WALK IN DREAM'S on the way to no I
Group Blog
 
All blogs
 

มังกรฟ้า/Azure dragon/Lee Philip คาแรกเตอร์งามเทพ [01]

walkฯ เอาภาพของมังกรฟ้า Azure dragon (แห่ง THE LEGEND) หรือ Lee Philip (ผู้รับบท) มาลงไว้หัวข้อ my art นี่ไม่ได้หลงผิดแน่ค่ะ

เพราะถึงแม้เป็นภาพของคาแรกเตอร์ในหนังเกาหลีเรื่องหนึ่ง หรือ ดาราคนหนึ่ง หากว่าการสรรค์สร้างเค้าขึ้นมา สามารถทำให้หัวใจคนดูถูกสั่นสะเทือนราวกับได้มองงานศิลปะชิ้นงามชิ้นหนึ่ง นี่ก็ควรจะถูกเรียกว่างานศิลป์ชิ้นเยี่ยมเหมือนกัน

Cheoro (ชอรุ หรือ โชโร) Azure Dragon ผู้พิทักษ์ทิศตะวันออก
คืองานศิลป์ที่โดดเด่น ของภาพยนตร์เกาหลี24ตอนจบ เรื่องTHE LEGEND (หรือ Tae Wan Sa Shin Gi) ค่ะ


Lee Philip ผู้รับบทนี้ กับกระบวนการที่ทำให้ดาราหน้าใหม่อย่างเค้าโด่งดังเป็น hottest star ประจำปี ก็เป็นงานศิลป์เช่นกัน
(ถ้าได้เห็นรูปก่อนที่เค้าจะมารับบทนี้ ซึ่งก็ดูเป็นคนธรรมดาอย่างเราๆ เทียบกับภาพลักษณ์ในตอนนี้ walkฯว่ามันคือการปั้นแต่งอย่างมีชั้นเชิงทางศิลป์ค่ะ คนที่ไม่เคยรู้ ลองทำความรู้จักคนๆนี้ซักนิด จะเข้าใจว่าทำไมwalkฯถึงรู้สึกอย่างนี้นะคะ)

ไม่พูดมากละ แปะรูปดีกว่าค่ะ จะขอเอามาแปะเรื่อยๆนะคะ ถือโอกาสให้ห้อง my art ของเรามีชีวิตชีวาไปได้อีกนาน อิอิ

*รูปส่วนมากได้จากเวบ Hancinema >>
//www.hancinema.net/korean_drama_The_Legend.php
กับ Popcornfor2 /ห้อง Lee Philip โดยคุณ Tequila ค่ะ >>
//forums.popcornfor2.com/index.php?showtopic=51681
ขอบคุณมากๆนะค้า *

















ว่างๆเดี๋ยวมาแปะต่อค่า มีอีกพะเรอเกวียน




 

Create Date : 05 เมษายน 2551    
Last Update : 5 เมษายน 2551 13:34:18 น.
Counter : 1704 Pageviews.  

มังกรฟ้าTHE LEGEND

แปะรูปก่อนค่า
สวัสดีทุกคนที่มาเยี่ยมเยียน ขอตัวไปทำงานอีกหน่อย เด๋วค่อยมาตอบเมนท์นะค้า

วันนี้รูป โชโร (หรือ บางที่อ่านว่า ชอรุ...ไม่รู้อะไรถูกค่ะ ความรู้ภ.เกาหลีเป็นศูนย์)
มังกรฟ้า เทพพิทักษ์ทิศตะวันออก
หรือ AZURE DRAGON จาก Korean series เรื่องเยี่ยม THE LEGEND หรือ Tae Wan Sa Shin Gi ค่ะ
ที่เกาหลีฉายจบไปแล้ว(และได้ข่าวว่าอาจมีภาค2) แต่ในไทยกำลังจะเริ่ม 19/04/51 ช่อง3 เน้อ ใครใจร้อนต้องหาแผ่นดูเอา

(คลิกเข้าไปอ่านเรื่องย่อ รายละเอียดได้ในgroup blog บนซ้าย หัวข้อ THE LEGEND เลยค่า ตั้งใจรีวิวเพื่อความชอบเรื่องนี้โดยเฉพาะ)




วาดให้ตายยังไงก็ยังหล่อน้อยกว่าตัวจริงเจ้าค่ะ!!!

