เด็กเล็กๆกำลังสนใจโลก อะไรก็ตามแต่เราสามารถเติมให้เขาได้
โดยสังเกตสิ่งที่เขาสนใจขณะนั้น

เราอาจนั่งเล่านั่งชี้ นู่นนี่นั่น.. สังเกตสิ่งที่เด็กๆสนใจก่อนแทรกความรู้

อย่างวันนี้พาเด็กๆมาช่วยเก็บมะกอกกันครับ

หัดนับจำนวน..

เด็กๆหัดเรียนรู้เรื่องจำนวนโดยธรรมชาติ
เสียงนับ 1 2 3 4 5 ลูก.. ด้วยความสนใจ
ทำให้เด็กสนุกกับการเีรียนรู้แบบมีมิติ
ไม่ใช่นกแก้วนกขุนทอง

นอกจากนั้นยังหัดเรียนรู้เรื่องจำนวน
มาก และน้อย

วอลดอร์ฟ คือ การเรียนวิถีธรรมชาติ ไปพร้อมๆกับการเรียนรู้



เด็กๆ ซึมซับและเรียนรู้ด้วยประสบการณ์จริง

ทำตัวอย่าง พร้อมเล่าเรื่องมะกอก และให้เด็กๆมีส่วนร่วมในการช่วยพ่อแม่
ทำสิ่งต่างๆ ไปพร้อมๆกัน

เด็กเรียนรู้สี รู้จักการเฝ้าดู สังเกต จดจำ
เกิดการเีรียนรู้ สนใจทดลองทำด้วยตนเอง
เกิดความสนใจใคร่รู้ ใคร่เข้าใจ

ช่วงเวลาแบบนี้แหละเหมาะกับการเรียนรู้

ธรรมชาติตื่นตาตื่นใจต่อการเรียนรู้มากกว่า



ให้เด็กๆมีส่วนร่วมในแต่ละขั้นตอน และอธิบายไปด้วยให้ซึมซับ ในขณะที่กำลังสนใจ

เด็กๆจำสิ่งที่อยากรู้
จำชื่อมะกอก ทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษได้

รู้จักความภาคภูมิใจมีส่วนร่วม ที่ผู้ใหญ่ให้บทบาทความสำคัญ
และรู้สึกมีความสุข

เราไม่เร่งให้เด็กผลิใบก่อนเวลาอันควร
แต่เน้นการเติมเต็ม และเติมให้กับการรู็จักเรียนรู้

ย่อยสิ่งที่เรียนรู้ และตกผลึกด้วยตัวเอง

ตอนนี้นายป่านกำลังสนใจว่าต่อไปจากนี้ มะกอกที่เก็บมาจะเอาไปทำอะไร...

สิ่งสำคัญก็คือกระตุ้นความสนใจเรียนรู้ของเด็ก
และเติมให้เต็มด้วยความเข้าใจของพ่อแม่

..

สิ่งที่เขาเรียนรูู้็ คือสิ่งที่เขาสนใจ
และเราเอาสิ่งที่เขาสนใจ มาเติมให้เกิดการเรียนรู้

ทั้งหมดนี้ใช้เวลาเพียง ชม.เศษๆ ครับ ไม่ได้มากเกินที่พ่อแม่จะให้ไม่ได้ในวันหยุด

เตรียมบทเรียนให้ดี ก่อนไปรื้อฟื้นโลกของเด็ก
และทำให้เขาสนุกกับการเรียนรู้ ในเรื่องที่เขาสนใจจริงๆ

น่าสนใจมาก กำลังคิดว่าจะให้ลูกเรียนแบบไหน และที่ไหนดีอยู่คะ

ดีจังค่ะ อยู่กับธรรมชาติ
และต้องอยู่อย่างพอเพียงด้วยใช่ป่าวค่ะ
จะเก็บเอาไว้สอนลูกด้วยค่ะ

