<<< a_somjai a_somjai's blog === อ่านเขียนบล็อก อ่านเขียนโลก <<<== a_somjai อ่านเขียนบล็อก a_somjai a_somjai's blog
Group Blog
 
All Blogs
 

กรี๊ดดดดด .....สุดเสียง

From อ๊อม
to DAD, MOM & ice
date Tue, Sep 23, 2008 at 6:46 AM
subject กรี๊ดดดดด สุดเสียง
mailed-byhotmail.com



สวัสดีคร้าา

เมื่อวานไปเที่ยว สวนสนุก นากาชิมะสปาร์แลนด์ กับน้องก้อยมา
สนุกสุด ๆ นากาชิมะอยู่จังหวัดมิเอะ แต่นั่งรถบัสจากนาโงย่าไปได้ ใช้เวลาแค่40นาทีเอง

ค่าตั๋วก็ไม่แพงมาก 4,100 เยน
ขอบอกว่าชอบที่นี่มากมาก
ทีแรกคิดว่าจะไม่ไปละนะ แต่ก็ดีใจที่ได้ไป
วันนั้นอากาศก็ดีสุด ๆ เหมือนท้องฟ้าเป็นใจให้เราไปเที่ยว

นากาชิมะไม่ได้มีแค่สวนสนุกนะ
มีสวนน้ำที่ใหญ่มากมาก
แล้วก็มีออนเซน มีโรงแรม มีoutlet ที่ใหญ่แล้วก็สวยสุด ๆ

สวนสนุกนี่ขอบอกว่าสุดยอด แต่เป็นสวนสนุกของวัยรุ่นโดยเฉพาะก็ว่าได้
เด็ก ๆ ไป อาจจะไม่มีอะไรให้เล่นเท่าไหร่
ถ้าอายุ 35 อัพ นี่ก็อาจจะเล่นไม่ค่อยไหวแล้ว เพราะเครื่องเล่นแต่ละอย่างนี่น่ากลัวโคตร ๆ ๆ ๆ ๆ
ที่นี่มีรถไฟเหาะประมาณ 8 เครื่อง
ประเภทตีลังกาหมุนรอบตัว180 องศาก็มี
หลากหลายมาก ๆ ๆ ส่วนเครื่องเล่นอื่น ๆ ก็มีอีกแปลก ๆ มากมาย
รวม ๆ แล้วก็ประมาณ18เครื่อง
พวกเด็ก ๆ หน่อยก็มีประมาณ 12 เครื่องได้

อ๊อมกับน้องก้อยเล่นแต่พวกน่ากลัว ๆ ทั้งเลย
สรุปว่าเล่นเกือบหมด
คนมาเที่ยว ก็มีพอสมควร บางเครื่องเล่นได้ต่อแถวครึ่งชั่วโมงก็มี
อันที่ชอบที่สุดคือ white cyclone อันนี้เป็นรถไฟเหาะ ที่รางของมันมีโครงสร้างเป็นไม้ ทั้งหมดสวยมาก ๆ รางรถไฟก็ยาวมาก

อันที่อ๊อมกลัวที่สุดคือ Free floor คือมันจะให้เราไปอยู่ในตู้ที่เหมือนลิฟท์ แต่มองเห็นวิวนะ แล้วก็จะขึ้นไปสูงมากประมาณตึก 6 ชั้นได้ แล้วอยู่ดี ๆ ก็จะทิ้งตัวลงมาเร็วมาก อ๊อมแบบใจหายไปเลย ตกใจสุดๆ ๆ ๆ รู้สึกแบบเหมือนตกลงมาจากตึก

แต่มีอีกอันนึงก็น่ากลัว(แต่กลัวไปเองตอนก่อนขึ้น)
อันนี้เป็นรถไฟเหาะ ขึ้นชื่อมาก ของที่นี่
คือมีความสูง97เมตร ชื่อ steel dragon 2000 (มีข่าวลือว่ามีคนเคยหัวใจวายตายตอนเล่นอันนี้)
กรี๊ดดดด แค่เห็นก็กลัวอ่ะ
น้องก้อยก่อนขึ้นนี่แบบซีด ๆ ไปเลย แต่รู้สึกว่ามาที่นี่แล้วต้องไปลอง
ก็พอขึ้นไปจริง ๆ ขอบอกว่าสนุกสุด ๆ ๆ เพราะวิวข้างบนสวยมาก
รางรถไฟก็ยาวออกไป โค้งไกลมาก แบบเห็นฟ้าเห็นน้ำทะเลสวยสุด ๆ