เดี๋ยวจะหารูปตัวจริงมาประดับไว้ห้อง art นี่แหละ เพราะ โชโร คือคาแรกเตอร์ที่งดงามอย่างศิลป์ ใครๆเห็นเค้าจะรู้สึกว่าต่อมศิลป์ในสมอง หลั่งสารเคมีออกมามากๆๆๆๆๆทันที (สำหรับเราก็เป็นการกระตุ้นให้ขยับมือวาดรูปค่ะ)
อย่าลืมมาติดตามนะคะ




 

Create Date : 02 เมษายน 2551    
Last Update : 2 เมษายน 2551 16:25:03 น.
Counter : 1529 Pageviews.  

เรื่องเก่าเล่าใหม่-LotR Doujinshi


[***ตอบเมนท์ของทุกท่านไว้ด้านล่างแล้วนะค้า ไม่ต้องเสียเวลากดดูในเอนทรีก่อนหน้าค่ะ***]
-----------------------------------------------------------------------------------

ด้วยเหตุผลเดิมคือ ไม่มีเวลาวาดรูปใหม่ๆเลยค่ะ เลยเอาของเก่าออกมาขาย เอ้ย เอามาให้ดูเล่นๆกันค่ะ

จริงๆโดฯลอร์ดเล่มนี้ ทำไว้เมื่อปี 2549 เองนะคะ แต่มันดูเหมือนการ์ตูนยุคเก่าแฮะ
เลโกลัสดูแอ๊บแบ๊วตาโตเหมือนการ์ตูนที่เราชอบสมัยเด็กเลย
หรือเพราะปัจจุบันนี้เราชินกับการ์ตูนที่วาดแนวเหมือนคนจริงกันมากขึ้น
หรือเพราะมันเป็นเรื่องแรก ที่วาดหลังจากชีวิตเปลี่ยนผ่านเข้าสู่ชีวิตการทำงาน ไม่ได้วาดรูป ไม่ได้อ่านการ์ตูนมาหลายปี เลยหอบเอาภาพลักษณ์การ์ตูนแบบที่คุ้นเคยสมัยเด็กมา

เรื่องนี้เป็นการ์ตูนที่ทำเป็นชิ้นเป็นอันเรื่องแรกของชีวิตก็ว่าได้ค่ะ คือมีการลงหมึกปากกาและก็ลงสกรีนด้วย
โดฯเล่มแรกนี่ยังลงสกรีนคอมฯไม่เป็น ใช้"สกรีนสติกเกอร์"ทำเองซะส่วนใหญ่(สมัยนี้คงไม่มีใครใช้กันแล้วมั้ง) ตอนนั้นสกรีนแท้ก็มีอยู่แผ่นเดียว ต้องเซฟสุดๆ
จำได้ว่าตอนถูเยื่อกระดาษออกจากด้านหลังสติกเกอร์นี่ถูไปมา จน..เฮ้ย น้ำอะไรแดงๆไหลมาปนหว่า เลือดเรานี่เอง ถูจนเลือดออกจากนิ้วเลยอ่ะค่ะ

พอมันเสร็จก็ภูมิใจบอกไม่ถูก ที่เรามีผลงานเรื่องแรกในชีวิตแล้ว~!!!

มาอ่านอีกทีตอนนี้ก็...ฮาดีค่ะ


ชื่อเรื่องคือ HIGH FALL ตรงตัวชะมัด (ตกที่สูง)

เป็นเรื่องในภาค2 ตอนที่อารากอร์น ตกจากหน้าผา และในวินาทีที่จะเป็นจะตายอยู่กลางน้ำก็ลุกขึ้นมาได้อีกครั้งเพราะพลังคอสโมจากแม่นางอาร์เวน
เราเลยแปลงเรื่องซะ ให้ถูกใจชาวเราหน่อย

กิมลี่ยังกะซานตาคลอส>>

Leggy ของเรา นอกจากสายตาเอลฟ์เป็นเลิศ ยังเป็นนักกระโดดหน้าผา และเป็นนักว่ายน้ำทีมชาติด้วยค่ะ อุ ฮ่าๆๆ


