับบ้านตบตีหมอนจุง หนอยยยยย มาให้กำลังใจ ทำไมไม่ให้ชนะฟะ ไม่อยากให้ฉันไปหาใช่ไหมๆๆๆ

แต่ที่แรงสุดคือ ระหว่างทำ....เขาเปิดเพลง Let it go ของยองแซง เอ่อ......มันเป็นลาง

5555555555555555555555555

ปีหน้าเอาใหม่ดีกว่า งุงิ



Create Date : 23 มีนาคม 2555
Last Update : 24 ตุลาคม 2555 15:08:22 น.
Counter : 723 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ณ เงา
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]



New Comments