อยู่อย่าง พอดี น่าจะฟังเข้าใจมากกว่าครับ

น้องป่านเรียนอยู่ที่รร . แสนสนุกไตรทักษะหรือเปล่าคะ พอดีว่าพาลูกสาวไปเข้ากิจกรรม Mother & Child ทุกวันเสาร์น่ะค่ะ พอดี 2 เสาร์ที่แล้วเห็นผู้ปกครองกลุ่มหนึ่งอยูที่สนามเด็กเล่น คุณครูบอกว่าผู้ปกครองกำลังมาสร้างของเล่นให้เด็กๆ กัน ค่ะ พอดีเห็นคุณพ่อท่านนึงหน้าตาคุ้นๆ หน้าคล้ายๆ คุณพ่อน้องป่าน (เพราะเคยเจอตอนที่ไปปาร์ตี้ขวดนมเมื่อปีที่แล้ว กับเคยดูรายการแฟนพันธุ์แท้ แล้วจำหน้าได้น่ะค่ะ)

เห็นด้วยกับคุณพ่อมากเลยค่ะเกี่ยวกับการศึกษาแนววอลดอร์ฟ ตั้งใจจะให้ลูกเรียนแนวนี้เหมือนกันค่ะ

อ่านแล้วโดนใจครูอย่างเอียดค่ะ

จะวอลดอล์ฟหรือ Montessori ฯลฯ ก็ดีทั้งนั้นถ้าคุณพ่อคุณแม่รู้จักลูกค่ะ

อิงธรรมชาติ รู้จักตัวตนเค้า รู้จักครอบครัวของเรา สร้างความสมดุลให้ดี ก็จะดีเองค่ะ

หลายครั้งที่เห็นเด็กๆ เสียใจเพราะพ่อแม่มองหาตัวเองในตัวลูก ใส่ความหวังความฝันตัวเองในตัวลูก เด็กส่วนมากที่เอียดเจอ จะเสียใจที่ทำให้พ่อแม่ผิดหวังมากกว่าที่ทำให้ตัวเองผิดหวังค่ะ

เพิ่งวางหูจากเพื่อนที่โทรมาให้ช่วยทำการบ้านเรียงความภาษาอังกฤษให้หลาน เลยโดนเราดุไปว่านี่แหละ คือ พ่อแม่รังแกฉัน บอกเค้าไปว่าผู้ใหญ่แต่งกับเด็กแต่งมันไม่เหมือนกัน เธอก็อ้างว่าครูไม่ดูหรอก เลยบอกไปว่านั่นก็ไม่ใช่เหตุผลที่เธอจะไม่ให้หลานทำการบ้านของตัวเอง การที่เด็ก "คิดเอง" ไม่เป็นก็เพราะผู้ใหญ่ไม่ให้คิด หรือบางครั้งผู้ใหญ่ก็ขี้เกียจ ช่วยๆ ซะจะได้เสร็จๆ ไป พอเธอบอกว่าหลานทำเองไม่เป็น เธอก็สอนไม่เป็น งานนี้เลยสอนเพื่อนให้สอนการบ้านหลานทางโทรศัพท์

ขอเป็นครูที่ยังยืนหยัดอยู่ข้างเดียวกับเด็ก และส่งเสริมเด็กให้รู้จักตัวเอง เป็นตัวของตัวเอง และได้เป็นตัวเองจนสุดทางค่ะขอให้คุณจีบรรลุความหวังในการเลี้ยงสองหนุ่มนะคะ

แหะๆ..
เพิ่งรู้ว่าคุณเอียดเป็นครูอ่า...

ขอบคุณ สำหรับคำอวยพรครับ..

ไอ๊หยา นึกว่าคุณจีรู้แล้วว่าเราเป็นครู โธ่ ไม่งั้นจะแกล้งเป็นนางงาม

ไปตอบเรื่องเชียงใหม่ในบล็อกเอียดแล้วนะคะ