Leggy เป็นหมอด้วยค่ะ มีการแมะชีพจรวินิจฉัยโรคด้วย >>


ฉากที่เพื่อนๆเค้าชอบกันตอนนั้น ขยายซะหน่อยค่ะ>>


ฉากที่ดูดีที่สุดในเรื่อง(!?)
*คนแอนตี้Y ไม่ต้องมาครหากันให้เมื่อยค่ะ เพราะนี่ไม่ใช่ฉากอนาจารแต่อย่างใด มันคือฉากแห่งมิตรภาพค่ะ เป็นการ KEEP WARM ช่วยชีวิตหรือ"ให้ความอบอุ่น" นะเจ้าคะ !!! หึ หึ หึ**>>

นอกจากจะเก่งแล้ว Leggy ผู้น่ารักช่างชื่นชอบการปิดทองหลังพระ ทำดีไม่หวังผลตอบแทนด้วยค่ะ (โหมดY = คนมีรักแท้ย่อมเสียสละเป็น)>>>

ฉากแห่งมิตรภาพที่ชอบมากกกกกก (โหมดY = hand sex)>>>

ทิ้งไว้ให้คนอ่านเข้าใจกันเอง ว่าอารากอร์นซื่อบื้อขนาดไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่มาช่วยตัวเองจริงรึเปล่า >>

จริงๆมี"ตอนต่อ"ที่คิดจะทำอีกยาวเลยค่ะ โดยยึดหลัก "บิดเบือนเนื้อเรื่องเดิมให้น้อยที่สุด ส่วนที่แต่งเพิ่มเติมก็เอามาต่อสนิทกับเรื่องเดิมได้"
และโดฯที่อยากทำออกมาม้ากมาก เนื้อหาก็ประมาณว่าเป็นตอนที่จบภาค3ไปแล้ว แต่kingของเรา อารากอร์น ก็ยังมีเรื่องคาใจ๊คาใจ(อะไรเอ่ย ^///^) ประกอบกับมีเหตุการณ์วุ่นวายเกิดขึ้นอีก ทำให้ต้องทบทวนสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำอย่างแท้จริงอีกครั้ง และแน่นอน ทั้งสองคนต้องได้ทำกิจกรรมร่วมกันอีก (กิจกรรมอะไรว้า ใครอ่านไม่เข้าใจต้องขออภัยด้วย)
แต่...
จริงๆไม่ควรพูดถึงสิ่งที่อยากทำในอดีต โดยที่ตัวเองก็ยังคงไม่มีวี่แววว่าจะทำมันได้จริงในวันนี้นะเนี่ย

เอาเป็นว่าดีกว่าไม่มีอะไรจะอัพบล็อกละกันน้า

***ชะแว้บ ไปทำงานต่อ***

-----------------------------------------------------------------------------------
มาตอบเมนท์ต่อแล้วค่า

แม้ว
เราก็เคลิ้มกับภาพป่าเขาลำเนาไพร ดอกไม้ กล้วยไม้ของแม้วเหมือนกันจ้า เราวาดได้แต่เส้นๆแหละ ยังไม่เคยลงสีภาพnature ๆ เลย อยากไปแม่ฮ่องสอนเหมือนกันจ้ะ (คิดว่าถ้าเคลียร์อะไรต่ออะไรได้อีกนิดจะหาเวลาไปอยู่ซักเดือนเลยแหละ) เคยไปเส้นเชียงใหม่-ปาย แค่ครั้งเดียวเล่นเอาเจ้าแก่รถเราเกือบพัง ขืนเที่ยวทั่วจังหวัดกลัวจะไม่ได้กลับออกมา
Painter เราอยากใช้เป็นเหมือนกันจ้ะ แต่ยังหาเวลาตั้งสติทำความเข้าใจมันไม่ได้ซะที (อย่างPSนี่ ยังพอมั่วได้เพราะมีพื้นมาจากตอนลงสกรีนคอมฯ) เอ่อ.. เดี๋ยวถ้าหัดจริงๆเมื่อไหร่ ข้าน้อยจะขอมอบตัวเป็นศิษย์ท่านได้มั้ยเจ้าคะ
ว่าถึงโครงการพันแปดร้อยล้านๆๆๆ...เราต่างหากจ้ะที่ต้องรู้สึกผิด เพราะเป็นคนชวน แต่ดันไม่เริ่มทำซะที
เรื่องธรรมดาเนอะแม้ว เป็นช่วงวัยที่ต้องกังวลเรื่องความมั่นคงของชีวิตก็ต้องเอางานหลักๆไว้ก่อนแหละ ไม่ได้โตมาบนกองเงินกองทองนิ อีกไม่นานต้องได้ปล่อยแก่กันแน่จ้า