จริง ๆ ชอบอีกตั้งหลายอัน
ไว้เดี๋ยวกลับบ้านจะไปแนะนำอย่างละเอียด
แต่มีที่อ๊อมไม่ขึ้นเด็ดขาดคือไวกิ้ง
อันนี้ไม่ชอบสุด ๆ รู้สึกว่ามันเวียนหัว

แล้วที่แปลกอีกแล้ว(รึเปล่าก็ไม่รู้) คือเด็กผู้หญิงญี่ปุ่นนี่ไม่ค่อยกรี๊ดกันเลย
คือเห็นหน้าก็รู้ ๆ นะว่ามีคนกลัว ๆ แต่คนกรี๊ดนี่แทบไม่มีเลย
คือไปเล่นแต่ละอย่างนี่แทบจะมีเเต่เสียงอ๊อม กับน้องก้อย(ที่ส่งเสียงบ้างบางที)
ก็ไม่รู้สิ เวลาไปเล่นเลยรู้สึกแปลก ๆ แบบว่าไม่สนุกกันเหรอ
เพราะเครื่องเล่นบางอย่างโคตรน่ากลัว แต่เค้าเล่นกันเงียบบบมากกกกกกก
สงสัยอาจจะเป็นวัฒนธรรมกับนิสัยอะไรอย่างงี้มั๊ง

แต่อ๊อมก็กรี๊ดอย่างมีความสุขนะ
คือบางทีสนุกมากก็ขอกรี๊ดหน่อย เหมือนได้ปล่อยความเครียดไปในตัว
สรุปว่าที่นี่สนุกสุด ๆ
อ๊อมเล่นจนสวนสนุกปิด ก็ประมาณ5โมงแหละ
ไปถึงตั้งแต่10โมงครึ่ง แต่ก็ยังเหลือที่ไม่ได้เล่นเยอะเหมือนกัน


ก่อนกลับก็ไปแวะที่ Outlet มา(แหล่งช๊อปปิ้งของถูก)
น้องก้อยก็ได้รองเท้าบูทมา เพราะเดี๋ยวจะเข้าฤดูใบไม่ร่วงแล้ว
อ๊อมก็ไม่ได้คิดว่าจะซื้ออะไร
แต่เราก็ไปเจอชุดว่ายน้ำค่ะ สวยมากของ billabong ปกติราคาประมาณสามพันกว่าบาท มันลดเหลือหกร้อยบาท แล้วใส่ได้สองด้าน คือมีสองสี ชอบสุด ๆ จะได้เอาไว้ไปเที่ยวทะเล ก็เลยซื้อมาซะเลยกับน้องก้อย คนละตัว

ขากลับก็ไปแวะที่สถานีนาโงย่า
คิดว่าจะไปหาอะไรกิน แต่ก็ดันไปเดินดูของซะงั้น บ้าช็อปสุด ๆ อ่ะ
แต่ถึงไม่มีเงินก็ขอให้ได้ดู เลยได้น้ำหอมมาให้แม่ขวดนึง หอมมาก ๆ เลย ตอนนี้เป็นที่นิยมอันดับหนึ่งเลยนะ
จริง ๆ มีขวดใหญ่พันสอง แต่ว่ามันขายหมดแล้ว เลยซื้ออันเล็กมา (ก็ไม่ได้เล็กมากนะขวดกลาง 15 mls )ราคาก็ไม่แพง

ส่วนครีมทาหน้าที่เพื่อนแม่ฝากซื้อ ก็เจออีกเหมือนกัน
แต่ร้านที่เห็นมันลดราคาไปแค่ 20% อ่ะ ก็เลยไม่ซื้อมา
แต่วันนี้จะไปนาโงย่าอีกละ เพื่อนญี่ปุ่นกับเกาหลีชวนไป ก็น่านแหละจะลองไปดู ๆ อีกรอบ

รูปเนี๊ยะก็ไม่ค่อยได้ถ่ายเลย เพราะมัวแต่เล่นนั่นแหละนะ

คิดถึงทุกคนนะค่ะ






















posted by a_somjai's blog a_somjai on Wednesday, September 24, 2008 at 09.14 AM.




