|
35 วีค - สุข..ชิลล์..เศร้า..เหงา.. |
|
สัปดาห์ที่ผ่านมา อยากจะแบ่ง blog ออกเป็นสองอารมณ์จริงๆ
ตอนต้นสัปดาห์ ขอจั่วหัวว่า ..."35 วีค (ตอนต้น) - สบ๊าย..สบ๊าย.."
ชีวิตชิลล์จริงๆขอบอก - ปะป๊ากลับมาจากเหมือง เย้ๆๆๆ (เป็นเรื่องที่น่ายินดีที่สุด )
- พี่เลี้ยงมาแล้ว ชีวิตชิลล์จนไม่ชินเลย 555 กลับมาถึงบ้าน โล่งพิกล ปกติกลับถึงบ้านต้องวุ่นเช็ดตัว เล่น และกล่อมเฮียพอร์ช หลังจากนั้น ล้างขวดนม ซักชุดเด็กไง
- อาการน่าหวาดเสียวไม่มีละ (แต่ก็ยังมีอาการท้องแข็ง ปวดบีบๆอยู่ เป็นระยะ แต่ไม่ถี่) ไม่รู้จะเรียกว่าเป็นอาการปวดอ้อนปะป๊ารึเปล่านะ
พอปะป๊ากลับมา พี่เลี้ยงมี อาการไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง มะม๊าเลยจัดไปเดิน Maga Bangna กัน 6 ชม.เลย 5555 มะม๊ากะปะป๊าน่ะอึดอยู่แล้ว แต่พี่เลี้ยงน่ะสิ คงยังไม่ชิน หน้าตาเหนื่อยล้ามาก 5555
ตอนปลายสัปดาห์ ขอจั่วหัวว่า ..."35 วีค (ตอนปลาย) - เศร้าๆ เหงาๆ อยากเจอลูกจัง"
- เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา มีเรื่องเครียดที่ทำงานนิดหน่อย (ก็แค่ตาบวมฉึ่งแค่นั้นแหละ 555) แต่มะม๊าว่ามะม๊าแกร่งขึ้นมากนะ ตั้งแต่ท้องลูกหมี คือชนเป็นชน จบเป็นจบ แต่จะไม่มานั่งกังวลกับผลลัพธ์ที่จะเกิด ไม่มานั่งแพนิก (แต่ที่ร้องไห้เนี่ย มันเป็นนิสัยต่อมน้ำตาตื้นของมะม๊า แก้ยากนิสสนึง ,,-__-,,)
- เมื่อวันอาทิตย์ ปะป๊าต้องไปเหมือง เช้าวันจันทร์วันนี้ มะม๊าเลยหดหู่ๆๆๆ เศร้าอ่ะ เฮ้อ นี่ปะป๊าไปตั้งหลายครั้งแล้วยังไม่ชินซะที
- สัปดาห์ที่แล้ว มีกระทู้เกี่ยวกับเด็กเสียชีวิตในครรภ์ ยิ่งอ่านก็ยิ่งนอยด์อ่ะ T_T
อาการสัปดาห์ที่ผ่านมา - ลูกดิ้นถี่และบ่อยขึ้น บางทีรู้สึกว่าลูกขลุกขลิกในท้องอยู่ตลอดอ่ะ - ปะป๊ากลับมา กินได้กินดีเลย น้ำหนักเลยพุ่งมาที่ 55.2 กก.ละ (+0.6 กก.จากสัปดาห์ที่แล้ว) - พุงยื่นมากมาย ใครเห็นเป็นทักว่าพุงจะแตกเมื่อไหร่ (แม่บอกว่าพุงยังลอยอยู่ ยังไม่คลอดง่ายหรอก) - ปวดหลัง ตอนลุกจากที่นอน ทั้งปวดหลัง ปวดเมื่อยขาไปหมด จะขยับตัวอะไร ทำได้ไม่คล่องละ
แก้วตาดวงใจ วันหนึ่ง ตอนปะป๊ามะม๊ากำลังบอกงานพี่เลี้ยงอยู่ ว่าจะต้องทำอะไรบ้าง ปะป๊าก็พูดขึ้นมาว่า สมบัติของผมมีอยู่แค่ 3 คนนี้แหละ คือมะม๊า ลูกหมู และลูกหมี พี่เดือนต้องดูแลพวกเค้าให้ดี เค้าทั้ง 3 คนคือหัวใจของผมเลย ฟังแล้วจะร้องไห้อ่ะ ซาบซึ้ง
Create Date : 21 พฤษภาคม 2555 |
Last Update : 21 พฤษภาคม 2555 11:14:03 น. |
|
1 comments
|
Counter : 866 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ซาบซึ้งกับแก้วตาดวงใจจังเลยค่ะ