โอ-
สมบัติล้ำค่าถึงมือพี่อย่างปลอดภัยแล้วจ้า ขอบคุณมากๆจ้า เด๋วพี่จะร่อนจอมอไปแสดงความดีใจพร้อมของตอบแทนเล็กน้อยเท่าที่หาได้จ้า
ขอเอาสำนวนโอมาใช้ว่า เซ็งโป้ดจริงๆ อ.โองาฯปันใจไปมีนางเอกได้ยังไง (ตอนอ.ยูซุฮะ โองิ นั่นก็เซ็งโป้ดมาทีละ) เอ...หรือว่านี่คือกลยุทธ์การตลาด อ.โองาฯกะขายโดฯYทีหลังรึเปล่า เพราะสุดหล่อสองคนนั่น แค่เข้าฉากพร้อมกันเราก็จิ้นไปไหนต่อไหนแล้ว โทษฐานที่อ.หื่นเทพซะจนเราไม่อาจสลัดภาพเดิมๆให้หลุดไปได้เนอะโอเนอะ
เรื่องรูปวาดของพี่ พี่มิกล้าคิดว่ามันดีพอจะเอาไปลงที่บล็อกโอเลยล่ะ แต่ถ้าโอคิดว่าเอาไปลงแล้วไม่มีใครมาหาเรื่องเกรียนอีก(ฮึ่ม แอบแค้นคนที่มาเกรียนน้องเรา) ก็ ตามซำบายเลย ถือว่าเป็นเกียรติของพี่จ้า
ตอนนี้หายเจ็บคอรึยัง ขอบคุณสำหรับสูตรอ้าปากตากแอร์นะ จะเอาไปแนะนำคนไข้มั่ง 555
อ.ท่านนึง เค้าแนะให้ใช้สูตรทานฟ้าทะลายโจรแบบ 5-2-2 ล่ะจ้ะ (วันแรก5เม็ด สองวันต่อมาวันละ2 เม็ด) แต่พี่เองก็ยังไม่เคยกินสูตรนี้หรอก กลัวว่าจะหายเจ็บคอแต่ขี้แตกขี้แตนแทนรึเปล่า
คิดถึงหนุ่มๆในsweetฯจังเลยน้า แอบวาดรูปพวกเค้าในฝันด้วยล่ะจ้ะ

คุณทุเรียนฯ
เราไม่ตกใจกับพลังKหรอกค่ะ (แหม ถ้าสาวYมาอ่านตรงนี้จะแอบกระหยิ่มยิ้มย่องว่าพลังYสามารถสยบได้ทุกพลังในหล้าโลกค่ะ เหอๆ เข้าใจมั้ยคะเนี่ย ) กลายเป็นK Y gel ยาหล่อลื่นยอดฮิตไง...เอ เกี่ยวไรกัน

ขวัญ
ตกใจ เคยถูกขู่ฆ่ามาแล้วจริงๆรึเปล่าเนี่ย (นึกภาพขวัญซ้อนทับนางเอกพยัคฆ์สาวแซ่บอีหลีขึ้นมาทันควัน)
ขอเป็นกำลังใจให้คนที่โอบอุ้มกิจของประเทศชาติไว้คู่กับอุดมการณ์จ้ะ แต่ถ้าวันไหนเกิดเซ็งกับการโอบอุ้มอุดมการณ์อย่างเดียวดายในองค์กร ก็อย่าเพิ่งท้อจนถอยนะ ออกมาสานต่ออุดมการณ์นอกระบบกันก็ยังได้ ตอนนี้พี่กำลังเก็บเงินเพื่อไปสร้างชีวิตที่(อาจจะ)ไม่ต้องใช้เงินอยู่ มีศูนย์ภูมิรักษ์ธรรมชาติของในหลวงเป็นต้นแบบ กะว่าจะเป็นนกน้อยค่อยๆสร้างรังไปเรื่อยๆ ตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงจ้ะ จะทำได้ตามที่คิดทั้งหมดมั้ย ไม่รู้ รู้แต่ว่า ตอนนี้มันเป็นเหตุผลที่ทำให้เราตื่นเช้ามาทำงานอย่างไม่เซ็งนัก
คุณแม่น้องรัน
เคยเห็นฝีมือของคุณแม่น้องรันแล้ว ตอนนั้นอุทานในใจว่า “อู้ฮู...นี่อาร์ติสต์ตัวจริงเลยนี่นา” แต่เข้าใจว่าคงไม่ค่อยมีเวลาวาดรูป เพราะลูกๆสองคนกำลังวัยซนเลย
ถ้ามีเวลา วาดเลยค่ะแม่น้องรัน!!!! อยากเห็นจริงๆนะ
ว่าแต่รูปแรกหลังร้างมือไปนานขอเป็นหนุ่มหล่อได้ป่ะคะ เอาเป็นรูปลูกชายสองคนก็ได้ค่ะ