 

Create Date : 24 กันยายน 2551    
Last Update : 24 กันยายน 2551 9:16:50 น.
Counter : 1000 Pageviews.  
Share

เลี้ยงส่ง

From อ๊อม
to DAD, MOM & ice
date Sun, Sep 21, 2008 at 4:16 PM
subject เลี้ยงส่ง ๆ
mailed-by hotmail.com


หวัดดีค่ะ

เมื่อวานนี้พี่ ๆ น้อง ๆ คนไทย ทำอาหารเลี้ยงส่งอ๊อมกับพี่หนุ่มกัน
ก็กินกันที่หอแหละ รอบนี้เป็นแนวฝรั่ง คือเป็นพวกสปาร์เก็ตตี้ ลาซันญ่า
ขนมหวานก็เป็นเค้กทิรามิซึ
ทำกันเองเลยนะ
แต่อ๊อมไม่ได้ทำอะไรซักอย่าง
มัวแต่เก็บข้าวเก็บของวุ่นวายไปหมด
ตอนนี้ก็เหลือทำความสะอาดห้อง รอ(เจ้าหน้าที่)เค้ามาเช็คห้อง


ช่วงนี้อากาศเย็นสบายมาก ฝนยังตกอยู่เลย
แถวทางใต้ของญี่ปุ่นนี่ตกหนักมาก


เดี๋ยวก่อนกลับจะมีโปรแกรมไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่นาโงย่า กับสวนสนุกนากาชิมะสปาแลนด์
คงเป็นสองทริปสุดท้ายก่อนกลับ (ยังจะไปอยู่นะ)
คราวนี้ต้องบอกว่าแทบจะกรีดเลือดไปเลย เพราะเงินก็จะไม่พออยู่แล้ว
(จ่ายค่าโทรศัพท์ไปมหาโหดนั่นแหละ)
แต่นากาชิมะ นี่เป็นสวนสนุกที่อยากไปมาก แล้วก็อยู่ใกล้ ๆ กิฟุ ด้วย
ถ้าพ่อกับแม่เห็นรูปแล้ว จะรู้ว่าทำไมอ๊อมถึงยอมไป เครื่องเล่นแต่ละอย่างนี่สุดยอด


พอใกล้จะกลับแล้วไม่ค่อยรู้สึกอาลัยอาวรณ์ที่นี่ซักเท่าไหร่
กับเพื่อน ๆ ก็เฉย ๆ
คงเพราะว่าเดี๋ยวนี้ใคร ๆ ก็ใช้อินเตอร์เน็ตมั๊ง
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ติดต่อกันได้ง่าย ๆ อยู่แล้ว
ขนาดอยู่ห้องใกล้กัน ยังแชทคุยกันเลย

ส่งตั๋วเครื่องบินมาให้ดูด้วย อันนี้เป็นตารางเวลานะจ๊ะ

เดี๋ยวจะส่งรูปสวนสนุกไปให้ดูนะ


เค้ก ๆ


น่ากินสุด ๆ


เลี้ยงอำลา


Nagoya to Chiang Mai ตั๊วกลับบ้าน
Airline: Thai Airways Intl TG645
Arrival: 14:35 Bangkok, Thailand
Arrival: 18:25 Chiang Mai, Thailand
(ภาพรายละเอียด ไว้รอให้อ๊อมถึงบ้าน จึงจะปรากฎภาพ --พ่อ)





Re:
จาก พ่อ
ถึง อ๊อม
date Wed, Sep 24, 2008 at 7:23

กำลังโพสต์ ลง blog ของพ่อ A_somjai's Blog: ลูกสาว-พ่อ (ต.ค. '50 - '51)


จะปิดเรื่องนี้แล้ว
1 ปี พอดี

ก่อนกลับก็ส่งเมล์ มาปิดเรื่องให้พ่อละกัน
ระหว่างรอยต่อของการเดินทางไป-มา กลับบ้าน
ให้มีสติ ก็จะดูแลตัวเองได้ดี ..นะลูกรัก

ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ
พ่อ

24 กันยายน 2551
เช้า 7.19 น.








posted by a_somjai's blog a_somjai on Wednesday, September 24, 2008 at 08.24 AM.