Pride
ชอบงานของอ.จักรพันธุ์ เหมือนกันจ้ะ!! เมื่อก่อน ใจจดใจจ่อรอซื้อส.ค.ส.ของรพ.เด็กเลยล่ะ ถึงขนาดนั่งรถเมล์ไปรพ.เด็กเพื่อซื้อส.ค.ส.ภาพผลงานอ.โดยเฉพาะ ภาพของอ.ทั้งน่ารักทั้งงามสง่าและก็เป็นเอกลักษณ์ที่มีนักวาดพยายามเลียนแบบมากมายแต่ยังไงก็ไม่เหมือนจริงๆเลยนะ walkฯว่าถ้าอ.เกิดเป็นคนญี่ปุ่น งานของอ.คงได้รับการเผยแพร่สู่สายตามหาชน เข้าถึงได้ง่าย –หาได้ตามร้านหนังสือทั่วไป- พิมพ์ซ้ำหลายต่อหลายรอบมากกว่านี้ แต่ประเทศเรา งานศิลป์มันถูกยกย่องในกลุ่มแคบๆยังไงไม่รุ เราชอบอ.ขนาดนี้ แต่ไม่เคยได้เป็นเจ้าของหนังสือรวมภาพของอ.เลยซักครั้ง(งานหยาบๆของศิลปินต่างชาติกลับหาซื้อรวมเล่มได้ง่ายกว่า) ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันมีขายจริงรึเปล่า หรือแค่พิมพ์ออกมาจำนวนน้อยไว้ประดับหอศิลป์
ไว้จะไปspeakไทย ที่DAคุณpride เน้อ

IIwnz
ใช่แล้วค่ะ เคยวาดโดฯลอร์ดค่ะ (ขอบคุณคำถามนี้ที่ทำให้พี่มีไอเดียอัพบล็อกนะค้า) แต่ไม่เคยเข้าบอร์ดoneringน่ะค่ะ เพราะช่วงนั้นพี่ไม่ค่อยมีเวลาเล่นเนต Ara x Lego จงเจริญค่า

แม่นางสนธยา
แพทย์แผนจีน ถ้าไปเรียนเอง ค่าเรียนแพงจังเลยยาเอ๊ย (เป็นเหตุผลที่ทำให้เราเลื่อนเรียนฝังเข็มมาหลายตลบ 3เดือน 75000 ค่ะ) แถมต้องไปเรียนรู้ภาษาวัฒนธรรมของเค้าเพิ่มอีก แล้วต้องสั่งซื้อสมุนไพรจากจีนอีกรึเปล่าก็ไม่รู้ เอาไว้ก่อนเหอะ
มาเรียนแพทย์แผนไทยกันก่อนดีกว่า ไม่จำกัดอาชีพหรืออายุคนเรียน ราคาถูกกว่ากันหลายเท่า แถมได้ดีใจที่ได้เรียนรู้เรื่องราวทรัพย์ในดินของบ้านเราเองด้วย ต่อให้สอบไม่ผ่านก็ได้ความรู้ไปใช้เอง ยิ่งบ้านอยู่เชียงรายนี่ล่ะได้เปรียบเลย เดินไปไหน ก็จะเพลิดเพลินที่เห็นยา..ยา และยา งอกงามตามทางเต็มไปโม้ดด (แต่อาจโดนรถชนกระเด็นไม่รู้ตัว)
ที่เชียงรายก็น่าจะมีนะยา เหมือนเคยยินสถาบันราชภัฎจะเปิดสอน ไว้จะสืบมาให้เน้อ สนใจเก๊าะ?

น้องแอนcoolancelot
สวัสดีค่า เจอกันในDAเน้อ

น้องAruku
กลับมาแล้วเหรอจ๊ะ เหนื่อยมั้ย ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนพี่เสมอจ้า
น้องก็เป็นแฟนลอร์ดเหมือนกันรึเปล่าคะเนี่ย ทุกวันนี้พี่ก็ยังอยากวาดโดฯลอร์ดอยู่น้า ค้างคาน่ะ ยังไม่มีเลิฟซีนเลย ฮิ้วววว




 

Create Date : 19 มีนาคม 2551    
Last Update : 1 เมษายน 2551 21:48:40 น.
Counter : 2243 Pageviews.  

แปะรูปในวันอากาศแปรปรวน

ช่วงเดือนนี้ไม่มีเวลาวาดรูปเลยค่ะ เพราะทำงานกลางคืนด้วย พอถึงกลางวันว่างงานปุ๊บ ก็เป็นอันนั่งหลับอ้าปากหวอ แต่ก็กลัวปี้ๆน้องๆที่อุตส่าห์เปิดเข้ามาดูจะเซ็งอารมณ์ เลยไปเอารูปเก่ามาแปะไว้หน่อยค่ะ
มีเวลาเมื่อไหร่ค่อยลงสีค่า


รูปนี้วาดไว้ปีที่แล้วตอนนั่งอยู่ที่ทำงาน กะวาดเอามัน ให้เป็นภาพลายเส้นธรรมดา ว่างงานเมื่อไหร่ก็ลงเส้นไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็วาดค้างไว้เท่าที่เห็นนี่
ตอนนี้ลงCGพอได้แล้ว ชักอยากทำเป็นภาพสีแล้วค่ะ เอาให้เขียวสะใจเลย >>>




ภาพนี้หนุ่มน้อยนุ่งโจงกระเบน แต่ ถือธงเอลฟ์ค่ะ (เกิดเป็นไทยแท้ๆแต่ไม่ค่อยมีข้อมูลอะไรไทยๆอยู่ในหัว) ถ้าไม่มีโอกาสได้วาดภาพประกอบนิยายเรื่องเพรงกาล ชาตินี้คงไม่มีโอกาสได้วาดโจงกระเบนค่ะ ภาพนี้จึงเป็นควันหลงหลังจากเพรงกาลเมื่อ2ปีก่อน
กะเอาไว้ลงสี แต่งลายไทยค่ะ (โครงการข้ามปีเลยเรา) >>>







****************************************************
27/2/51

ด้านล่างนี่ขอยกเมนท์ในเอนทรีก่อนของน้องKwan กับยา มาตอบตรงนี้เลยเนาะ จะได้ไม่ต้องไปเปิดซ้ำ โหลดช้าสุดๆ

ตอบน้องkwan >>>

"อ่านที่ไหนไม่รู้เกี่ยวกับเมื่อมานะมานีชูใจปิติเพชรโตเป็นผู้ใหญ่แล้วใครเป็นอย่างไรกันบ้าง"
นี่ ใช่ใน a day รึเปล่าน้อ เล่มนี้พี่ซื้อไว้ด้วยล่ะ

"จนป่านนี้ก็ยังท่อง วันหนึ่งม้าแก่นอนแผ่ชูคอ เด็กสิบคนรอขอขี่ทุกวัน ได้อยู่เลย"
v
v
ง่า...พี่จำไม่ได้แม้แต่นิดเดียวเลยแหละ ทั้งที่สมัยเรียนได้topวิชาภาษาไทยนะเนี่ย ถนัดเป็นนกแก้วนกขุนทอง เรียนเพื่อคะแนนจริงๆ พอเวลาผ่านไปไม่เคยจำเนื้อหาอะไรได้เลยแฮะ จำได้แต่ความรู้สึกรางๆว่าเศร้า/สนุกแค่นั้นเอง แต่พ่อแม่พี่สิ เรียนไม่เคยได้top แต่ยังจำไอ้ที่เคยเรียนเมื่อ 50 ปีก่อนชนิดท่องกลอนสอนเราได้เป็นฉากๆ


อ่านเรื่องงานของขวัญแล้ว รู้สึกว่าเป็นโลกอีกใบที่พี่ไม่เคยได้สัมผัสเลย ศัพท์เฉพาะทางกฎหมายนั่น พี่ก็ไม่เคยได้ยิน พี่มันเป็นประเภทที่ว่าถ้าต้องdealกับใครแล้วอึดอัดใจ จะหลบเลี่ยงทันที และบังเอิญโชคดีที่ลักษณะงานของพี่มันอิสระ ถ้าไม่ชอบใจก็เปลี่ยนได้แต่พอทำบ่อยๆเข้าก็ชักติดเป็นนิสัยจะให้กลับไปอยู่ในองค์กรอะไรก็อาจจะไม่ได้แล้ว และรู้สึกว่าตัวเองขาดการรู้เท่าทันสังคม และกลายเป็นเด็กน้อยไปเลย
บางทีก็ยังแอบคิดว่าถ้าเรายังอยู่ในองค์กรอาจจะมีทางทำอะไรดีๆเพื่อสังคมได้ง่ายกว่าล่ะมั้ง