 

Create Date : 24 กันยายน 2551    
Last Update : 26 กันยายน 2551 21:44:27 น.
Counter : 463 Pageviews.  
Share

เรียนจบแล้ว..วว

From อ๊อม
to DAD, MOM & ice
date Wed, Sep 17, 2008 at 6:59 PM
subject เรียนจบแล้ว..วว
mailed-by gmail.com


ฮัลโหล ฮัลโหล

วันนี้มีพีธีมอบใบประกาศแล้ว
ดีใจสุด ๆ ใบประกาศเริศมาก

ได้ออกไปรับเป็นคน ๆ ด้วย (ก็มีกันอยู่ห้าคนอ่ะนะ)
หลังจากแจกใบประกาศแล้ว อาจารย์ก็พาไปกินข้าว แบบเลี้ยงส่ง
แต่กินไปก็เครียดไป เพราะมีอาจารย์ที่เป็นหัวหน้ามาด้วย
เค้าก็ถามนั่นนี่ ทุกคนก็เกร็ง ๆ
พอกินเสร็จ อาจารย์คนนั้นกลับไปก่อน
พวกเราก็เม้าท์แตกกันเต็มที่
แต่ว่ายังไม่จบแค่นี้

พอรับใบประกาศแล้ว ก็คิดว่าไม่ต้องทำอะไรแล้ว
แต่อาจารย์ก็แจกซองมาให้คนละหนึ่งซอง พร้อมกับรายงานที่พวกอ๊อมทำ
แล้วก็บอกให้เอาไปแก้ ตามที่อาจารย์คอมเม้นต์ไว้อีกรอบ
ทุกคนก็ทำหน้าเซ็ง ๆ ไป


วันนี้ส่งลัง(ใส่ของ)กลับบ้านไปแล้วนะ
มัตซึโอกะซัง คนดูแลหอ ช่วยจัดการให้หมดเลย
ไปรษณีย์เค้าก็มารับลังถึงที่หอ พร้อมกับชั่งน้ำหนักแล้วจ่ายเงินตรงนั้น

ของอ๊อมสองลัง เป็นหนังสือกับเสื้อกันหนาว รองเท้า ละของจุกจิก
ลังแรกนี่หนัก 26 กิโลฯ เลยทีเดียว
เค้าให้ส่งได้ไม่เกิน 30 กิโลฯ
ส่วนอีกลังนี่ก็15 กิโลฯ
จ่ายเงินไปแทบหมดตัว ประมาณห้าสี่พันบาท แต่ก็ถูกกว่าไปยืดผมที่นี่อีก

คิดถึงทุกคนนะจ๊ะ

อ๊อม

จบคอร์สแล้ว


very happy



ขอถ่าย(รูป)เดี่ยว






posted by a_somjai's blog a_somjai on Wednesday, September 24, 2008 at 07.07 AM.




 

Create Date : 24 กันยายน 2551    
Last Update : 24 กันยายน 2551 7:12:00 น.
Counter : 435 Pageviews.  
Share

พรีเซนต์งานเสร็จแล้ว

to DAD, MOM & ice
date Sun, Sep 14, 2008 at 10:30 PM
subject พรีเซนต์งานเสร็จแล้ว
mailed-by hotmail.com


ฮัลโหล ๆ


คุณพ่อ คุณแม่ คุณน้อง สบายดีกันใช่มั๊ย

ช่วงนี้มีแต่คนมาถามข่าวคราวเกี่ยวกับการเมืองบ้านเรา
อ๊อมก็ตอบจนขี้เกียจจะตอบแล้ว ตัวเองยังไม่ค่อยจะรู้เรื่องเลย (การเมือง พันธมิตร ยึดทำเนียบ -- พ่อ)


ช่วงนี้อากาศที่นี่ก็เย็นสบายดี เหมือนหน้าร้อนจะหมดแล้วหล่ะ


วันเสาร์ที่ผ่านมาอ๊อมก็ไปพรีเซนต์งานมา อาทิตย์ก่อนก็เตรียมพรีเซนต์ทั้งอาทิตย์เหนื่อยสุด ๆ
งานนี้ไปพรีเซนต์ที่ห้องสมุดประชาชน(ประมานนี้) ก็มีพวกลุงป้าญี่ปุ่นมาดูกันมากมาย วัยรุ่นนี่คงไม่มากันหรอก
งานนี้ที่พรีเซนต์มีอ๊อมกับเพื่อนอีก รวมกันห้าคน พวกมาเรียนคอร์สเดียวกันนั่นแหละ


พี่ ๆ คนไทยก็ไปดูกันด้วย ไปกันหมดทุกคนเลย
พี่เค้าบอกเห็นมีหลายปีละ ก็ไม่เคยมาดูซักที คราวนี้ขอมาดูหน่อย