ดังนั้นเวลาคนนอกอย่างเรา ได้ยินได้ฟังเรื่องราวความอึดอัดใจของคนที่ทำงานในองค์กร พี่จะรู้สึกว่า มันเป็นความอึดอัดที่มีคุณค่ามาก(รู้สึกอย่างนั้นจริงๆจ้ะ)
ตอนนี้ยังอายุน้อย มีพลังจะเผชิญหน้ากับความอึดอัดได้ ก็ทนไปก่อนเถอะนะ อย่างน้อยก็ทำให้มีความเป็นผู้ใหญ่ ได้รู้เท่าทันความเป็นไปในสังคม แล้วก็ค่อยๆคิดถึงรูปแบบชีวิตที่เราอยากเป็นจริงๆไปเรื่อยๆ ถ้าถึงวันที่ทนไม่ไหวแล้วจริงๆการจะออกมาจากตรงนั้นก็ง่ายนิดเดียว

เป็นความรู้สึกส่วนตัวของพี่เองว่า ถ้าเราได้รับอิสระเร็วไปมันอาจจะไม่ดีน่ะ เพราะอิสระคือยาเสพติด เมื่อได้มันมาแล้วก็อยากได้เพิ่มอีกเรื่อยๆ

"นึกถึงพระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวว่าไม่มีใครเป็นคนดีได้ทั้งหมด แต่ต้องควบคุมคนไม่ดีไม่ให้มีอำนาจไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้ พอนึกถึงทีไรก็เจ็บใจค่ะเพราะเราเป็นหน่วยงานกำกับดูแลแท้ๆ แต่ช่วยเป็นแขนขาให้ประชาชนไม่ได้ค่ะ เวลาโดนประชาชนโทรเข้ามาต่อว่าก็แทบจะร้องไห้ทุกครั้งไป โดนว่าแรงๆก็เยอะเพราะส่วนใหญ่คนก็โทรมาที่สายตรวจสอบนี่แหละ ขนาดคนในหน่วยงานเดียวกันยังว่าเราเลยว่าตรวจสอบภาษาอะไรให้มันโกงกินได้ "
V
V
อือม์..เข้าใจความเซ็งจ้ะ แต่ไม่รู้จะให้กำลังใจยังไงดี เพราะถ้าดูจากคนใกล้ตัวพี่ จะเป็นคนที่เลือกหนีออกมาจากสิ่งที่ทนไม่ไหวทั้งนั้น อย่างพ่อพี่ก็เคยเป็นผจก.หญ่ายที่รับหน้าที่โกงภาษีให้บริษัทมาก่อน แต่ตอนนี้มาเป็นเกษตรกรแล้ว (ก็สุขดี แต่ไม่ค่อยมีตังค์ ทุกวันนี้เลยจับเข่าคุยกันเสมอถึงการใช้ชีวิตแบบเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง)
ส่วนคนรู้จักอีกคนเคยรับราชการกรมป่าไม้ ทนการโกงกินไม่ไหว ตอนนี้เลยไปอยู่ตจว.ทำเวบไซต์แจกต้นไม้ฟรี แฮ้ปปี้สุดๆ

แต่ แต่ แต่ ถ้าคนคิดดีหนีออกมาหมด องค์กรคงยิ่งแย่เข้าไปใหญ่อะน้า~~~!!!!!!!!
ดังนั้น ถ้าขวัญทนได้ ก็ทนไปก่อนเถอะน้า(อ้าว) คิดซะว่า เรียนรู้ความชั่วเอาไว้ เพื่อที่จะได้สร้างความดีในอนาคต(เอ๊อะ~!)