ดีเหมือนกันมีคนรู้จักมาให้กำลังใจ ตอนพรีเซนต์เลยไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่
ของอ๊อมก็เน้นทำพาวเวอร์พ้อย ให้น่าสนใจ เพราะเอาแบบสนุกสนาน
ส่วนเพื่อนคนอื่นจะแนววิชาการมากกกกกกกกกกกก
ฟังจนจะหลับ


งานนี้มหาลัยทำโปสเตอร์ให้ด้วยนะ
แบบมีชื่อเราขึ้นอยู่บนโปสเตอร์ด้วย เห็นแล้วก็เขิน ๆ

งานเริ่มตอนบ่ายโมงกว่าจะเลิกก็สี่โมงกว่า เหนื่อยสุด ๆ

หลังเลิกงานก็ไปทำอาหารไทยกินด้วยกัน
เพราะงานมหาลัยปีนี้จะทำอาหารไทยขายกัน
เลยต้องลองทำกินกันก่อน
เสียดายอ๊อมไม่ได้อยู่(งานอาหารไทย)ด้วย คงสนุกน่าดู



วันนี้ก็เก็บของที่เหลือ หมดแล้ว เหลือแค่แพ็กกระเป๋าได้เลย
พวกข้าวของก็ยก ๆ ให้เพื่อน ๆ แถวนี้ไป

ถึงจะทำรายงานพรีเซนต์งานเสร็จหมดแล้ว ก็ยังไม่มีเวลาว่างอยู่ดี(เซ็งมาก) แต่ชีวิตก็วุ่นวายจนชินไปแล้ว
กลายเป็นว่าวันไหนถ้าไม่มีอะไรทำ จะรู้สึกแย่ ๆ
เดี๋ยวจะมีงานพิธีปิดอีก
แล้วเพื่อน ๆ ก็นัดกินข้าว
ภาษาไทยอ๊อมก็ยังสอนอยู่
แล้วก็ว่าจะทำการ์ดขอบคุณเพื่อน ๆ กับอาจารย์อีก

ต้องซื้อของก่อนกลับอีก (อันนี้อดไม่ได้จริง ๆ ก็จะซื้อพวกของที่มันไม่มีที่บ้านเรา แล้วก็ที่ถูกกว่าบ้านเรา เช่นเครื่องสำอางค์ -- เรื่องเงินไม่ต้องห่วง อันนี้เอาเงินที่ได้จากทำงานพิเศษซื้อจ๊ะ)



ส่วนเรื่องโทรหาแม่ เดี๋ยวก่อนกลับแล้วกันนะ เพราะกลัวค่าโทรศัพท์จะแพงเกิน

แม่ไปแม่สายมา ซื้อหนังเรื่องอะไร มาดูบ้าง
ตอนนี้อ๊อมก็กำลังติดละครไต้หวันเรื่องนึงอยู่
แต่เดี๋ยวนี้ ไม่ดูเยอะแล้ว แค่วันละตอนพอ



ห้องอ๊อม(ที่บ้าน) เดี๋ยวกลับไปทำความสะอาดเองก็ได้ จะได้มีอะไรทำด้วย



คิดถึงทุกคนนะจ๊ะ
อ๊อม


ปล.ตอนพรีเซนต์งาน แล้วถ่ายรูปมา เห็นเลยว่าฟันเยิ่นอ่ะ เพิ่งรู้ตัว


ตื่นเต้น ๆ


หนูเยิ่น


อาจารย์เปิดงาน


กรี๊ด…….อาหารไทย


ได้เวลากินแล้ว






posted by a_somjai's blog a_somjai on Wednesday, September 24, 2008 at 06.45 AM.




 

Create Date : 24 กันยายน 2551    
Last Update : 24 กันยายน 2551 6:47:53 น.
Counter : 430 Pageviews.  
Share

ฝนตกทุกวัน

From อ๊อม
to DAD, MOM & ice
date Sat, Sep 6, 2008 at 5:48 PM
subject ฝนตกทุกวัน


สวัสดีค่ะ

ขอโทษทีจ๊ะ ไม่ได้ติดต่อมานาน
ตอนนี้ทำรายงานส่งหมดแล้ว เหลือแต่พรีเซนต์วันที่13 นี้อย่างเดียว

ช่วงนี้ก็วุ่น ๆ กับการเก็บของ เพิ่งเก็บเสร็จได้ สองลัง(ลังประมาณที่วี14 นิ้ว)
น้ำหนักลังก็ไม่มากไม่น้อย แต่ยังไม่ได้ส่งเลย เดี๋ยววันจันทร์จะให้เค้ามาเอาละ
เพราะจะส่งพร้อมกับพี่คนไทยอีกคน เลยรอ ๆ กันด้วย


ตอนนี้ก็มีคนญี่ปุ่นมาขอเรียนภาษาไทยด้วย เพราะเค้าจะไปอยู่เชียงราย(ไปทำงาน)
ก็สอนอาทิตย์ละสองครั้ง ได้เงินไว้กินขนมนิดหน่อย


อาทิตย์นี้ที่ มช. ก็ให้ลงทะเบียนเรียนแล้ว
อ๊อมก็ลง(ทางอินเตอร์เน็ต)ไปแล้วสี่ตัว รู้สึกว่ามอจะเปิด 20 ตุลานะ

ตอนว่าง ๆ ก็เม้าท์ ๆ กับเพื่อน(ทางเน็ต)ไป เพราะเพื่อน ๆ (ที่เรียนจบ)ก็ทำงานกันเเล้ว เลยเริ่มคิดเหมือนกันว่าเราจะไปทำงานอะไรดี

นี่จำ เจ๊ซัง ได้ใช่มั๊ย (เพื่อนตั้งแต่อนุบาลสวนน้อย? พอเข้าเรียนเรยีนาฯ ปีที่เขาเลื่อนชั้นเข้าเรียน ป.1 กัน แต่หนูต้องซ้ำชั้นอยู่อนุบาล 3 อีกปี กลายเป็นว่าหนู่ต้องเรียนอนุบาล สวนน้อย 3 ปี + เรฯ 2 รวม=5 ปี เพราะหนูเกิดปลายเดือนมิถุนายน จึงยังไม่เข้าเกณฑ์ หนูจึงกลายเป็นรุ่นน้องเขาหนึ่งปี -- พ่อจำชื่อได้ เพราะแม่เขาเป็นเพื่อนอาปุ๊ก เคยเป็นอาจาร์สอนอยู่คณะเกษตร ม.ช.---พ่อ) ตอนนี้ชี(--she?)ไปเป็นพิธีกร รายการทีวีนะ ได้ออกช่องยูบีซี รายการอะไรไม่รู้ของทรู แล้วก็อ่านข่าวช่องไร..จำไม่ได้ละ เป็นเคเบิลทีวี แล้วตอนนี้มีรายการใหม่ ออกช่องห้า เป็นรายการนำเที่ยวทั่วไทย ออกตอนสี่โมงเย็น วันไหนจำไม่ได้ละ
ก็ได้คุยกับชีบ้าง ชีผอมลงสุด ๆ ๆ ตอนนี้สวยไปเลย เพราะแต่งหน้าแบบเป็นพวกออกทีวีไปแล้ว


เพื่อน ๆ ที่นี่ ก็ชวนกันกินข้าวประจำ พอรู้ว่าออมใกล้กลับ ก็ชอบชวนไปโน่นนี่
บางทีก็ขี้เกียจไปแหละนะ แต่ก็ไป ๆ กับเค้า เพราะยังไงคงไม่ได้เจอกันที่นี้เเล้ว

ส่งรูปงานบงโอะโดริมาให้ดูเล่นก่อนนะจ๊ะ (ดูจดหมายฉบับก่อนหน้า คลิกที่นี่ )
ตอนนี้น้ำหนักก็กำลังเริ่ม ลงละ ลดสุดชีวิต เพราะต้องกลับไป สวยแข่งกับน้อง ๆ ปีสาม

คิดถึงทุกคนนะจ๊ะ

อ๊อม


(อยากกินหมูยอกับลูกชิ้น จะทนไม่ไหวแล้ว แง่ ๆ ๆ)
ปล.อ๊อมเปลี่ยนอีเมลล์ใหม่ละนะ เพราะอันเก่า ใช้มานานมาก รุงรังอะไรไม่รู้
ก็มีอีเมลล์อันนี้กับขอ งhotmail นะ แม่กะไอซ์ชอบส่งไปฮอตเมลล์ ก็ส่งไปอันใหม่นี้เด้อ

เพื่อนร่วมแก็ง (อ๊อมดำมาก)


กับนนจัง(ฝนตกเปียกทั้งตัว)








posted by a_somjai's blog a_somjai on Wednesday, September 24, 2008 at 05.38 AM.




 

Create Date : 24 กันยายน 2551    
Last Update : 24 กันยายน 2551 5:57:41 น.
Counter : 394 Pageviews.  
Share

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  

a_somjai
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

Friends' blogs
[Add a_somjai's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.