แล้วแวะมาระบายเป็นพักๆก็ได้จ้ะ ถ้าพอจะช่วยได้บ้าง

-----------------

ตอบคุณสนธยาเพื่อนรัก >>>>

โอ ยายังเก็บจ.ม.เราไว้อยู่เหรอ ขอบคุณมาก นึกว่าเอาไปเช็ดน้ำมูกซะละ

เพิ่งรู้นะว่าเพื่อนเคยอึดอัดถึงขั้นร้องไห้ (นึกหน้ายาตอนร้องไห้ไม่ออกแฮะ ก็หญิงแกร่ง(แต่เป็นภูมิแพ้)ซะขนาดนั้น)

"อันที่จริงสิ่งที่เราเบื่อคงเป็นเพื่อนร่วมงานและระบบงานที่หาทางออกไม่เจอ"
V
V
ประโยคนี้แทนใจได้ดีสุดๆเลยจ้ะ ตอนนั้นเราก็คงรู้สึกอย่างที่ยาว่านี่แหละ เลยลาออกมา(แต่ของเรามันมีเหตุผลอื่น อย่างเรื่องเงินด้วยอะนะ) อย่าว่าแต่ยาหาทางออกไม่เจอเลย ไอ้เราออกมาแล้ว ก็ยังมาเจอทางใหม่ที่หาทางออกไม่เจออีกเหมือนกันจ้ะ คุยเรื่องนี้แล้วก็นึกถึงประโยคจากการ์ตูนที่ว่า "มนุษย์เราคือประติมากรรมที่มีข้อบกพร่อง"และก็"ไม่มีคำตอบให้กับทุกสิ่งเสมอไป"

เมื่อยังหาทางออกกันไม่ได้ เราก็เก็บดอกไม้รายทางกันไปเรื่อยๆจนกว่าจะเห็นทางสว่างละกันนะ ยาเอ๊ย

ยาเป็นคนน่ารักมากนะ เวลาเซ็งก็มีธรรมะเป็นวิตามินชูกำลัง(ส่วนเรามีการ์ตูนYเป็นยาโด๊ป หุหุ)

อาทิตย์หน้าว่าจะกลับเชียงราย3วันจ้ะ ถ้าจัดเวลาได้จะไปหานะ





 

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2551    
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2551 12:39:31 น.
Counter : 1785 Pageviews.  

รูป"หนุ่มน้อยกับงู" เสร็จเรียบร้อยจ้า

โฉบมาแปะรูป ก่อนไปทำงานค่ะ

อันนี้คือสีจริงค่ะ



ด้านล่างนี่คือภาพที่ปรับโทนเล่นๆ มีบางคนบอกว่าสวยกว่าภาพจริงค่ะ(แต่ถึงสวยกว่าภาพจริง เราก็ดีใจไม่ออก เพราะเป็นความสามารถของโปรแกรม ไม่ใช่ความสามารถของตัวเอง)
เฮ้อ...ยิ่งใช้PS ยิ่งรู้สึกว่าคนสร้างโปรแกรมนี่ เป็นเทพมาเกิดจริงๆน้า




ตอนทำรูปนี้ มีเรื่องที่ทำให้อยากร้องไห้เกิดขึ้นค่ะ คือ ภาพจริงทำไฟล์ไว้เป็นขนาดใหญ่ (กว้าง 4000up pixel /ละเอียด600 dpi) กะว่าเผื่อไว้พิมพ์เป็นการ์ดขนาดโตๆไว้แจกเพื่อนได้
แต่แล้วก็เกิดความผิดพลาดจนได้

เราเปิดภาพมาย่อเป็นขนาดเล็กเพื่อเอามาลงบล็อกนี่ไงคะ แต่ แต่ แต่ พอย่อเสร็จ ดันเผลอเซฟภาพเล็กทับภาพใหญ่~!!!!!!!!!
ฮือๆ สุดท้ายเลยเหลือแค่ภาพขนาดเท่าๆที่ลงในบล็อกนี่เองค่ะ

ทำยังไงดี ~~~ใครพอจะรู้วิธีเอาภาพที่ถูกเซฟทับกลับคืนมาได้บ้างมั้ยคะ ช่วยสอนเราที เสียดายเหลือเกิน


วันนี้ขอให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนทำงานหรือเรียนอย่างสนุกสนานนะคะ ถึงอากาศทั่วประเทศจะไม่ค่อยดีเท่าไร่ เราก็ต้องสู้ชีวิตกันต่อปายยยยย




 

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2551    
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2551 10:15:43 น.
Counter : 10368 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  

walkin
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




walk in dream,always.
Friends' blogs
[Add walkin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.